| - gegin
- geginen
- gegingibintida, st. f.
- gegingibudidu
- gegini
- gegin[h]loup, aostndfrk. st. m.
- -geginni
- geginôn, sw. v.
- geginôti, st.
- geginôtî?, st.
- geginsahha, st. f.
- geginsahho, sw. m.
- geginuuart
- gegiuuerten
- gegiuuerti
- gegiuuertî
- gegiuuertîg
- gegiuuurt
- gegiuuurt(i)
- gegiuuurtîg
- gegiuon
- gegonothen
- gegozzan
- geh-
- geheingest
- gehezza
- gehicni
- geidelosa
- geiehont
- geil, adj.
- geil
- geile
- geile
- geilên, sw. v.
- ir-geilên, sw. v.
- geilherzî, st. f.
- geili, st. n.
- geilî(n), st. f.
- geilisôn, sw. v.
- ir-geilisôn, sw. v.
- geilisunga, st. f.
- geilla
- geillhhî, st. f.
- geillîhho, adv.
- geilza
- geilze
- gein
- geine
- in-geinen, sw. v.
- geinôn, sw. v.
- geinuuardi
- geinz
- geirta
- geis.
- geiseselon
- geis(i)la, st. sw. f.
- geisin, st. f.
- geisinî, st. f.
- geislich
- geist, st. m.
- geist
- geistgimma, st. f.
- geistlîh, adj.
- geistlîhhn, adv.
- geistlîhho, adv.
- geistscrift, st. f.
- geit
- geitot
- geiz, st. f.
- geiza, st. f.
- geizâri, st. m.
- geizboum, st. m.
- geize cortare
- geizeherde
- geiz(e)hirti, st. m.
- geizeuuolla, st. f.
- geiz(i)fel, st. n.
- geizilîn, st. n.
- geizîn, st. n.
- geizîn, adj.
- geizkortar
- geizu
- gel, nom. sg.
- gela ..
- gelaste
- gelastraro
- gel(a)uuî
- gelbôn, sw. v.
- geld ..
- -gele
- -gelegena
- gele herzi
- gelehust
- geleicha
- gelenuaro
- gelesath
- geleshut
- gelesoth
- gelesonht
- geleui
- gelicz
- gelidoso
- geligelo, adj.
- geliko
- gelimida
- gelisunti
- geliu
- gell
- gella
- gellan, st. v.
- ir-gellan, st. v.
- gelle
- gellen, sw. v.
- gellit, st. m.
- gellita, st. sw.?
- gello
- gellof, st. m.
- gellôn, sw. v.
- gelo, adj.
- gelofaro, adj.
- gelogunt, st. m.
- gelosuht, st. f.
- gelosuhtîg, adj.
- gelower
- gelph, adj.
- gelph, st. n.
- gelphâri, st. m.
- gelphheit, st. f.
- gelphherzî, st. f.
- gelphlîh, adj.
- gelphlîhho, adv.
- gelstar, st. n.
- gelstarâri, st. m.
- gelsvlt
- gelt, st. n.
- geltan, st. v.
- fir-geltan, st. v.
- in(t)-geltan, st. v.
- uuidar-geltan, st. v.
- -geltâra
- geltari
- in(t)-geltâri, st. m.
- geltemaister
- in(t)-gelten, sw. v.
- geltfaz, st. n.
- in(t)-geltida, st. f.
- geltmeistar, st. m.
- in(t)-geltnissi, st. n.
- -gelto
- ana-geltôn, sw. v.
- geltstat, st. f.
- geltsuohho, sw. m.
- fir-geltunga, st. f.
- geluhttin
- gelza, st.
- galza, st.
- gelze
- gelzôn, sw. v.
- gemahlihi
- gemanliche
- gemelech
- gemman
- gemmer
- gên
- ana-
- bi-
- thana-
- fir-
- fora-
- furi-
- gi-
- hina-
- in-
- in-gi-
- int-
- ir-
- nâh-
- nidar-
- ûf-
- umbi-
- untar-
- ûz-
- ûz-ir-
- zi-
- zisamane-
- zuo-gên
- gen-
- .. gen
- genaz, st. n.
- genuz, st. n.
- gene
- .. gene
- genên
- genesta, st. f.
- genesta
- genester, st. m.
- genezt
- geneztunc
- ge-genga, ae. sw. m.
- -genga, sw. f.
| | gegin Pw 72,7 s. AWB gero sw. m.
geginen s. AWB gaganen.
gegingibintida st. f. (m. Ahd. Gl.-Wb. gegen -butida Steinm.). gegin-gi-bindidu: gen. sg. Gl 2,157,16/17 (Oxf. Laud. misc. 436, 9. Jh.; von Steinm. verlesen, vgl. Hofmann, Beitr. (Halle) 85,95 f.). Religion: undar dero giuuerido gegingibindidu (s. o.) [episcopus aut presbyter uxorem propriam nequaquam] sub obtentu religionis [abiiciat, Cresc., Lib. can. VIII].
gegingibudidu Gl 2,157,16/17 s. AWB gegingibintida.
gegini s. AWB gagani.
gegin[h]loup aostndfrk. st. m.; mhd. Lexer gegenlouf. gegin-loup: acc. sg. Pw 58,6. Entgegenlaufen, -kommen: upsta an geginloup minin exsurge in occursum meum.
-geginni vgl. AWB anageginni.
?geginôn sw. v., vgl. mhd. Lexer gagenen, Lexer gegenen. gegonothen: 3. pl. prt. Gl 1,500,38 (M, clm 22 201, 12. Jh.). entgegenführen (?): condixerant (Hs. conduxerant) [enim, ut pariter venientes visitarent eum (sc. Job), et consolarentur, Job 2,11] (Parallelhss. gieinidôn, gieinôn). Nach Matzel § 22 versucht die Hs., „das veränderte Stichwort zu berücksichtigen, liest aus der [Bd. 4, Sp. 178] Vorlage geinidon gein = gegen und bildet davon ein ôn-Verb gegonon“ d. i. geginôn; vgl. auch gieinôn.
geginôti (-î?) st. (n. f. ?), mhd. Lexer gegende, nhd. gegend; mnd. gegenôde, mnl. jegenode. giegenode: nom. sg. Gl 3,382,10 (Jd). (zu einer Stadt gehörendes) Land, Gelände, ländliche Umgebung: territorium.
geginsahha st. f. — Graff VI,78. gegin-sachu: dat. sg. Gl 2,92,32 (Würzb. Mp. th. f. 146, 10. Jh.; -n- über -i-). Vorwand: [sed nec (sc. nach dem Tode des Bischofs) res propriae episcopi ... rerum ecclesiasticarum] occasione [illius pulsentur iniuriae, Conc. Ant. XXIV].
geginsahho sw. m. — Graff VI,78 s. v. gagansacho. Verschr.: gengin-sachon: nom. pl. T 103,5. Widersacher, Gegner, Feind: tho her (Jesus) thisiu quad, scamatun sih alle sine geginsachon erubescant omnes adversarii eius. |
| |