| - farmunnian, as.
- farn, st. m.
- farm, st. m.
- farnozcenes
- farnufst
- ir-farnussida, st. f.
- faro, adj.
- gi-faro, adj.
- -faro, sw. m.
- farobrun
- -farolîh, adj.
- fâron, as. sw. v.
- farra
- farra
- farraicha
- farrich
- farrîn, adj.
- farrisc, adj.
- farro, sw. m.
- farscangenti
- farscliton
- farsem
- farskawon, as.
- farslecnkit
- farsterc
- farsturian, as.
- fart, st. f.
- fart
- fartbetti, st. n.
- fartemnit
- farterron, andfrk.
- fartîg
- fartilihvn
- -fartlîh, adj.
- fartman, st. m.
- fartmithon
- fartmuodi, adj.
- fartnest, st. n.
- ana-fartôn, sw. v.
- ana-gi-fartôn, sw. v.
- gi-ana-fartôn, sw. v.
- gi-samant-fartôn, sw. v.
- fartstat, st. f.
- ir-farunga, st. f.
- fârunga, adv.
- fârungôm, adv.
- fârungûn, adv.
- faruu-
- fas
- fas-
- fasa
- fasal, st. m. oder n.
- fasalkalb, st. n.
- fasn, st. m.
- fasant, st. m.
- fasant
- fascon
- fascunun
- faselig
- fash
- fashan
- fasihuon
- fâsca, st. f.
- fâski, st. n.
- fâski
- gi-fâski, st. n.
- fâscôn, sw. v.
- gi-fâscôn, sw. v.
- fâscunga, st. f.
- faslant
- faso, sw. m.
- fasa, sw. f.
- fasôn, sw. v.
- fast, adj.
- fasta, sw. st. f.
- fastanon, as. sw. v.
- fastante
- fastatag, st. m.
- faste
- fastên, sw. v.
- gi-fastên, sw. v.
- ir-fastên, sw. v.
- fastên, st. n.
- fastênto, adv.
- fasthabîg, adj.
- fasthenti, adj.
- fasti:na
- fastinga, aostndfrk. st. sw. f.
- fastinna
- fastlîh, adj.
- fastlîhho, adv.
- Fastmar
- fastmuos, st. n.
- fastmuoti
- fastmuotî
- -fastmuotîg, adj.
- gi-fastnôn, sw. v.
- fasto, adv.
- Fastolf
- fastos
- fastota
- Fastraat
- faszon
- fata, st. f.
- fataro
- fater, st. m.
- gi-fatera, sw. f.
- vaterane, mhd. sw. m.
- fatereigan, st. n.
- fatererbi, st. n.
- fatereres
- faterheim, st. m.
- faterheima, st. f.
- faterheimin(na), st. f.
- faterlant, st. n.
- faterlîh, adj.
- faterlîhho, adv.
- faterlôs, adj.
- fatermâg, st. m.
- gi-fatero, sw. m.
- faterdal
- faterscaft, st. f.
- faterslaho, sw. m.
- faterslaht, st. f.
- fatersleccha
- faterslecke
- fatersleggo, sw. m.
- fateruodil, st. m.
- faherb..
- fatina
- fatôn, sw. v.
- fatunga, st.?
- fatureo
- faul
- fauuo
- faz, st. n.
- fazsezzâri, st. m.
- fazuuesca, st.?
- fazza, st. f.
- fazzî, st. f.
- -fazzida, st. f.
- gi-fazzidi, st. n.
- fazzil
- -fazzilî(n), st. n.
- gi-fazzôd, st. m.
- fazzôn1, sw. v.
- gi-fazzôn, sw. v.
- fazzôn2, sw. v.
- ûf-fazzôn, sw. v.
- -fazzôtî, st. f.
- fazzunga, st. f.
- fe
- fe
- fearu
- febra
- vêchemantel, mhd. st. m.
- vêchmol, mhd. st. m.
- fecislun
- fecigele
- fecta
- fedara, st. sw. f.
- fedarahha, st. f.
- fedarah, st. n.
- fedaraht, adj.
- fedarbetti, st. n.
- fedarfêh, adj.
- fedarfuotar, st. n.
- gi-fedar(i), adj.
- fedartrago, st. m.
- feddh, st. m.
- feddhho
- feddahhôn, sw. v.
- fedelgolt
- fedema
- fede same
- federscelli
- fedstrag:
- fefewurz
- fefircrut
- fefodele n
- fefor
- fefra
- fegensa
- feginôn, sw. v.
- fegôn, sw. v.
- fêh, adj.
- gi-fêh, adj.
- gi-fehan, st. v.
- fêhthistil, st. m.
- fehe
- vêhedistel, mhd. st. m.
- fêhen1, sw. v.
- gi-fêhen, sw. v.
- fêhen2, sw. v.
- feh&a
- feheuuarta
- fehhichan
- fehic..
- gi-fêhida, st. f.
- fehihhan
| | farmunnian as. s. AWB far-munnian.
farn, farm st. m., mhd. varm, varn, nhd. farn; as. farn (s. u.), mnd. vārn(e), mnl. varen m. oder n.; ae. fearn n. — Graff III,694 f. farn: nom. sg. Gl 2,7,37 (clm 6404, nach Bischoff S. 118 9. Jh.; -rn). 23,25 (2 Hss., in 1 Hs. nach -n ein Buchstabe rad.). 371,4. 375,31. 678,76. 686,9. 688,35 (lat. gen. pl.). 726,28 = Wa 110,6 (Jh). 3,49,6. 103,41 (SH A, 6 Hss., in 1 Hs. farn zweimal). 172,34 (SH, Anh. a). 198,34 (SH B). 514,20 (2 Hss.). 575,34. 4,143,10 (Sal. c). 239,32. 5,35,57 (SH A). 43,14 (-rn). Beitr. (Halle) 86,395,97 (Wolf. Wiss. 50, 9. Jh.). S 385,2,9; acc. sg. Gl 2,60,4 (3 Hss.). 66,46. 68,13. 74,8. 75,38. 3,589,19 (Cass. Phys. et hist. nat. fol. 10, 9./10. Jh., Glossen 12. Jh.). 4,62,40 (Sal. a 1, 7 Hss.). 316,64. Beitr. (Halle) 81,429. Festschr. Ford 306,34. Nb 128,2 [139,10]; varn: nom. sg. Gl 3,49,6. 103,40 (SH A). 325,2 (SH f). 522,40. 541 Anm. 12. 556,45. 604,41 (lat. gen.). Beitr. 73,248,45; uarn: dass. Gl 2,6,44. 3,499,17. 719,37. 4,230,32 (clm 14456, 9. Jh.). 624,25 = 5,100,2 (vor Gl 2,69,51); acc. sg. 2,701,58. S 385,1,9. faran: nom. sg. Gl 3,480,32 (2 Hss.). 488,26. 4,359,6. 21; uarane: nom. oder gen. pl.? 2,23,25 (Paris Lat. 16668, 9. Jh.); farin: nom. sg. 3,480,26; acc. sg. 4,62,41 (Sal. a 1); varin: nom. sg. 3,544,56. farm: nom. sg. Gl 3,103,40 (SH A, 2 Hss.). 239,37 (SH a 2). 480,26. 482,47 (3 Hss.). 582,34 (oder farin, Steinm.). 592 Anm. 1. 679,61. 4,214,51 (2 Hss.); acc. sg. 2,632,45. 4,317,51; varm: nom. sg. 1,630,9 (M). 3,520,7. 556,45. 561,51. 4,170,46 (Sal. d); uarm: dass. 3,103,40 (SH A). 5,31,5. Die folg. Belege sind wohl als schwache Mask. anzusehen: varme: nom. sg. Gl 3,541,26 (Vat. Pal. 1259, 13. Jh.); uarme: dass. 239,37 (SH a 2, Wien 2400, 12. Jh.). — varre: nom. sg. Gl 3,529,17 (clm 615, 14. Jh.). Verschrieben: barm: nom. sg. Gl 3,541,26; furn: dass. 4,357,34. 1) Farn, wohl vor allem der Schildfarn, Aspidium Sw., vgl. Marzell, Wb. 1,476 f., Hegi 1,15 ff., dazu Fischer, Pfl. S. 261: varm ł heidah [erit (homo) enim quasi] myricae (Hss. mirice) [in deserto, Jer. 17,6] Gl 1,630,9 (2 Hss. niuuui holz ł fûlboum, 3 Hss. [Bd. 3, Sp. 629] niuuui holz ł heidahi, 2 Hss. heidahi, 2 Hss. heida). uarn filex [Alc., Gr. p. 866] 2,6,44. 7,37. farn [dum stratis recubans porcaster pausat obesus iuncis et stipulis necnon] filicum (2 Hss. filix) [-que maniplis, Aldh., De octo princ. vit. 2780] 23,25. farn ł uuista (1 Hs. nur farn) [qui serere ingenuum volet agrum ..., falce rubos] filicem [-que resecat, Boeth., Cons. 3,1 p. 51,3] 60,4. 68,13. farn filicem [ebda.] 66,46. 74,8. 75,38. 4,316,64. 317,51. Festschr. Ford 306,34. uarn filex filicis [zu ebda.] Gl 4,624,25 = 5,100,2 (vor Gl 2,69,51). farn [haec] filix [Prisc., Inst. II,165,12] 2,371,4. 375,31. Beitr. (Halle) 86,395,97. leidsaman farm [quique (campus) editus austro et] filicem [curvis invisam pascit aratris, Verg., G. II,189] Gl 2,632,45. farn filix [zu ebda.] 686,9. 726,28 = Wa 110,6. uarn filicem [ebda.] 701,58. farn filix [ohne Kontext] 678,76. farn [edico ... multa duram stipula] felicum (Hs. filicum) [-que maniplis sternere supter humum, Verg., G. III,297] 688,35. farn filix 3,49,6. 103,40. 172,34. 198,34. 239,37. 325,2. 480,26. 488,26. 499,17. 514,20. 520,7. 522,40. 529,17. 541,26. 556,45. 575,34. 582,34. 592 Anm. 1. 719,37. 4,170,46. 214,51. 230,32. 239,32 (Hs. filis). 5,35,57. 43,14. farn (3 Hss. farn ł uuista, 1 Hs. ł uuista) filicem 4,62,40. farn ł wista filix vel filicem 143,10 (vgl. Beitr. 73,215). faran filcicula (vgl. filcicula filix parva clm 17 403, Steinm.) 3,480,32. 4,357,34 (Hs. felcicula). 359,21. varin radix felicis 3,544,56. varn filicis radicem 604,41. farn [Graeci pterin, Latini] filicem [nominant, Apul., De medic. herb. LXXVI] 589,19. farm phalesus (= phaselus, Steinm.) ł filix 679,61. varn filix [, a singularitate folii dicta. Denique ex una virgula altitudine cubitali una scissa folia gignitur replicata, velut pinna, Is., Et. XVII,9,105] Beitr. 73,248,45. farn [tunc accipiat avenam cum stipula ... et ederam et] filicem [... et inde faciat balneum, Contra Paralisin] Beitr. (Halle) 81,429. dare nach neme man haberen gedrosgenan unde ungedrosgenan ... unde ebah unde uarn ... unde mache ein bahd S 385,1,9, ähnl. 385,2,9. ter guoten acher sahen uuile . der errumet in êr des unchrutes. Farn unde hiefeltra nimet er dana . mit tero riutesegenso falce resecat rubos . et filicem Nb 128,2 [139,10]; für den Gemeinen Tüpfelfarn, Polypodium vulgare L., vgl. Fischer, Pfl. S. 279, Hegi 1,41: farm pollipodia (vgl. aber auch polipodia filix arborea CGL III,574,27] Gl 3,482,47. 4, 359,6; — bildl. für die männlichen Schamhaare: uarm [quinque palaestritae licet haec plantaria vellant ... non tamen ista] filix [ullo mansuescit aratro, Pers. 4,41] 5,31,5. 2) übertr. auf den Acker-Gauchheil, Anagallis arvensis L., oder die Vogelmiere, Stellaria media, vgl. Fischer, Pfl. S. 259. 285, Marzell, Wb. 1,253: varm morsus gallinae Gl 3,561,51. Komp. eih-, steinfarn, -farm; Abl. farmahi.
farnozcenes Gl 2,700,50 s. AWB fir-niozan.
farnufst S 235,32 s. fir-numft, -nunst.
ir-farnussida st. f.; vgl. frühnhd. erfarnus, -nis; afries. ervarnisse. ir-uari-nussida: nom. sg. Gl 4,59,34 (Sal. a 1); er-war-: dass. 141,58 (Sal. c). Versuch, Experiment: iruarinussida experimentum Gl 4,59,34 (5 Parallelhss. irfarunga). erwarnussida experientia 141,58.
faro adj., mhd. var, vare, frühnhd. farb DWb. III, 1321; mnd. -vār, -vāre, mnl. -vaer. — Graff III,700. uâro: Grdf. Nk 455,18; uare: dass. ebda. (Hs. B = S. CXXXIV, 12). faravviu: nom. sg. f. Gl 2,644,21. farbig, gefärbt: bezogen auf die Farbe der Blüte (schön, prächtig gefärbt): faravviu [namque uno ingentem tollit de caespite silvam,] aureus [ipse (sc. die [Bd. 3, Sp. 630] Blüte), sed in foliis ... violae sublucet purpura nigrae, Verg., G. 4,274] Gl 2,644,21; bezogen auf die Farbe des Gesichts (auffallend, vom Normalen abweichend, gefärbt): tiu anachomeni . manne geskihet fone scamon . tiu geskihet imo ouh naturlicho êr er geboren uuerde . so harto . daz er ouh naturlicho so uaro uuerde quae enim affectio nunc ad verecundiam circa corpus facta est . et secundum naturalem affectionem . eadem fiet affectio . ita ut naturaliter et color similis sit Nk 455,18. Komp. â-, al-, blah-, blâ-, blic-, bluot-, brûn-, eban-, falo-, fiur-, gelo-, glasa-, gold-, graso-, horo-, kruok-, manag-, missi-, mûs-, purpur-, rôs-, rôt-, ruoz-, sint-, snêo-, usil-, uuahs-, uueit-, uuetar-, uuurm-, zuuîfaro; Abl. -farolîh; far(a)uuen.
gi-faro adj., mhd. gevar, frühnhd. gefahr, gefar DWb. IV,1,1,2060. — Graff III,700. ca-faro: Grdf. Gl 1,147,12 (R). farbig, gefärbt: kazehot cazehot cafaro fuscata tincta colorata. Komp. ungifaro.
-faro sw. m. vgl. ubarfaro.
farobrun Gl 4,209,5 s. AWB brûnfaro.
-farolîh adj. vgl. managfarolîh.
[fâron as. sw. v., mit Übergang von der e- in die o- Klasse, vgl. ahd. fârên. farodun: 3. pl. prt. Gl 4,299,57 = Wa 57,26 (Ess. Ev., 9. Jh.). jmdm. nachstellen, Fallstricke legen, mit Gen. d. Pers.: farodun ist (l. is, Steinm. z. St.), Randglosse zu: sprakun [et velaverunt eum, et percutiebant faciem eius: et] interrogabant [eum, dicentes: prophetiza, quis est, qui te percussit? Luc. 22,64].] |
| farn
| | 1) Farn, wohl vor allem der Schildfarn, Aspidium Sw., vgl. Marzell, Wb. 1,476 f., Hegi 1,15 ff., dazu Fischer, Pfl. S. 261: varm ł heidah [erit (homo) enim quasi] myricae (Hss. mirice | | 2) übertr. auf den Acker-Gauchheil, Anagallis arvensis L., oder die Vogelmiere, Stellaria media, vgl. Fischer, Pfl. S. 259. 285, Marzell, Wb. 1,253: varm morsus gallinae Gl 3,561,51. |
|