| - halsboug, st. m.
- halsbc
- halschilt
- halsthrûh, st. f.
- halsthuuing, st. m.
- halselwrz
- halsetha
- halsfano, sw. m.
- halsgar(a)uu, st. n.
- halsgold, st. n.
- halsgoldôn, sw. v.
- hâlscara, st. f.
- halsketinna, st. sw. f.
- halslac
- halslag
- halslach
- halsledir
- halslîn, st. m.
- halsnestilst
- halsôn, sw. v.
- bi-halsôn, sw. v.
- int-halsôn, sw. v.
- halsꝑga
- halsphul(u)uui, st. n.
- halspg
- halsring, st. m.
- halsslag, st. m.
- halsslagôn, sw. v.
- halssleggen, sw. v.
- halsslegilôn, sw. v.
- halsstric, st. m.
- halssuht, st. f.
- halsta
- halstan
- halsthí von
- halstrua
- halstun
- halstuoh, st. n.
- halsuht
- halsunga, st. f.
- bi-halsunga, st. f.
- halsuth
- halsuuerfôn, sw. v.
- halsuuer, st. f. oder n.
- hâlsuuert, st. n.
- halsyeta
- halszierida, st. f.
- halt, adv. comp.
- -halt, st. n.
- halta, sw.?
- bi-halta
- haltan, red. v.
- bi-haltan, red. v.
- fir-haltan, red. v.
- gi-haltan, red. v.
- inne-haltan, red. v.
- haltanî, st. f.
- fir-haltanî, st. f.
- gi-haltanî, st. f.
- gi-haltannissa, st. f.
- bi-haltannussi, st. n.
- haltant, st. m.
- bi-haltantlîhho, adv.
- bi-haltanto, adv.
- gi-haltanto, adv.
- haltâra, sw. f.
- haltâri, st. m.
- bi-haltâri, st. m.
- bi-halteri, st. m.
- haltere
- haltero
- halti
- bi-haltî, st. f.
- -haltî
- bi-haltida, st. f.
- fir-haltida, st. f.
- gi-haltida, st. f.
- -haltida
- -haltîg
- -haltgheit
- gi-haltgî, st. f.
- -haltgî
- -haltlîh
- bi-haltlîhho, adv.
- gi-haltnassî, st. f.
- gi-haltnussî, st. f.
- gi-haltnissî, st. f.
- bi-haltnessi, st. n.
- gi-haltnissa, st. f.
- gi-haltnussî
- halto, adv.
- -halto, sw. m.
- halton, as. andfrk. sw. v.
- halunga, st. f.
- halwert
- halz, adj.
- halzel
- ham, adj.
- hamal, adj.
- hamal, st. m.
- bi-hamalôn, sw. v.
- hamalscorro, sw. m.
- hamalstat, st. f.
- hamalungstat, st. f.
- hamar, st. m.
- hamarâri, st. m.
- hamarlî(n), st. n.
- hamarslag, st. m.
- hamarslagâri, st. m.
- hamarslagôn, sw. v.
- hambaħ
- hambuch
- hamelstre
- hamere
- hamf, adj.
- hamila, st. f.?
- hamma, st. sw. f.
- hammo, sw. m.
- hamo1, sw. m.
- hamo2, sw. m.
- hamph
- hamscara
- hamsel
- hamsela
- hamur
- hamustra, st. f.
- hamustro, sw. m.
- han
- han.
- hán, ae. f.
- hân
- hana-
- hanaf, st. m.
- hanafîn, adj.
- hanafsâmo, sw. m.
- hanafuoz, st. m.
- hanafuuurz, st. f.
- hanakrât, st. f.
- hanakrût, st. n.
- hanap
- hanap
- hancho
- hancpoz
- handdualla
- handflitid
- handorn
- handtaflîc, and. adj.
- hanegegun
- hanenbein, st. n.
- hanenbere, mhd. st. n.
- hanenfuoz, st. m.
- hanenkamb, st. m.
- hanenkopfe, mhd. sw. m.
- hanenora
- hanenuuurz, st. f.
- hanenwurze, mhd. st. sw. f.
- haneshoubet, mhd. st. n.
- hanfane
- hanfest
- hanfs
- -hang
- hangalîn, adj.
- hangboum
- hangên, sw. v.
- furi-hangên, sw. v.
- gi-hangên, sw. v.
- ir-hangên, sw. v.
- nidar-hangên, sw. v.
- hangenbere
- hangênto, adv.
- hangilla, sw. f.
- hangon, as. sw. v.
- hanhe
- hanhoubet, mhd. st. n.
- hanif
- hanigas
- hanisora
- hanit
- hankamp, mhd. st. m.
- hanminze, mhd. st. oder sw. f.
- hano, sw. m.
- hanoberi, as. st. n.
- hanof
- hanora
- hanphir
- hansa, st. f.
- hanscun
- hant, st. f.
- hantabalun
- hantag, adj.
- hantîg, adj.
- hantagî, st.f.
- hantigî, st.f.
- hantago, adv.
- gi-hantago, adv.
- hant(a)lam, adj.
- hantalôn, sw. v.
- gi-hantalôn, sw. v.
- hantalôs, adj.
- hantalunga, st. f.
| | halsboug st. m., mhd. Lexer halsbouc; ae. healsbeag. — Graff III,38. hals-pauch: nom. sg. Gl 1,389,7 (Ja); -pouch: dass. 385,31 (M). 595,54 (M, 8 Hss.); -pouc: dass. 57 (M); acc. sg. 2,71,43; -pich: nom. sg. 1,595,56 (M); -pvoch: dass. ebda.; -poug-: nom. pl. -a 2,462,54 (2 Hss., 1 Hs. -ov-; s. u.); acc. pl. -a 425,40; -pg: nom. sg. 5,9,20 (M). — hals-bouch: nom. sg. Gl 4,279,8 (M); -bch: dass. 1,595,56/57 (M); -bch: dass. 57 (M); -bc: dass. 3,261,58 (SH a 2, 2 Hss.); -boug: dass. 1,544,2 (Würzb. Mp. th. f. 3, 9. Jh.). 2,6,30; nom. pl. -]a 3,151, 48 (SH A). Hbr. I,331,228 (SH A); -bougga: acc. pl. Gl 1,622,9 (Würzb. Mp. th. f. 20, 9. Jh.); -bg-: nom. pl. -a 3,151,48 (SH A). 175,22 (SH A Anh. b). 191,29 (SH B); -e 151,50 (SH A); -bog-: dass. -a 49 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. -a zu -e korr. von jüngerer Hand). Verschrieben: als-pougd: nom. pl. Gl 4,234,27 = 2,484,2 (Leiden Voss. lat. 8° 15, 11. Jh.; mit Aphaerese des h-; zur Hs. vgl. Festschr. Petri S. 44 ff.); hfals-boungon: dat. pl. 2,12,22 (übergeschr. f ‘francice’ in die Zeile gezogen). Halsring, -reif: a) als Schmuck, Geschenk: halsboug [ut addatur gratia capiti tuo, et] torques [collo tuo, Prov. 1,9] Gl 1,544,2. halspouch [in die illa auferet dominus ...] torques [, et monilia, et armillas, Is. 3,19] 595,54. 622,9. 4,279,8. 5,9,20. halspouc [ita ego quoque tibi veluti] corollarium (vgl. auch die Übers. mit halsgold) [dabo, Boeth., Cons. 3,10 p. 74,78] 2,71,43. halsbovga torques dictae quod sint tortae circuli aurei a collo pendentes [Hbr. I, 331,227] 3,151,48. Hbr. I,331,228. halsbovga baen ł torques Gl 3,175,22 (zu baen vgl. CGL V,583,10). torques 191,29. 261,58; an Tieren: halspouch [praeter] torques [aureas camelorum, Jud. 8,26] 1,385,31. 389,7; — als Ehrengabe, Auszeichnung: halspouga [aureos auferte] torques [sauciorum praemia, Prud., P. Calag. (I) 65] 2,425,40; b) als Halseisen: halsboungon [sed cum strinxisset beluam] collaribus [artis, Aldh., De virg. 551] Gl 2,12, 22; in Erörterung beider Verwendungsweisen: baga ł haga ferrum dicitur. quo captiva sepe mancipia strictis collis et manibus aguntur i. halsduinc baccas dicimus uincula. et bace dicuntur gemme i. halspouga [zu: Loth ipse ruptis expeditus nexibus attrita bacis colla liber erigit, Prud., Psych. Praef. 33] 462,54 (vgl. auch Mlat. Wb. I,1303 s. v. baca). bacce dicuntur uincula ł gemmę i. alspougd baga ferrum quo capta mancipia stringuntur [zu ebda. (?)] 4,234,27 = 2, 484,1; c) Glossenwort: halsboug torquis [Alc., Gr. p. 865] Gl 2,6,30.
halsbc Gl 3,261,58 s. AWB halsboug.
halschilt Gl 1,438,56 s. AWB halbskilt.
halsthrûh st. f.; as. halsthrûh (s. u.). — Graff V,255. hals-truhin: dat. pl. Gl 2,390,27; -truen: dass. 569, 65; -truohin: dass. 425,30/31; -druch: nom. sg. 30 (2 Hss.). 479,51; -druhin: dat. pl. 517,14 (d anschei- [Bd. 4, Sp. 641] nend aus t korr., Steinm.). 530,3; -druin: dass. 504,10 (hals-); -thruin: dass. 530,3; -thrvon: dass. 583,45 = Wa 97,14 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?); Steinm. -thí von von Wadst. korr. zu -thŕvon); -thruoin: dass. 524,17; -thruuuin: dass. 567,51 (z. w-Laut vgl. Braune, Ahd. Gr.12 § 110 Anm. 2). — hals-drog: nom. sg. Gl 4, 197,36 (sem. Trev.; zu -og vgl. Franck, Afrk. Gr.2 § 28 Anm., § 106,2). — als-druen: dat. pl. Gl 2, 569,65 (h-Aphaerese oder verschr.?). Verschrieben: half-thruin: dat. pl. Gl 2,579,22 = Wa 93,10 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh.); vielleicht auch: hals-trua: nom. sg. 4,227,1 (Sg 295, 9. Jh.; Einfluß d. Lemmas boia oder eigener Ansatz halsthrûha f.? Vgl. mhd. druhe). Halsfessel, Halseisen: halstruhin [Loth ipse ruptis expeditus nexibus attrita] bacis (Laa. boiis, bogis; Hs. boiis) [colla liber erigit, Prud., Psych., Praef. 33] Gl 2,390,27. 517,14 (Hs. bis). 524,17 (Hs. bagis). 530,3 (Hs. bagis). rachinzun halsthruuuin bacis (Hs. bagis) [ebda.] 567,51 (1 Hs. nur rahhinza). ał bogis i. halsthruin [Randgl. zu: bacis (in baoiis korr.), ebda.] 579,22 = Wa 93,10. halsdruch boia. et baga unum sunt [Randgl. zu: carcer inligata duris colla bacis (Laa. boiis, bogis; Hs. bogis) inpedit, Prud., P. Calag. (I) 46] 425,30. 479,50. halsdruin bacis (Hs. boiis) [ebda.] 504,10 (1 Hs. halsketinna). 583,45 = Wa 97,14. halsdruen [capit inpia Erinnys consensu faciles] manicis [-que tenacibus artat, Prud., Psych. 567] 569,65. halsdrog boia 4,197,36. 227,1.
halsthuuing st. m. — Graff V,275. hals-tuuinc: nom. sg. Gl 2,386,29; -duinc: dass. 462,52 (2 Hss.). Halsfessel, Halseisen: baga enim ferrum dicitur. quo captiua sepe mancipia strictis collis et manibus aguntur .i. halstuuinc [zu: Loth ipse ruptis expeditus nexibus attrita bacis (Hs. bagis) colla liber erigit, Prud., Psych. Praef. 33] Gl 2,386,29. 462,52.
halselwrz Gl 3,172,62 s. AWB hasaluuurz.
halsetha Gl 1,335,30 s. AWB healseta ae.
halsfano sw. m.; as. halsfano (s. u.). — Graff III, 522. hals-fano: nom. sg. Gl 2,368,29. Beitr. (Halle) 86,392,17 (Wolf. Wiss. 50, 9. Jh.). Gött. Nachr. 1927,95; -phano: dass. Gl 2,595,33 = Wa 88,17. 1) Halstuch, Halsbinde: halsfano ł vuindbant ł cheletuohc collarium [Prisc., Inst. II,75,8] Gl 2,368,29 (1 Hs. nur kelatuoh). ornamentum vel halsfano collarium [ebda.] Beitr. (Halle) 86,392,17. 2) Brusttuch, Brustbinde, Mieder: nuske kappe halsphano [qua se ... fugax ... fert ... agmen, dampna iacent, crinalis acus, redimicula, vittae,] fibula, flammeolum, strophium [, diadema, monile, Prud., Psych. 449] Gl 2,595,33 = Wa 88,17. halsfano [(in die illa) erit ... pro zona funiculus ..., et pro] fascia pectorali [cilicium, Is. 3,24] Gött. Nachr. 1927, 95.
halsgar(a)uu st. n. (f.?), vgl. Lexer, Hwb. 1,1157 mit diesem Beleg. — Graff IV,243. hals-gerwe: nom. sg. Gl 3,626,22 (Wien 804, 12. Jh.). Halsschmuck: collarium.
halsgold st. n., mhd. Lexer halsgolt; as. halsgold, mnd. halsgolt; afries. halsgold. — Graff IV,195. hals-colt: nom. sg. Gl 3,681,46; -cold: acc. sg. Thoma, Glossen S. 20,25; -golt: nom. sg. Gl 2,68,51. 3,151,51 (SH A, 4 Hss.). 191,30 (SH B). 358,13. 389,70. 722,43. 4,138,5 (Sal. c). 171,28 (Sal. d). Hbr. I,331,229 (SH A); -gold: acc. sg. Gl 2,583,51 = Wa 97,21 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)). 691,59; -golth: nom. sg. 3,151,52 (SH A). 686,14 (s. u.); acc. sg. 2,61,34 (2 Hss.). [Bd. 4, Sp. 642] Verschrieben: alze-golt: nom. sg. Gl 3,191,30 (SH B); hass-: dass. 377,40 (Jd). goldener Halsschmuck: halsgolth [ita ego quoque tibi veluti] corollarium [dabo, Boeth., Cons. 3,10 p. 74,78] Gl 2,61,34. halsgolt corolla ł corolarium corona dicitur. Corollarius margaritum indicum pretiosum. Unde corollarium munus pretiosum potest intellegi ipso videlicet margarito per aurum incluso [Randgl. zu: corollarium, ebda.] 68,51. halsgold ornamentum gutturis [Randgl. zu: (ferre iubet) monile bacatum, Verg., A. I,654] 691,59. halsgolt monile vel segmentum vel serpentum [Hbr. I,331,228] 3,151,51. Hbr. I,331, 229. Gl 3,191,30. monile 681,46. 4,171,28. torques 3,358,13. 377,40. 389,70. monile feminarum 722,43. collarium ł torquos (oder -es, Steinm.) 686,14. corollarium 4,138,5; — als Ehrengabe, -zeichen: halsgold [aureos auferte] torques [sauciorum praemia, Prud., P. Calag. (I) 65] 2,583,51 = Wa 97,21. culdinen ring halscold [collo] torquem auream [circumposuit (sc. der Pharao dem Joseph), Comm. in Gen. = Gen. 41,42] Thoma, Glossen S. 20,25.
halsgoldôn sw. v. hals-goldodon: part. prt. nom. acc. pl. n. Gl 4,339,33 (Leiden Voss. lat. fol. 63, 11. Jh.). mit goldenem Halsschmuck (Kette?) versehen: Vok.-Übers.: [caedunt Lepidos caeduntque Metellos Corvinosque simul] Torquata [(Beiname des römischen Geschlechts des Manlius) -que nomina, Lucan 7,584]. |
| halsboug
| | a) als Schmuck, Geschenk: halsboug [ut addatur gratia capiti tuo, et] torques [collo tuo, Prov. 1,9] Gl 1,544,2. halspouch [in die illa auferet dominus ...] torques [, et monilia, et armillas, Is. 3,19] | | b) als Halseisen: halsboungon [sed cum strinxisset beluam] collaribus [artis, Aldh., De virg. 551] Gl 2,12, 22; in Erörterung beider Verwendungsweisen: baga ł haga ferrum dicitur. quo captiva sepe mancipia strictis collis et | | c) Glossenwort: halsboug torquis [Alc., Gr. p. 865] Gl 2,6,30. | | halsfano
| | 1) Halstuch, Halsbinde: halsfano ł vuindbant ł cheletuohc collarium [Prisc., Inst. II,75,8] Gl 2,368,29 (1 Hs. nur kelatuoh). ornamentum vel halsfano collarium [ebda.] Beitr. (Halle) 86,392,17. | | 2) Brusttuch, Brustbinde, Mieder: nuske kappe halsphano [qua se ... fugax ... fert ... agmen, dampna iacent, crinalis acus, redimicula, vittae,] fibula, flammeolum, strophium [, diadema, monile, Prud., Psych. 449] Gl 2,595,33 = Wa 88,17. |
|