| - falofahs, adj.
- falofaro, adj.
- faloloc, adj.
- falsce ..
- falscôn, sw. v.
- gi-falscôn, sw. v.
- gi-falscôtî, st. f.
- falt
- -falt, num. multipl. u. adv.
- faltan
- -faltar, st. m.
- -falti, adj.
- -faltî, st. f.
- -faltîg, num. multipl. u. adj.
- -faltgheit, st. f.
- -faltgî, st. f.
- -faltglîh, num. multipl.
- -faltglîhho, adv.
- -faltîgo, adv.
- -faltlîh, num. multipl. u. adj.
- -faltlîhhên, adv.
- -faltlîhho, adv.
- -falto, adv.
- faltôn
- -faltôn, sw. v.
- -faltra, sw. f.
- -faltunga, st. f.
- bi-faltunga, st. f.
- falucho
- faluer
- faluuên
- faluuêntî
- -falz, st. m.
- falzan, red. v.
- untar-falzen, sw. v.
- falzit
- falzstle
- falzunga, st. f.
- fan
- fana
- fanari
- fandôn
- fane
- faneri1, st. m.
- faneri2, st. m.
- gi-fang, st. n.
- -fang, st. m.
- -fangalî, st. f.
- bi-fangalôn, sw. v.
- ubar-fangalôn, sw. v.
- -fangan, st. n.
- bi-fanganheit, st. f.
- gi-fanganî, st. f.
- -fanganî, st. f.
- -fanganlîh, adj.
- fangante
- int-fangâri, st. m.
- int-fangeri, st. m.
- -fangâri, st. m.
- ana-fangen, sw. v.
- -fangi, st. n.
- -fangida
- fangit
- int-fanglîh, adj.
- -fanglîh, adj.
- -fanglîhhn, adv.
- int-fangnissa, st. f.
- -fangnissa, st. f.
- ir-fangnuss, st. n. oder st. f.
- -fangôd, st. m.
- fangôn, sw. v.
- gi-fora-fangôn, sw. v.
- furi-fangôn, sw. v.
- gi-furi-fangôn, sw. v.
- fanirin
- vanke, mhd. sw. m.
- fanna
- fano, sw. m.
- fant
- fantôn, sw. v.
- bi-fantôn, sw. v.
- Fanueles
- fao
- fao
- faphalinch
- far, st. m.
- far, st. n.
- far
- far
- far-
- -far, st.
- -far, adj.
- -var, mhd. adj.
- fâra, st.
- faraalir
- far(a)h, st. n.
- Faramunt
- faran
- faran, st. v.
- ab(a)-faran, st. v.
- ana-faran, st. v.
- ana-gi-faran, st. v.
- avur-faran, st. v.
- thana-faran, st. v.
- thâr-hina-faran, st. v.
- thuruh-faran, st. v.
- fir-faran, st. v.
- fora-faran, st. v.
- forth-faran, as. aostndfrk. st. v.
- fram-faran, st. v.
- fur(i)-faran, st. v.
- gi-faran, st. v.
- hera-, st. v.
- hara-nidar-faran, st. v.
- hina-faran, st. v.
- hina-ûf-faran, st. v.
- in-faran, st. v.
- ingagan-faran, st. v.
- ingegin(i)-faran, st. v.
- int-faran, st. v.
- ir-faran, st. v.
- ir-faran, part.
- miti-faran, st. v.
- nâh-faran, st. v.
- nidar-faran, st. v.
- ubar-faran, st. v.
- ûf-faran, st. v.
- umbi-faran, st. v.
- umbi-bi-faran, st. v.
- untar-faran, st. v.
- ûz-faran, st. v.
- ûz-ir-faran, st. v.
- uuidar(i)-faran, st. v.
- zi-faran, st. v.
- zir-faran, st. v.
- zisamane-faran, st. v.
- zuo-faran, st. v.
- zuo-gi-faran, st. v.
- fir-faranî, st. f.
- ir-faranî, st. f.
- faranti, part.
- zi-farantlîh, adj.
- -farantlîh, adj.
- faranto, adv. part. prs.
- ir-faranto, adv. part. prs.
- farao
- fârâri, st. m.
- far(a)uua, st. sw. f.
- far(a)uuâri
- far(a)uuen, sw. v.
- gi-far(a)uuen, sw. v.
- far(a)uuî, st. f.
- far(a)uuo, sw. m.
- farbetti, st. n.
- farbrestan, as.
- fard
- fardampsit
- fardervan, andfrk.
- vare, mhd. sw.
- Faretharpa
- Farethorpa
- farefrit
- fârên, sw. v.
- gi-fârên, sw. v.
- ir-fârên, sw. v.
- fârênto, adv. part. prs.
- far⊢eron
- Fares
- varvel, mhd. sw.
- farh
- farhilî(n), st. n.
- farhurni, adj.
- fâri, adj.
- gi-fâri, adj.
- -fâri, adj.
- fârî, st. f.
- bi-fârida, st. f.
- gi-fârida, st. f.
- fârîg, adj.
- fârîgo
- fârîn, adj.
- fâringûn, adv.
- farira
- Fariti
- farkutha
- farliendi
- -farlîh, adj.
- fârlîhho, adv.
- farliuuaner
- farm, st. m.
- farm
- farmahi, st. n.
- farmainsot
- farmuchit
- farmuckit
- farmunnian, as.
- farn, st. m.
- farm, st. m.
- farnozcenes
- farnufst
| | falofahs adj., mhd. Lexer valevahs. — Graff III,447. fala-uahs-: nom. sg. f. -iu Gl 4,350,27; -a 2,664,58; uala-fahsono: gen. pl. 404,53; uale-uahs-: nom. sg. m. -er 367,36; ual-: Grdf. -] 4,63,30/31 (Sal. a 1, 3 Hss., 2 val-); gen. pl. -en 30 (ebda.). Verschrieben ist sicherlich: uale-fahso: (gen. pl.) Gl 4,143,32 (Sal. c; aus -on, -ō ?). helles Haar habend: a) von Personen: blond: ualafahsono [armiger e cuneo puerorum] flavicomantum [purpurei custos lateris deprenditur unus, Prud., Apoth. 495] Gl 2,404,53, dazu sicherlich auch ualuahsen flavicomantum 4,63,30. ualefahso flavicomantum 143,32. falauahsa flava [Lyconias, Verg., G. IV,339] 2,644,58. falauahsiu flava [ebda.] 4,350,27; b) Glossenwort: ualeuahser flavus [Prisc., Inst. II,29,12] Gl 2,367,36. Vgl. faloloc.
falofaro adj. valo-uariu: nom. pl. n. Gl 2,702,43 (Paris 9344, 11. Jh.). hellgrau: [honesti spadices] glauci [-que (sc. equi), color deterrimus albis et gilvo, Verg., G. III,82].
faloloc adj.; z. Bildung vgl. ae. hwít-, líg-, wundenloc. — Graff II,127. fala-loh: Grdf. Gl 2,457,70 (Paris, Nouv. acqu. lat. 241, clm 14 395, beide 11. Jh.; verschrieben aus -lo ?). blondlockig: [armiger e cuneo puerorum] flavicomantum [purpurei custos lateris deprenditur unus, Prud., Apoth. 495]. Vgl. falofahs.
falsce .. Gl 1,764,4 s. AWB felsken.
falscôn sw. v.; mnd. mnl. valschen; afries. falskia; über spätlat. falsicare aus lat. falsificare, vgl. Kluge, Et. Wb.19 S. 182, Trübners Dt. Wb. 2,286. — Graff III,517 f. falsk-: 3. sg. -at Gl 2,405,25 (Prag VIII H 4., 11. Jh.; gegen jan-Verb bei Raven II,37); gi-: part. prt. -ot 1,502,18 (M, 3 Hss.; -c-); ualscot-: 3. pl. prt. -un 2,730,26 (2 Hss.; 1 Hs. v-); gi-: part. prt. -] 1,502,18 (M, 2 Hss.); nom. pl. m. -a 2,603,66 (M; -l- von anderer Hand hineinkorr.). Verschrieben: gi-falfcot: part. prt. Gl 1,502,19 (M, 13. Jh.); -vascota: nom. pl. m. 2,603,66 (M). 1) etw. als falsch zurückweisen, es widerlegen: falskat [latranti obsistit Mattheus rabiemque] refellit [Prud., Apoth. 981] Gl 2,405,25. 2) jmdn. der falschen Einstellung, unrechten Verhaltens zeihen, ihn zurechtweisen: gifalscot vuirdis [et cum ceteros irriseris, a nullo] confutaberis [? Job 11,3] Gl 1,502,18 (6 Hss., 3 weitere felsken, clm 22 201 uuidartrîban). ualscotun [cumque fuisset etiam ipse comprehensus (sc. der Märtyrer Apollonius), et in carcerem trusus, gentilium plurimi tamquam insultantes veniebant ad eum, et verbis blasphemis et impiis] confutabant [Vitae patr. II,476b] 2,730,26. 3) Glossenwort: giualscota [e quibus (den Schriften zur Verteidigung des rechten Glaubens) pervenit ad nos liber celeberrimi scriptoris id temporis Agrippae Castoris] confutationem (Hss. confutati) [Basilidis validissimam continens, Ruf., Hist. eccl. IV,7,6 p. 311] Gl 2,603,66 (2 Hss., Parallelhs. gemäß dem confutationem des Textes kontextgerecht gifalscôtî). Abl. gifalscôtî. Vgl. felsken. [Bd. 3, Sp. 559]
gi-falscôn sw. v. — Graff III,518. gi-falsc-on: 1. sg. Gl 2,469,34. 669,58. 670,61; -ualsc-: inf. 604,41 (M, 3 Hss., 1 Hs. -v-). etw. als falsch erweisen, es widerlegen: uargilto gifalscon [nunc obiecta legam, nunc dictis dicta] refellam [Prud., Symm. II,4] Gl 2,469,34. giualscon scolonter [sed idem Rhodo in commentariis suis propositiones eius (des Tatian) prolaturum se et] confutaturum [promittit, Ruf., Hist. eccl. V,13,8 p. 459] 604,41. gifalscon (Vok.-Übers.) ł gistillon [et solus ferro crimen commune] refellam [Verg., A. XII,16] 669,58. ni gifalscon [excindine domos perpetiar, dextra] nec [Drancis dicta] refellam [? ebda. 644] 670,61.
gi-falscôtî st. f. — Graff III,518. gi-falscoti: acc. sg. Gl 2,603,65 (M, clm 18 140, 11. Jh.). Widerlegung einer Meinung, Lehre, Schrift: [e quibus (den Schriften zur Verteidigung des rechten Glaubens) pervenit ad nos liber celeberrimi scriptoris id temporis Agrippae Castoris] confutationem [Basilidis validissimam continens, Ruf., Hist. eccl. IV,7,6 p. 311]; z. abweichenden Übers. der Parallelhss. vgl. AWB falscôn.
falt s. AWB fald.
-falt num. multipl. u. adv. vgl. ein-, thr-, thrîzug-, AWB fimf-, fior-, manag-, sehszug-, sibun-, zehan-, zehanzo-, zehanzug-, zuuifalt.
faltan s. AWB faldan.
-faltar st. m. vgl. zuufaltar, vgl. auch AWB fîfaltar. |
| falofahs
| | a) von Personen: blond: ualafahsono [armiger e cuneo puerorum] flavicomantum [purpurei custos lateris deprenditur unus, Prud., Apoth. 495] Gl 2,404,53, dazu sicherlich auch ualuahsen flavicomantum 4,63,30. ualefahso flavicomantum 143,32. falauahsa | | b) Glossenwort: ualeuahser flavus [Prisc., Inst. II,29,12] Gl 2,367,36. | | falscôn
| | 1) etw. als falsch zurückweisen, es widerlegen: falskat [latranti obsistit Mattheus rabiemque] refellit [Prud., Apoth. 981] Gl 2,405,25. | | 2) jmdn. der falschen Einstellung, unrechten Verhaltens zeihen, ihn zurechtweisen: gifalscot vuirdis [et cum ceteros irriseris, a nullo] confutaberis [? Job 11,3] Gl 1,502,18 (6 Hss., 3 weitere felsken, clm 22 201 uuidartrîban). | | 3) Glossenwort: giualscota [e quibus (den Schriften zur Verteidigung des rechten Glaubens) pervenit ad nos liber celeberrimi scriptoris id temporis Agrippae Castoris] confutationem (Hss. confutati) [Basilidis validissimam continens, Ruf., Hist. eccl. |
|