| - hachit
- hacho
- hachta
- hachustim
- hacosunge
- hasila
- hacth
- hactvoch
- ha dach
- hadara, sw. f.
- haddōmiga
- haderik
- hađilîn, as. st. n.
- zi-hadilit, part.
- hádswǽpe, ae. sw. f.
- hadun
- ha e
- haeberhougan
- hæc fuch
- hæfern, ae. st. m.
- haefuc
- haer
- haerda
- haerenti
- hærin
- hærinc
- hærmel
- hærmil
- hæsine
- haeslin
- hǽst(e), ae. adj.
- hǽstig, ae. adj.
- hæt, ae. st. m.
- hætt, ae. st. m.
- hǽwe(n), ae. adj.
- haf-
- havan, st. m.
- havanâri, st. m.
- havaneri, st. m.
- havanskirbî(n), st. n.
- havenlîn, mhd. st. n.
- gi-hâvid, as. part.
- gi-hâvidlîko, as. adv.
- -hafoc
- hafode
- hafon
- haft, adj.
- haft, st. n.
- haft, st. m.
- bi-haft, adj.
- gi-haft, adj.
- haft-
- hafta, st. sw. f.
- haftbant, st. n.
- haftên, sw. v.
- ana-haftên, sw. v.
- gi-haftên, sw. v.
- zisama-haften, sw. v.
- zisamane-haftên, sw. v.
- zuo-haftên, sw. v.
- gi-hafto, adv.
- gi-sama-haftôn, sw. v.
- haftunga, st. f.
- hag, st. m.
- hago, sw. m.?
- hag
- haga
- haga-
- -haga
- hagal, st. m.
- -hagal
- hagalthruos, st. f.
- hagalthruosa?, st. f.
- hagaleia
- hagalgans, st. f.
- hagan, st. m.
- hagan
- haganahi, st. n.
- haganberi, st. n.
- haganbhuxa
- haganboum, st. m.
- hagiboum, st. m.
- hagboum, st. m.
- haganbuohha, sw.
- hagebuohha, sw.
- haganbutta, sw.
- haganthorn
- hagilthorn
- hegenthorn
- haganîn, adj.
- hagazussa, st. f.
- hâzussa, st. f.
- hagboum
- hagdorn, mhd. st. m.
- hage
- hage
- hagebuohha
- hagedorn
- hageleia
- -ia
- hagendornernoph
- hagendornknopf, mhd. st. m.
- int-hagenen, sw. v.
- hagenpau
- hagenpoim
- hagent..
- hagestal
- hagetb
- hâg(g)o, sw. m.
- hâcko, sw. m.
- hâko, sw. m.
- hagidorn
- hagil
- hagildorn
- hagimb9che
- haginbuck
- haginehe
- haginpoiche
- hagipm
- hagistolt
- hago
- umbi-hagôn
- hagtûba
- hagubart, st. m.
- haguthorn, st. m.
- hagunnan
- hagustalt
- hagastalt
- hagustaltman, st. m.
- hah
- -hâh
- haha, interj.
- hâhal, st. m.
- hâhala, st. f.
- hâhan, red. v.
- ana-hâhan, red. v.
- bi-hâhan, red. v.
- furi-hâhan, red. v.
- gi-hâhan, red. v.
- ir-hâhan, red. v.
- untar-hâhan, red. v.
- zuo-hâhan, red. v.
- hahhul, st. m.
- hahil
- hâhil, st. m.
- -hâhil
- hâhilanka
- hahir
- hahla
- hahpuch
- hâho, sw. m.
- hahorn
- hahs(e)na, st. f.
- bi-hahsentlîhho, adv.
- hahsinen, sw. v.
- int-hahsinen, sw. v.
- untar-hahsinen, sw. v.
- hahsinôn, sw. v.
- ir-hahsinôn, sw. v.
- haht
- haht-
- hahtnôdi, andfrk. st. n.
- -hâhunga
- haic
- haich
- haiche
- haidecch
- haideih
- haidrse
- haie
- hail
- hailb
- hailhopfe
- hailpoum
- halpawm
- hain
- hainmte
- hainwrc
- haipf
- hairinc
- hairra
- hairræ
- haisip
- haitaub
- haitb
- haitube
- -hâke
- hacka1, sw. f.
- hacka2, sw. f.
- -hackâri
- hacko, sw. m.
- hâcko
- hako, as. sw. m.
- hâko
- hal
- hala, st. f.
- hala, ae. sw. m.
- haladi
- halaftra
- halagi
| | hachit Gl 3,45,9. 455,16 s. AWB hehhit. [Bd. 4, Sp. 584]
hacho s. AWB hâg(g)o.
hachta Gl 2,775,31. Tiefenbach, Aratorgl. S. 29,27 s. AWB heften.
hachustim S 218,6 s. AWB âkust.
hacosunge Gl 3,272,14/15 s. AWB âkôsunga.
hasila Gl 3,301,49 s. AWB ahsla.
hacth Gl 4,245,16 s. AWB hehhit.
hactvoch Gl 4,148,14 s. AWB latuh(ha).
ha dach Gl 3,44,55 s. AWB heidahi.
hadara sw. f., mhd. nhd. Lexer hader m. — Graff IV,812. hadar-: nom. sg. -a Gl 4,117,10 (Sal. a 2, 2 Hss.); dat. pl. -on 2,325,58; -un 433,54; hada: dass. 472,9 (2 Hss.); hader-: nom. sg. -a 4,117,11 (Sal. a 2); -e ebda. — hadr-: dat. pl. -on Gl 2,550,41; -un Mayer, Glossen S. 141,27 = Amsterd. Beitr. 4,122,22 (Wien 534, 10. Jh.). Mit Rasur der Endung: hader: : nom. sg. Gl 4,150,49 (Sal. c, d. h. hadera, Steinm.). grobes Wolltuch, Lappen, (minderwertiges) Zeug aus Tierhaar, -pelz: hadaron [crucifixus deus meus ... qui obvolutus] pannis [in praesepio vagiit, Hier., Ep. XIV p. 61,10] Gl 2,325,58. hadarun pannis [videres obsitos (die jetzt in Purpurgewändern gehen), Prud., P. Laur. (II) 281] 433,54. hada [Geticus ... tyrannus ... iuratus ...] mastrucis [proceres vestire togatos, Prud., Symm. II,699] 472,9 (1 der 2 Hss. fügt zu: monstruosis vestibus de pellibus factis . i. luderon). 550,41. hadara ł filz mastruca quod lingua Sardorum sagum dicitur 4,117,10 (3 Hss., 1 weitere hadere et filz, in 1 Hs. wohl hadara vor vł filz rad.). 150,49 (nur: mastruca). hadrun [ille (der Kranke), relictis] pannis [purolentis, in quibus tabis defluxerat, sequebatur eum (dem Apostel), Greg. Turon. p. 844,35] Mayer, Glossen S. 141,27 = Amsterd. Beitr. 4,122,22. Vgl. hađilîn; zihadilit.
haddōmiga strigia Gl 4,209,6 (sem. Trev.) ist unklar. Steinm. merkt dazu an: „die gl. ist mir unverständlich“. Gallée, Vorstud. S. 123 setzt ein hag-dômmiga? mit der Bed. ‘Hexe’ an. Im Supplement-Teil S. 448 gibt er dafür einen hochdt. Ansatz haga-zissa. Dem folgt auch das Ahd. Gl.-Wb. S. 260 s. v. hāzus. Dafür könnte höchstens das lat. Lemma strigia d. i. striga ‘Nachtgespenst, Hexe’ sprechen, allenfalls noch had-, wenn man es als Assimilation aus hag- auffaßt. |
| |