| - gi-huht
- gi-huhtîg
- gi-huhtîgo
- hui, interj.
- huidahi
- huiffaltri
- huifolts
- huifoltra
- huin
- hirra
- huk
- huki
- hul
- hula
- hulda
- hulden, sw. v.
- gi-hulden, sw. v.
- huldî, st. f.
- hulda, st. f.
- huldigaro, adj.
- gi-huldgen, sw. v.
- huldiseri, as. st. m.
- hulet
- hulf
- hulft, st. f.
- hulst, st. f.
- hulfter, mhd. st. f.
- hli
- hulî, st. f.
- hulia
- hulida, st. f.
- hulift
- hulinga, aostndfrk. st. f.
- hulingôn, adv.
- hulis, st. m.
- hulis
- hulisa, st. sw. f.
- hulisboum, st. m.
- huliso
- hulisti
- hulith
- hulitt
- huliuun
- huli(uu)a, st. sw. f.
- huliz
- hulla, sw. f.
- hullen, sw. v.
- bi-hullen, sw. v.
- gi-hullen, sw. v.
- umbi-hullen, sw. v.
- hullî, st. f.
- bi-hullid, st. n.
- hullikîn, mfrk. st. n.
- hullilahhan, st. n.
- hullituoh, st. n.
- furi-hullôn, sw. v.
- hulon
- hulpa, aostndfrk. st. sw. f.
- hulpe
- hulperi, aostndfrk. st. m.
- hulpilôs, aostndfrk. adj.
- hulpoumine
- huls
- hulsa
- hulsca
- hulst
- hulut
- huluue
- hulwa
- hulzere
- humbal, st. m.
- humbala, sw. f.
- humbaleshonag, st. n.
- humbalhonag, st. n.
- humbalo, sw. m.
- humbelîn, mhd. adj.
- humbelwurze, mhd. sw.
- hmbil
- humel, mhd. st. m.
- humel
- humele
- humelize
- humerâl
- humerâle
- humerare
- humesla, sw.
- humhel
- humich
- humil-
- humiliter
- hum..l
- humo
- humsahonig, st. n.
- huna
- hunbel
- hunc
- hunclen
- hunda, st. f.
- hundasfliaga
- hunde
- hundedistel
- hund(e)lîn, mhd. st. n.
- fir-hunden, sw. v.
- hunderbruoth
- hunderippe, mhd. st. n.
- hundert, mhd. num. card.
- hundertstunt, mhd. adv. num.
- hundesbluome, mhd. sw. m. f.
- hundesdistel, mhd. m. oder f.
- hundedistel, mhd. m. oder f.
- hundeskanel, mhd. st. m.
- hundesmucke, mhd. sw. f.
- hundesrippe, mhd. st. n.
- hundesropho
- hundeswurz, mhd. st. f.
- hündlein
- hûne, mhd.
- hunecwirz
- hunegapl
- hunersdarm
- huneswrtze
- huneswrz
- huneswurz
- hungar, st. m.
- hungarag, adj.
- hungarîg, adj.
- hungarâri, st. m.
- hungaren, sw. v.
- ir-hungaren, sw. v.
- hungaresampho, sw. m.
- hungarhâr, st. n.
- hungargî, st. f.
- hungarjâr, st. n.
- hungarling, st. m.
- hungartag, st. m.
- hungebluma
- hungere
- hungiger
- hungiren
- hungorog
- hungurunte
- hunholder
- hunichischievvvrz
- hûnisc, adj.
- hunisdruben
- hûnisca, st. sw.?
- hunnilîh, adj.
- hunno, sw. m.
- hunltfliga
- hunpuakkhic
- hunrige
- hunsabida
- hunt, st. m.
- hunt
- hunt
- -hunt, num. card.
- huntâz, st. n.
- huntdistele, mhd. st. sw. f.
- hunteri, st. m.
- huntesberi, st. n.
- huntesflihe
- huntesflioga, sw. st. f.
- hunteskervil(l)a, st. f.
- huntesklobalouh, st. m.
- hunteskurbiz, st. m. f. n.
- huntessatul, st. m.
- huntestilli, st. m.
- huntestropho, sw. m.
- hunteszan(d), st. m.
- hunteszunga, st. sw. f.
- hunt(e)zunga, st. sw. f.
- huntflioga, sw. st. f.
- hunthoubit, st. n.
- hunthoubito, sw. m.
- hunthûs, st. n.
- hunti
- huntîn, adj.
- huntinna, st. f.
- huntis atil
- huntkelle, mhd. st. sw. f.
- huntlouh, st. m.
- huntor
- huntpfalder
- huntplū
- huntprutti
- huntpruttin
- huntsuuammo, sw. m.
- huntvaz
- huntwurm, mhd. st. m.
- huntwurz, mhd. st. f.
- huo
- huo
- huoba, st. sw. f.
- huobre
- huobener, mhd. st.
- bi-huobida, st. f.
- huobil
- huobit(-)
- bi-huoblîh, adj.
- bi-huobôn, sw. v.
| | gi-huht s. AWB gi-hugt.
gi-huhtîg s. AWB gi-hugtîg.
gi-huhtîgo s. AWB gi-hugtîgo.
hui interj., mhd. Lexer hui, nhd. DWB hui, vgl. auch hu; mnd. huy, vgl. auch hû; lat. hui; vgl. mnl. hu st. m., an. hu, hú. — Graff IV,709 s. v. hei, heia, hoi, hui. hui: Gl 2,450,59 (1 Hs. hvi). 457,24. 461,56 (alle Paris Nouv. acqu. lat. 241, 11. Jh., clm 14395, Gll. 11. Jh.). 654,26 (clm 18059, 11. Jh.). ach! oh weh! Ausruf der Entrüstung, des Entsetzens, der Ablehnung: hvi ł ah pro (interiectio) (Glosse: exclamative: ah deus!) [Iuppiter: quid est, quod ex hoc audio? Prud., P. Rom. (X) 396] G 2,450,59. hui perquam (Glosse: in quantum, quam valde) [ridiculum est et futile, natus ut ex se nascendi nova materies ac se deus ultro ediderit natumque sibi se fecerit ipsum, Prud., Apoth. 249] 457,24. hui pro (Glosse: interiectio detestantis, vel irascentis) [caeca libido! quid hoc est? quod cum se thalamis desponsam mens bona iustis noverit, Prud., Ham. 628] 461,56. hui [(Dido) flaventisque abscissa comas ‘] pro [Iuppiter! ibit hic’ ait ‘et nostris inluserit advena regnis? Verg., A. IV,590] 654,26. Vgl. Schwentner, Interjektionen S. 21 f.
huidahi Gl 2,355,10 s. AWB heidahi.
huiffaltri Gl 1,506,7 s. AWB hiofaltra.
huifolts Gl 4,269,45/46 s. AWB hiofaltar.
huifoltra Gl 3,468,53 s. AWB hiofaltra.
huin Gl 5,520,19 s. uuîn. [Bd. 4, Sp. 1341]
hirra Gl 3,425,20 s. AWB huora.
huk s. AWB hûh. |
| |