Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
ir-fastên bis Fastmar (Bd. 3, Sp. 648 bis 650)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis ir-fastên sw. v.; anders Raven I,39 u. Ahd. Gl.-Wb. S. 149, die ir-festen ansetzen.
ar-uasteta: part. prt. acc. pl. m. Gl 2,475,28 (clm 18 922, 11. Jh.).
im Part. Praet.: durch übermäßiges Fasten erschöpft, geschwächt an den Gliedern: [quamlibet spreto sine more pastu sponte] confectos [tenuemus artus, teque contemptis epulis rogemus nocte dieque, Prud., H. p. ieiun. (VIII)54].
 
Artikelverweis 
fastên st. n. (substant. inf.), mhd. vasten, nhd. fasten; vgl. ae. fæsten n.
fasten: nom. sg. Gl 1,149,8 (R).
Enthaltsamkeit, Fasten: frugalitas. [Bd. 3, Sp. 649]
 
Artikelverweis 
fastênto adv. — Graff III,726 s. v. fastên.
fastendo: NpNpw 136,8.
fastend, sich der Nahrung enthaltend: ube unsih caro alde carnales scundent ze achusten ... uuider dien suln uuir uuesen . uuachendo unde fastendo . unz uuir sie uberuuinden [vgl. ut sicut nos luxuria concitat ad vitia, ita repressam ieiuniis atque tribulationibus subditam faciamus esse virtutibus, Cass.].
 
Artikelverweis 
fasthabîg adj.; vgl. ae. fæsthafol. — Graff IV,738.
fast-habîgemo: dat. sg. m. Nb 162,6 [174,5].
festhaltend: so uoluptas tia tat getuot . so leidezet si sia . unde bizet tanne daz keleidegota herza . mit fasthabigemo bizze et ferit icta corda . nimis tenaci morsu.
 
Artikelverweis 
fasthenti adj. — Graff IV,971.
fast-hentono: gen. pl. Gl 2,229,12 (S. Flor. III 222 B, Wien 949, beide 9./10. Jh.).
etw. festhaltend, geizig: fasthentono [terram quippe ficulnea sine fructu occupat, quando mens] tenacium [hoc quod prodesse multis poterat, inutiliter servat, Greg., Cura 3,21 p. 67].
 
Artikelverweis 
fasti:na Gl 1,288,56 s. AWB festin.
 
Artikelverweis 
fastinga aostndfrk. st. sw. f., mnl. vastinge; vgl. mnd. vastinc m.
fastingon: dat. sg. Pw 68,11 (zu -on u. zur Vermischung der ō-/ōn-Stämme vgl. Gr. § 59).
das Fasten: in ic thecoda an fastingon sela mina et operui in ieiunio animam meam.
 
Artikelverweis 
fastinna Gl 1,288,56 s. AWB festin.
 
Artikelverweis 
fastlîh adj.; mnl. vast(e)lijc; ae. fæstlíc; an. fastligr; vgl. mhd. Lexer vestlich, frühnhd. festlich; mnd. vestlĩk; afries. festelik. — Graff III,715.
fast-lih-: dat. sg. f. -era Gl 2,345,16 (clm 6325, 9. Jh., vgl. dazu Bischoff S. 107); comp. gen. sg. n. (?) -orin 227,43 (S. Flor. III 222 B, 9./10. Jh.).
1) sicher, abgesichert, ungefährdet: fastlihorin [nil autem est ad defendendum puritate] tutius [, nil ad dicendum veritate facilius, Greg., Cura 3,11 p. 47] Gl 2,227,43.
2) fest, unerschütterlich, entschlossen: fastlihera inhucti [conveniunt ... omnes frequenter ... dato signo ... ad orationem solemnium horarum, celebrantes] fixa intentione [cordis, Is., De off. 2,14 p. 800] Gl 2,345,16.
Abl. fastlîhho.
 
Artikelverweis 
fastlîhho adv., mhd. Lexer vastlîche; mnd. vastlĩke, mnl. vastelike; ae. fæstlíce; vgl. frühnhd. festlich; an. festiliga. — Graff III,715.
fast-lihho: Gl 1,587,12 (Ja); -licho: 2,91,60 (Würzb. Mp. th. f. 146, 9. Jh., nach Hofmann, Beitr. (Halle) 85,83). 4,5,6 (Jc). S 33,108 (Wk).
1) ganz u. gar, völlig: fastlihho [si autem potuerit reddere, adversabitur,] solidi (Hs. solide, vgl. Sab. 2,466 Anm.) [vix reddet dimidium, Eccli. 29,7] Gl 1,587,12 (vgl. solide ubaral 577,45 z. gl. St.).
2) unerschütterlich, ohne Wanken: übertr.: fastmuati fastlicho constantia (sollte an einen Abl. gedacht sein?) [animi firmitas, CGL IV,500,45] Gl 4,5,6. thisu ist gilauba allichu, thia nibi eogihuuelihher triulicho endi fastlicho gilaubit, heil uuesan nimag quam nisi quisque fideliter firmiterque crediderit, salvus esse non poterit S 33,108.
3) fest, sicher, mit Nachdruck: fastlicho sint giuuarit (über dieser Randgl. anscheinend nachgetragen, ęqueiudicatū, vgl. Beitr. (Halle) 85,87) [regulas istas exponere, quibus] probabuntur [memorati extra eccle- [Bd. 3, Sp. 650] siam esse, Conc. Gangr. Praef., Maaßen S. 936] Gl 2,91,60.
 
Artikelverweis 
Fastmar Wa 40,17 s. Eigennamen.