| - zi-lôsen, sw. v.
- zir-lôsen, sw. v.
- lôsên, sw. v.
- losendi
- -lôsentlîhho
- [h]losênto, adv.
- lôsento, adv.
- losg-
- lôsheit, st. f.
- loshendi..
- gi-[h]losi, st. n.
- lôsî, st. f.
- -lôsî
- ūt-a-lōsian, as. sw. v.
- -lôsida
- ir-lôsida
- zi-lôsida, st. f.
- lôsinga, aostndfrk.
- losc
- losca
- -loskan
- loskên, sw. v.
- losknoil
- loskênto, adv.
- loskesfel, mhd. st. n.
- löschevel, mhd. st. n.
- loskeshût, st. f.
- loschût, st. f.
- loski, st. n.
- losc, st. n.
- losca, st. sw.?
- loskîn, adj.
- loscôn, sw. v.
- lôskôsâri, st. m.
- lôskôsôn, sw. v.
- -lôslîh
- zi-lôslîh, adj.
- -lôslîhho
- ir-lôsnessî, st. f.
- -lôsnîn
- lôso, adv.
- losochare
- losses
- lst
- -lôsit
- [h]losunga, st. f.
- lôsunga, st. f.
- lôsinga, aostndfrk. st. f.
- ir-lôsunga, st. f.
- lôsungôn, sw. v.
- -lot
- -lôt
- lotar, adj.
- lotar, st. n.
- lotarlîhho, adv.
- lotarsprâhha, st. f.
- lote, mhd. st. sw. f.
- loter
- lth
- lothe
- lothpanni
- lttera
- lotterdrāc
- lotuuurz, st. m.
- loub, adj.
- gi-loub1, adj.
- gi-loub2, adj.
- loub, st. n.
- louba, st. sw. f.
- gi-louba, st., auch sw. f.
- loubaphul, st. m.
- loubâri, st. m.
- loubazzen, sw. v.
- louben, sw. v.
- gi-louben, sw. v.
- ir-louben, sw. v.
- loubên, sw. v.
- -loubentlîh
- gi-loubento, adv.
- loubfol1, adj.
- -loubfol2
- loubfrosc, st. m.
- -loubfullî
- gi-loubhaft, adj.
- gi-loubî, st. f.
- gi-loubîg, adj.
- -loubgi
- loub(i)lîn, st. n.
- loubîn, adj.
- loub(i)nen, sw. v.
- loub(i)rôn, sw. v.
- gi-loubirra, st. f.
- gi-loubirrâri, st. m.
- gi-loubirri, adj.
- gi-loubirro, sw. m.
- gi-loublîh, adj.
- gi-loublîhhî, st. f.
- gi-loublîhho, adv.
- gi-loubnissa, st. f.
- gi-loubo, adj.
- loubo, sw. m.
- gi-loubo, sw. m.
- gi-loubouuerrâri, st. m.
- loubrecko, sw. m.
- gi-loubtriuuua, st. f.
- louch(-)
- louengele
- [h]louf, st. m.
- louf(-)
- -louf
- [h]loufa, sw. f.
- -loufa
- [h]loufan, red. v.
- ana-[h]loufan, red. v.
- ana-gi-[h]loufan, red. v.
- thana-[h]loufan, red. v.
- thuruh-[h]loufan, red. v.
- fir-[h]loufan, red. v.
- fora-[h]loufan, red. v.
- furi-[h]loufan, red. v.
- gagan-[h]loufan, red. v.
- gi-[h]loufan, red. v.
- hera-[h]loufan, red. v.
- ingagan-, red. v.
- ingegin-[h]loufan, red. v.
- ir-[h]loufan, red. v.
- miti-[h]loufan, red. v.
- nâh-[h]loufan, red. v.
- ubar-[h]loufan, red. v.
- umbi-[h]loufan, red. v.
- zi-[h]loufan, red. v.
- zisamane-[h]loufan, red. v.
- zuo-[h]loufan, red. v.
- [h]loufanto, adv.
- furi-[h]loufanto, adv.
- [h]loufâri, st. m.
- louff(-)
- [h]loufilî(n), st. n.
- [h]louflîhho, adv.
- loufnissum
- [h]loufo, sw. m.
- [h]loufôn, sw. v.
- [h]louft, st. m. f.
- louft, st. m.
- -loufte
- [h]louftmâl, st. n.
- loug, st. m.
- louga1, st. f.
- louga2, sw. f.
- -louga3
- lougan, st. m.
- louganîg, adj.
- lougazzen, sw. v.
- ûz-lougazzen, sw. v.
- lougazzunga, st. f.
- lougîn, adj.
- lougin(n)a, st. sw.?
- louguna, st. sw.?
- lougmedili, st. n.
- lougna, st. f.
- lougnen, sw. v.
- fir-lougnen, sw. v.
- gi-lougnen, sw. v.
- ir-lougnen, sw. v.
- fir-lougnên
- lougnento, adv.
- fir-lougnida, st. f.
- -lougnî(n)
- fir-lougnunga, st. f.
- lougspîuuanti, adj.
- louguna
- louh, st. m.
- louhfasa
- louhfaso, sw. m.
- louhfasa, sw. f.
- louhhesfasa
- louhhesfaso, sw. m.
- louhhesfasa, sw. f.
- louhhesfesa, sw. f.
- louliunter
- loun, st. m. n.
- lounogo
- louon
- louph-
- loupuroso
- louu
- louvan
- be-louven, andfrk. sw. v.
- fer-louven, andfrk. sw. v.
- -louuua
- -louuuî
- louuuin
- louuuo
- louzentiv
- lôvedage, mnd. st. m. pl.
- lovfrosc
- lovg
- lovne
- gi-lovo, as. sw. m.
- ge-lôvo, andfrk. adv.
| | zi-lôsen sw. v.; as. telōsian (s. u.); ae. tólísan. — Graff II,276. za-laos-: 3. sg. -it Gl 1,112,7 (Pa); 2. sg. prt. -tos 109,17 (R); part. prt. -it 144,16. 158,19 (beide Pa). — zi-los-: 2. sg. -is T 90,3; 3. sg. -it Gl 1,112,7 (KRa; aus zisolit korr. K). T 25,6; 2. pl. imp. -et 117,5; 3. sg. prt. -ta Gl 2,427,34. T 86,1. 88,6; 3. pl. prt. -tun O 2,11,48; 3. pl. conj. prt. -tin 4,19,34; part. prt. -it Gl 1,144,16 (K). 158,19 (Ra). 251,35 (K). 604,8 (M, 6 Hss.). 631,66 (M, 5 Hss.). T 90,3. 104,6. 134,8; -id Gl 1,158,19 (K); acc. pl. n. -t 575,68 (M, clm 22201, 12. Jh.; zu - für -iu der Vorlage vgl. Matzel S. 78); te-: part. prt. -id 2,589,27 = Wa 103,19 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)). [Bd. 5, Sp. 1295] Mit Formen der ôn-Konjungation (? Vgl. dazu Matzel S. 85): zi-los-: part. prt. -ot Gl 1,631,68 (M, clm 22201, 12. Jh.); dat. pl. -otin 565,2 (M, clm 22201, 12. Jh.). Verstümmelt: zi-lo..: part. prt. nom. sg. m.? Gl 2,2,74 (clm 19450, 11. Jh.; d. h. zilosenter, Steinm.). 1) etw. lösen, losbinden, bildl.: a) mit Akk.: so uuaz thu zilosis obar erdu, daz uuirdit zilosit in himile quodcumque solveris super terram, erit solutum et in caelis T 90,3 (vgl. T 98,3 s. v. irlôsen 1 b); hierher wohl auch: bivn telosid [ad Christum eundum est, iam] resolvor [Prud., P. Petri et Pauli (XII) 26] Gl 2,589,27 = Wa 103,19; b) refl.: sich lösen, gelöst werden: tho sliumo giofnotun sih sinu orun inti zilosta sih gibenti sineru zungun et solutum est vinculum linguae eius T 86,1. 2) etw. auflösen, zertrennen: a) mit Akk.: übertr.: zilosit uvirdis [usquequo deliciis] dissolveris [filia vaga? Jer. 31,22] Gl 1,631,66; — spez.: aufheben (von einem Gesetz, von Geboten): ther ther zilosit einaz fon then minnistun bibotun qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis T 25,6. uuanta eccorodo ni zilosta (Jesus) sambaztag non solum solvebat sabatum 88,6. oba umbisnitnessi infahit man in sambaztag, thaz ni si zilosit Moyseses euua ut non solvatur lex Moysi 104,6; ferner: 134,8 (solvere); b) Glossen ohne erkennbare Rektion: urflozzan zalaosit fluxa resoluta Gl 1,158,19; hierher wohl auch: kapreittos zalaostos dilatasti dissolvisti 109,17; Vok.Übers.: liutstam zalaosit Pharisaei divisi 144,16 (zur Wiedergabe von divisi ‘die Abgesonderten, Sektierer’ ohne Rücksicht auf den Glossenzushg. vgl. Splett, Stud. S. 215). 3) etw. (mit etw.) zerstören, vernichten: a) mit Akk.: in einem Bilde: ziloset thiz tempal, inti in thrin tagon aruuekiu iz solvite templum hoc T 117,5; ferner: O 4,19,34; — übertr.: zilosit vuirdit paldi dirumpetur (3 Hss. disrumpet) spiritus [Aegypti in visceribus eius, Is. 19,3] Gl 1,604,8 (2 Hss. nur beldî(n)); b) mit Akk. u. mit + Dat.: mit wafanu ana redina zilostun sie thia selida O 2,11,48; c) Glosse ohne erkennbare Rektion: zilosenter [sanctus namque refert de quodam divite Lucas, quem nimio luxu] dissolvens [vita fovebat, Av., Poem. lib. 3,221] Gl 2,2,74. 4) schwächen: zilosta [nisusque anhelus] solverat [fessos lacertorum toros, Prud., P. Vinc. (V) 123] Gl 2,427,34; — im Part. Praet.: geschwächt, erschlafft: zilosit irsiuhhet solvuntur langiscunt Gl 1,251,35. zilost [manus debiles, et genua] dissoluta [, mulier quae non beatificat virum suum, Eccli. 25,32] 575,68 (8 Hss. unmahtîg); übertr.: zilosotin [vae] dissolutis [corde, qui non credunt deo, Eccli. 2,15] 565,2 (7 Hss. slaf). 5) Unklar ist: zalaosit zaslizzit desolavit dissipavit Gl 1,112,7; vielleicht in Verwechslung von desolare mit dissolvere, so Splett, Stud. S. 176; oder ist doch von desolare ‘veröden’ auszugehen, vgl. zalaosida desolatio Gl 2,259,32? Abl. zilôsida, zilôslîh; vgl. unzilôsit, unzilôsentlîhho.
zir-lôsen sw. v., mhd. Lexer zerlœsen. zer-los-: 2. sg. conj. -est S 360,112/113; part. prt. -et 113; beide Benediktb. Gl. u. B. III, 12. Jh. [Bd. 5, Sp. 1296] etw. lösen, losmachen, bildl.: mit Akk.: swaz du gebindist, Petir, uf der erde, daz wirt gebundin da ze himele, unde swaz du zerlosest uf der erde, das wirt ouch zerloset in deme himele S 360,112/113. 113. Vgl. unzirlôslîh, -lîhho.
? lôsên sw. v., mhd. lôsen, nhd. dial. schweiz. lôsen Schweiz. Id. 3,1446 (?); mnd. lôsen; vgl. ae. léasian. losendi: part. prs. Gl 1,198,39 (K); oder zu lôsen (?), vgl. aber die Bed. schmeichlerisch, heuchlerisch sprechen, falsch sein (?): Iona tuba edho losendi Iona columba (Hs. cu-) vel docens (dolens, vgl. Euch. 143,13 f.); zur möglichen Verwechslung von lat. dolens mit lat. dolosus ‘arglistig’ (das in der Hs. sonst mit feihhan-Bildungen übers. wird) u. zu weiteren Deutungsmöglichkeiten vgl. Splett, Stud. S. 277. Vgl. lôs adj., lôsâri (s. 2).
losendi Gl 1,198,39 (K) s. ? AWB lôsên.
-lôsentlîhho vgl. unzilôsentlîhho.
[h]losênto adv. — Graff IV,1103 s. v. hlosên. losendo: Nb 24,32 [20,17]. jmdm. gehorchend, nachfolgend, mit Dat. d. Pers.: habo ih nu suslichen lon . tir losendo? haeccine praemia referimus . obsequentes tibi?
lôsento adv. — Graff II,273 s. v. lôsjan. lôsendo: Nb 69,31 [59,10]. los-, freikaufend: ter daz here losendo . hinagab tien hostibus arma . unde impedimenta ... unde daz chat . uuesen bezera . danne selbez daz here zeuerliesenne.
losg- s. auch losk(-).
lôsheit st. f., mhd. Lexer lôsheit; mnd. lôshêit, mnl. loosheit. — Graff II,267. los-heit-: dat. sg. -e S 143,31; acc. sg. -] Npw 13,3. Verschrieben (?): loes-heite: dat. sg. Gl 2,59,42 (2 Hss.; lpfshfktf, -pf- als -oe- aufzulösen oder fehlerhaft durch Geheimschrift (vgl. auch Gl 2,62,5)? l. losheite, Steinm.). 1) Leichtsinn, -fertigkeit: loesheite gebose [accipe in huiusmodi arrogantiae] levitate [quam festive aliquis inluserit, Boeth., Cons. 2,7 p. 46,63] Gl 2,59,42. 2) Falschheit, Verlogenheit: iro chela ist offenez crab: mit iro zungen furebrahton si die losheit linguis suis dolose agebant Npw 13,3; hierher wohl auch: ich habe gisundot in uppiger guotlichi ... in aller bitrogini, in aller losheite S 143,31 (vgl. aber S 143,28 unter lôs 2).
loshendi.. Mayer, Griffelgl. S. 54,189 s. AWB loskên.
gi-[h]losi st. n. — Graff IV,1104. chi-hlose: acc. sg. I 40,17. das Hören: dhese ist dher ni ardeilit after augono chisiune endi orono chihlose iste est qui non secundum visionem oculorum et auditum aurium iudicat. |
| zi-lôsen
| | Verstümmelt: zi-lo..: part. prt. nom. sg. m.? Gl 2,2,74 (clm 19450, 11. Jh.; d. h. zilosenter, Steinm.). | | 1) etw. lösen, losbinden, bildl.: | | | a) mit Akk.: so uuaz thu zilosis obar erdu, daz uuirdit zilosit in himile quodcumque solveris super terram, erit solutum et in caelis T 90,3 (vgl. T 98,3 s. v. irlôsen 1 b); hierher wohl auch: bivn | | | b) refl.: sich lösen, gelöst werden: tho sliumo giofnotun sih sinu orun inti zilosta sih gibenti sineru zungun et solutum est vinculum linguae eius T 86,1. | | 2) etw. auflösen, zertrennen: | | | a) mit Akk.: übertr.: zilosit uvirdis [usquequo deliciis] dissolveris [filia vaga? Jer. 31,22] Gl 1,631,66; — spez.: aufheben (von einem Gesetz, von Geboten): ther ther zilosit einaz fon then minnistun bibotun | | | b) Glossen ohne erkennbare Rektion: urflozzan zalaosit fluxa resoluta Gl 1,158,19; hierher wohl auch: kapreittos zalaostos dilatasti dissolvisti 109,17; Vok.Übers.: liutstam zalaosit Pharisaei divisi 144,16 (zur Wiedergabe von divisi ‘ | | 3) etw. (mit etw.) zerstören, vernichten: | | | a) mit Akk.: in einem Bilde: ziloset thiz tempal, inti in thrin tagon aruuekiu iz solvite templum hoc T 117,5; ferner: O 4,19,34; — übertr.: zilosit vuirdit paldi dirumpetur (3 Hss. disrumpet) | | | b) mit Akk. u. mit + Dat.: mit wafanu ana redina zilostun sie thia selida O 2,11,48; | | | c) Glosse ohne erkennbare Rektion: zilosenter [sanctus namque refert de quodam divite Lucas, quem nimio luxu] dissolvens [vita fovebat, Av., Poem. lib. 3,221] Gl 2,2,74. | | 4) schwächen: zilosta [nisusque anhelus] solverat [fessos lacertorum toros, Prud., P. Vinc. (V) 123] Gl 2,427,34; — im Part. Praet.: geschwächt, erschlafft: zilosit irsiuhhet solvuntur langiscunt Gl 1,251,35. | | 5) Unklar ist: zalaosit zaslizzit desolavit dissipavit Gl 1,112,7; vielleicht in Verwechslung von desolare mit dissolvere, so Splett, Stud. S. 176; oder ist doch von desolare ‘veröden’ auszugehen, vgl. zalaosida desolatio Gl | | lôsheit
| | 1) Leichtsinn, -fertigkeit: loesheite gebose [accipe in huiusmodi arrogantiae] levitate [quam festive aliquis inluserit, Boeth., Cons. 2,7 p. 46,63] Gl 2,59,42. | | 2) Falschheit, Verlogenheit: iro chela ist offenez crab: mit iro zungen furebrahton si die losheit linguis suis dolose agebant Npw 13,3; hierher wohl auch: ich habe gisundot in uppiger guotlichi ... in aller bitrogini, in aller losheite |
|