| - fedstrag:
- fefewurz
- fefircrut
- fefodele n
- fefor
- fefra
- fegensa
- feginôn, sw. v.
- fegôn, sw. v.
- fêh, adj.
- gi-fêh, adj.
- gi-fehan, st. v.
- fêhthistil, st. m.
- fehe
- vêhedistel, mhd. st. m.
- fêhen1, sw. v.
- gi-fêhen, sw. v.
- fêhen2, sw. v.
- feh&a
- feheuuarta
- fehhichan
- fehic..
- gi-fêhida, st. f.
- fehihhan
- fêhî(n), st. f.
- fêhlahhan, st. n.
- fehno
- feho
- gi-feho, sw.
- fehôn, sw. v.
- fir-fehôn, sw. v.
- gi-fehôn, sw. v.
- fêhspeht, st. m.
- feht, st. n.
- gi-feht, st. n.
- fehta, st. sw. f.
- fehtalari
- fehtan, st. v.
- ana-fehtan, st. v.
- bi-fehtan, st. v.
- fir-fehtan, st. v.
- gi-fehtan, st. v.
- ir-fehtan, st. v.
- saman-fehtan, st. v.
- ubar-fehtan, st. v.
- uuidar-fehtan, st. v.
- fehtant
- fehtâri, st. m.
- fehtanto, adv.
- ana-fehtôn, sw. v.
- Fehtu
- -fehtunga, st. f.
- feich
- feich..
- feifalter
- feigi, adj.
- feihhan, st. n.
- feihhan(i), adj.
- feihhanîg, adj.
- feihnôn, sw. v.
- bi-feihnôn, sw. v.
- feili, adj.
- feiliso
- feillîh, adj.
- feilôd, st. m.
- feilôn, sw. v.
- feils
- feim, st. m.
- feimagôn, sw. v.
- feimen, sw. v.
- ûz-feimen, sw. v.
- feimîn, adj.
- ûz-feimôn, sw. v.
- feistin
- feit, aostndfrk. adj.
- feitî, aostndfrk. st. f.
- feitidi
- feitit
- feiz(i)t, part.
- feizita, st. f.
- feiz(i)tî, st. f.
- feizt
- feiztên, sw. v.
- ir-feiztên, sw. v.
- feizti
- fêkanlîko, as. adv.
- fekna
- fekni
- fel, st. n.
- fel.
- felachan
- felachin
- fel(a)han, st. v.
- bi-fel(a)han, st. v.
- gi-fel(a)han, st. v.
- bi-felahantlîh, adj.
- felahanto, sw. m.
- bi-fel(a)hanto, adv. part. prs.
- bi-fel(a)hâri, st. m.
- bi-fel(a)hida, st. f.
- felaho, sw. m.
- felarn
- fel(a)uua, st. f.
- fel(a)uuo, sw. m.
- felchirre
- felchumi
- feld, st. n.
- felda, sw. f.
- feldbluoma, sw. f.
- feldbûuuâri, st. m.
- feldchonala
- feldgang, st. m.
- feldhopho, sw. m.
- feldhuon, st. n.
- feldkervilla, st. f.
- feldkrût, st. n.
- feldkumih, st. m.
- feldkumil, st. m.
- feldkumî(n), st. n.
- feldkurbiz, st. m. f. n.
- feldmago, sw. m.
- feldminza, st. sw. f.
- feldmor(a)hila, st. f.
- feldmûs, st. f.
- feldquenala, st. f.
- feldquenalîn, st. n.
- feldscônî, st. f.
- feldslihtî, st. f.
- fele
- ge-velech, mhd.
- felefor, ae. st.
- felei
- feleoth
- felga1, st. sw. f.
- felga2, sw. f.
- felgam
- felgen, sw. v.
- bi-felgen, sw. v.
- gi-felgen, sw. v.
- zuo-gi-felgen, sw. v.
- felgilrun
- felgunt
- felik
- Felin
- fel(i)s, st. m.
- felisa, st. f.
- feliso, sw. m.
- felisono
- -vellære, mhd. st. m.
- velle, mhd. sw. st. f.
- fellen, sw. v.
- bi-fellen, sw. v.
- gi-fellen, sw. v.
- ir-fellen, sw. v.
- untar-fellen, sw. v.
- zi-fellen, sw. v.
- vellen, mhd. sw. f. pl.
- felle stentso
- fellevvrz
- gi-felli, st. n.
- fellî, st. f.
- vellichen, mhd. st. n.
- fellida, st. f.
- ir-fellida, st. f.
- gi-fellidi, st. n.
- fellîg, adj.
- gi-fellîg, adj.
- gi-fellgî, st. f.
- fellilî(n), st. n.
- fellinto
- fellol
- felm, st. m.
- fel mum
- felquenela
- fels
- felsino
- felsken, sw. v.
- gi-felsken, sw. v.
- felsclîhhên, adv.
- feltchonela
- feltconila
- feltkonala
- veltperet, mnd. st. n.
- veltrûte, mhd. sw. f.
- feluho
- feluphur
- feluuâri, st. m.
- feluuârîn, adj.?
- felzen, sw. v.
- fend:
- fenda, sw. f.
- fendil, st. m.
- fending
- fendo, sw. m.
- fenekal
- fenere
- fenests
- -fengi, st. n.
- -fengi, adj.
- bi-fengida, st. f.
| | fedstrag: Beitr. 73,208 (nach Gl 4,129,56) s. AWB fedartrago.
fefewurz Gl 4,362,6 s. AWB phefferwurz.
fefircrut Gl 3,532,3 s. pfefferkrût.
fefodele n Gl 4,576,19 s. sefodelen.
fefor Gl 2,9,5 s. AWB pheffar.
fefra Wa 55,11 (= febra Gl 4,296,60) s. AWB fiebar.
fegensa Gl 3,236,52 s. AWB segansa.
feginôn sw. v., ae. fægnian; an. fagna; got. faginon. — Graff III,420. fegin-: 3. sg. -ot H 22,7,3; part. prs. nom. sg. f. -ontiu 19,1,3. frohlocken (über jmdn.): a) mit Präp. in + Dativ: feginot in deam sun exultat in his filius H 22,7,3; b) ohne Obj., als attr. Part. Praes.: uueralt feginontiu uuatarit mundus exultans iubilat H 19,1,3. Komp. sigufeginôn.
fegôn sw. v., mhd. vegen, nhd. fegen; mnd. vēgen, mnl. vegen; an. fægja. uega-dun: 3. pl. prt. Gl 2,718,1 = Wa 113,36; uege-: dass. 711,35. etw. säubern, putzen, bezogen auf Waffen: uegadun [pars levis clipeos et spicula lucida] tergent (Hs. tergunt) [arvina pingui, Verg., A. VII,626] Gl 2,718,1 = Wa 113,36. uegedun. furftun tergent [ebda.] 711,35.
fêh adj., mhd. vêch, nhd.êfech as. fêhae. fág; got. -faihs; vgl. an. fáinn. — Graff III, 425 f. feeh: Grdf. Gl 3,6,13 (Sg 913, 8. Jh.). F 27,13; feh: dass. Gl 1,286,69 (Jb-Rd). S 373; nom. sg. n. -]az Gl 1,707,7 (clm 19 410, 9. Jh.); -]iz 3,618,39; gen. sg. m. -]es 2,690,74. 704,56; dat. sg. m. oder n. -]emo O 2,19, 24; acc. sg. f. -]a Gl 1,303,38. 2,462,30 (sofern nicht st. Fem., s. u. 4) (2 Hss.). Thoma, Glossen S. 15,24; acc. sg. n. -]az 1,542,69 (Rb); dat. pl. f. -]en 2,689,6; acc. pl. n. -]iu Thoma, Glossen S. 9,18. — vech: Grdf. Gl 3,412,52 (Hd.); veh-: nom. sg. m. -er 488,49; nom. pl. m. -e 174,45 (falls auf zebelen bezogen, s. u. Bed.-Teil; SH A, u-); nom. sg. n. -az 1,648,4 (M, 5 Hss., davon 2 u-); -iz (M, 4 Hss., davon 3 u-); nom. pl. m. -e 531,17 (M, 3 Hss., u-). 2,718,7 = Wa 113,3 (Jh, u-); dat. pl. m. -en 1,531,15 (M, 4 Hss., davon 2 u-); -un 17 (M, u-); -an 17 (M, u-). 1) verschiedenfarbig, bunt: feh polimeta multicoloria [zu: (Jakob) fecitque ei (Joseph) tunicam polymitam, Gen. 37,3] Gl 1,286,69. feha polimitam [ebda.] 303,38. keflumota feha polymitam (Hs. polimetam) multicoloram id est variam [Comm. in Gen. = Gen. 37,3] Thoma, Glossen S. 15,24. uehen ł froniscen [stravi (das Bett) tapetibus] pictis [Bd. 3, Sp. 677] [ex Aegypto, Prov. 7,16] Gl 1,531,15 (9 Hss., davon 6 nur fêh). fehaz stragulatam [vestem fecit (das tugendhafte Weib) sibi: byssus, et purpura indumentum eius, Prov. 31,22] 542,69. gotauveppi vehaz byssus (Hs. bissus) varia [de Aegypto texta est tibi in velum, Ez. 27,7] 648,4 (9 Hss., davon 3 nur weppi). uehe picti pictus [zu: et Sacranae acies et picti scuta Labici (eilen zum Kampf), Verg., A. VII,796] 2,718,7 = Wa 113,3. feeh varius 3,6,13. polimitus 412,52. fehiz lahhin trugulum (Parallel-Hss. stragulum) 618,39 (1 Hs. fêhlahan); — hierher auch: fehaz naevo 1,707,7? Das lat. Lemma naevo (Hs. neuo) ist wohl unter Einfluß des vorausgehenden lanugo verschrieben; denn fehaz setzt einen Nom./Akk. Neutr. voraus u. läßt ein Subst. als Bezugswort erwarten (mâl?). 2) gefleckt, gesprenkelt, scheckig: fehen [praeterea duo nec tuta mihi valle reperti capreoli,] sparsis [etiam nunc pellibus albo, Verg., E. II,41] Gl 2,689,6. fehes [succinctam pharetra et] maculosae [tegmine lyncis (sc. die Gefährtinnen der Venus), Verg., A. I,323] 690,74. 704,56. feeh varius 3,174,45 (wohl zu beziehen auf das voraufgehende zebelen ‘Zobel’); fehiu [gyra omnes greges tuos, et separa cunctos oves] varias [Comm. in Gen. = Gen. 30,32] Thoma, Glossen S. 9,18; hierher wohl auch: also sciero werde disemo — cuiuscumque coloris sit, rot, suarz, blanc, ualo, grisel, feh — rosse des erręheten buoz S 373; — in Verbindung mit dem Mask. thistil wahrscheinl. die weißgefleckte Mariendistel Silybum Marianum Gärtn., vgl. Marzell, Wb. 2,308, Pritzel-Jessen S. 377 f.: veher distel hirin (verstümmelt für hiringium, d. i. eryngium, vgl. CGL III,565,12) Gl 3,488,49. 3) verschieden, ungleich: er selbo uueiz kauuisso manno gadancha hluttre so unhreine uuorto enti uuercho gimang so huueo feeh so iz in muote ist kalegan ille enim cognovit cogitationes hominum mundas et immundas, verborum et operum varietates in corde latentes F 27,13. gewisso, thaz ni hiluh thih, thoh sint thie liuti missilih, fehemo muate, ubile joh guate O 2,19,24. 4) Unsicher in der Bed.: feha [involvit vitreo quos (sc. oculos)] lucida [palla obice, Prud., Ham. 868] Gl 2,462,30; fêh in der Bed. ‘hell, klar, leuchtend’ u. als Übers. von lucidus findet sich sonst nirgends, ist auch nach den andern Belegen von fêh nicht zu erwarten. Steinm. z. St. weist darauf hin, daß die Übers. in den Hss. über palla stehe. Zu palla gibt es eine lat. Erklärung: hic pro pellicula, quae tegit pupillam, Glosse. Handelt es sich gar nicht um fêh, sondern um Übers. von palla mit seha? Vgl. auch DWb. X,1,128 s. v. sehe. Komp. bluom-, fedar-, fizzil-, gikkilfêh; Abl. fêhen, fêhî(n).
gi-fêh adj., mhd. Lexer gevêch; mnl. gevee. — Graff III, 384 f. gi-feh: Grdf. Gl 2,353,26. ebda. (Randglosse). S 106, 19. gi-ueh-: acc. sg. m. -an Gl 1,307,35 (M); -en ebda. (M, 3 Hss., davon 1 Hs. -v-). 1) in der Verbindung gifêh sîn mit jmdm. feind sein, feindlich gesinnt sein, mit Dat. d. Pers.: alle die mir rietun den unrehton rihtuom, die sint fienta din, mit den uuillih gifeh sin nonne eos, qui te oderunt, oderam et super inimicos tuos tabescebam? S 106,19. 2) widerwärtig, verhaßt: giuehan [turbastis me, et] odiosum [fecistis me Chananaeis, Gen. 34,30] Gl 1,307,35. 3) geächtet, der Fehde, der Verfolgung (durch die Verwandten des Getöteten) ausgesetzt: gifeh [si quis hominem per iussionem regis vel ducis sui ... occiderit, non requiratur ei nec] feidosus [sit, quia iussio domini sui fuit, Lex Baiv. p. 301,6 (vgl. Brunner, DRG 1,222 f.)] Gl 2,353,26. Abl. gefêhida. [Bd. 3, Sp. 678] |
| feginôn
| | a) mit Präp. in + Dativ: feginot in deam sun exultat in his filius H 22,7,3; | | b) ohne Obj., als attr. Part. Praes.: uueralt feginontiu uuatarit mundus exultans iubilat H 19,1,3. | | fêh
| | 1) verschiedenfarbig, bunt: feh polimeta multicoloria [zu: (Jakob) fecitque ei (Joseph) tunicam polymitam, Gen. 37,3] Gl 1,286,69. feha polimitam [ebda.] 303,38. keflumota feha polymitam (Hs. polimetam) | | 2) gefleckt, gesprenkelt, scheckig: fehen [praeterea duo nec tuta mihi valle reperti capreoli,] sparsis [etiam nunc pellibus albo, Verg., E. II,41] Gl 2,689,6. fehes [succinctam pharetra et] maculosae [tegmine lyncis ( | | 3) verschieden, ungleich: er selbo uueiz kauuisso manno gadancha hluttre so unhreine uuorto enti uuercho gimang so huueo feeh so iz in muote ist kalegan ille enim cognovit cogitationes hominum mundas et immundas, verborum | | 4) Unsicher in der Bed.: feha [involvit vitreo quos (sc. oculos)] lucida [palla obice, Prud., Ham. 868] Gl 2,462,30; fêh in der Bed. ‘hell, klar, leuchtend’ u. als Übers. von lucidus findet | | gi-fêh
| | 1) in der Verbindung gifêh sîn mit jmdm. feind sein, feindlich gesinnt sein, mit Dat. d. Pers.: alle die mir rietun den unrehton rihtuom, die sint fienta din, mit den uuillih gifeh sin nonne eos, qui te | | 2) widerwärtig, verhaßt: giuehan [turbastis me, et] odiosum [fecistis me Chananaeis, Gen. 34,30] Gl 1,307,35. | | 3) geächtet, der Fehde, der Verfolgung (durch die Verwandten des Getöteten) ausgesetzt: gifeh [si quis hominem per iussionem regis vel ducis sui ... occiderit, non requiratur ei nec] feidosus [sit, quia iussio domini |
|