| - untar-liggen, st. v.
- -lig(g)enti
- nidari-lig(g)ento, adv.
- lighto
- -ligida
- gi-ligida, st. f.
- gi-ligidî, st. f.
- gi-legida, st. f.
- gi-legidî, st. f.
- lignole
- lignouuurm
- ..ligo
- -ligunga
- lih
- lih
- lih
- lih
- ..lih
- lîh, st. f. n.
- gi-lîh, adj.
- lîhan, st. v.
- fir-lîhan, st. v.
- gi-lîhan, st. v.
- int-lîhan, st. v.
- zuo-fir-lîhan, st. v.
- fir-lîhantlîhho, adv.
- lîhthorn, st. m.
- liher
- int-lîheri, st. m.
- lîhha, st. sw.?
- -lîhha
- lîhhaft, adj.
- lîhhamhaft, adj.
- lîhhamhaftî, st. f.
- lîhhamhaftîg, adj.
- lîhhamhafto, adv.
- lîhhamhaftôn, sw. v.
- -lîhhami
- -lîhhamîg
- lîhhamilo, sw. m.
- lîhhamisc, adj.
- lîhhamlîh, adj.
- lîhnamolîh, adj.
- lîhhamo
- lîh(hi)namo
- lîhhamôn, sw. v.
- lîhhamuuortanî, st. f.
- lîhhâr, st. n.
- lîhhâri, st. m.
- lîhhazzâri, st. m.
- lîhhazzeri, st. m.
- lîhhazzen, sw. v.
- lîhhazzeri
- lîhhazzunga, st. f.
- lihhe
- lîhhemidi, st. n.
- gi-lîhhen
- gi-lîhhên
- lîhhên, sw. v.
- bi-lîhhên, sw. v.
- gi-lîhhên1
- gi-lîhhen
- gi-lîhhên2, sw. v.
- gi-lîhhêntî, st. f.
- -lîhhêntlîh
- -lîhhi
- -lîhhî
- gi-lîhhî, st. f.
- lîhhida, st. f.
- gi-lîhhida, st. f.
- -lîh(hi)nami
- lîhhinamo
- gi-lîhhinôn, sw. v.
- lîhhisâri, st. m.
- gi-lîhhisâri, st. m.
- gi-lîhhisinâri, st. m.
- lîhhisôdi, st. n.
- lîhhisôn, sw. v.
- gi-lîhhisôn, sw. v.
- int-lîhhisôn, sw. v.
- lîh(hi)stein
- lickistein
- lîhhisunga, st. f.
- fir-lîhhisunga, st. f.
- gi-lîhhisunga, st. f.
- lihho
- -lîhho
- gi-lîhho, adv.
- lîhhof, st. m.
- lîhhôn, sw. v.
- lihhun
- lihhun
- lihi
- lihio
- lîhîsen, mhd. st. n.
- lîhkar, st. n.
- lîhlahhan, st. n.
- lîhleuuî, st. f.
- lîhlouuuî, st. f.
- lîhlîh, adj.
- lîhlîhhî, st. f.
- lîhlôa, st. f.
- lîhlockôn, sw. v.
- lîhlohhôn, sw. v.
- lîhlouuuî
- lîhlucken, sw. v.
- lîhmâl(i), st. n.
- lihmuoti
- gi-lîhnamîg, adj.
- lîhnamo
- lîhnamolîh
- lîhnamolîhhn, adv.
- lihnessi
- gi-lîhnessi, st. n.
- gi-lîhnissi, st. n.
- gi-lîhnessî, st. n.
- gi-lîhnissî, st. f.
- gi-lîhnissa, st. f.
- gi-lîhnissi
- gi-lîhnissî
- gi-lîhnussî, st. f.
- gi-lîhnussida, st. f.
- liho
- liho
- gi-lîhsam, adj.
- lîhstein
- lîht
- lîhten, sw. v.
- gi-lîhten, sw. v.
- ir-lîhten, sw. v.
- lîhti
- lîht
- lîhtî, st. f.
- bi-lîhtî, st. f.
- lîhtida, st. f.
- lîhtigern, adj.
- lîhtigernî, st. f.
- lîhtirôn, sw. v.
- ir-lîhtirôn, sw. v.
- lîhtkneht, st. m.
- lîhtlîh, adj.
- lîhtlîhho, adv.
- lîhtmuotî, st. f.
- lîhtmuotîg, adj.
- lîhto, adv.
- lîht[h]uuerbit, adj.
- ..lihum
- lîhzeihhan, st. n.
- li.i
- ir-licken
- lickistein
- lîknaro, as. sw. m.
- -lîkondî
- liktante
- lilachan
- lilahchan
- lilaichin
- lilaken
- lilia, st. sw. f.
- lilio, sw. m.
- liluche
- lim, ae. st. n.
- lîm, st. m.
- limbel, st. m. n.
- lîmboum
- lîmen, sw. v.
- gi-lîmen, sw. v.
- zisamane-lîmen, sw. v.
- zuo-lîmen, sw. v.
- limf-
- [h]limman, st. v.
- gi-limph, st. m. n.
- limphan, st. v.
- gi-limphan, st. v.
- -limphanti
- -limphi
- gi-limphida, st. f.
- -limphlîh
- gi-limphlîh, adj.
- gi-limphlîhhî, st. f.
- gi-limphlîhho, adv.
- gi-limpho, adv.
- limpozon
- limus
- liɿ
- lin
- lin
- lin
- lin
- lin::
- lîn, st. n.
- [h]lina, sw.
- h]lena, sw.
- lina
- lîna, st. sw.?
- [h]linaberga, st. f.
- linaz
- linbom
- lînboum, st. m.
- lîmboum, st. m.
| | untar-liggen st. v., mhd. Lexer underligen, nhd. unterliegen; mnl. onderliggen; ae. underlicgan. — Graff II,87. Praes.: untar-licce: 3. sg. conj. S 252,30/31 (B; -cckorr. aus Ansatz von -ct-, Steinm.); -licke: dass. 203,19 (v-). 238,19. 249,3. 253,11. 261,18 (alle B). — untar-lican: inf. Mayer, Glossen S. 56,3 (clm 4542, 9. Jh.). — undarlian: inf. Mayer, Griffelgl. S. 64,247 a (Vat. Ottob. lat. 3295, 9. Jh.; Mayer erwägt beim Ausfall des g Schreibfehler oder Hinweis auf Frikativ, vgl. Ahd. Gr.15 § 148 Anm. 1). Part. Praet.: untar-legan: Gl 2,229,17 (Wien 949, 9. Jh.); nom. sg. f. -]iu 231,73 (S. Flor. III. 222 B, 9. Jh.). [Bd. 5, Sp. 933] Verschrieben: untar-liche: 3. sg. conj. S 256,4 (wegen ch des vorhergehenden u. folgenden Wortes, Steinm.); -lega: part. prt.? Gl 2,229,17 (S. Flor. III. 222 B, 9. Jh.). Vielleicht gehört hierher die verkürzt geschr. Form: u: 3. sg.? Mayer, Glossen S. 61,5 (clm 4542, 9. Jh.; die Zuordnung ist unsicher, denkbar wären auch untar[h]linên (so auch Ahd. Gl.-Wb. S. 377) oder untarsizzen, vgl. dazu Mayer, Glossen S. 56,3). 1) dazwischenliegen, sich dazwischen befinden, im Part. Praet.: unterlegan [quando nimirum didicerunt ut bona misericordiae per] interiectam [rapinae nequitiam non confundant, Greg., Cura 3,21 p. 67] Gl 2,229,17. 2) zugrunde liegen: untarleganiu [ut nequaquam] supposita [corporis debilitas crescat, ne fortasse languor cum vita deficiat, Greg., Cura 3,37 p. 98] Gl 2,231,73. 3) (einer Sache) unterliegen, erliegen: untarlican [sic debent ea quae mundi sunt tenere, ut tamen eis nesciant ex mentis fractione] succumbere [Greg., Hom. 2,36, PL 76,1274 B] Mayer, Glossen S. 56,3; hierher auch (?): u [mentis iudicium rectitudinem conspicit, sed ad hanc operis fortitudo] succumbit [ebda. 2,31, PL 76 1231 A] 61,5 (zur unsicheren Zuordnung s. Formenteil). 4) etw. (einer Strafe) unterliegen, unterworfen werden, mit Dat. d. Sache: daz ibv erpaldeet deru rehtlihhun ekii vntarlicke quod si praesumpserit regulari disciplina subiaceat S 203,19. daz ibu fundaner ist einic desan ubartuan dera suuikalii rehtungu dera suuarrun kerihti untarlicke quod si inventus fuerit quisquam hanc praevaricare taciturnitatis regulam gravi vindicta subiaceat 249,3; ferner: 238,19. 252,30/31. 253,11. 256,4. 261,18 (alle subiacere). 5) sich (einer Sache) unterwerfen: undarlian [qui voluntarie homicidium fecerint, poenitentiae quidem iugiter se] submittant [Halitg., De vitiis IV,1 p. 681 A] Mayer, Griffelgl. S. 64,247 a. Vgl. Betz, Deutsch u. Lat. S. 159 u. Kempf, Lehnbildungen S. 35.
-lig(g)enti vgl. unlig(g)enti.
nidari-lig(g)ento adv. — Graff II,87 s. v. nidarligan. nidere-lig-: -endo Np 43,25; -ente Npw ebda. (oder als part. prs. zu nidar(i)liggen?). unten liegend, befindlich: kehuge unser . uuanda unser sela in demo stuppe dih petondo gediemuotet ist . unde unser buh nidereligendo haftet zuo dero erdo [vgl. poenam nimiae humiliationis mihi videtur expressisse, qua quisque quando se prosternit, haeret in terra venter eius, Aug., En.].
lighto WA 52,7 s. AWB lîhto.
-ligida vgl. auch ubarligida.
gi-ligida, auch -idî, gi-legida, auch -idî st. f., mhd. Lexer gelegede n.; zu -idî neben -ida vgl. Kluge, Stammb. § 125. — Graff II,96. ki-likido: dat. sg. Gl 2,683,47 (Schlettst., 12. Jh.; -do). — gi-lig-: dat. sg. -ido Gl 2,298,42 (M, 2 Hss.; 1 Hs. das zweite -i- auf Rasur, Steinm.). 443,57 (2 Hss.); -idi 472,31 (Paris Nouv. acqu. lat. 241, 11. Jh.; zu -idî vgl. Berg, Prudentiusgll. S. 30); ge-: nom. sg. -ide 4,160,25 (Sal. c). gi-leg-: dat. sg. -idu Gl 2,298,41 (M). 626,46; acc. pl. -ida 652,9; ke-: dat. sg. -ido Thoma, Glossen S. 17,7; ge-: nom. [Bd. 5, Sp. 934] oder acc. pl. -ida Gl 2,706,25; gi-: dat. sg. -idi 472,31 (clm 14395, Gll. 11. Jh.; zu -idî vgl. Berg a. a. O.). Vielleicht gehört hierher die verkürzt geschr. Form: du: dat. sg. Mayer, Glossen S. 59,2 (clm 4542, 9. Jh.; die Zuordnung ist unsicher, der Beleg könnte auch zu gisezzida gehören, vgl. dazu Gl 2,298,41). gilegida Gl 2,166,39 s. gilengida1. 1) Lage, Stelle: gisezidu ł gilegidu [quod illic cum ipsis (den Jüngern) positus, fatetur (Jesus) non se esse cum ipsis, hoc quoque hic] situ [corporis indicat, Greg., Hom. II,24 p. 1541] Gl 2,298,41 (1 Hs. nur gisezzida), z. gl. St. du (für gilegidu?) Mayer, Glossen S. 59,2 (zur unsicheren Zuordnung s. Formenteil). die gilegida [numquam deinde cavo volitantia prendere saxo nec revocare] situs (vgl. positiones et ordines, Serv.) [aut iungere carmina curat, Verg., A. III,451] Gl 2,652,9, z. gl. St. (als Randgl.) situs id est positiones gelegida 706,25. 2) das lange Liegen: giligido ł vnvathlihi [ingreditur pedibus laceris per loca senta] situ [et vepribus, Prud., P. Eul. (III) 47] Gl 2,443,57 (1 Hs. in dero vnuuatlichi). giligidi [aera cadunt aut fulvum defluit aurum ... et fuscata] situ (Glosse: negligentia vel vetustate) [conrumpit vena colorem, ders., Symm. II,755] 472,31. gilegidu [alternis idem tonsas cessare novalis, et segnem patiere] situ (vgl. situ, pro otio, Serv.) [durescere campum, Verg., G. I,72] 626,46. 683,47; zu dieser Bed. von lat. situs vgl. Georges, Handwb.11 1,2697 s. v. 2. situs. 3) Beischlaf: kelegido samantuuiste [quid dabis mihi ut fruaris] concubito (Hs. concubitu) [meo, Comm. in Gen. = Gen. 38,16] Thoma, Glossen S. 17,7. 4) Glossenwort: geligide situs Gl 4,160,25.
lignole Gl 1,625,24 s. AWB linnol.
lignouuurm Gl 3,452,31 (cgm 5248,2, 9. Jh.) zu lat. teredo (Hs. -dus) ist wohl eine lat.-dt. Mischform aus lat. (vermis in) ligno (vgl. CGL 7,341) u. ahd. (holz)uuurm, vgl. auch Steinm., Anm. z. St.; zum lat. Lemma vgl. Wb. d. dt. Tiern., Beiheft 2 (1965) S. 21 ff., bes. 23.
..ligo Schulte, Gregor S. 286,2 s. uuilîgo.
-ligunga vgl. AWB analigunga.
lih Gl 1,216,35 (K) s. AWB silihha. |
| untar-liggen
| | 1) dazwischenliegen, sich dazwischen befinden, im Part. Praet.: unterlegan [quando nimirum didicerunt ut bona misericordiae per] interiectam [rapinae nequitiam non confundant, Greg., Cura 3,21 p. 67] Gl 2,229,17. | | 2) zugrunde liegen: untarleganiu [ut nequaquam] supposita [corporis debilitas crescat, ne fortasse languor cum vita deficiat, Greg., Cura 3,37 p. 98] Gl 2,231,73. | | 3) (einer Sache) unterliegen, erliegen: untarlican [sic debent ea quae mundi sunt tenere, ut tamen eis nesciant ex mentis fractione] succumbere [Greg., Hom. 2,36, PL 76,1274 B] Mayer, Glossen S. 56,3; hierher auch | | 4) etw. (einer Strafe) unterliegen, unterworfen werden, mit Dat. d. Sache: daz ibv erpaldeet deru rehtlihhun ekii vntarlicke quod si praesumpserit regulari disciplina subiaceat S 203,19. daz ibu fundaner ist einic desan | | 5) sich (einer Sache) unterwerfen: undarlian [qui voluntarie homicidium fecerint, poenitentiae quidem iugiter se] submittant [Halitg., De vitiis IV,1 p. 681 A] Mayer, Griffelgl. S. 64,247 a. | | gi-ligida
| | 1) Lage, Stelle: gisezidu ł gilegidu [quod illic cum ipsis (den Jüngern) positus, fatetur (Jesus) non se esse cum ipsis, hoc quoque hic] situ [corporis indicat, Greg., Hom. II,24 p. 1541] | | 2) das lange Liegen: giligido ł vnvathlihi [ingreditur pedibus laceris per loca senta] situ [et vepribus, Prud., P. Eul. (III) 47] Gl 2,443,57 (1 Hs. in dero vnuuatlichi). giligidi [aera cadunt aut | | 3) Beischlaf: kelegido samantuuiste [quid dabis mihi ut fruaris] concubito (Hs. concubitu) [meo, Comm. in Gen. = Gen. 38,16] Thoma, Glossen S. 17,7. | | 4) Glossenwort: geligide situs Gl 4,160,25. |
|