| - -goumî
- bi-goumida, st. f.
- -goumil
- goumlîh, adj.
- goumma
- goumo, sw. m.
- goumo
- goumo
- goumôn, sw. v.
- goumônto, adv.
- gousana, st.
- gouuiganden
- gouuui
- -gouuui
- gouuui-
- govertivre
- govffen
- govvi
- goweppi
- -goz
- gôz, st. m.
- gi-gôz, st. n.
- gôzfaz, st. n.
- gôzo, sw. m.
- gôzôn, sw. v.
- gôzophar, st. n.
- ir-gozzanî, st. f.
- gi-gozzanlîh, adj.
- gozze
- pa
- gr-
- gra
- grab, st. n.
- graba, st. sw. f.
- grabahûfo, sw. m.
- grabahûs, st. n.
- grabalegî, st. f.
- graban, st. v.
- bi-graban, st. v.
- thuruh-graban, st. v.
- in(t)-graban, st. v.
- ir-graban, st. v.
- umbi-graban, st. v.
- untar-graban, st. v.
- ûz-graban, st. v.
- untar-grabanî, st. f.
- grabâri, st. m.
- bi-grabâri, st. m.
- bi-graberi, st. m.
- ir-grabâri, st. m.
- grabastat, st. f.
- grabauuart, st. m.
- grabauuerc, st. n.
- grabebart
- grab(e)meer, mhd. st. n.
- grabeschûvele, mhd. st. f.
- ir-grabida, st. f.
- grabiner
- grabîsarn, st. n.
- grabîsan, st. n.
- grabo1, sw. m.
- grabo2, sw. m.
- grabôn, sw. v.
- bi-grabôn, sw. v.
- gi-grabôn, sw. v.
- grabunga, st. f.
- ir-grabunga, st. f.
- grâd, st. m.
- grâdal, st. n., auch st. m.
- gradema
- grâden, sw. v.
- gradi
- gradit
- graf, st. m. oder n.
- grâvin(na), st. f.
- grafisanr
- grâvo, sw. m.
- grâfscaft, st. f.
- grâfscaf, st. f.
- graft, st. f.
- graftbilidi, st. n.
- gragen
- grai
- grâilîn, mhd. st. n.
- gram, adj.
- gramatihhâri, st. m.
- gram(m)atih, st. n.
- -gramôd
- -gramôn
- -gramônto
- -gramunga
- grana, st. sw. f.
- gran, st. f.
- grano, sw. m.
- granasprungal, adj.
- granasprungalî, st. f.
- granasprungi, adj.
- granasprungîg, adj.
- granch
- granescesnabel
- granich
- raniche
- grno, sw. m.
- granôd, st. m.
- granôn, sw. v.
- grans, st. m.
- gransa, st. f.
- granso, sw. m.
- grant, st. m.
- granugin
- granuh
- granuhca
- granunga, st. f.
- grâo, adj.
- grapanero
- gras, st. n.
- grasafaro, adj.
- grasag, adj.
- gi-grasagôn, sw. v.
- gras(a)mugga, sw.
- gras(a)uuurm, st. m.
- grasceffi
- graschafto
- graschat
- grasemusche
- grasvinc, mhd. st. m.
- grashisarn
- grashof, mnd. st. m.
- graslouche, mhd. st. n.
- grasôn, sw. v.
- grat
- grât, mhd. st. m.
- grâtag, adj.
- gratcapala
- grâtida, st. f.
- graua
- graua
- grauen
- graui
- ge-gravannussi, aostndfrk. st. n. oder st. f.
- under-graveri, and. st. m.
- grâuuên, sw. v.
- grâuui, adj.
- grâuuî(n), st. f.
- grauul
- grâuuôn, sw. v.
- grazlîhho, adv.
- grazzo, adv.
- g..re
- greander
- grebelîn, mhd. st. n.
- grebil1, st. m.
- grebil2, st. m.
- grêblîhi, as. adj.
- gredeunge
- greffe, mhd.
- greffel
- grefil
- greffeluder
- grefo
- grefti, st. n.
- greht
- grehti
- grehto
- greifa, st. sw.
- greifâri, st. m.
- greifil, adj.
- greiflîh, adj.
- greifôn, sw. v.
- bi-greifôn, sw. v.
- ir-greifôn, sw. v.
- greiz
- greizin
- grecko, sw. m.
- grello
- grem
- gremer
- gremî, st. f.
- gremglîhho, adv.
- gremisala, st. f.
- gremiz, adj.
- gremize
- geiziu
- gremizlîh, adj.
- gremizlîhho, adv.
- gremizzen, sw. v.
- gremizzender
- gremizzî, st. f.
- gremizzîg, adj.
- gremizzgî, st. f.
- gremizzo, adv.
- gremizzôd, st. m.
- gremizzôn, sw. v.
- ir-gremizzôn, sw. v.
- gremizzônto, adv.
- gremizzunga, st. f.
- gremmen, sw. v.
- gi-gremmen, sw. v.
- ir-gremmen, sw. v.
- gremmento, adv.
| | -goumî vgl. ungoumî.
bi-goumida st. f. — Graff IV,205 f. pi-goumid-: dat. sg. -o Gl 2,113,60 (M, 4 Hss., 1 Hs. -ov-). 164,70 (clm 6277, 9. Jh.); -a 113,61 (M); dat. pl. -un 128,13 (M, 3 Hss.); bi-: nom. sg. -a 1,791,5; pi-gmedon: dat. pl. 2,128,14 (M); -gomido: dat. sg. 182,71 (M); -gomede: dass. 113,61/62 (M); nur verschr. ist sicherlich: pigigomidon: dat. pl. 128,14 (M). 1) Vorsicht, Wachsamkeit: pigoumidun [vos ... monemus, in] speculis [esse (‘auf der Hut sein’) debere: ne qua eorum prorumpat audacia, quos anathematizatos scit sancta ... ecclesia, Decr. Zos. IV] Gl 2,128,13. 2) Bedenken, Bedachtsamkeit, Umsicht: pigoumido [sollicita] circumspectione [providendum (sc. est): ne aut districtio rigida, aut pietas remissa, Greg., Cura 2,6 p. 23] Gl 2,164,70. 182,71. 3) Fürsorge, Pflege: a) Personen betreffend: pigoumido [(sollicitudinem habere) aut orphanorum, et viduarum, earumque, quae sine ulla] provisione [sunt, personarum, Conc. Chalc. III] Gl 2,113,60; b) Sachliches betreffend: abwertig als übertriebene Pflege, Kult: bigoumida [quarum (sc. mulierum) non sit ... circumdatio auri, aut indumenti vestimentorum] cultus [(‘Kleiderkult’), 1. Pet. 3,3] Gl 1,791,5.
-goumil vgl. AWB buohgoumil.
goumlîh adj. — Graff IV,204. caū-(Pa), kaum-(K)lih: Grdf. Gl 1,100,33. das Essen betreffend, zum Essen dienend (?): mazzimos caumlih az dabibus epulis escis. Zur Wiedergabe lat. Substantive aus Synonymenmangel durch andere Wortarten vgl. Baesecke, Abrog. S. 109 ff.
goumma s. AWB gouma.
goumo sw. m. — Graff IV,203 s. v. gouma. koumen: acc. sg. Gl 2,691,54 (c-). Thoma, Glossen S. 10,26. 15,31. — goumen: acc. sg. Gl 1,719,37. 2,694,2. Thoma, Glossen S. 9,17. Nc 831,9 [199,13]. Wahrnehmung, Beachtung; nur als goumon neman, tuon belegt: a) etw. wahrnehmen, bemerken, erkennen: ferstuont. koumen nam [(Jacob)] animadverterit [quoque faciem Laban, quod non esset erga se sicut heri, Gen. 31,2] Thoma, Glossen S. 10,26; mit Nebensatz: teta si (die Venus) goumen an iro . uuio scone si (die Philologia) uuas hoc in ea perhibetur . intuita . quod admodum pulchra Nc 831,9[199,13]; als wiedersehen: goumen ni nam [nec post oculis est reddita (sc. die Creusa, Gattin des Äneas) nostris, nec prius amis- [Bd. 4, Sp. 383] sam] respexi [animumve reflexi, Verg., A. II,741] Gl 2,694,2; b) einer Sache oder Person Beachtung schenken: etw. im Gedächtnis, Sinn bewahren: koumen nam [pater vero rem (sc. den Traum des Joseph) tacitus] considerabat [Gen. 37,11] Thoma, Glossen S. 15,31; jmdn. würdigen: coumen nemant [di tibi, si qua pios] respectant [numina ... praemia digna ferant, Verg., A. I,603] Gl 2,691,54; c) wachsam auf jmdn. achten, aufpassen, jmdn. bewachen: namun sin goumen [sedentes (sc. die Kriegsknechte unter dem Kreuz)] servabant [eum (den Gekreuzigten), Matth. 27,36] Gl 1,719,37; d) fürsorglich auf etw. achten, einer Sache Fürsorge zuwenden: goumen neme [iustum est igitur, ut aliquando] provideam [etiam domui meae, Gen. 30,30] Thoma, Glossen S. 9,17. Komp. fora-, ingoumo.
goumo Gl 3,285,59 s. AWB gomo.
goumo s. auch AWB giumo.
goumôn sw. v.; vgl. mhd. Lexer goumen, nhd. gaumen. — Graff IV,204 f. caum-: 3. pl. conj. -oen S 247,11 (B); part. prs. acc. sg. m. -onten Gl 1,131,1 (R). — coum-: 3. sg. -at Gl 2,308,26 (Rb); 3. sg. prt. -ota NpNpw 144,7; goum-: 1. pl. imp. (adh.) -umes T 97,5; inf. -on ebda. 97,8; 3. sg. conj. prt. -oti 83,1; guomota: 3. sg. prt. 107,1. 1) essen, speisen: caumonten epulantem Gl 1,131,1. bat inan sum Phariseus thaz he goumoti mit imo ut pranderet apud se T 83,1, gouma goumôn eine Mahlzeit einnehmen: andrem tagum .. caumoen dia cauma reliquis diebus ad sextam prandeant S 247,11; bildl. vom Zusichnehmen, Aufnehmen der göttlichen Lehre: also Iohannes coumota uuirtscaft habendo super pectus domini [vgl. manducare, Aug., En.] NpNpw 144,7; ein festliches Mahl feiern, festlich tafeln: sum man uuas otag inti ... goumota gitago berahto homo quidam erat dives et ... epulabatur cotidie splendide T 107,1; übertr.: in Feststimmung, fröhlich sein: goumon inti gifehan thir gilampf epulari autem et gaudere te oportebat 97,8, ferner 97,5 (2; epulari). 2) erquicken: m. geistlicher Kost: coumat [(dominus) qui electorum mentes interna satietate] reficeret [Greg., Hom. I,8 p. 1460] Gl 2,308,26. Abl. goumônto.
goumônto adv. — Graff IV,205 f. s.v. gaumjan, gaumôn. goum-ondo (Np), -endo (Npw): 48,12. ein (Toten-)Mahl haltend: iro afterchomen uuisoton iro grebero . unde dar goumondo (i. uuirtondo Npgl) . hareton sie in (sc. die Toten) dara . after heidenemo site [vgl. saepe enim pagani super defunctorum epulantes sepulcra, Brev.].
gousana (st.) f. — Graff IV,267 s. v. guosana. gosne: nom. sg. Gl 3,362,63 (Jd); verschr.: gvosena: dass. 253,24 (SH a 2; Hbr. II,425 konjiz: gfena). eine Handvoll: gousena pugillus Gl 3,253,24 (Parallelhs. goufa). dragma (Hs. dracca, vgl. Diefb., Gl. 191 b) 362,63. Vgl. goufa, goufana, goufsa. |
| bi-goumida
| | 1) Vorsicht, Wachsamkeit: pigoumidun [vos ... monemus, in] speculis [esse (‘auf der Hut sein’) debere: ne qua eorum prorumpat audacia, quos anathematizatos scit sancta ... ecclesia, Decr. Zos. IV] Gl 2,128,13. | | 2) Bedenken, Bedachtsamkeit, Umsicht: pigoumido [sollicita] circumspectione [providendum (sc. est): ne aut districtio rigida, aut pietas remissa, Greg., Cura 2,6 p. 23] Gl 2,164,70. 182,71. | | 3) Fürsorge, Pflege: | | | a) Personen betreffend: pigoumido [(sollicitudinem habere) aut orphanorum, et viduarum, earumque, quae sine ulla] provisione [sunt, personarum, Conc. Chalc. III] Gl 2,113,60; | | | b) Sachliches betreffend: abwertig als übertriebene Pflege, Kult: bigoumida [quarum (sc. mulierum) non sit ... circumdatio auri, aut indumenti vestimentorum] cultus [(‘Kleiderkult’), 1. Pet. 3,3] Gl 1,791,5. | | goumo
| | a) etw. wahrnehmen, bemerken, erkennen: ferstuont. koumen nam [(Jacob)] animadverterit [quoque faciem Laban, quod non esset erga se sicut heri, Gen. 31,2] Thoma, Glossen S. 10,26; mit Nebensatz: teta si (die | | b) einer Sache oder Person Beachtung schenken: etw. im Gedächtnis, Sinn bewahren: koumen nam [pater vero rem (sc. den Traum des Joseph) tacitus] considerabat [Gen. 37,11] Thoma, Glossen S. 15,31; jmdn. | | c) wachsam auf jmdn. achten, aufpassen, jmdn. bewachen: namun sin goumen [sedentes (sc. die Kriegsknechte unter dem Kreuz)] servabant [eum (den Gekreuzigten), Matth. 27,36] Gl 1,719,37; | | d) fürsorglich auf etw. achten, einer Sache Fürsorge zuwenden: goumen neme [iustum est igitur, ut aliquando] provideam [etiam domui meae, Gen. 30,30] Thoma, Glossen S. 9,17. | | goumôn
| | 1) essen, speisen: caumonten epulantem Gl 1,131,1. bat inan sum Phariseus thaz he goumoti mit imo ut pranderet apud se T 83,1, gouma goumôn eine Mahlzeit einnehmen: andrem tagum .. caumoen dia cauma reliquis diebus | | 2) erquicken: m. geistlicher Kost: coumat [(dominus) qui electorum mentes interna satietate] reficeret [Greg., Hom. I,8 p. 1460] Gl 2,308,26. |
|