| - fazuuesca, st.?
- fazza, st. f.
- fazzî, st. f.
- -fazzida, st. f.
- gi-fazzidi, st. n.
- fazzil
- -fazzilî(n), st. n.
- gi-fazzôd, st. m.
- fazzôn1, sw. v.
- gi-fazzôn, sw. v.
- fazzôn2, sw. v.
- ûf-fazzôn, sw. v.
- -fazzôtî, st. f.
- fazzunga, st. f.
- fe
- fe
- fearu
- febra
- vêchemantel, mhd. st. m.
- vêchmol, mhd. st. m.
- fecislun
- fecigele
- fecta
- fedara, st. sw. f.
- fedarahha, st. f.
- fedarah, st. n.
- fedaraht, adj.
- fedarbetti, st. n.
- fedarfêh, adj.
- fedarfuotar, st. n.
- gi-fedar(i), adj.
- fedartrago, st. m.
- feddh, st. m.
- feddhho
- feddahhôn, sw. v.
- fedelgolt
- fedema
- fede same
- federscelli
- fedstrag:
- fefewurz
- fefircrut
- fefodele n
- fefor
- fefra
- fegensa
- feginôn, sw. v.
- fegôn, sw. v.
- fêh, adj.
- gi-fêh, adj.
- gi-fehan, st. v.
- fêhthistil, st. m.
- fehe
- vêhedistel, mhd. st. m.
- fêhen1, sw. v.
- gi-fêhen, sw. v.
- fêhen2, sw. v.
- feh&a
- feheuuarta
- fehhichan
- fehic..
- gi-fêhida, st. f.
- fehihhan
- fêhî(n), st. f.
- fêhlahhan, st. n.
- fehno
- feho
- gi-feho, sw.
- fehôn, sw. v.
- fir-fehôn, sw. v.
- gi-fehôn, sw. v.
- fêhspeht, st. m.
- feht, st. n.
- gi-feht, st. n.
- fehta, st. sw. f.
- fehtalari
- fehtan, st. v.
- ana-fehtan, st. v.
- bi-fehtan, st. v.
- fir-fehtan, st. v.
- gi-fehtan, st. v.
- ir-fehtan, st. v.
- saman-fehtan, st. v.
- ubar-fehtan, st. v.
- uuidar-fehtan, st. v.
- fehtant
- fehtâri, st. m.
- fehtanto, adv.
- ana-fehtôn, sw. v.
- Fehtu
- -fehtunga, st. f.
- feich
- feich..
- feifalter
- feigi, adj.
- feihhan, st. n.
- feihhan(i), adj.
- feihhanîg, adj.
- feihnôn, sw. v.
- bi-feihnôn, sw. v.
- feili, adj.
- feiliso
- feillîh, adj.
- feilôd, st. m.
- feilôn, sw. v.
- feils
- feim, st. m.
- feimagôn, sw. v.
- feimen, sw. v.
- ûz-feimen, sw. v.
- feimîn, adj.
- ûz-feimôn, sw. v.
- feistin
- feit, aostndfrk. adj.
- feitî, aostndfrk. st. f.
- feitidi
- feitit
- feiz(i)t, part.
- feizita, st. f.
- feiz(i)tî, st. f.
- feizt
- feiztên, sw. v.
- ir-feiztên, sw. v.
- feizti
- fêkanlîko, as. adv.
- fekna
- fekni
- fel, st. n.
- fel.
- felachan
- felachin
- fel(a)han, st. v.
- bi-fel(a)han, st. v.
- gi-fel(a)han, st. v.
- bi-felahantlîh, adj.
- felahanto, sw. m.
- bi-fel(a)hanto, adv. part. prs.
- bi-fel(a)hâri, st. m.
- bi-fel(a)hida, st. f.
- felaho, sw. m.
- felarn
- fel(a)uua, st. f.
- fel(a)uuo, sw. m.
- felchirre
- felchumi
- feld, st. n.
- felda, sw. f.
- feldbluoma, sw. f.
- feldbûuuâri, st. m.
- feldchonala
- feldgang, st. m.
- feldhopho, sw. m.
- feldhuon, st. n.
- feldkervilla, st. f.
- feldkrût, st. n.
- feldkumih, st. m.
- feldkumil, st. m.
- feldkumî(n), st. n.
- feldkurbiz, st. m. f. n.
- feldmago, sw. m.
- feldminza, st. sw. f.
- feldmor(a)hila, st. f.
- feldmûs, st. f.
- feldquenala, st. f.
- feldquenalîn, st. n.
- feldscônî, st. f.
- feldslihtî, st. f.
- fele
- ge-velech, mhd.
- felefor, ae. st.
- felei
- feleoth
- felga1, st. sw. f.
- felga2, sw. f.
- felgam
- felgen, sw. v.
- bi-felgen, sw. v.
- gi-felgen, sw. v.
- zuo-gi-felgen, sw. v.
- felgilrun
- felgunt
- felik
- Felin
- fel(i)s, st. m.
- felisa, st. f.
- feliso, sw. m.
- felisono
- -vellære, mhd. st. m.
- velle, mhd. sw. st. f.
- fellen, sw. v.
- bi-fellen, sw. v.
- gi-fellen, sw. v.
- ir-fellen, sw. v.
- untar-fellen, sw. v.
- zi-fellen, sw. v.
- vellen, mhd. sw. f. pl.
- felle stentso
- fellevvrz
- gi-felli, st. n.
- fellî, st. f.
| | fazuuesca (st.?) f. — Graff I,1081. faz-uuescon: dat. pl. Npgl 17,46. Gefäßreinigung: daz ist in geschehen ... fone iro adinuentionibus . so die sint de non lotis manibvs de calicibvs (fone hanttualon fone fazuuescon).
fazza st. f.; an. fata. — Graff III, 732. fazz-: nom. sg. -a Gl 4,95,3 (Sal. a 1); dat. sg. -o 337,62; dat. pl. -on (Rd), -ō (Jb) 1,292,39. — vaz-: nom. sg. -za Gl 4,159,4 (Sal. c); gen. sg. -o 1,751,66 (M, 5 Hss., davon 3 Hss. u-); dat. pl. -zon S 71,82 (Musp., 9. Jh.; u-). 1) Bündel: fazzo [pleno nam tempore messis secretum lolium conexo] fasce [iubebo ignibus exuri, Juv. 2,809] Gl 4,337,62. 2) Bürde, Gepäck: fazzon purdinū [vidit senex sedentem hominem cum] sarcinulis [suis in platea civitatis, Jud. 19,17] Gl 1,292,39. fazza sarcina 4,95,3. 159,4. [Bd. 3, Sp. 670] 3) Last: (zum Jüngsten Gericht) scal manno gilih fona deru moltu arsten, lossan sih ar dero leuuo uazzon S 71,82 (oder ‘(Grab-)Kammer’? Vgl. auch fazzî u. mhd. va des toten ‘Sarg’, Lexer, Hwb. 3,34); spez. von der Ladung eines Schiffes: vazo [video quoniam cum iniuria, et multo damno non solum] oneris [, et navis, sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio, Acta 27,10] Gl 1,751,66 (1 Hs. fazzungi). Vgl. fazzôn1.
fazzî st. f., nhd. dial. schweiz. fassi f. Schweiz. Id. 1,1062. fazzi: acc. oder nom. pl. oder nom. sg. Gl 2,93,30 (Schlettst., 12. Jh.). Grabstätte: legir fazzi cymiteria sepulturae vel domus mortuorum vel dormitorium [zu: quod non permittantur ecclesiastici ad haereticorum coemeteria ... accedere, Conc. Laod. CXII oder zu: quia non longe portanda sunt sacramenta, nec nos per coemeteria diversa constitutis presbyteris destinamus, Decr. Inn. V, vgl. hierzu Duc. 2,388 b]. Vgl. fazza.
-fazzida st. f. vgl. ubargifazzida.
gi-fazzidi st. n., mhd. Lexer gevaede, nhd. dial. bair. geuässt Schm. 1,765 (vgl. dazu DWb. IV,I,I,2128), schwäb. gefässede (?) Fischer 3,161; z. Bildung vgl. Wilm., Gr. 2 § 264, Kluge, Stammb.3 § 70. — Graff III, 733. gi-uazzidin, ge-uazitin: dat. pl. Gl 1,386,61. 62 (M). Verschrieben: ki-fazzidant: dat. pl. Gl 1,386,61 (M); ge-vezritin: dass. ZfdA. 68,68 (M). Hierher vielleicht auch: ki-fazadan: dat. pl. Gl 4,263,36 (M, Goslar 2, 14. Jh.); gi-fazzadon: dass. 1,386,63 (M, Engelb. I 4/11, 12. Jh.); oder beide Belege zu gifazzôd? s. dort. Bürde, Gepäck: [vidit senex sedentem hominem cum] sarcinulis [suis in platea civitatis, Jud. 19,17] Gl 1,386,61 (1 Hs. geuazzodes, 1 pvrdilli). 4,263,36 (s. o. Formenteil). ZfdA. 68,68. Vgl. gifazzôd.
fazzil Gl 4,61,19 s. AWB fezzil.
-fazzilî(n) st. n. vgl. stancfazzilî(n).
? gi-fazzôd st. m. — Graff III, 733. ge-uazodes: gen. sg. Gl 1,386,62 (M, Stuttg. Herm. 26, 12. Jh.; oder verschr. für dat. pl. -en?). Hierher vielleicht auch: ki-fazadan: dat. pl. Gl 4,263,36 (M, Goslar 2, 14. Jh.); gi-fazzadon: dass. 1,386,63 (M, Engelb. I 4/11, 12. Jh.); oder beide Belege zu gifazzidi? s. dort. Bürde, Gepäck: [vidit senex sedentem hominem cum] sarcinulis [suis in platea civitatis, Jud. 19,17] Gl 1,386,62 (3 Hss. gifazzidi, 1 Hs. pvrdilli). 4,263,36. Vgl. gifazzidi, fazzôn1.
fazzôn1 sw. v., mhd. Lexer vaen, nhd. fassen; mnd. vãten, vāten, mnl. vaten; afries. fatta, fatia; an. fata; vgl. ae. fǽtan. — Graff III, 732. fazz-: 2. sg. imp. -o Gl 2,29,11. 772,12; 3. sg. prt. -ota 732,6; ga-fazota: part. prt. acc. sg. f. oder n. (s. u. 2) 625,2; gi-uazzot: part. prt. 1,525,24 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); acc. sg. m. -]an 2,416,23; ge-uazzet: part. prt. S 342,12 (St. Galler Gl. u. B. II, 12. Jh.). 1) etw. in ein Gefäß füllen, gießen, in einem Bilde: giuazzot [sciat magis nostra intelligi, quae non in tertium vas transfusa coacuerint, sed statim de prelo purissimae] commendata [testae, suum saporem servaverint, Praef. in libros Sal.] Gl 1,525,24. 2) jmdn., ein Tier (mit etw.) beladen, bepakken: giuazzotan [plenis, sicut erat,] gravem (den [Bd. 3, Sp. 671] Propheten Habakuk) [canistris suspensum rapit et vehit per auras, Prud., H. p. cib. (IV) 62] Gl 2,416,23. spiliuuip gafazota [vidi] cantharam suffarcinatam [Terenz, Andria IV,4,31] 625,2. fazzota carricavit [animal cum illo, Vitae patr. 666 b, 1] 732,6. 3) jmdn. mit etw. bekleiden, bildl.: fon den gewaten desse rehtes unte der guoti uuarend ir nakket, mit den geburtlichen sunden ... iruallene unt geuazzet iusticiae innocentiaeque vestibus eratis nudi, originalibus tantummodo peccatis ... obruti S 342,12. 4) ein Lager, Bett herrichten, bereiten (ist an das Auflegen von Decken gedacht?): fazzo [surgens, paralytice, dixit, vectorem] compone (sterne) [tuum, Ar. 1,760] Gl 2,29,11 (vgl. von Gadow, Aratorgl. S. 41,101). 772,12. Vgl. Wißmann S. 11 f. Abl. fazzunga; vgl. AWB fazza, AWB gifazzôd.
gi-fazzôn sw. v., mhd. Lexer gevaen; mnl. gevaten. — Graff III,732. che-vazz-: 1. sg. -o Gl 4,33,1 (Sal. a 1, clm 22 201, 12. Jh.; nach Steinm. wäre ihc bevazzo zu lesen, vgl. aber ih chemero 32,64); gi-: 2. sg. imp. -o 2,37,56. 1) ein Lager, Bett herrichten, bereiten: givazzo [surgens, paralytice, dixit, vectorem] compone [tuum, Ar. 1,760] Gl 2,37,56. 2) Glossenwort: ih chevazzo amplector Gl 4,33,1.
fazzôn2 sw. v., mhd. Lexer vaen; ae. fatian, fetian. — Graff III,732. fazzon: inf. O 4,16,15 (nach Erdm. Piper zweites z übergeschr. V). refl.: sich aufmachen, sich auf den Weg machen: bigondun sie (die Kriegsknechte) sih fazzon mit iro liohtfazzon, mit falolon managen joh wafanon garawen [vgl. venit (Randgl. venerunt) illuc cum laternis, et facibus, et armis, Joh. 18,3] (Kelle 3,116: ‘sich fertig machen, sich bereiten’). Vgl. Wißmann S. 11 f. Vgl. ûffazzôn, thancfazzôn. |
| fazza
| | 1) Bündel: fazzo [pleno nam tempore messis secretum lolium conexo] fasce [iubebo ignibus exuri, Juv. 2,809] Gl 4,337,62. | | 2) Bürde, Gepäck: fazzon purdinū [vidit senex sedentem hominem cum] sarcinulis [suis in platea civitatis, Jud. 19,17] Gl 1,292,39. fazza sarcina 4,95,3. 159,4. | | 3) Last: (zum Jüngsten Gericht) scal manno gilih fona deru moltu arsten, lossan sih ar dero leuuo uazzon S 71,82 (oder ‘(Grab-)Kammer’? Vgl. auch fazzî u. mhd. va des toten ‘Sarg | | fazzôn1
| | 1) etw. in ein Gefäß füllen, gießen, in einem Bilde: giuazzot [sciat magis nostra intelligi, quae non in tertium vas transfusa coacuerint, sed statim de prelo purissimae] commendata [testae, suum saporem servaverint, Praef. in | | 2) jmdn., ein Tier (mit etw.) beladen, bepakken: giuazzotan [plenis, sicut erat,] gravem (den Propheten Habakuk) [canistris suspensum rapit et vehit per auras, Prud., H. p. cib. (IV) | | 3) jmdn. mit etw. bekleiden, bildl.: fon den gewaten desse rehtes unte der guoti uuarend ir nakket, mit den geburtlichen sunden ... iruallene unt geuazzet iusticiae innocentiaeque vestibus eratis nudi, originalibus tantummodo peccatis ... obruti S 342,12. | | 4) ein Lager, Bett herrichten, bereiten (ist an das Auflegen von Decken gedacht?): fazzo [surgens, paralytice, dixit, vectorem] compone (sterne) [tuum, Ar. 1,760] Gl 2,29,11 (vgl. von Gadow, Aratorgl. | | gi-fazzôn
| | 1) ein Lager, Bett herrichten, bereiten: givazzo [surgens, paralytice, dixit, vectorem] compone [tuum, Ar. 1,760] Gl 2,37,56. | | 2) Glossenwort: ih chevazzo amplector Gl 4,33,1. |
|