| habihemo Gl 2,206,6 s. AWB abuh adj.
habihi s. AWB abuhî.
habin Gl 2,511,58 s. AWB havan.
habir-, habiro s. habar-, AWB habaro.
habit S 121,7 s. AWB habid.
habitant Gl 2,278,46 s. AWB haltant.
habke Gl 3,20,5 s. AWB habeche.
habo WH 48,19 s. AWB avur.
haboh Gl 2,362,19 s. AWB habuh.
it-habôn sw. v. it-habon: inf. Gl 2,685,20 (Schlettst., 12. Jh.; itha-). (wieder) anschwellen: purilon ł ithabon [ventis surgentibus aut freta ponti incipiunt agitata] tumescere [Verg., G. I,357]. Vgl. Tiefenbach, Sprachwiss. 11,188. 195.
habuh st. m., mhd. Lexer habech, habich, nhd. habicht; as. havuk (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 31), mnd. hāvec, mnl. havic; afries. havk; ae. hafoc; an. haukr. — Graff IV,754. Falls nichts anderes vermerkt, Nom. Sing. hap-uh: Gl 3,6,6 (Voc.); -uch: 461,11 (clm 14747, 10. Jh.); -oh: 1,347,61 (M, 3 Hss.). 507,17 (M, clm 6225, 9. Jh.). — hab-uh: Gl 3,15,17 (Sg 242, 10. Jh.); acc. sg. Beitr. (Halle) 82 (Sonderband), 137 (Vat. Pal. lat. 14, 9. Jh.); -uch: Gl 1,347,61/62 (M). 3,460,22. 464,15. 4,356,36 (Paris Lat. 12269, 9. Jh.); -oh: 2,362,19; -ahc: 3,20,1; -eh: 5 (2 Hss.); -ech: 4 (3 Hss.). 27,57. 87,25 (SH A, 2 Hss.). 203,51 (SH B). 224,36 (SH a 2, 2 Hss., davon 1 Hs. wohl e zu i rad., Steinm.). 459,10 (2 Hss.). 465,6. 713,45. 4,354,1. Hbr. I,164,726 (SH A); dat. sg. -]e W BCK 43,14; acc. sg. -] Gl 1,347, 62 (M); -ih: 3,671,31; -ich: 20,1 (17 Hss.). 27,57. 54,60. 87,26 (SH A, 2 Hss.). 4,29,12 (Sal. a 1). Add. II,79,7. 95,6. Hss. Ausgb. S. 62 = BES 6,53,1; acc. sg. Gl 1,342,53. 347,62 (M, 2 Hss.); -ic: 3,87,27 (SH A, 2 Hss.); -ch: 4,354,1 (14. Jh.); -wich: 3,20,6. — hau-uk: Gl 3,458,21 (sem. Trev.; zu -k vgl. Neuß, Stud. S. 97); -oh: 2,362,19 (mus. Brit. Add. 16894, 11. Jh.); -ohc: 3,458,20 (Wolf. Aug. 10.3.4°, 9. Jh.); -og: ebda. (Berl. Ms. lat. 8° 73, 11. Jh.; zu -g vgl. Neuß ebda.); -ok: 21 (Paris Lat. 9344, 11. Jh.); -ech: 364,54 (Jd); -eko: dat. sg. W A 43,14; -ich: Gl 3,87,26 (SH A; -h auf Rasur). 89,37 (SH A); hawich: 20,6 (2 Hss.); hauch: 7; hauh: ebda.; hauc: 4,175,15 (clm 14429, 9. Jh.; von jüngerer Hand). Verstümmelt: .. ch: Gl 3,20,5. [Ae. ist: haefuc: nom. sg.? Gl 1,496,36 (Ld.); wohl verschr.: hyęfa: dass. ebda. (Bern 258, 10. Jh.; y aus i korr., vgl. Gl 5,93,28).] Habicht, Astur palumbarius (vgl. Suolahti, Vogeln. S. 359), neben dem Falken auch als zur Beize abgerichteter Raubvogel verwendet: habich [haec sunt quae [Bd. 4, Sp. 583] de avibus comedere non debetis ... et noctuam, et larum, et] accipitrem [Lev. 11,16] Gl 1,342,53. 347,61. Beitr. (Halle) 82 (Sonderband),137. [haefuc [penna struthionis similis est pennis herodii, et] accipitris [Job 39,13] Gl 1,496,36.] hapoh [numquid per sapientiam tuam plumescit] accipiter [Job 39,26] 507,17. chranoh haboh grus [gruit ...] accipitres [pipant, Carm. de phil. 24] 2,362,19. (diu tuba) diu mag genesan uore demo habeche unte iro iungede irziehan W 43,14; hapuh accipiter Gl 3,6,6. 15,17. 20,1 (1 Hs. habke). 54,60. 87,25. 203,51. 224,36. 364,54. 458,20. 459,10. 460,22. 461,11. 464,15. 465,6. 671,31. 713,45. 4,29,12. 354,1. 356,36. Add. II,79,7. 95,6. Hbr. I,164,726. Hss. Augsb. S. 62 = BES 6,53,1. hauc capus (vgl. Mlat. Wb. 2,257 f.) Gl 4,175,15; uuilder habuh (Wild-)Habicht (vgl. s. v. falko Ahd. Wb. 3,539 ff. auch uuilder falko Wildfalke): wilde hauich aliens (vgl. Mlat. Wb. 1,453 s. v. alies u. alietus) 3,89,37; — wohl zum falschen Lemma geraten: habich anas 27,57 (vgl. nachfolgendes alietus; Hss. sonst vor allem aneta, anut). Komp. wealhhafoc ae. Vgl. habeche mhd. |