| - gi-giht, st. f.
- -giht
- gihtboum, mhd. st. m.
- fir-gihten, sw. v.
- gi-gihti, st. n.
- fir-gihtîg, adj.
- fir-gihtgî, st. f.
- fir-gihtgôn, sw. v.
- gi-gihtgôn, sw. v.
- fir-gihtigtî, st. f.
- gihtuuurz, st. f.
- gihuddigo:n
- gîîen
- gikele
- gikeltvuahto
- gikilla, as. st. oder sw. f.
- -gickazzen
- gl, st. m. ?
- gil ..
- ..gil
- gilasuch
- gilasuht
- gilauue
- gildi
- gildigrasun
- gileherzi
- gileistiu
- gilesito
- gilge, mhd. f.
- ..gilidan
- gilidimest
- gilie
- giliez
- gilir
- gilire
- giliun..
- gil(i)uuî, st. f.
- gel(a)uuî, st. f.
- gilizanon
- gillister, ae. st. n.
- -gilo
- gloht, adj.
- gilôn, sw. v.
- gilouroth
- gilouui
- gilovua
- gilovuen
- gilsi, st. n.
- gilstar
- gilstiro, sw. m.
- giltar
- -gilti
- -giltî
- giluchemo
- giluh
- gima ..
- gimarz
- gi
- gimma, st. sw. f.
- gimmâri, st. m.
- gimmisc, adj.
- gimnta
- gimuosomoda
- gin, adj.
- gin
- gin
- -gin
- -ginni
- ginạemes
- ginazzen, sw. v.
- ginazzunga, st. f.
- ginedisostin
- in-ginen, sw. v.
- ginên, sw. v.
- ginôn, sw. v.
- genên, sw. v.
- ana-ginên, sw. v.
- gagan-ginên, sw. v.
- -ging
- gingainti
- gingên
- gi-gingên, sw. v.
- gingiber, st. m.
- ingiber, st. m.
- gingibero, sw. m.
- gingo, sw. m.
- ginitu
- a-ginnan, anl. st. v.
- bi-ginnan, st. v.
- gi-ginnan, st. v.
- in-ginnan, st. v.
- uuidar-in-ginnan, st. v.
- bi-ginnanto, adv.
- ginnen
- bi-ginnunga, st. f.
- ginôd, st. m.
- ginôn
- ginroda
- ginstigo
- gint
- gintht
- ginun
- ginunga, st. f.
- ginuz
- giochelmo
- giohhalma
- gi ok
- giol, st. m.
- giolichi
- gionsta
- gionsti
- gionuot
- giouid
- -gioz
- giozan, st. v.
- ana-giozan, st. v.
- bi-giozan, st. v.
- thuruh-giozan, st. v.
- fir-giozan, st. v.
- gi-giozan, st. v.
- in-giozan, st. v.
- ir-giozan, st. v.
- nidar-giozan, st. v.
- ûz-giozan, st. v.
- zi-giozan, st. v.
- zisamene-giozan, st. v.
- giozantlîh, adj.
- giozfaz, st. n.
- giozo, sw. m.
- giozoffar, st. n.
- giꝑchosota
- gipemperotem
- giperntiz
- gipeteren
- giphaisce
- giphisota
- giphit
- gipht
- gipił
- gipirinter
- gipiso
- gipiudi
- giplotto
- gîpon, aostndfrk. sw. v.
- giposa ..
- giposei
- giposith
- gipousi
- gipouvtuo
- gipposi
- gipr&ta
- gips, st.
- gipsîn, adj.
- gipue
- gipuosi
- gipuost
- gipurgilint
- gîr, st. m.
- gîra, st. f.
- girazzen, sw. v.
- girbe, mhd. f.
- girdinôn, sw. v.
- gires, st. m.
- gireth:
- girgila
- gîrheit, st. f.
- giri, adj.
- girichte
- girida, st. f.
- gi-girida, st. f.
- girîg, adj.
- girîgheit, st. f.
- girîgo, adv.
- giril
- girilîhho, adv.
- girî(n), st. f.
- girintol
- girischeit, st. f.
- girisôn, sw. v.
- girisunga, st. f.
- giritse
- girnessî, st. f.
- girnîg, adj.
- gîro, sw. m.
- girol, st.
- girst
- girstîn, adj.
- giruft
- girumit
- girumitv
- girummenter
- giruoz-
- giruozari
- girupht
- giruzet
- giruzsam
- giſ:::::
- gisafote
- gîsal, st. m.
- fir-gîsalen, sw. v.
| | gi-giht st. f., vgl. mhd. gegihte n., vgl. nhd. gegicht; mnd. gegicht (in and. Bed.). ge-giht, -gicht, gihith (verschr.): nom. sg. Gl 3,171,34. 35 (SH A). [Bd. 4, Sp. 257] Körperlähmung infolge Kälteeinwirkung, Gicht: gegiht paralisis graece dicitur a corporis impensatione, facta ex multa infrigidatione, aut in toto corpore, aut in parte [Summ. Heinr. X,27,525].
-giht vgl. AWB bgiht, bjiht.
gihtboum mhd. st. m., nhd. gichtbaum. Verschrieben: gih-bon: nom. sg. Gl 3,324,45 (SH f, clm 12 658, 14. Jh.; vgl. Gröger S. 332). Heilpflanze gegen Schlaganfall, Gliederlähmung, Krampf: gihbon casia virgultum purpureis foliis. Vgl. DWb. IV,I,7274 ff. 7288 f.
fir-gihten sw. v., vgl. mhd. Lexer vergihtet part. adj. — Graff IV,142. fir-gihta: part. prt. acc. pl. m. Gl 1,720,12 (2 Hss.). Wohl Verschreibung: frihta: part. prt. acc. pl. m. Gl 5,17,35 (Carlsr. Oen. 1, 14. Jh.). im Part. Praet., substant.: vom Schlaganfall Getroffener, von Gliederlähmung Befallener: firgihta ł uirgihtegote [obtulerunt ei (Christus) omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis comprehensos, et qui daemonia habebant, et lunaticos, et] paralyticos (1 Hs. paraliticus) [Matth. 4,24] Gl 1,720,12. frihta paraliticos [ebda.] 5,17,35 (vgl. o.).
gi-gihti st. n., mhd. gegihte, nhd. gegicht. — Graff IV,142. ge-gihte: nom. sg. Gl 3,171,35 (SH A); -iehte: dass. Hildebrandt I,378,525 (SH A). Körperlähmung infolge Kälteeinwirkung, Gicht: gegihte paralisis grece dicitur a corporis impensatione, facta ex multa infrigidatione, aut in toto corpore, aut in parte [Summ. Heinr. X,27,525].
fir-gihtîg adj., mhd. vergihtic. — Graff IV,142. Nur im Nom. Sing. Mask. u. in d. Grdf. belegt. fir-giht-iger: Gl 3,146,7 (SH A; -igs). 179,51 (SH B); uir-: 146,6 (SH A, 2 Hss., davon 1 -igs); -githtigir: 7 (SH A); ver-gihitiger: Hildebrandt I,309,586 (SH A); uir-gihtich: Grdf. Gl 1,720,13 (clm 6 217, 13./14. Jh.); vs-gihtihs: 13/14 (clm 14 745, 14. Jh.). substant.: vom Schlaganfall Getroffener, von Gliederlähmung Befallener: vergihtiher [obtulerunt ei (Christus) omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis comprehensos, et qui daemonia habebant, et lunaticos, et] paralyticos (Hs. paraliticus) [Matth. 4,24] Gl 1,720,13. uirgihtiger paraliticus 3,146,6. 179,51. Hildebrandt I,309,586. Abl. firgihtgî; firgihtgôn.
fir-gihtgî st. f. — Graff IV,143. fir-gihtigi: acc. sg. Gl 2,304,62 (clm 18 140, 11. Jh.; M). Schlaganfall, Gliederlähmung: [Romula, ea quam graeco vocabulo medici] paralysin [vocant, molestia corporali percussa est, multisque annis in lectulo decubans, paene omnium iacebat membrorum officio destituta, Greg., Hom. II,40 p. 1 660].
fir-gihtgôn sw. v., mhd. vergihtigen. — Graff IV, 143. Nur im Part. Praet. belegt. fir-gih-togot: Gl 1,720,14; -digot: S 384,2; uir-gihtdigot: 385,2; ver-gihtegets: nom. sg. m. Gl 3,146,8 (SH A); uir-giht-: acc. pl. m. -igota 5,17,35/36; -egote 1,720,12. — fir-git-ogot: Gl 1,720,14/15; -togot: 15 (zu -t-, -tt- vgl. Braune, Ahd. Gr.12 § 154 Anm. 6). im Part. Praet., substant.: vom Schlaganfall Getroffener, von Gliederlähmung Befallener: firgihta ł uirgihtegote [obtulerunt ei (Christus) omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis com- [Bd. 4, Sp. 258] prehensos, et qui daemonia habebant, et lunaticos, et] paralyticos [Matth. 4,24] Gl 1,720,12 (Hss. auch -us). 5,17,35. vergihtegeter paraliticus 3,146,8; in der Wendung firgihtigôt uuuerdan ‘vom Schlaganfall getroffen, von (einseitiger) Körperlähmung befallen werden’: siuuelich man odor wib firgihdigod uuerde. zeseuuen halbun S 384,2. si quis paralisin patiatur. id est uirgihtdigot werde in dextera parte 385,2. Abl. firgihtigôtî.
gi-gihtgôn sw. v. ke-iihtigote: part. prt. nom. pl. m. Npgl 56,9 (vgl. King-Tax). im Part. Praet., substant.: vom Schlaganfall Getroffener, von Gliederlähmung Befallener: psalterium scelle . so ... genesent cęci claudi paralitici ęgroti (blinden halzen keuhtigote (King-Tax keiihtigote) siechen) [vgl. sonet psalterium ... stringantur paralytici, Aug., En.].
fir-gihtigtî st. f. — Graff IV,143. uer-gihtigoti: gen. sg. Gl 2,748,44 (clm 18 547,2, 11. Jh.). Gliederlähmung: [puella ... dira] paralysis [aegritudine tenebatur, ita ut ... nullo ad humanos usus corporis officio fungeretur, Sulp. Sev., Mart. 16 p. 125,16].
gihtuuurz st. f., mhd. Lexer gihtwurze, nhd. gichtwurz; mnd. gichtwort. — Graff I, 1 051. Nur im Nom. Sing. belegt. giht-wurz: Gl 3,592 Anm. (SH A); -wrz: 102,1 (SH A; 3 Hss., davon 1 -wrz); -wrtz: 3 (SH B, vgl. Hildebrandt II, 560); gyht-rz: 5,35,34 (SH A); gicht-wurcz: Gl 3,102,3/4 (SH A); gith-vvrz: 3 (SH A); -wrz: 198,3 (SH B). 554,45; git-wrz: 102,4 (SH A; 2 Hss., davon 1 -vv-). 172,13 (SH A, Anh. a); geht-wurz: 102,5 (SH A, Darmst. 6, 13. Jh.; zu -e- vgl. Franck, Afrk. Gr. § 19). Verschrieben: giht-wz: Gl 3,102,2 (SH A); gihi-wrz: Hildebrandt I,189,248 (SH A); hierher vielleicht auch als Verschreibung: guth-wurz: Gl 3,403,1 (Hildeg.). Gelber Günsel, Ajuga Chamaepitys Schreber (vgl. Marzell, Wb. 1,164 ff. 2,122 ff. Fischer, Pfl. S. 258): gihtwrz dictamnum nigrum. Haec herba tantae virtutis est ut ferrum a corpore expellat, sagittas excutiat [Summ. Heinr. IV,7,248] Gl 3,102,1. 172,13. 592 Anm. 5,35,34. Hildebrandt I,189,248. Gl 3,198,3. githwrz dictamnum 554,45; hierher vielleicht auch: guthwurz fenisgronz (lingua ignota) 403,1; oder ist von einem Ansatz guot-uuurz auszugehen ? (Vgl. Pritzel-Jessen S. 90. DWb. IV,I,6,1491). |
| |