| - gi-fâri, adj.
- -fâri, adj.
- fârî, st. f.
- bi-fârida, st. f.
- gi-fârida, st. f.
- fârîg, adj.
- fârîgo
- fârîn, adj.
- fâringûn, adv.
- farira
- Fariti
- farkutha
- farliendi
- -farlîh, adj.
- fârlîhho, adv.
- farliuuaner
- farm, st. m.
- farm
- farmahi, st. n.
- farmainsot
- farmuchit
- farmuckit
- farmunnian, as.
- farn, st. m.
- farm, st. m.
- farnozcenes
- farnufst
- ir-farnussida, st. f.
- faro, adj.
- gi-faro, adj.
- -faro, sw. m.
- farobrun
- -farolîh, adj.
- fâron, as. sw. v.
- farra
- farra
- farraicha
- farrich
- farrîn, adj.
- farrisc, adj.
- farro, sw. m.
- farscangenti
- farscliton
- farsem
- farskawon, as.
- farslecnkit
- farsterc
- farsturian, as.
- fart, st. f.
- fart
- fartbetti, st. n.
- fartemnit
- farterron, andfrk.
- fartîg
- fartilihvn
- -fartlîh, adj.
- fartman, st. m.
- fartmithon
- fartmuodi, adj.
- fartnest, st. n.
- ana-fartôn, sw. v.
- ana-gi-fartôn, sw. v.
- gi-ana-fartôn, sw. v.
- gi-samant-fartôn, sw. v.
- fartstat, st. f.
- ir-farunga, st. f.
- fârunga, adv.
- fârungôm, adv.
- fârungûn, adv.
- faruu-
- fas
- fas-
- fasa
- fasal, st. m. oder n.
- fasalkalb, st. n.
- fasn, st. m.
- fasant, st. m.
- fasant
- fascon
- fascunun
- faselig
- fash
- fashan
- fasihuon
- fâsca, st. f.
- fâski, st. n.
- fâski
- gi-fâski, st. n.
- fâscôn, sw. v.
- gi-fâscôn, sw. v.
- fâscunga, st. f.
- faslant
- faso, sw. m.
- fasa, sw. f.
- fasôn, sw. v.
- fast, adj.
- fasta, sw. st. f.
- fastanon, as. sw. v.
- fastante
- fastatag, st. m.
- faste
- fastên, sw. v.
- gi-fastên, sw. v.
- ir-fastên, sw. v.
- fastên, st. n.
- fastênto, adv.
- fasthabîg, adj.
- fasthenti, adj.
- fasti:na
- fastinga, aostndfrk. st. sw. f.
- fastinna
- fastlîh, adj.
- fastlîhho, adv.
- Fastmar
- fastmuos, st. n.
- fastmuoti
- fastmuotî
- -fastmuotîg, adj.
- gi-fastnôn, sw. v.
- fasto, adv.
- Fastolf
- fastos
- fastota
- Fastraat
- faszon
- fata, st. f.
- fataro
- fater, st. m.
- gi-fatera, sw. f.
- vaterane, mhd. sw. m.
- fatereigan, st. n.
- fatererbi, st. n.
- fatereres
- faterheim, st. m.
- faterheima, st. f.
- faterheimin(na), st. f.
- faterlant, st. n.
- faterlîh, adj.
- faterlîhho, adv.
- faterlôs, adj.
- fatermâg, st. m.
- gi-fatero, sw. m.
- faterdal
- faterscaft, st. f.
- faterslaho, sw. m.
- faterslaht, st. f.
- fatersleccha
- faterslecke
- fatersleggo, sw. m.
- fateruodil, st. m.
- faherb..
- fatina
- fatôn, sw. v.
- fatunga, st.?
- fatureo
- faul
- fauuo
- faz, st. n.
- fazsezzâri, st. m.
- fazuuesca, st.?
- fazza, st. f.
- fazzî, st. f.
- -fazzida, st. f.
- gi-fazzidi, st. n.
- fazzil
- -fazzilî(n), st. n.
- gi-fazzôd, st. m.
- fazzôn1, sw. v.
- gi-fazzôn, sw. v.
- fazzôn2, sw. v.
- ûf-fazzôn, sw. v.
- -fazzôtî, st. f.
- fazzunga, st. f.
- fe
- fe
- fearu
- febra
- vêchemantel, mhd. st. m.
- vêchmol, mhd. st. m.
- fecislun
- fecigele
- fecta
- fedara, st. sw. f.
- fedarahha, st. f.
- fedarah, st. n.
- fedaraht, adj.
- fedarbetti, st. n.
- fedarfêh, adj.
- fedarfuotar, st. n.
- gi-fedar(i), adj.
- fedartrago, st. m.
- feddh, st. m.
- feddhho
- feddahhôn, sw. v.
- fedelgolt
- fedema
- fede same
- federscelli
- fedstrag:
- fefewurz
| | gi-fâri adj., mhd. gevære, frühnhd. gefähr DWb. IV,1,1,2068 f.; mnd. gevêr(e). — Graff III,576. gi-uarrer nom. sg. m. Gl 2,477,4 (clm 18922, 11. Jh.). lauernd, auf der Lauer liegend: giuarrer [hic (sc. der den Leichnam des Märtyrers bewachende Rabe) ex frutectis proximis] infestus [alarum sono oculosque pennis verberans exegit inmanem lupum, Prud., P. Vinc. (V) 410].
-fâri adj. vgl. lang-, murg-, umbifâri.
fârî st. f., mhd. Lexer være; vgl. mnd. vêrde, nhd. fährde. — Graff III,576. fari: dat. sg. O 2,4,46. 4,8,28. 1) in der Verbindung in theru fârî uuesan auf der Lauer liegen: sie thahtun thes gifuares (sc. Christus zu fangen) sid tho frammortes; was er (Judas) ouh in ther fari, ther liut tharmit (mit Jesus u. den Jüngern) ni wari O 4,8,28. 2) Versuchung: thoh wolt er (der Teufel) in ther fari irfindan, wer er (Christus) wari [vgl. tentandi occasio non fuisset diabolo, Hraban zu Matth. 4,3, Erdm. S. 389] O 2,4,46.
bi-fârida st. f. — Graff III,579. pi-far-itha (K), -ida (Ra): nom. sg. Gl 1,246,17. (heimlicher) Aufruhr, Verschwörung (?): pifaritha pisuuih sedicio disceptacio.
gi-fârida st. f. (oder -idi st. n.?), mhd. Lexer geværde, nhd. gefährde; mnd. gevêrde, mnl. gevaerde. gi-uaride: dat. sg. S 144,8 (BB). arglistiges Lauern, Heimtücke, Falschheit: ich habe gisundot in nide, in urbunste, in hazze, in giuaride, in ellinunge.
fârîg adj., mhd. Lexer værec, væric, nhd. dial. steir. (älter) fährig Unger-Khull 210; mnd. vârich; vgl. frühnhd. schweiz. gefährig Schweiz. Id. 1,886. — Graff III,577. far-ic: Grdf. Gl 1,112,18 (Pa); -iger: nom. sg. m. 2,430,4. — uarig-: nom. sg. m. -o NpNpw 16,12 (Np -â-); acc. sg. m. -un Gl 2,755,28. [Bd. 3, Sp. 627] 1) lauernd, auf der Lauer liegend: fariger [hic (sc. der den Leichnam des Märtyrers bewachende Rabe) ex frutectis proximis] infestus [alarum sono oculosque pennis verberans exegit inmanem lupum, Prud., P. Vinc. (V) 410] Gl 2,430,4. infiengen mih fone Pilato . do er chad . tollite eum uos . et crucifigite . also de uarigo leuuo . der in uueido gad susceperunt me sicut leo paratus ad predam [vgl. hoc est, Iudaei a Pilato, quando eis dixit: tollite eum, et secundum legem vestram crucifigite eum, Cass.] NpNpw 16,12. 2) nachstellend, verfolgend: uarigun [Mercurium maxime patiebatur] infestum [, Iovem brutum adque hebetem esse dicebat (der heilige Martinus), Sulp. Sev., Dial. 2,13 p. 196,17] Gl 2,755,28. 3) hinterhältig, heimtückisch: faihanic faric scatal dolosus insidiosus fraudulentus Gl 1,112,18. Abl. farîgo.
fârîgo adv . farigo: Gl 1,562,46 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). hinterhältig, heimtückisch: farigo [qui] sophistice [loquitur, odibilis est: in omni re defraudabitur, Eccli. 37,23].
fârîn adj. — Graff III,577. fariner: nom. sg. m. Gl 1,113,18 (RX). hinterhältig, heimtückisch: inuuitter fariner archustic dolosus insidiosus fraudulentus.
fâringûn adv., vgl. Kluge, Stammb. § 159 Anm.; mhd. Lexer væringen; mnd. vâringe, mnl. varinge. — Graff III,578. far-inkun: Gl 1,122,36 (K). 148,21 (K). 196,34 (K). 238,19 (K); -ingun: 122,36 (Pa). 148,21 (Pa). 196,34 (Pa). 238,19 (Ra). 2,646,50. 1) plötzlich, unversehens: unfarsehanti kahun edo faringun ex inproviso subito vel repente Gl 1, 122,36. unforauuisinkun farinkun uarunga anaquim fortuitu subito casu eventu 148,21. unuuanenti ni hucgent edo cahun faringun inopinata non sperata vel repente subito 196,34. farinkun kahun repente subito 238,19. 2) hinterlistig, aus dem Hinterhalt; heimlich: faringun clam [ferro incautum superat, Verg., A. I,350] Gl 2,646,50.
farira OV 4,16,14 s. AWB fârâri.
Fariti Wa 39,17. 40,5. 23 s. Eigennamen. |
| fârî
| | 1) in der Verbindung in theru fârî uuesan auf der Lauer liegen: sie thahtun thes gifuares (sc. Christus zu fangen) sid tho frammortes; was er (Judas) ouh in ther fari, ther liut tharmit (mit Jesus u. | | 2) Versuchung: thoh wolt er (der Teufel) in ther fari irfindan, wer er (Christus) wari [vgl. tentandi occasio non fuisset diabolo, Hraban zu Matth. 4,3, Erdm. S. 389] O 2,4,46. | | fârîg
| | 1) lauernd, auf der Lauer liegend: fariger [hic (sc. der den Leichnam des Märtyrers bewachende Rabe) ex frutectis proximis] infestus [alarum sono oculosque pennis verberans exegit inmanem lupum, Prud., P. Vinc. (V) | | 2) nachstellend, verfolgend: uarigun [Mercurium maxime patiebatur] infestum [, Iovem brutum adque hebetem esse dicebat (der heilige Martinus), Sulp. Sev., Dial. 2,13 p. 196,17] Gl 2,755,28. | | 3) hinterhältig, heimtückisch: faihanic faric scatal dolosus insidiosus fraudulentus Gl 1,112,18. | | fâringûn
| | 1) plötzlich, unversehens: unfarsehanti kahun edo faringun ex inproviso subito vel repente Gl 1, 122,36. unforauuisinkun farinkun uarunga anaquim fortuitu subito casu eventu 148,21. unuuanenti ni hucgent edo cahun faringun inopinata non sperata vel | | 2) hinterlistig, aus dem Hinterhalt; heimlich: faringun clam [ferro incautum superat, Verg., A. I,350] Gl 2,646,50. |
|