Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
hagil bis hagubart (Bd. 4, Sp. 603)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis hagil Gl 3,29,33 s. AWB hagalgans.
 
Artikelverweis 
hagildorn Gl 3,43,49 s. AWB haganthorn.
 
Artikelverweis 
hagimb9che, haginbuck Gl 3,41,37. Hbr. I,178, 177 s. AWB haganbuohha.
 
Artikelverweis 
haginehe Gl 1,506,8 s. AWB haganahi.
 
Artikelverweis 
haginpoiche Gl 3,676,26 s. AWB haganbuohha.
 
Artikelverweis 
hagipm Gl 3,41,43 s. AWB haganboum.
 
Artikelverweis 
hagistolt Gl 3,184,21 s. AWB hagustalt.
 
Artikelverweis 
hago Gl 1,671,17 s. AWB hâg(g)o.
 
Artikelverweis 
umbi-hagôn (?) sw. v., mhd. Lexer umbehagen; ae. ymbhagian; vgl. nhd. DWB umhegen. — Graff IV,761.
umbe-hagent: 3. pl. Gl 3,413,35 (Hd.).
mit einem Wall, einer Schanze (?) umgeben: vallabunt.
Vgl. umbibiheggen.
 
Artikelverweis 
hagtûba s. AWB hegitûba.
 
Artikelverweis 
hagubart st. m. — Graff III,211.
haga-bart: nom. sg. Gl 2,362,28 (Paris Lat. 9345, 11. Jh.); hage-: dass. 3,412,36 (Hd.).
(bärtiger) Popanz, Gespenst: als Kinderschreck: certe mannium dicit deformem et ignotum hominem eo quod manie dicantur indecori uultus personę hagabart (über personę) quibus pueri terrentur [zu: mihi ritu Manius hic generis prope maior avunculus exit, Pers. 6,60] Gl 2,362,28. schæme ł hagebart larva 3,412,36.
Vgl. Kögel, Lit.-Gesch. I,2,208.