| - gi-fengida, st. f.
- int-fengida, st. f.
- ir-fengida, st. f.
- -fengida, st. f.
- gi-fengidi, st. n.
- -fengîg, adj.
- fengin
- feni
- venichelsâme, mhd. sw. m.
- fenichen
- fenih
- fenihhal, st. m.
- fenilīk, as. adj.
- fenni, st. n.
- fennî, st. f.
- fennî
- fenning
- fenninguuantalero
- fennistat, st. f.
- fenstar, st. n.
- fenucal
- fenuhal
- -fenzôd, st. m.
- gi-ana-fenzôn, sw. v.
- feor
- fer, adj.
- fer, adv.
- fer
- fer-
- fera, st. sw.?
- fera
- fer(a)h, st. n.
- fer(a)hbluot, st. n.
- ferala, sw. f.
- feranolihha
- ferari
- feratagum
- verbena, st.?
- ferbovuite
- fercholen
- ferdamnussidi
- fereheih, st. f.
- ferfrid
- fergascaz, st. m.
- fergôn, sw. v.
- gi-fergôn, sw. v.
- fergônto, adv.
- ferh
- ferhirstal, st. m.
- ferhirstîga, st. f.
- feriâri, st. m.
- ferrâri, st. m.
- ferid, st. n.
- ferien, sw. v.
- ferren, sw. v.
- nâh-ferien, sw. v.
- nâh-ferren, sw. v.
- ubar-ferien, sw. v.
- ubar-ferren, sw. v.
- ûz-ferien, sw. v.
- ûz-ferren, sw. v.
- fer(i)go
- ferinâuua, sw. f.
- ferio, sw. m.
- fer(i)go, sw. m.
- ferro, sw. m.
- ferisaz
- feriscaz, st. m.
- feriskif, st. n.
- feristi
- ferit
- ferit
- ferlihho
- ferliuuuen
- fermenne
- -fermî, st. f.
- fernaliho
- fernerîg, adj.
- ferneuuon
- fernevo, sw. m.
- fernevvn
- fernihta
- fernin
- ferns, st. m.
- ferno, adv.
- fernoscenen
- fernumenstig
- fernumest
- fernumfstigen
- fernūpft
- fernustic
- feronolihha
- ferrana, adv.
- ferranalîh, adj.
- ferranân, adv.
- ferrano
- ferre, st. f.
- ferrebiega
- ferren
- ferrên, sw. v.
- ir-ferrên, sw. v.
- ferrenan
- ferreno
- ferrî, st. f.
- ferrino
- ferrisc, adj.
- ferriskên, adv.
- ferro, sw. m.
- ferro, adv.
- ferrobioga, st. f.
- ferrolîh, adj.
- ferrolîhho, adv.
- ferron, adv.
- ferronân
- fers, st. m. n.
- fes
- fers(a)na, st. sw. f.
- fersâri, st. m.
- ferscang
- versentrit, mhd. st. m.
- fersiclîn, st. n.
- fersmahhâri, st. m.
- fersna
- gi-ferta, sw. f.
- ferterron, andfrk.
- ferthamto
- ferti
- gi-ferti, st. n.
- fertîg, adj.
- fertgî, st. f.
- fertinunc
- gi-ferto, sw. m.
- ferunlust
- verwære, mhd. st. m.
- ferza, st. oder sw. f.
- ferzan, st. v.
- fesa, sw. f.
- fesahi, st. n.
- gi-fesahi, st. n.
- fesant
- fescetraga
- fescil
- feselên, sw. v.
- fesega
- fesihuon, st. n.
- fesilîg, adj.
- fesiohoner
- vespera, st. f.
- fessi hone
- festen, sw. v.
- bi-festen, sw. v.
- gi-festen, sw. v.
- festi, adj.
- -festian, sw. v.
- festida, st. f.
- -festigôn, sw. v.
- festin
- festî(n), st. f.
- festi, st. n.
- festina, sw. f.
- festinagal, st. m.
- festinâra, sw. f.
- festinâri, st. m.
- festinde
- festinî
- festinîg, adj.
- festinôd, st. m.
- festinôn, sw. v.
- ana-festinôn
- bi-festinôn, sw. v.
- gi-festinôn, sw. v.
- umbi-festinôn, sw. v.
- zuo-gi-festinôn, sw. v.
- festinônto, adv. part. prs.
- festinung, st. f.
- festinunga, st. f.
- festisal, st. n.
- festmuoti, adj.
- festmuotî, st. f.
- festnissa, st. f.
- -festôn, sw. v.
- -festunga, st. f.
- fetâh
- fetcide
- feterari
- feter heribum
- fethderlicher
- fethdero
- fethlachen
- fetidiu
- fetirenkind, st. n.
- fetirensun
- fetiro, sw. m.
- fettach
- fettide
- fettirrụ sun
- feu
- feuht
- feuuen, sw. v.
- fouuuen, sw. v.
| | gi-fengida st. f., mhd. Lexer gevengede. ge-fangida: acc. sg. S 296,6 (alem. Ps., 9. Jh.). Gefangenschaft, bildl.: kiuuihter truhtin der nikap unsih in gefangida cenim iro benedictus dominus qui non dedit nos in captionem dentibus eorum.
int-fengida st. f. in-fengida: nom. sg. Gl 4,37,38 (Sal. a 1, 5 Hss.). 131,61 (Sal c); acc. pl. 1,561,2 (Sg 1395, 9. Jh.). im-pfengide: nom. sg. Gl 4,37,39 (Sal. a 1, Adm. 3, 11. Jh.). 1) Aufnahme, Annahme, Empfang: infengida assumentum (vgl. Diefb., Gl. 56 a) Gl 4,37,38. 131,61. 2) Behältnis, Behälter (mit eigener Abl.? Vgl. Kluge, Stammb.3 § 99 a u. antfengida 2): infengida [omnem domum illius implebit (die Weisheit) a generationibus, et] receptacula [a thesauris illius, Eccli. 1,21] Gl 1,561,2 (2 Hss. antfanglîh). Komp. mânôdintfengida. Vgl. antfengida.
ir-fengida st. f. ir-uangida: acc. sg. S 306,11 (Cap.) = Rhein. Vjbll. 39,285,18 (Cap. Hs.). Rückforderung einer übergebenen Sache: ather thiu thiu sala so getan uuirthit, geaneruo sin selues neieina uona then uora gequetanen sachun mugi geduan iruangida postquam haec traditio ita facta fuerit, heres illius nullam de praedictis rebus valeat facere repetitionem.
-fengida st. f. vgl. auch ant-, fogal-, mânôd-, nâh-, ubar-, umbi-, untarfengida.
gi-fengidi st. n. gi-fengidi: acc. pl. S 405,1 (Federprobe, 9. Jh.). Mantel, Umhang, Hülle: ih santa zi Thuringiun .II. gifengidi .. ein pettigiuuaati .. (vgl. Steinm. z. St., der auf Otfrids gifang hinweist und auf bifengida in den Glossen). Vgl. gifang.
-fengîg adj. vgl. AWB antfengîg.
fengin F 21,23 s. AWB fâhan.
feni Gl 4,302,17 = Wa 59,32 s. AWB fenni.
venichelsâme mhd. sw. m. venichel-same (Innsbr. 355, 14. Jh.), venches- [Bd. 3, Sp. 735] (clm 615, 14. Jh.; verschr., Komp. mit fenih ist unwahrscheinlich): nom. sg. Gl 3,561,34/35. Fenchelsamen: maratrum [vgl. maratrum tam semen quam herba est, feniculus idem, Alphita p. 106 b].
fenichen Gl 3,237,41 s. AWB fenihhal.
fenih s. AWB phenih. |
| int-fengida
| | 1) Aufnahme, Annahme, Empfang: infengida assumentum (vgl. Diefb., Gl. 56 a) Gl 4,37,38. 131,61. | | 2) Behältnis, Behälter (mit eigener Abl.? Vgl. Kluge, Stammb.3 § 99 a u. antfengida 2): infengida [omnem domum illius implebit (die Weisheit) a generationibus, et] receptacula [a thesauris illius, Eccli. 1,21 |
|