| - gilstar
- gilstiro, sw. m.
- giltar
- -gilti
- -giltî
- giluchemo
- giluh
- gima ..
- gimarz
- gi
- gimma, st. sw. f.
- gimmâri, st. m.
- gimmisc, adj.
- gimnta
- gimuosomoda
- gin, adj.
- gin
- gin
- -gin
- -ginni
- ginạemes
- ginazzen, sw. v.
- ginazzunga, st. f.
- ginedisostin
- in-ginen, sw. v.
- ginên, sw. v.
- ginôn, sw. v.
- genên, sw. v.
- ana-ginên, sw. v.
- gagan-ginên, sw. v.
- -ging
- gingainti
- gingên
- gi-gingên, sw. v.
- gingiber, st. m.
- ingiber, st. m.
- gingibero, sw. m.
- gingo, sw. m.
- ginitu
- a-ginnan, anl. st. v.
- bi-ginnan, st. v.
- gi-ginnan, st. v.
- in-ginnan, st. v.
- uuidar-in-ginnan, st. v.
- bi-ginnanto, adv.
- ginnen
- bi-ginnunga, st. f.
- ginôd, st. m.
- ginôn
- ginroda
- ginstigo
- gint
- gintht
- ginun
- ginunga, st. f.
- ginuz
- giochelmo
- giohhalma
- gi ok
- giol, st. m.
- giolichi
- gionsta
- gionsti
- gionuot
- giouid
- -gioz
- giozan, st. v.
- ana-giozan, st. v.
- bi-giozan, st. v.
- thuruh-giozan, st. v.
- fir-giozan, st. v.
- gi-giozan, st. v.
- in-giozan, st. v.
- ir-giozan, st. v.
- nidar-giozan, st. v.
- ûz-giozan, st. v.
- zi-giozan, st. v.
- zisamene-giozan, st. v.
- giozantlîh, adj.
- giozfaz, st. n.
- giozo, sw. m.
- giozoffar, st. n.
- giꝑchosota
- gipemperotem
- giperntiz
- gipeteren
- giphaisce
- giphisota
- giphit
- gipht
- gipił
- gipirinter
- gipiso
- gipiudi
- giplotto
- gîpon, aostndfrk. sw. v.
- giposa ..
- giposei
- giposith
- gipousi
- gipouvtuo
- gipposi
- gipr&ta
- gips, st.
- gipsîn, adj.
- gipue
- gipuosi
- gipuost
- gipurgilint
- gîr, st. m.
- gîra, st. f.
- girazzen, sw. v.
- girbe, mhd. f.
- girdinôn, sw. v.
- gires, st. m.
- gireth:
- girgila
- gîrheit, st. f.
- giri, adj.
- girichte
- girida, st. f.
- gi-girida, st. f.
- girîg, adj.
- girîgheit, st. f.
- girîgo, adv.
- giril
- girilîhho, adv.
- girî(n), st. f.
- girintol
- girischeit, st. f.
- girisôn, sw. v.
- girisunga, st. f.
- giritse
- girnessî, st. f.
- girnîg, adj.
- gîro, sw. m.
- girol, st.
- girst
- girstîn, adj.
- giruft
- girumit
- girumitv
- girummenter
- giruoz-
- giruozari
- girupht
- giruzet
- giruzsam
- giſ:::::
- gisafote
- gîsal, st. m.
- fir-gîsalen, sw. v.
- gisaltalscirren
- giscelles
- gischen
- gisego
- giselen
- gîseliz, st. m.
- gisgrimmot
- giskezzunga
- gisleistin
- gisleistun
- gisloch
- gispu ..
- gissen, mhd. sw. v.
- gist
- gistaldii, mlat.
- gistiuelt
- gistra
- gît
- gît, st.
- gîtag, adj.
- gîtagheit, st. f.
- gîtagî, st. f.
- gîtago, adv.
- gitasch
- gitask
- gitege
- giteid
- gitelbahti
- gith
- githhuffen
- githicni
- githrennę
- gitiga
- gitiloda
- gitiuht
- giot fotoro
- gitre uuodi
- gitrithtit
- gitrunchit
- gittheswilcharo
- gitthewanne
- gitua ē
- gîtunga, st. f.
- giu
- giua
- gigidæ
- giuaizter
- giuan
| | gilstar Gl 1,470,17 s. AWB gelstar.
gilstiro sw. m. — Graff IV,194. kilstirro: nom. sg. Gl 1,293,66 (Jb-Rd). Zins-, Steuerpflichtiger: [habitavit ... Chananaeus in medio Ephraim ...] tributarius [Jos. 16,10].
giltar Mayer, Glossen S. 36,12 s. AWB îlen.
-gilti oder -giltî vgl. AWB ant(i)gilti oder -giltî.
giluchemo viridante Gl 2,444,60 (clm 14 395, 11. Jh.) ist unklar. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 212 a setzt im Anschluß an Graff II,145 ein gilucki adj. (?) mit der Bed. ‘gedeihlich, glücklich’ an. Die Gl. gehört zu: [(die Stadt Emerita) quam memorabilis amnis Ana praeterit et] viridante [rapax gurgite moenia pulcra lavit, Prud., P. Eul. (III) 189]. Das rechtfertigt für viridans nur die Bed. ‘grün, grünlich’. Diese wird auch von der Glosse z. St.: gurgitem Anae vocat viridantem, propter arbores ... vel herbas adiacentes nahegelegt. Die dt. Wortwahl ist von da aus unverständlich.
giluh Gl 2,15,66 s. AWB glûh.
gima .. F 27,13 s. AWB gi-mang.
gimarz Beitr. (Halle) 85,230,48 s. merren.
gi mer Gl 5,518,36 ff. s. geban.
gimma st. sw. f., mhd. Lexer gimme, nhd. gemme; mnd. gimme, mnl. gemme, gimme; ae. gim; aus lat. gemma; vgl. Franz, S. 31. 38; Paul, DWb. (Tüb.), S. 244, s. v. gemme. — Graff IV,198. Stark flektiert: kimm-: acc. pl. -a Nb 167,13 (-â) [179,30]; gimm: gen. sg. -o Nc 786,7; dat. sg. -o 11 [140,9. 13]; acc. pl. -a Nb 89,30. 98,11 (-â). 196,11 (-â) [100,3. 108,25. 212,16]. Schwach flektiert: kimm-: gen. sg. -un Gl 1,8,2 (Ra); dat. pl. -un 2,593,51; acc. pl. -un 1,619,29 (Rb). 31 (Rb); gymm-: dass. -un 622,21 (Würzburg Mp. th. f. 20, 9. Jh.). Nicht eindeutig zu bestimmen: kimm-: gen. pl. -ono Gl 2,236,50 (Rc); dat. pl. -om 1,363,46 (Rb); gimm-: nom. sg. -a 3,16,47 (Sg 242, 10. Jh.). 192,33 (SH B). 500,13 (Mülinensche Rolle, 11./12. Jh.). 4,68,9 (Sal. a 1, 4 Hss.). 144,46 (Sal. c). O 1,5,21; -e Gl 3,192,33 (SH B). 4,68,10 (Sal. a 1); gen. pl. -ono 1,8,2 (PaK); -on Nc 747,5. 751,26 [85,9. 92,7]; dat. pl. -on Nb 145,3 (-ô-). 153,6 (-ô-) [156,7. 164,6]. Nc 742,16 [79,1]. gummi: nom. sg. Gl 4,68,10 (Ink., 15. Jh.; zu -u- vgl. Weinhold, Mhd. Gr. § 50). [Bd. 4, Sp. 261] 1) Knospe, Auge (an einem Zweig): uuahsantem kimmom [sequenti die regressus invenit germinasse virgam Aaron in domo Levi: et] turgentibus gemmis [eruperant flores, qui foliis dilatatis, in amygdalas deformati sunt, Num. 17,8] Gl 1,363,46; hierher auch, da unter der Überschr. „De arboribus“: gimma gemma 3,16,47. DWb. IV,1,7510, u. Ahd. Gl.-Wb., S. 214, beide s. v. gimma, sind also zu ergänzen. 2) Edelstein, Juwel: gimmono gemme Gl 1,8,2. kimmun [in die illa auferet dominus ornamentum calceamentorum ..., et annulos, et] gemmas [in fronte pendentes, Is. 3,21] 619,29. 31. 622,21. kimmono [quis enim ... nesciat, quod in natura] gemmarum. lapidum [carbunculus praeferatur hyacintho? Greg., Cura 3,28 p. 84] 2,236,50. kimmun [si fratris galeam fulvis radiare] ceraunis [germanus vidit conmilito, non timet ... caput socio mucrone ferire, Prud., Psych. 470] 593,51. gimma gemma 3,192,33. ah ze sere . uuer uuas io daz . ter eristo gruob uzer erdo . gold unde gimma heu quis fuit ille . qui primus fodit pondera tecti auri . gemmasque Nb 98,11 [108,25]. uuas iro ouh anagetan . iro houbetpant . keuuorhtez uzer tiuren gimmon cui . s. Iunoni . gemmis insitum diadema preciosis Nc 742,16 [79,1]; mit eingeschnittenem Bild: an dero gimmo stuont tiefo gegraben . ein gehelmot tierna ex qua . s. gemma resplenduit quaedam galeata virgo . obtectaque vultu . incisa penitus 786,11 [140,13]; bildlich, von Maria, der Mutter Christi: gimma thiu wiza, magad scinenta, muater thiu diura scalt thu wesan eina O 1,5,21; übertragen auf das Produkt der Muschel: Perle: unde er gelade sinen hals mit tien gimmon des roten meres oneretque colla bacis rubri litoris Nb 145,3 [156,7]; ferner: Nb 89,30. 167,13 (beide gemma). 153,6. 196,11 (beide lapillus) [100,3. 164,6. 179,30. 212,16]. Nc 747,5. 786,7 (beide gemma). 751,26 [85,9. 92,7. 140,9]. 3) Glossenwort: gimma gemma Gl 3,500,13. 4,68,9. 144,46. Komp. geistgimma; Abl. gimmâri; gimmisc.
gimmâri st. m. — Graff IV,198. gymm- (Jb), gim- (Rd): gen. sg. -ares Gl 1,280,45. Bearbeiter von (Halb-)Edelsteinen, Gemmenschneider: [opere sculptoris et caelatura] gemmarii [, sculpes eos nominibus filiorum Israel, inclusos auro atque circumdatos, Ex. 28,11]. |
| gimma
| | 1) Knospe, Auge (an einem Zweig): uuahsantem kimmom [sequenti die regressus invenit germinasse virgam Aaron in domo Levi: et] turgentibus gemmis [eruperant flores, qui foliis dilatatis, in amygdalas deformati sunt, Num. 17,8 | | 2) Edelstein, Juwel: gimmono gemme Gl 1,8,2. kimmun [in die illa auferet dominus ornamentum calceamentorum ..., et annulos, et] gemmas [in fronte pendentes, Is. 3,21] 619,29. 31. 622,21. kimmono [quis enim ... nesciat, | | 3) Glossenwort: gimma gemma Gl 3,500,13. 4,68,9. 144,46. |
|