| - faterscaft, st. f.
- faterslaho, sw. m.
- faterslaht, st. f.
- fatersleccha
- faterslecke
- fatersleggo, sw. m.
- fateruodil, st. m.
- faherb..
- fatina
- fatôn, sw. v.
- fatunga, st.?
- fatureo
- faul
- fauuo
- faz, st. n.
- fazsezzâri, st. m.
- fazuuesca, st.?
- fazza, st. f.
- fazzî, st. f.
- -fazzida, st. f.
- gi-fazzidi, st. n.
- fazzil
- -fazzilî(n), st. n.
- gi-fazzôd, st. m.
- fazzôn1, sw. v.
- gi-fazzôn, sw. v.
- fazzôn2, sw. v.
- ûf-fazzôn, sw. v.
- -fazzôtî, st. f.
- fazzunga, st. f.
- fe
- fe
- fearu
- febra
- vêchemantel, mhd. st. m.
- vêchmol, mhd. st. m.
- fecislun
- fecigele
- fecta
- fedara, st. sw. f.
- fedarahha, st. f.
- fedarah, st. n.
- fedaraht, adj.
- fedarbetti, st. n.
- fedarfêh, adj.
- fedarfuotar, st. n.
- gi-fedar(i), adj.
- fedartrago, st. m.
- feddh, st. m.
- feddhho
- feddahhôn, sw. v.
- fedelgolt
- fedema
- fede same
- federscelli
- fedstrag:
- fefewurz
- fefircrut
- fefodele n
- fefor
- fefra
- fegensa
- feginôn, sw. v.
- fegôn, sw. v.
- fêh, adj.
- gi-fêh, adj.
- gi-fehan, st. v.
- fêhthistil, st. m.
- fehe
- vêhedistel, mhd. st. m.
- fêhen1, sw. v.
- gi-fêhen, sw. v.
- fêhen2, sw. v.
- feh&a
- feheuuarta
- fehhichan
- fehic..
- gi-fêhida, st. f.
- fehihhan
- fêhî(n), st. f.
- fêhlahhan, st. n.
- fehno
- feho
- gi-feho, sw.
- fehôn, sw. v.
- fir-fehôn, sw. v.
- gi-fehôn, sw. v.
- fêhspeht, st. m.
- feht, st. n.
- gi-feht, st. n.
- fehta, st. sw. f.
- fehtalari
- fehtan, st. v.
- ana-fehtan, st. v.
- bi-fehtan, st. v.
- fir-fehtan, st. v.
- gi-fehtan, st. v.
- ir-fehtan, st. v.
- saman-fehtan, st. v.
- ubar-fehtan, st. v.
- uuidar-fehtan, st. v.
- fehtant
- fehtâri, st. m.
- fehtanto, adv.
- ana-fehtôn, sw. v.
- Fehtu
- -fehtunga, st. f.
- feich
- feich..
- feifalter
- feigi, adj.
- feihhan, st. n.
- feihhan(i), adj.
- feihhanîg, adj.
- feihnôn, sw. v.
- bi-feihnôn, sw. v.
- feili, adj.
- feiliso
- feillîh, adj.
- feilôd, st. m.
- feilôn, sw. v.
- feils
- feim, st. m.
- feimagôn, sw. v.
- feimen, sw. v.
- ûz-feimen, sw. v.
- feimîn, adj.
- ûz-feimôn, sw. v.
- feistin
- feit, aostndfrk. adj.
- feitî, aostndfrk. st. f.
- feitidi
- feitit
- feiz(i)t, part.
- feizita, st. f.
- feiz(i)tî, st. f.
- feizt
- feiztên, sw. v.
- ir-feiztên, sw. v.
- feizti
- fêkanlîko, as. adv.
- fekna
- fekni
- fel, st. n.
- fel.
- felachan
- felachin
- fel(a)han, st. v.
- bi-fel(a)han, st. v.
- gi-fel(a)han, st. v.
- bi-felahantlîh, adj.
- felahanto, sw. m.
- bi-fel(a)hanto, adv. part. prs.
- bi-fel(a)hâri, st. m.
- bi-fel(a)hida, st. f.
- felaho, sw. m.
- felarn
- fel(a)uua, st. f.
- fel(a)uuo, sw. m.
- felchirre
- felchumi
- feld, st. n.
- felda, sw. f.
- feldbluoma, sw. f.
- feldbûuuâri, st. m.
- feldchonala
- feldgang, st. m.
- feldhopho, sw. m.
- feldhuon, st. n.
- feldkervilla, st. f.
- feldkrût, st. n.
- feldkumih, st. m.
- feldkumil, st. m.
- feldkumî(n), st. n.
- feldkurbiz, st. m. f. n.
- feldmago, sw. m.
- feldminza, st. sw. f.
- feldmor(a)hila, st. f.
- feldmûs, st. f.
- feldquenala, st. f.
- feldquenalîn, st. n.
- feldscônî, st. f.
- feldslihtî, st. f.
- fele
- ge-velech, mhd.
- felefor, ae. st.
- felei
- feleoth
- felga1, st. sw. f.
- felga2, sw. f.
- felgam
- felgen, sw. v.
- bi-felgen, sw. v.
- gi-felgen, sw. v.
- zuo-gi-felgen, sw. v.
- felgilrun
- felgunt
- felik
- Felin
- fel(i)s, st. m.
| | faterscaft st. f., nhd. DWB vaterschaft; vgl. mnd. vāderschop. fater-schaft: nom. sg. Gl 4,154,18 (Sal. c, mus. Brit. Add. 18 379, 13. Jh.). Vaterschaft: paternitas.
faterslaho sw. m. — Graff VI, 775. fater-slaho: nom. sg. Gl 1,225,24 (Ra). Vatermörder: faterslaho patricidium qui patrem occidit (Übersetzung des Interpretaments? Das ursprüngliche lat. Lemma ist wohl patricida, vgl. patricidam qui patrem occidit, CGL IV,138,12).
faterslaht st. f.; vgl. mnl. vaderslachter. — Graff III, 377. fater-slaht: nom. sg. Gl 1,225,24/25 (R). Vatermord: patricidium.
fatersleccha, faterslecke Gl 4,154,22. Npw 105,38 s. AWB fatersleggo.
fatersleggo sw. m. uater-sleche: nom. sg. Gl 3,187,22 (SH B, Brix. Bll., 12. Jh.). Verschrieben ist vielleicht: fater-sleccha: nom. sg. [Bd. 3, Sp. 666] Gl 4,154,22 (Sal. c, mus. Brit. Add. 18 379, 13. Jh.; -a nach der lat. Endung -a? S. aber auch unten). Hierher wohl auch: fater-slecke: nom. sg. Npw 105,38 (s. u.). Vatermörder: uatersleche patricida (Hs. parcicida) Gl 3,187,22; hierher wohl auch: fatersleccha patricida 4,154,22 (Verschreibung? Oder ist an ein Fem. faterslegga ‘Vatermörderin’ gedacht? Vgl. auch Ahd. Gl.-Wb. S. 143). Eine Fehlübers. liegt wohl vor in: daz sie iro sune unde iro tohtera den tiufelon opheroton ... unde sie uzliezen unsundic pluot dero selbon chindo ...: daz uuas in sament ioh manslecke ioh faterslecke Npw 105,38 (Np ioh homicidium ioh parricidium, Npgl manslaht, magslaht. Npw wohl Verwechslung von parricidium u. patricidium u. daher falsche Übers. gegen den Kontext, der außerdem e. Sach- u. keine Personenbezeichnung erwarten ließe).
fateruodil st. m. (n.?); as. faderôđil (vgl. AfdA. 53,233); ae. fæderéđel. — Graff I, 144. fater-vodil-: dat. sg. -e T 78,4. 5; acc. sg. -] 2; -dal: nom. sg. Gl 4,154,23 (Sal. c, mus. Brit. Add. 18 379, 13. Jh.); acc. pl. n. (?) 2,17,35 (fa-, clm 19 440, Tegernsee, 10./11. Jh.; oder nom. sg. m.? Vgl. Behaghel, a. a. O. S. 8). 1) Heimat, Vaterstadt: (Christus) quementi in sinan fatervodil lerta sie in iro samanungun veniens in patriam suam T 78,2. vvuo managu gihortun uuir gitanu in Capharnaum, tuo ouh hier in thinemo fatervodile fac et hic in patria tua 4. thaz nihein uuizago antphengi ist in sinemo fatervodile inti in sinemo hus in patria sua et in domo sua 5. 2) (väterlicher) Reichtum, (vom Vater überkommener) Besitz: faterdal [hanc ... turma procorum ... thalamis asciscere gestit, ... dum felix ditis] patrimonia [gazae possidet, Aldh., De virg. 2181] Gl 2,17,35; hierher vielleicht auch: faterdal patrimonium 4,154,23. Vgl. Behaghel, Odal, S.-B. d. Bayer. Akad. d. Wiss. 1935 Heft 8, bes. S. 19 f.
faherb.. Gl 2,142,21 s. AWB fatererbi.
fatina Gl 3,653,19 s. AWB phatena.
fatôn sw. v. — Graff III, 378. ka-uatot: part. prt. Gl 2,333,65 (clm 14 747, 10. Jh.); nom. pl. m. -]e 52 (ebda.). Verstümmelt: .afatot: part. prt. Gl 2,224,49 (clm 18 550, 1, 9. Jh.). Vielleicht gehört hierher auch: fatôt: Np 147,14 (Kelle, Psalmen S. 79 Anm. 2, S.-St., Raven II,127 verschr. für satôt, Schützeichel, Ahd. Wb. S. 49 setzt ein Verb fatôn an). 1) jmdn. ernähren: a) eigentl.: kauatot [quinque millia hominum, et quatuor millia, quae] pasta [sunt in eremo, Hier. in Matth. 16,8—12] Gl 2,333,65; wohl von einem Reflexivum ist auszugehen in: kauatote [canes autem ethnici propter idolatriam dicuntur, qui esui sanguinis] dediti [, et cadaveribus mortuorum, feruntur in rabiem, ebda. 15,25. 26] 52 (Umbildung der lat. Konstruktion); b) hierher vielleicht auch: bildl., mit Akk. d. Pers.: diu anasiht (Gottes) ist adeps frumenti . si ist tugedheit dero uuiste . uuanda si fatot die . die sia niezzent Np 147,14 (s. o. Formenteil). 2) jmdn. gut ernähren, gleichsam mästen: sint kafatot [qui cum accepta non tribuunt, in proximorum nece] grassantur [Greg., Cura 3,21 p. 66] Gl 2,224,49. Abl. fatunga.
fatunga (st.?) f. — Graff III, 378. fatunga: nom. oder dat. sg. Gl 2,331,30 (clm 14 747, 10. Jh.). [Bd. 3, Sp. 667] Nahrung, Speise, bildl.: [ecclesiae autem consuetudo ad passionem domini et resurrectionem per humilitatem carnis venit, ut spirituali] saginae (Hs. sagine) [ieiunio corporis praeparemur, Hier. in Matth. 9,15].
fatureo Gl 1,225,18 s. AWB fetiro. |
| fateruodil
| | 1) Heimat, Vaterstadt: (Christus) quementi in sinan fatervodil lerta sie in iro samanungun veniens in patriam suam T 78,2. vvuo managu gihortun uuir gitanu in Capharnaum, tuo ouh hier in thinemo fatervodile fac et hic in | | 2) (väterlicher) Reichtum, (vom Vater überkommener) Besitz: faterdal [hanc ... turma procorum ... thalamis asciscere gestit, ... dum felix ditis] patrimonia [gazae possidet, Aldh., De virg. 2181] Gl 2,17,35; hierher vielleicht | | fatôn
| | 1) jmdn. ernähren: | | | a) eigentl.: kauatot [quinque millia hominum, et quatuor millia, quae] pasta [sunt in eremo, Hier. in Matth. 16,8—12] Gl 2,333,65; wohl von einem Reflexivum ist auszugehen in: kauatote [canes autem ethnici propter idolatriam | | | b) hierher vielleicht auch: bildl., mit Akk. d. Pers.: diu anasiht (Gottes) ist adeps frumenti . si ist tugedheit dero uuiste . uuanda si fatot die . die sia niezzent Np 147,14 (s. o. Formenteil). | | 2) jmdn. gut ernähren, gleichsam mästen: sint kafatot [qui cum accepta non tribuunt, in proximorum nece] grassantur [Greg., Cura 3,21 p. 66] Gl 2,224,49. |
|