| - ginun
- ginunga, st. f.
- ginuz
- giochelmo
- giohhalma
- gi ok
- giol, st. m.
- giolichi
- gionsta
- gionsti
- gionuot
- giouid
- -gioz
- giozan, st. v.
- ana-giozan, st. v.
- bi-giozan, st. v.
- thuruh-giozan, st. v.
- fir-giozan, st. v.
- gi-giozan, st. v.
- in-giozan, st. v.
- ir-giozan, st. v.
- nidar-giozan, st. v.
- ûz-giozan, st. v.
- zi-giozan, st. v.
- zisamene-giozan, st. v.
- giozantlîh, adj.
- giozfaz, st. n.
- giozo, sw. m.
- giozoffar, st. n.
- giꝑchosota
- gipemperotem
- giperntiz
- gipeteren
- giphaisce
- giphisota
- giphit
- gipht
- gipił
- gipirinter
- gipiso
- gipiudi
- giplotto
- gîpon, aostndfrk. sw. v.
- giposa ..
- giposei
- giposith
- gipousi
- gipouvtuo
- gipposi
- gipr&ta
- gips, st.
- gipsîn, adj.
- gipue
- gipuosi
- gipuost
- gipurgilint
- gîr, st. m.
- gîra, st. f.
- girazzen, sw. v.
- girbe, mhd. f.
- girdinôn, sw. v.
- gires, st. m.
- gireth:
- girgila
- gîrheit, st. f.
- giri, adj.
- girichte
- girida, st. f.
- gi-girida, st. f.
- girîg, adj.
- girîgheit, st. f.
- girîgo, adv.
- giril
- girilîhho, adv.
- girî(n), st. f.
- girintol
- girischeit, st. f.
- girisôn, sw. v.
- girisunga, st. f.
- giritse
- girnessî, st. f.
- girnîg, adj.
- gîro, sw. m.
- girol, st.
- girst
- girstîn, adj.
- giruft
- girumit
- girumitv
- girummenter
- giruoz-
- giruozari
- girupht
- giruzet
- giruzsam
- giſ:::::
- gisafote
- gîsal, st. m.
- fir-gîsalen, sw. v.
- gisaltalscirren
- giscelles
- gischen
- gisego
- giselen
- gîseliz, st. m.
- gisgrimmot
- giskezzunga
- gisleistin
- gisleistun
- gisloch
- gispu ..
- gissen, mhd. sw. v.
- gist
- gistaldii, mlat.
- gistiuelt
- gistra
- gît
- gît, st.
- gîtag, adj.
- gîtagheit, st. f.
- gîtagî, st. f.
- gîtago, adv.
- gitasch
- gitask
- gitege
- giteid
- gitelbahti
- gith
- githhuffen
- githicni
- githrennę
- gitiga
- gitiloda
- gitiuht
- giot fotoro
- gitre uuodi
- gitrithtit
- gitrunchit
- gittheswilcharo
- gitthewanne
- gitua ē
- gîtunga, st. f.
- giu
- giua
- gigidæ
- giuaizter
- giuan
- giuen
- giuariuut
- giuascotnin
- giuasgi
- giuashi
- giuasoti
- giuassabi
- giuasttanad
- giuehan
- giuehen
- giuieilter
- giueiziter
- giuelun
- giuessahi
- giuhsaat
- giuhsat
- giuirnotun
- giumo, sw. m.
- goumo, sw. m.
- guomo, sw. m.
- giuochilih
- giuon
- giuorsamat
- giuovro
- giuuangan
- giuuehen
- giuuilitte
- giuuissahi
- giuuleta
- giuuohta
- giuupffila
- giuurder ..
- giuurthrin
- gi .. uuua
- giuvelun
- giuzuar
- givalc|
- givalchtun
- givascota
- givasin
- givehest
- givelun
- givrimitemo
- givum
- givuogi
- givurhtin
- givvanch
- ana-giuuên, sw. v.
- giwicz
- giwilt
- giwirmith
- giwrtin
- gizazer
| | ginun Gl 2,399,71 s. AWB gin adj.
ginunga st. f., mhd. Lexer ginunge; ae. ginung, geonung, genung, gynung. — Graff IV,107 s. v. gînod. [Bd. 4, Sp. 275] kinungan: dat. pl. Gl 2,401,20 (-an verschr.?); ginung-: nom. sg. -a 731,22; dat. sg. -o 453,49 (2 Hss., davon 1 -v-). 602,67 (M); -a 426,3 (2 Hss.). 475,60. 602,67 (M; zu -a vgl. Schatz, Abair. Gr. § 110 b); -e 3,411,41; acc. sg. -a 2,546,33; dat. pl. -vn 416,16. 452,16 (2 Hss., davon 1 -un). Verschrieben: kinangun: dat. pl. Gl 2,416,16/17. 1) weit geöffneter Mund: ginvngo [inmotus et patente] rictu [constitit (Romanus), Prud., P. Rom. (X) 906] Gl 2,453,49, bildl. für die Wunden eines Märtyrers: ginungvn [(vox) multis ... fusa] rictibus [reddit sonos, ebda. 567] 452,16. 2) aufgesperrter Rachen; das Aufreißen des Rachens: mit kinungan [mansuescit rabies (der Löwen) fameque blanda praedam] rictibus [ambit incruentis, Prud., H. p. cib. (IV) 51] Gl 2,401,20. 416,16. ginunga [daemones, qui lupino capta] rictu [devorant praecordia, Prud., P. Calag. (I) 98] 426,3. 475,60. ginunga [quae (belvae) cum] rictu (Hs. rictus) [oris morsum corpori minitarentur, Vita Ant. p. 49 a] 731,22. 3) Kluft, Schlund der Erde: ginunga [hunc eques illa dolum ... incidit et caecum subito patefecit] hiatum [Prud., Psych. 271] Gl 2,546,33. ginungo [aut] hiatu [terrae aut aquae diluvio ... supplicium civitas dependisset, Ruf., Hist. eccl. III,6,16 p. 205,27] 602,67. 4) Glossenwort: ginunge hiatu Gl 3,411,41.
ginuz Gl 4,203,4 s. AWB genaz.
giochelmo, giohhalma Gl 1,585,17. 443,25 s. AWB johhalm, -halmo.
gi ok S 378 s. AWB jouh.
giol st. m. (auch giola st. f. ? s. u.), mhd. Lexer giel st. m., nhd. dial. bair. (älter) giel m. Schm. 1,892, kärnt. (rotwelsch) giel f. Lexer, Kärnt. Wb. S. 114, steir. tirol. (älter) schweiz. schwäb. (rotwelsch) giel m. Unger-Khull S. 292, Schöpf S. 189, Schweiz. Id. 2,213, Fischer 3,651; mnd. gîl m., mnl. giel m., beide aus dem Hd. entlehnt nach DWb. IV,1,7346. — Graff IV,387 s. v. chiel. chiel: acc. sg. Gl 1,478,43 (M, 2 Hss.). chiela: acc. sg. Gl 1,478,45 (M, 3 Hss.; evtl. ist -a durch Einfluß von kela zu erklären). Maul (oder Kehle?): chiel cheuun [apprehende] branchiam (1 Hs. brancia, 1 brancum) [eius (piscis), et trahe eum ad te, Tob. 6,4] (1 Hs. nur chiela, 6 Hss. nur kiuuua, 3 kela); die Glossen sind wohl als Alternativglossen mit verschiedenen Bedeutungen aufzufassen, daher wohl nicht zutreffend Mlat. Wb. 1,1562 f. s. v. branchia u. Ahd. Gl.-Wb. S. 329 s. v. kiel, die die Bed. ‘Kieme’ ansetzen.
giolichi Gl 1,654,44 s. AWB guollîhhî.
gionsta, gionsti s. gi-unnan.
gionuot Gl 1,706,14 s. AWB muoen.
giouid Gl 2,366,1 s. uuîhen.
-gioz vgl. AWB anagioz. |
| ginunga
| | 1) weit geöffneter Mund: ginvngo [inmotus et patente] rictu [constitit (Romanus), Prud., P. Rom. (X) 906] Gl 2,453,49, bildl. für die Wunden eines Märtyrers: ginungvn [(vox) multis | | 2) aufgesperrter Rachen; das Aufreißen des Rachens: mit kinungan [mansuescit rabies (der Löwen) fameque blanda praedam] rictibus [ambit incruentis, Prud., H. p. cib. (IV) 51] Gl 2,401,20. | | 3) Kluft, Schlund der Erde: ginunga [hunc eques illa dolum ... incidit et caecum subito patefecit] hiatum [Prud., Psych. 271] Gl 2,546,33. ginungo [aut] hiatu [terrae aut aquae diluvio ... supplicium | | 4) Glossenwort: ginunge hiatu Gl 3,411,41. |
|