| - gi-fuorsamheit, dmfrk. st. f.
- gi-fuorsamî(n), st. f.
- gi-fuorsamo, adv.
- gi-fuorsamôn, sw. v.
- fuorscalteri
- gi-fuortî, st. f.
- -fuortî
- fuortida
- fuorunga, st. f.
- fuotar1, st. n.
- fuotar2, st. n.
- fuotarâri, st. m.
- fuotareidî, st. f.
- fuotargot, st. m.
- fuotarkind, st. n.
- fuoten, sw. v.
- fuotida, st. f.
- fuotiren, sw. v.
- fuotirra, st. f.
- fuot(i)runga, st. f.
- fuotisal, st. n.
- fuotkip, aostndfrk. st. n.
- fuotrida
- fuoz, st. m.
- fuozaro
- fuozdroh
- fuozthrûh, st. f.
- fuozthrûha, st. f.
- fuozfallôn, sw. v.
- fuozfart, st. f.
- fuozfaz, st. n.
- fuozfendo, sw. m.
- fuozfolga, sw. f.
- fuozgengil, st. m.
- -fuozi
- vuolinc, mhd. st. m.
- fuozmâz, st. n.
- fuozscal, st. m.
- fuozscamal, st. m.
- fuozscemil, st. m.
- fuozsoc, st. m.
- fuozsola, st.
- fuozspor, st. n.
- fuozstapho, sw. m.
- fuozsuht, st. f.
- fuozthruc
- fuozthrufd
- vuotief, mhd.
- fuoztrohin
- fuoztrua
- fuoztuoh, st. m.
- fur
- fur
- fur
- fur-
- -fûr
- fura
- furahi
- furapimeintiu
- furben, sw. v.
- gi-furben, sw. v.
- ir-furben, sw. v.
- furbida, st. f.
- furbringan
- vürbrût, mhd. st. f.
- furburge
- furce
- furch
- furdāpnoth
- furderore
- furdharosto
- furdihot
- furdinor
- furdir, adv.
- furd(i)ren, sw. v.
- gi-furd(i)ren, sw. v.
- furdirfirthingen
- furdirgiscrîban
- furdirneman
- furd(i)rôn, sw. v.
- furdirrucken
- furdirruckida, st. f.
- furdirsezzen
- furdirscaltan
- furdirscrîban
- furehe
- furen
- fûren, sw. v.
- gi-fûren, sw. v.
- ir-fûren, sw. v.
- furestelle
- vürvenere, mnd. st. m.
- furftun
- furga edo
- furgun
- furh, st. f.
- vürhanc, mhd. st. m.
- furhen, sw. v.
- furhendi
- -furhîg
- furhilîn, st. n.
- furht..
- furhten
- furht(u)uuerth, as. adj.
- furi, adv. u. praep.
- bi-furi, adv.
- furia, as.
- furibaz
- furiberan
- furiberantî, st. f.
- furibilidôn
- furibintan
- furibiotan
- furibogo, sw. m.
- furiboto, sw. m.
- furibrehhan
- furibringan
- furibringida, st. f.
- furibrunganî, st. f.
- furibuogi, st. n.
- furiburgi, st. n.
- furiburt, st. f.
- furiburti, adj.
- furiburtîg, adj.
- furiburtgî, st. f.
- furiburtîgo, adv.
- furiburtsamî, st. f.
- furich
- furicumun
- furithâhti, st. n.
- furithâhtîg, adj.
- furithenen
- furithenken
- furithîhan
- furithinsan
- furifâhan
- furifangôn
- furifaran
- furifara si
- furifart, st. f.
- furifartâri, st. m.
- furifliogan
- furifliozan
- furifrt, st. m.
- furifuntlîh, adj.
- furifuntlîhho, adv.
- furigangan
- furigân
- furigên
- furigediner
- furigiheften
- furigiîlen
- furigilegida, st. f.
- furigisezzen
- furigisezzidi, st. n.
- furigistâten
- furigiuuahst, st. f.
- furigiziohan
- furigizûnen
- furigriphen
- furigurten
- furihâhan
- furihangên
- furihartên
- furiheften
- furihelida, st. f.
- furihemidi, st. n.
- furiherten
- furiherza, sw. n.
- furiherzi, st. n.
- furiherzida, st. f.
- -furihhi
- furihin
- furihûs, st. n.
- furiîlen
- furiirlîdan
- furij
- furikelli, st. n.
- furikoman
- furiladôn
- furilaga, st. f.
- furilahit
- furilâzan
- furileiten
- furilîdan
- furi[h]loufan
- furimagan
- furimund, st.
- furineman
- furinomenes, adv.
- furinomes, adv.
- furi:piogi
- furiqueman
- furiquiti, st. m.
- furireisâra, st. f.
- furireisâri, st. m.
- furireisôn
- furirinnan
- furiristi, st. n.
- furiro, adj. comp.
| | gi-fuorsamheit asüdmfrk. st. f. (n.?) Verschr.: gi-uer-sunt-hedion: dat. pl. Gl L 375. rechte, angemessene Zeit: giuuersumhedion [(dominus) refugium pauperi, adiutor in] opportunitatibus [, in tribulatione, Ps. 9,10].
gi-fuorsamî(n) st. f. ke-fuor-sami: gen. sg. Gl 5,4,37 (Zürich Rhein. 56, 10. Jh.); hierher auch: ki-uuor-samin: (nom. sg.) Gl 4,10,7 (Jc) ? Vgl. gifuorsam. Abkürzung: [currens ergo Achimaas per viam] compendii [, transivit Chusi, 2. Reg. 18,23].
gi-fuorsamo adv. — Graff III, 604. ke-fuor-samor: comp. Gl 2,232,23 (Rc); gi-fur-samo: [Bd. 3, Sp. 1360] 480,32 (Kiel K. B. 145, 11. Jh., wohl bair.); ge-four-samero: comp. 198,47 (12. Jh., offenbar von der Vorlage m. erneuter Adv.-Endg. in den Text eingetragen). — ga-uor-samo: Gl 2,71,69; gi-uuor-: 423,3. 1) angemessen, passend, geeignet: gauorsamo [cum (sc. divina vis) eis (sc. malis)] competenter [utendo alicuius boni elicit effectum, Boeth., Cons. p. 114, 182] Gl 2,71,69. 2) gemeinsam, miteinander: gifursamo [(angeli) loquuntur] comminus [Prud., P. Vinc. (V) 282] Gl 2,480,32. 3) rasch, in kurzer Zeit: gefoursamero [(protervi)] compendiosius [ad correctionem veniunt, si alterius culpae manifestioris ... improperio confunduntur, Greg., Cura 3,8 p. 41] Gl 2,198,47. 232,23; — sofort, sogleich: giuuorsamo comminus [(durch die Wunder) deum docendis proditum mortalibus, Prud., H. o. horae (IX) 9] 423,3.
gi-fuorsamôn sw. v. gi-uor-samo: inf. Beitr. (Halle) 85,131,222 (Cass., Theol. fol. 44, 9. Jh.; z. n-losen Inf. vgl. Braune, Ahd. Gr.12 § 314 Anm. 4). (sich) anpassen, anschließen: [quando se quisquis ... praesentium rerum evidentiae credidisse, hoc est, fidem] accomodasse [dicit, Augustinus, Enchiridion 8, Pl 40,235,13].
fuorscalteri Gl 2,560,70 s. AWB fiurscalteri.
? gi-fuortî st. f. ca-forti: nom. sg. Mayer, Glossen S. 51,30 (clm 4542, 8./9. Jh.); verkürzt u. verschr.: ..si: acc. sg. ebda. S. 61,3 (ebda.). Möglichkeit, Gelegenheit: caforti [utrum vero pastor sit, an mercenarius, cognosci veraciter non potest, si] occasio [necessitatis deest, Greg., Hom. I, 14 p. 1485] Mayer, Glossen S. 51,30. caforti [quia in eo loco in quo ipse est, et aliis operandi] occasionem [negat, ebda. II, 31 p. 1583] ebda. S. 61,3; vgl. AWB gifuori st. n. 4.
-fuortî vgl. auch AWB anagifuortî.
fuortida Gl L 275 s. AWB fuotiren.
fuorunga st. f., mhd. Lexer vüerunge, nhd. führung (beide in anderer Bed.); vgl. mnd. vringe, mnl. voeringe; ae. féring (sämtl. in anderer Bed.). — Graff III, 600. fuarunga: acc. sg. (pl.?) Gl 2,497,20 (10. Jh.); fouronga: dass. ebda. = Wa 85,7; voyrūge: nom. sg. Gl 5,37,14 (13. Jh.; -e nur spurenhaft). 1) Triebkraft: fuarunga [omnia luxus habet nostrae] vegetamina [vitae, Prud., Ham. 298] Gl 2,497,20 = Wa 85,7. 2) Glossenwort: voyrunge vectigal (‘Einkünfte’ ?).
fuotar1 st. n., mhd. vuoter, nhd. futter; mnd. vôder, mnl. voeder; ae. fódder; got. fódr. — Graff III, 379. fter: nom. sg. Gl 3,694,1. 625,53; fter: dass. 694,1. — uder: nom. sg. Gl 3,381,37 (Jd). Hülle, Futteral: uder fotrum Gl 3,381,37. 625,53. fter theca 3,694,1. Komp. boga-, fedar-, griffil-, helm-, sperfuotar.
fuotar2 st. n., mhd. vuoter, nhd. futter; mnd. vôder, mnl. voeder; ae. fódder; an. fóđr. — Graff III, 378 f. fotar: nom. sg. Gl 1,43,12 (R); foatar: acc. sg. 2,639,14 (fotar); fuatar: nom. sg. 1,42,15 (Ra); acc. sg. 287,13 (Jb-Rd). 309,33 (M). 353,8 (Rb). Thoma, Glossen S. 21,19; fuoter: dass. Gl 1,309,34 (M); acc. pl. (?) 2,691,27. Nb 70,1 [78,29] (-ûo-); fter: nom. sg. Gl 3,250,33 (SH a 2); fvotir: acc. sg. 1,309,34/35 (M); fuoder: nom. sg. 2,609,57; ftder: dass. 3,400,62 (Hildeg.); fouter: acc. sg. 1,309,34 (M); fter: dass. 35 [Bd. 3, Sp. 1361] (M); fts: nom. sg. 3,283,51 (SH b); ftir: acc. sg. 1,309,35 (M); futar: nom. sg. 2,287,1; acc. sg. 1,309,33 (M); futer: dass. S 128,73. Gl 4,250,34; futder: nom. sg. 3,400,62 (Hildeg.). — voter: acc. sg. Gl 1,309,36 (M, 1 Hs. uo-); uter: dass. 35 (M); uuter: dass. 36 (M); ter: nom. sg. 3,250,33 (SH a 2); uder: dass. 374,4 (Jd). — phuater: nom. sg. Gl 3,211,65 (SH B). Nahrung: a) eigentl.: α) vom Tier: Futter: fuatar [(er öffnete) unus sacco, ut daret iumento] pabulum [in diversorio, Gen. 42,27] Gl 1,287,13. 309,33. 4,250,34. Thoma, Glossen S. 21,19. victum [-que (den Ziegen) feres et virgea laetus pabula, Verg., G. III, 320] Gl 2,639,14. [avertit equos in castra, prius quam] pabula [gustassent, ders., A. I, 473] 691,27. ein tanesil, der nerbellot nih, uuar uber daz futer eischoie S 128,73. uder pabulum Gl 3,374,4; β) vom Menschen: Speise: fuoder [(den Gätulern u. Libyern) cibus erat caro ferina atque humi] pabulum [uti pecoribus, Sall., Iug. 18 p. 246, 12] Gl 2,609,57 (Glossierg. mit f. ausgelöst durch Vergleich mit Vieh?); — spez. vom Heer (einschl. d. Pferde?): Verpflegungsvorräte, Proviant: ter daz here losendo — hinagab tien hostibus arma . unde impedimenta . daz chit keuuafene . unde fuoter Nb 70,1 [78,29]; b) bildl.: α) vom Feuer: Nahrung: in fuatar des fiures [et adolebit ea (Eingeweide u. Fett) sacerdos super altare] in pabulum ignis [et ob lationis domini, Lev. 3,11] Gl 1,353,8; β) vom ewigen Leben: Speise, Kost: futar [quisquis illum corde simplici sequitur, aeternae viriditatis] pabulo (Hs. pabulum) [nutritur, Greg., Hom. I, 14 p. 1487] Gl 2,287,1; c) Glossenwort: fuatar alimentum Gl 1,42,15. 43,12; phuater pabulum 3,211,65. 250,33. 283,51. Abl. fuotiren; fuotirra. |
| gi-fuorsamo
| | 1) angemessen, passend, geeignet: gauorsamo [cum (sc. divina vis) eis (sc. malis)] competenter [utendo alicuius boni elicit effectum, Boeth., Cons. p. 114, 182] Gl 2,71,69. | | 2) gemeinsam, miteinander: gifursamo [(angeli) loquuntur] comminus [Prud., P. Vinc. (V) 282] Gl 2,480,32. | | 3) rasch, in kurzer Zeit: gefoursamero [(protervi)] compendiosius [ad correctionem veniunt, si alterius culpae manifestioris ... improperio confunduntur, Greg., Cura 3,8 p. 41] Gl 2,198,47. 232,23; — sofort, sogleich: giuuorsamo comminus [(durch | | fuorunga
| | 1) Triebkraft: fuarunga [omnia luxus habet nostrae] vegetamina [vitae, Prud., Ham. 298] Gl 2,497,20 = Wa 85,7. | | 2) Glossenwort: voyrunge vectigal (‘Einkünfte’ ?). | | fuotar2
| | a) eigentl.: | | | α) vom Tier: Futter: fuatar [(er öffnete) unus sacco, ut daret iumento] pabulum [in diversorio, Gen. 42,27] Gl 1,287,13. 309,33. 4,250,34. Thoma, Glossen S. 21,19. victum [-que (den Ziegen) | | | β) vom Menschen: Speise: fuoder [(den Gätulern u. Libyern) cibus erat caro ferina atque humi] pabulum [uti pecoribus, Sall., Iug. 18 p. 246, 12] Gl 2,609,57 (Glossierg. mit f. ausgelöst durch Vergleich | | b) bildl.: | | | α) vom Feuer: Nahrung: in fuatar des fiures [et adolebit ea (Eingeweide u. Fett) sacerdos super altare] in pabulum ignis [et ob lationis domini, Lev. 3,11] Gl 1,353,8; | | | β) vom ewigen Leben: Speise, Kost: futar [quisquis illum corde simplici sequitur, aeternae viriditatis] pabulo (Hs. pabulum) [nutritur, Greg., Hom. I, 14 p. 1487] Gl 2,287,1; | | c) Glossenwort: fuatar alimentum Gl 1,42,15. 43,12; phuater pabulum 3,211,65. 250,33. 283,51. |
|