| - ir-fastên, sw. v.
- fastên, st. n.
- fastênto, adv.
- fasthabîg, adj.
- fasthenti, adj.
- fasti:na
- fastinga, aostndfrk. st. sw. f.
- fastinna
- fastlîh, adj.
- fastlîhho, adv.
- Fastmar
- fastmuos, st. n.
- fastmuoti
- fastmuotî
- -fastmuotîg, adj.
- gi-fastnôn, sw. v.
- fasto, adv.
- Fastolf
- fastos
- fastota
- Fastraat
- faszon
- fata, st. f.
- fataro
- fater, st. m.
- gi-fatera, sw. f.
- vaterane, mhd. sw. m.
- fatereigan, st. n.
- fatererbi, st. n.
- fatereres
- faterheim, st. m.
- faterheima, st. f.
- faterheimin(na), st. f.
- faterlant, st. n.
- faterlîh, adj.
- faterlîhho, adv.
- faterlôs, adj.
- fatermâg, st. m.
- gi-fatero, sw. m.
- faterdal
- faterscaft, st. f.
- faterslaho, sw. m.
- faterslaht, st. f.
- fatersleccha
- faterslecke
- fatersleggo, sw. m.
- fateruodil, st. m.
- faherb..
- fatina
- fatôn, sw. v.
- fatunga, st.?
- fatureo
- faul
- fauuo
- faz, st. n.
- fazsezzâri, st. m.
- fazuuesca, st.?
- fazza, st. f.
- fazzî, st. f.
- -fazzida, st. f.
- gi-fazzidi, st. n.
- fazzil
- -fazzilî(n), st. n.
- gi-fazzôd, st. m.
- fazzôn1, sw. v.
- gi-fazzôn, sw. v.
- fazzôn2, sw. v.
- ûf-fazzôn, sw. v.
- -fazzôtî, st. f.
- fazzunga, st. f.
- fe
- fe
- fearu
- febra
- vêchemantel, mhd. st. m.
- vêchmol, mhd. st. m.
- fecislun
- fecigele
- fecta
- fedara, st. sw. f.
- fedarahha, st. f.
- fedarah, st. n.
- fedaraht, adj.
- fedarbetti, st. n.
- fedarfêh, adj.
- fedarfuotar, st. n.
- gi-fedar(i), adj.
- fedartrago, st. m.
- feddh, st. m.
- feddhho
- feddahhôn, sw. v.
- fedelgolt
- fedema
- fede same
- federscelli
- fedstrag:
- fefewurz
- fefircrut
- fefodele n
- fefor
- fefra
- fegensa
- feginôn, sw. v.
- fegôn, sw. v.
- fêh, adj.
- gi-fêh, adj.
- gi-fehan, st. v.
- fêhthistil, st. m.
- fehe
- vêhedistel, mhd. st. m.
- fêhen1, sw. v.
- gi-fêhen, sw. v.
- fêhen2, sw. v.
- feh&a
- feheuuarta
- fehhichan
- fehic..
- gi-fêhida, st. f.
- fehihhan
- fêhî(n), st. f.
- fêhlahhan, st. n.
- fehno
- feho
- gi-feho, sw.
- fehôn, sw. v.
- fir-fehôn, sw. v.
- gi-fehôn, sw. v.
- fêhspeht, st. m.
- feht, st. n.
- gi-feht, st. n.
- fehta, st. sw. f.
- fehtalari
- fehtan, st. v.
- ana-fehtan, st. v.
- bi-fehtan, st. v.
- fir-fehtan, st. v.
- gi-fehtan, st. v.
- ir-fehtan, st. v.
- saman-fehtan, st. v.
- ubar-fehtan, st. v.
- uuidar-fehtan, st. v.
- fehtant
- fehtâri, st. m.
- fehtanto, adv.
- ana-fehtôn, sw. v.
- Fehtu
- -fehtunga, st. f.
- feich
- feich..
- feifalter
- feigi, adj.
- feihhan, st. n.
- feihhan(i), adj.
- feihhanîg, adj.
- feihnôn, sw. v.
- bi-feihnôn, sw. v.
- feili, adj.
- feiliso
- feillîh, adj.
- feilôd, st. m.
- feilôn, sw. v.
- feils
- feim, st. m.
- feimagôn, sw. v.
- feimen, sw. v.
- ûz-feimen, sw. v.
- feimîn, adj.
- ûz-feimôn, sw. v.
- feistin
- feit, aostndfrk. adj.
- feitî, aostndfrk. st. f.
- feitidi
- feitit
- feiz(i)t, part.
- feizita, st. f.
- feiz(i)tî, st. f.
- feizt
- feiztên, sw. v.
- ir-feiztên, sw. v.
- feizti
- fêkanlîko, as. adv.
- fekna
- fekni
- fel, st. n.
- fel.
- felachan
- felachin
- fel(a)han, st. v.
- bi-fel(a)han, st. v.
- gi-fel(a)han, st. v.
- bi-felahantlîh, adj.
- felahanto, sw. m.
- bi-fel(a)hanto, adv. part. prs.
- bi-fel(a)hâri, st. m.
- bi-fel(a)hida, st. f.
- felaho, sw. m.
- felarn
- fel(a)uua, st. f.
- fel(a)uuo, sw. m.
- felchirre
| | ir-fastên sw. v.; anders Raven I,39 u. Ahd. Gl.-Wb. S. 149, die ir-festen ansetzen. ar-uasteta: part. prt. acc. pl. m. Gl 2,475,28 (clm 18 922, 11. Jh.). im Part. Praet.: durch übermäßiges Fasten erschöpft, geschwächt an den Gliedern: [quamlibet spreto sine more pastu sponte] confectos [tenuemus artus, teque contemptis epulis rogemus nocte dieque, Prud., H. p. ieiun. (VIII)54].
fastên st. n. (substant. inf.), mhd. vasten, nhd. fasten; vgl. ae. fæsten n. fasten: nom. sg. Gl 1,149,8 (R). Enthaltsamkeit, Fasten: frugalitas. [Bd. 3, Sp. 649]
fastênto adv. — Graff III,726 s. v. fastên. fastendo: NpNpw 136,8. fastend, sich der Nahrung enthaltend: ube unsih caro alde carnales scundent ze achusten ... uuider dien suln uuir uuesen . uuachendo unde fastendo . unz uuir sie uberuuinden [vgl. ut sicut nos luxuria concitat ad vitia, ita repressam ieiuniis atque tribulationibus subditam faciamus esse virtutibus, Cass.].
fasthabîg adj.; vgl. ae. fæsthafol. — Graff IV,738. fast-habîgemo: dat. sg. m. Nb 162,6 [174,5]. festhaltend: so uoluptas tia tat getuot . so leidezet si sia . unde bizet tanne daz keleidegota herza . mit fasthabigemo bizze et ferit icta corda . nimis tenaci morsu.
fasthenti adj. — Graff IV,971. fast-hentono: gen. pl. Gl 2,229,12 (S. Flor. III 222 B, Wien 949, beide 9./10. Jh.). etw. festhaltend, geizig: fasthentono [terram quippe ficulnea sine fructu occupat, quando mens] tenacium [hoc quod prodesse multis poterat, inutiliter servat, Greg., Cura 3,21 p. 67].
fasti:na Gl 1,288,56 s. AWB festin.
fastinga aostndfrk. st. sw. f., mnl. vastinge; vgl. mnd. vastinc m. fastingon: dat. sg. Pw 68,11 (zu -on u. zur Vermischung der ō-/ōn-Stämme vgl. Gr. § 59). das Fasten: in ic thecoda an fastingon sela mina et operui in ieiunio animam meam.
fastinna Gl 1,288,56 s. AWB festin.
fastlîh adj.; mnl. vast(e)lijc; ae. fæstlíc; an. fastligr; vgl. mhd. Lexer vestlich, frühnhd. festlich; mnd. vestlĩk; afries. festelik. — Graff III,715. fast-lih-: dat. sg. f. -era Gl 2,345,16 (clm 6325, 9. Jh., vgl. dazu Bischoff S. 107); comp. gen. sg. n. (?) -orin 227,43 (S. Flor. III 222 B, 9./10. Jh.). 1) sicher, abgesichert, ungefährdet: fastlihorin [nil autem est ad defendendum puritate] tutius [, nil ad dicendum veritate facilius, Greg., Cura 3,11 p. 47] Gl 2,227,43. 2) fest, unerschütterlich, entschlossen: fastlihera inhucti [conveniunt ... omnes frequenter ... dato signo ... ad orationem solemnium horarum, celebrantes] fixa intentione [cordis, Is., De off. 2,14 p. 800] Gl 2,345,16. Abl. fastlîhho.
fastlîhho adv., mhd. Lexer vastlîche; mnd. vastlĩke, mnl. vastelike; ae. fæstlíce; vgl. frühnhd. festlich; an. festiliga. — Graff III,715. fast-lihho: Gl 1,587,12 (Ja); -licho: 2,91,60 (Würzb. Mp. th. f. 146, 9. Jh., nach Hofmann, Beitr. (Halle) 85,83). 4,5,6 (Jc). S 33,108 (Wk). 1) ganz u. gar, völlig: fastlihho [si autem potuerit reddere, adversabitur,] solidi (Hs. solide, vgl. Sab. 2,466 Anm.) [vix reddet dimidium, Eccli. 29,7] Gl 1,587,12 (vgl. solide ubaral 577,45 z. gl. St.). 2) unerschütterlich, ohne Wanken: übertr.: fastmuati fastlicho constantia (sollte an einen Abl. gedacht sein?) [animi firmitas, CGL IV,500,45] Gl 4,5,6. thisu ist gilauba allichu, thia nibi eogihuuelihher triulicho endi fastlicho gilaubit, heil uuesan nimag quam nisi quisque fideliter firmiterque crediderit, salvus esse non poterit S 33,108. 3) fest, sicher, mit Nachdruck: fastlicho sint giuuarit (über dieser Randgl. anscheinend nachgetragen, ęqueiudicatū, vgl. Beitr. (Halle) 85,87) [regulas istas exponere, quibus] probabuntur [memorati extra eccle- [Bd. 3, Sp. 650] siam esse, Conc. Gangr. Praef., Maaßen S. 936] Gl 2,91,60.
Fastmar Wa 40,17 s. Eigennamen. |
| fastlîh
| | 1) sicher, abgesichert, ungefährdet: fastlihorin [nil autem est ad defendendum puritate] tutius [, nil ad dicendum veritate facilius, Greg., Cura 3,11 p. 47] Gl 2,227,43. | | 2) fest, unerschütterlich, entschlossen: fastlihera inhucti [conveniunt ... omnes frequenter ... dato signo ... ad orationem solemnium horarum, celebrantes] fixa intentione [cordis, Is., De off. 2,14 p. 800] Gl 2,345,16. | | fastlîhho
| | 1) ganz u. gar, völlig: fastlihho [si autem potuerit reddere, adversabitur,] solidi (Hs. solide, vgl. Sab. 2,466 Anm.) [vix reddet dimidium, Eccli. 29,7] Gl 1,587,12 (vgl. solide ubaral 577,45 z. | | 2) unerschütterlich, ohne Wanken: übertr.: fastmuati fastlicho constantia (sollte an einen Abl. gedacht sein?) [animi firmitas, CGL IV,500,45] Gl 4,5,6. thisu ist gilauba allichu, thia nibi eogihuuelihher triulicho endi fastlicho gilaubit, heil uuesan nimag | | 3) fest, sicher, mit Nachdruck: fastlicho sint giuuarit (über dieser Randgl. anscheinend nachgetragen, ęqueiudicatū, vgl. Beitr. (Halle) 85,87) [regulas istas exponere, quibus] probabuntur [memorati extra eccle- siam esse, Conc. Gangr. |
|