| - -lentgî
- lentilîn, st. n.
- lentin, st. f.
- lentî2, st. f.
- lentinbein, st. n.
- lentinbrâto
- lentinuuurz, st. f.
- lentîuuurz, st. f.
- lentîsuuero, sw. m.
- lentit
- lentîuuurz
- -lento
- -lentôn
- -lentôtî
- -lenttuom
- -lentunga
- lenz-
- lenzenmânôd, st. m.
- lenzinmânôd, st. m.
- lenzîg, adj.
- lenzimânôd, st. m.
- lenzin
- lenzinlîh, adj.
- lenzinmânôd
- lenzisc, adj.
- leo
- leo, interj.
- lio, interj.
- lê, interj.
- [h]lêo, st. m., auch n.?
- leobart
- leopar(-)
- leparcho
- lepato
- lepera
- lepetun
- lephan
- lephel
- gi-lephen, sw. v.
- lephil
- lepil
- lepor-
- leppard
- lepphan
- lēpriner
- leps(-)
- |ler
- gi-ler, st. m. oder n.
- lera
- lêra, st. f.
- leracra
- gi-leranî, st. f.
- -lêranti
- lêrâri, st. m.
- lêrârin, st. f.
- lere
- lêren, sw. v.
- bi-lêren, sw. v.
- thuruh-lêren, sw. v.
- gi-lêren, sw. v.
- lêrentlîh, adj.
- lêrento, adv.
- lerexha
- lêrhaft, adj.
- lericla
- lêrîg, adj.
- ler(i)hboum, st. m.
- lorihboum, st. m.
- lerihha, st. sw.?
- lêrihha, sw.
- lêuuerka, sw.
- -lêrit
- lerken, sw. v.
- gi-lêrlîh, adj.
- gi-lern, st. n.
- lernên
- bi-lernên, sw. v.
- fora-lernên, sw. v.
- gi-lernên, sw. v.
- lernunga, st. f.
- gi-lernunga, st. f.
- gi-lêrtî, st. f.
- lêrunga, st. f.
- les
- lesa1, sw. f.
- lesa2, sw. f.
- lesan, st. v.
- thuruh-lesan, st. v.
- gi-lesan, st. v.
- in-lesan
- ir-lesan, st. v.
- ûf-lesan, st. v.
- untar-lesan, st. v.
- ûz-lesan, st. v.
- ûz-gi-lesan, st. v.
- ûz-ir-lesan, st. v.
- uuidar-lesan, st. v.
- zisamane-lesan, st. v.
- lesanto, adv.
- lesâri, st. m.
- lesarihtî, st. f.
- lesatuoh, st. n.
- lesestoch
- lescan, as. st. v.
- ir-lescan, st. v.
- -lescanti
- lesken, sw. v.
- ir-lesken, sw. v.
- leso, sw. m.
- lesôn, sw. v.
- lespho
- lest-
- lesta
- lestilant
- let
- letacha
- letaha
- le.tar
- letch
- letdere
- letechîn, mhd. st. n.
- leth
- leth(-)
- lethartheo
- letih(ha)
- letisama
- letiston
- letisama
- lette
- lettîg, adj.
- letto, sw. m.
- lęttun
- leuera
- leuere
- leuerin-
- leuindola
- leutonia
- leuū
- leuue
- leuuo
- leuuon
- leverinlappa, as. sw. f.
- levpart
- levua
- ir-[h]leuuan, adj.
- [h]lêuuâri, st. m.
- lewart
- leuuên, sw. v.
- leuuenfuoz, st. m.
- leuuenuuurz, st. f.
- lêuuerka
- lê(uue)s, interj., auch partikel?
- -leuuî
- leuuilîn, st. n.
- leuuin, st. n.
- leuuin, st. f.
- leuuîn, adj.
- leuuina, sw. f.
- leuuin,, sw. f.
- louuuin, st. n.
- leuuink(i)lîn, st. n.
- le(uu)in(na), st. f.
- lewir
- le(uu)o, sw. m.
- louuuo, sw. m.
- lex
- leze
- ..leze
- lezenphuze
- lezfuozi, adj.
- lezo, sw. m.
- lezz-
- lezzen, sw. v.
- gi-lezzen, sw. v.
- lezzi, adj.
- lezzî, st. f.
- lezzîg, adj.
- lezzînfuozi, adj.
- lezzist, adv. superl.
- lezzisto, adj. superl.
- ..lge
- lîb, st. n. m.
- [h]lîba, st. f.
- (-)[h]lîban
- bi-lîban, st. v.
- ob(a)-lîban, st. v.
- ubar-lîban, st. v.
- -libanlîh
- -libano
- libanti
- -lîbanto
- libarmeri, st. n.
- lebarmeri, st. n.
- libaroht, adj.
- libart
- libbe
- libbes
- lîbbirîg, adj.
- lîbbuoh, st. n.
- libel, st. m.
| | -lentgî vgl. niuuuilentgî.
lentilîn st. n., mhd. Lexer lendelîn. — Graff II,238. lantilines: gen. sg. Gl 4,223,9 (clm 19410, 9. Jh.). (kleiner) Acker, (kleines) Stück Land: des lantilines agelli (zum möglichen Kontext vgl. Steinm. Anm. z. St.).
lentin, lentî2 st. f., mhd. nhd. lende; as. lendin (vgl. Gallée, Vorstud. S. 193 u. 471, s. u.), mnd. mnl. lende; afries. lenden; ae. lendenu pl.; an. lend. — Graff II,239. lent-in: nom. sg. Gl 4,92,7 (Sal. a 1); nom. pl. 3,435,27 (Sg 299, 9. Jh.). 661,65 (-tin auf Rasur). T 150,1; acc. pl. Gl 1,289,60 (Jb). F 28,10. T 13,11; -en: nom. pl. Gl 3,73,9 (SH A, 2 Hss.). — lndino: gen. pl. I 40,19; lend-in: nom. [Bd. 5, Sp. 816] pl. Gl 1,446,35. 3,433,47 (2 Hss., darunter clm 14754, 9. Jh.). 434,52. Pw 72,21; -en: dass. Gl 3,178,39 (SH B). 392,25 (Hildeg.). Hbr. I,132,227 (SH A); dat. pl. -]un Gl 4,414,13 (zur Endg. vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 207 Anm. 8); acc. pl. -] 3,431,3 (2 Hss.). 28 (2 Hss.); -: nom. pl. 73,9 (SH A). lent-i: nom. sg. Gl 2,5,36 (Fulda Aa. 2, 9./10. Jh.). 363,41 (M, 4 Hss.). 4,92,6 (Sal. a 1, 3 Hss.). 157,62 (Sal. c). 158,11 (Sal. c). 172,16 (Sal. d); nom. pl. 3,9,26 (C). 19,8. 430,24. 433,47. 436,50; acc. pl. 1,289,60 (Rd). 3,438,39. S 211,22 (B); -e: nom. sg. Gl 4,92,7 (Sal. a 1); nom. pl. 3,73,11 (SH A). 278,7 (SH b). — lend-i: nom. pl. Gl 1,240,3 (K; oder acc.?). 3,73,10 (SH A, 3 Hss.). 302,33 (SH d). Thies, Kölner Hs. S. 173,1 (SH); -e: dass. Gl 3,244,15 (SH a 2, 3 Hss.). 278,7 (SH b). 326,8 (SH f). Mit Rasur von i: lent:: nom. sg. Gl 4,92,7 (Sal. a 1). Verschrieben: lend-en: nom. pl. -]en Gl 3,73,10 (SH A, Darmst. 6, vgl. auch lendenenbrado Gl 3,73,14 in ders. Hs.); -iū: dass. 244,15 (SH a 2); -iv: dass. 319,30 (SH e); -ent: dat. pl.? 590,25 (oder mit epithetischem -t (?), vgl. Paul, Mhd. Gr.23 § 149); wohl auch (oder als Demin.Bildg. aufzufassen (?), zum Suffix -el vgl. Wilm., Gr. 22 § 247): lendil: nom. pl. 1,446,35 = Wa 76,13; lendinel: nom. sg. 3,286,52 (SH b; Demin.-Bildg. in Nachbildung des lat. demin. Bezugswortes ((?), s. 1 a), Ahd. Gl.-Wb. S. 369 als lendelin mhd. st. n.). 1) Lende, Niere: a) allgem.: lenti rien ren [zu: in en novem sunt masculina: lien] rien [flamen, pecten ... caetera omnia neutra sunt, Alc., Gr. p. 864] Gl 2,5,36. lenti [en syllaba finiuntur i vocali praeposita duo tantum modo generis masculini, hic] rien [rienis, hic lien lienis, quae in obliquis casibus e litteram productam servant, Phocae ars 415,1] 363,41. lenti renes 3,9,26. 19,8. 178,39. 430,24. renes quod rivi ab his obsceni liquoris decurrant [Hbr. I,132,227] 73,9. Hbr. I,132,227. lendiun lumbi Gl 3,244,15. 278,7. 302,33. 319,30. 326,8. 433,47. 434,52. 435,27. 436,50. 438,39 (lumbos). Thies, Kölner Hs. S. 173,1. niero lendinel renunculus a renibus diminutivum [Hbr. II,442,100] Gl 3,286,52 (2 Hss. nioro (ł) lentîbrâto). lenden tirziel renes 392,25. lenden renes [vgl. renes, ait Varro, dictos, quod rivi ab his obsceni humoris nascantur. Nam venae et medullae tenuem liquorem desudant in renibus, qui liquor rursus a renibus calore venereo resolutus decurrit, Is., Et. XI,1,97] 431,28. lendent [auribus infusus vermes succus necat eius,] renibus [in ptisana radix decocta medetur, Macer Flor. XVII,690] 590,25. lentin lumbi ł renes 661,65. tunc scarifationem in lendenun sepe faciat 4,414,13; b) spez.: α) als Sitz der Zeugungskraft (vgl. NBL 2,200 f.) u. der sexuellen Begierde: lendin [filius tuus, qui egredietur de] renibus (Hss. renes) [tuis, ipse aedificabit domum nomini meo, 3. Reg. 8,19] Gl 1,446,35 = Wa 76,13. niero uł lenti milzi rien testiculus 4,158,11; hierher vielleicht auch: lendi makin renes vires 1,240,3; β) als Sitz der Gefühle u. Gedanken des Menschen, in Verbindung mit herza: scauuonti herzun indi lenti cot indi auur truhtin uueiz kedancha manno scrutans corda et renes deus S 211,22. herzun ioh lentin diriges iustum scrutans corda et renes deus F 28,10. uuanda an flammun ist herta min in lendin min bekerda uuirthun quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt Pw 72,21. [Bd. 5, Sp. 817] 2) Hüfte, äußere Lendengegend: lenti renes [vestros accingetis, et calceamenta habebitis in pedibus, tenentes baculos in manibus, et comedetis festinanter, Ex. 12,11] Gl 1,289,60. rehttunga ist bruohha sinero lumblo endi triuuua sindun sinero lendino gurdil sed est iustitia cingulum lumborum eius et fides cinctorium renum eius I 40,19. Iohannes habeta giuuati fon harirun olbentono inti fillinan bruohhah umbi sino lentin Iohannes habebat ... zonam pelliciam circa lumbos suos T 13,11; ferner: 150,1 (lumbi). 3) Glossenwort: lenti ren Gl 4,92,6. 157,62. 172,16; — mit unklarem lat. Lemma: lenden talias Gl 3,431,3 (in einem Körperteilglossar; zu lat. talias vgl. Diefb., Nov. Gl. S. 358, oder ist an talus zu denken, das in denselben Hss. Gl 3,431,38 mit enkil übersetzt ist?). Vgl. lunta, ?[h]ruggilenta.
lentinbein st. n., frühnhd. lendenbein; as. lendinbên (vgl. Gallée, Vorstud. S. 193, s. u.), mnl. lendenbeen; ae. lendenbán. lenden-bein: nom. sg. Gl 3,431,23 (Marburg D 2, 12. Jh.). — Verschrieben: lenden-hein: nom. sg. Gl 3,431,23 (Erfurt O 8, 12. Jh.). Kreuzbein: lendenbein sacra spina [vgl. sacra spina est ima perpetuae spinae, quam Graeci ἱερὸν ὀστοῦν vocant, quoniam primum infante concepto nascitur, Is., Et. XI,1,96].
lentinbrâto s. AWB lentîbrâto.
lentin-, lentîuuurz st. f. (zum Ansatz vgl. Gröger § 111), mhd. Lexer lendewurz, nhd. (älter) lend-, DWB lendewurz. — Graff I,1050. lendin-wrz: nom. sg. Gl 3,498,31. 510,10. — lende-wrz: nom. sg. Gl 3,488,10. Grindampfer, (stumpfblättriger) Ampfer, Rumex obtusifolius L. (vgl. Marzell, Wb. 3,1511): lendewrz ercantilla Gl 3,488,10 (vgl. ercentilla .i. appiata, CGL III,590,20). 498,31 (erchantillus; zum Lat. vgl. Mlat. Wb. I,931 s. v. argentilla); mit unklarem lat. Lemma: lendinwrz tragina 510,10.
lentîsuuero sw. m., mhd. Lexer lendeswer. — Graff VI,888. lenti-suerę: nom. sg. Gl 4,120,6 (Sal. a 2; clm 17152, 12. Jh.). Seitenstechen: sitesuhtę ł lentisuerę pleuresis.
lentit Gl 1,746,64 s. AWB leiten.
lentîuuurz s. AWB lentinuuurz.
-lento vgl. AWB elilento.
-lentôn, -lentôtî vgl. AWB gielilentôn, AWB gielilentôtî. |
| lentin
| | 1) Lende, Niere: | | | a) allgem.: lenti rien ren [zu: in en novem sunt masculina: lien] rien [flamen, pecten ... caetera omnia neutra sunt, Alc., Gr. p. 864] Gl 2,5,36. lenti [en syllaba finiuntur i vocali praeposita duo | | | b) spez.: | | | | α) als Sitz der Zeugungskraft (vgl. NBL 2,200 f.) u. der sexuellen Begierde: lendin [filius tuus, qui egredietur de] renibus (Hss. renes) [tuis, ipse aedificabit domum nomini meo, 3. | | | | β) als Sitz der Gefühle u. Gedanken des Menschen, in Verbindung mit herza: scauuonti herzun indi lenti cot indi auur truhtin uueiz kedancha manno scrutans corda et renes deus S 211,22. herzun ioh | | 2) Hüfte, äußere Lendengegend: lenti renes [vestros accingetis, et calceamenta habebitis in pedibus, tenentes baculos in manibus, et comedetis festinanter, Ex. 12,11] Gl 1,289,60. rehttunga ist bruohha sinero lumblo endi triuuua sindun sinero lendino gurdil | | 3) Glossenwort: lenti ren Gl 4,92,6. 157,62. 172,16; — mit unklarem lat. Lemma: lenden talias Gl 3,431,3 (in einem Körperteilglossar; zu lat. talias vgl. Diefb., Nov. Gl. S. 358, oder ist an talus zu denken, das in denselben |
|