| - mahelschaz, mhd. st. m.
- mâhenhoubet, mhd. st. n.
- mâhensaf(t), mhd. st. n.
- -mahha, st. f.
- gi-mahha, st. f.
- gi-mahha, sw. f.
- -mahhâra
- mahhâri, st. m.
- -mahhâri
- gi-mahhâri, st. m.
- gi-mahhî, st. f.
- gi-mahhida, st. f.
- gi-mahhidi, st. n.
- gi-mahhidilîh, adj.
- gi-mahhidilîhho, adv.
- -mahhîg
- -mahhin(na)
- gi-mahho, adv.
- -mahho, sw. m.
- gi-mahho, sw. m.
- mahhôn, sw. v.
- ana-gi-mahhôn, sw. v.
- bi-mahhôn, sw. v.
- gi-mahhôn, sw. v.
- int-mahhôn, sw. v.
- missi-mahhôn
- sam(a)-mahhôn, sw. v.
- untar-mahhôn, sw. v.
- zisamane-gi-mahhôn
- zuo-gi-mahhôn
- -mahhônti
- mahhônto, adv.
- gi-mahhônto, adv.
- mahhun
- mahhunga, st. f.
- -mahhunga
- mahi
- gi-mahlîbî, st. f.
- gi-mahlîh, adj.
- gi-mahlîhho, adv.
- mâho
- gi-mahsam, adj.
- -mahsamo
- mahse habt
- maht, st. f.
- gi-maht, st. f.
- mahte
- -mahten
- -mahtên
- mahtheit, st. f.
- -mahtî
- mahtîg, adj.
- mahtgheit, st. f.
- -mahtîgi
- mahtgî, st. f.
- -mahtgîn
- mahtglîh, adj.
- mahtigo
- mahtîgo, adv.
- gi-mahtgôn, sw. v.
- mahtgûn, adv.
- mahting, st. m.
- mahtlîh, adj.
- maidblme
- maiestein
- maigede
- maiger
- maiolan, st. m.
- meigelana, st. sw.?
- m.aisar
- maitzogen
- maizoge
- makerin, as. st. f.
- -makerin
- ml
- (-)mal-
- mâl1, st. n.
- gi-mâl, adj.
- mâl2, st. n.
- -mâl, adj.
- mala
- maladis
- malaha, st.
- malan, st. v.
- fir-malan, st. v.
- zisamane-malan, st. v.
- malari
- mâlâri, st. m.
- malâtes, mhd. adj.
- malaza
- mâlazzen, sw. v.
- malc-
- maldar
- malder
- maldia
- male
- male
- ana-mâlen, sw. v.
- gi-ana-mâlen, sw. v.
- mâlên, sw. v.
- mâlôn, sw. v.
- fora-gi-mâlên, sw. v.
- gi-mâlên, sw. v.
- in-mâlên, sw. v.
- maleri, as. st. m.
- maleri
- malet
- malet
- malva, st. sw. f.
- -mâli, adj.
- -mâli1, st. n.
- gi-mâli1, st. n.
- -mâli2, st. n.
- gi-mâli2, st. n.
- -mâlî1
- -mâlî2
- -mâlida
- gi-mâlidi, st. n.
- -mâlîg
- malini
- mâlizzi, st. n.
- mâlizzî, st. f.
- gi-mâlizzi, st. n.
- mâlizzî
- -mallîh
- malm
- gi-mâlon, adv.
- mâlôn
- -mâlôn
- malscrung, ae.
- malss
- malt, as. st. n.
- malt
- malt
- malta
- maltar, st. n.
- malteri, as. st. m.
- maltz
- malū
- ma.. lun
- -mâlun
- malvnch
- malz, adj.
- malz, st. n.
- malzi, st. n.
- malzapfel, mhd. st. m.
- malzecho, mhd.
- malzephilî(n), st. n.
- malzi
- malzihha, st. sw.?
- malzecho, mhd. sw. m.
- malz..li
- mamma, sw. f.
- -mammalôn
- mammunten, sw. v.
- mammuntôn, sw. v.
- gi-mammunten, sw. v.
- mammuntes, adv. gen. sg.
- mammunti, adj.
- mammunti, st. n.
- mammuntî, st. f.
- mammunti, st. n.
- mammuntîg, adj.
- mammuntgî, st. f.
- mammuntmuotî, st. f.
- mammunto, adv.
- mammuntôn
- mammuntsam, adj.
- mammuntsamî, st. f.
- mammuntsamo, adv.
- mammuntsamôn, sw. v.
- man
- man
- man, st. m.
- man, pron. indef.
- mân
- man-
- mana
- mana, st. sw. f.
- manauua, st. sw. f.
- fir-mana, st. f.
- manaberga, st. sw. f.
- manabirg-
- manag, pron.-adj.
- manîg, pron.-adj.
- menîg, pron.-adj.
- manag
- manag-
- manag(-)
- managfalt(i), adj.
- manîgfalt(i), adj.
- managfalten, sw. v.
- managfaltî, st. f.
- manîgfaltî, st. f.
- managfaltîg, adj.
- manîgfaltîg, adj.
- managfaltîgo, adv.
- managfaltlîhho, adv.
- manîgfaltlîhho, adv.
- managfalto, adv.
| | mahelschaz mhd. st. m., nhd. (älter) mahlschatz; mnl. maelscat. — Graff VI,558. mehel-schaz: nom. sg. Gl 3,415,35 [HD 2,278] (lat. abl.). Pfand für ein (Ehe-)Versprechen: mehelschaz arrabone (vgl. DRWb. 9,7 f.) [vgl. fornicata est Thamar et videtur uterus eius intumescere, illa proferens anulum armillamque et baculum quem pro arrabone dederat illi Iudas, HD 2,278]. [Bd. 6, Sp. 89]
?mâhenhoubet mhd. st. n., nhd. (älter) mohnhaupt. Verschrieben: mahse-habt: nom. sg. Gl 3,540,12 (Vat. Pal. 1259, 13. Jh.). (Schlaf-)Mohn, Papaver somniferum L., auch Fruchtkapsel (? Vgl. Marzell, Wb. 3,561 ff., bes. 564): codion (vgl. codion id est papaber, CGL III,538,19 u. codion ca(put) papaveris, ebda. 544,19, vgl. Steinm.) (1 Hs. mâgenkopf mhd.). Vgl. magonhôvid as.
mâhensaf(t) mhd. st. n. (auch m.?); zu -t vgl. Paul, Mhd. Gr.25 § L 118, nhd. DWB mohnsaft; mnd. mânsap. mahē-saph: nom. sg. Gl 3,544,7 (Vat. Pal. 1259, 13. Jh.). Mohnsaft, Opium: opium [vgl. succus papaveris silvatici, Apul., De medic. herb. LIV, Steinm.]. Komp. swarzmâ(he)nsaf(t) mhd.
-mahha st. f. vgl. auch heilig-, ungimahha, zuolîhmahha.
gi-mahha st. f.; zur Bildg. vgl. Wilm., Gr. 22 § 203 Anm. — Graff II,637. gi-mach-: nom. sg. -a O 4,19,38; acc. sg. -a 1,1,56 (PV). 3,23,53. 4,30,6; ga-: dass. -a 1,1,56 (F). etwas von einer best. Art, Ding: a) näher best. durch ein Pron.: α) anderlîh gimahha etw. anderes: ein ist, thaz man wekit ...; theist anderlich gimacha, thaz man zimborot thia racha [vgl. aliud est aedificare, aliud suscitare, Hrab. zu Matth. 26,61] O 4,19,38; β) thia gimahha Art, Beschaffenheit: joh weiz thoh thia gimacha, sines (des Lazarus) selbes sacha, wio iz allaz fuar thare O 3,23,53. alle ... zurntun thia gimacha sines selbes racha (sacha F) 4,30,6; b) näher best. durch ein Gen.-Attrib.: himiles gimahha etw. Himmlisches: theist suazi ioh ouh nuzzi, inti lerit unsih wizzi, himilis gimacha, bi thiu ist thaz ander racha O 1,1,56. Vgl. ungimahha. Vgl. gimah st. n.
gi-mahha sw. f.; ae. gemæcca m. f.; zur Bildg. vgl. Wilm., Gr. 22 § 300,3. — Graff II,634. gi-mahh-: dat. sg. -un T 5,12; acc. sg. -un 5,8. 10. Ehefrau: fuor tho Ioseph ... in Dauides burg, ... thaz her giiahi saman mit Mariun imo gimahaltero gimahhun so scaffaneru ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnante T 5,12; ferner: 8. 10 (beide coniunx).
-mahhâra vgl. hî-, AWB missimahhâra.
mahhâri st. m., mhd. nhd. Lexer macher; mnd. makker, mnl. makere, mekere; afries. mekere. — Graff II,649. mach-ar-: nom. sg. -i Gl 2,368,62. 403,29; acc. sg. -e Nc 688,7 [3,1]; nom. pl. -a Npgl 77,54; -ârra: dass. Nk 454,15 [99,14]. (An)Stifter, Vermittler: a) bez. auf Pers.: stiez er gentes uz ... So tuot er noh malignos spiritus . die gentilium errorum auctores sint (die leiden tiefela die dero heidenon irridin machara sint) Npgl 77,54; Hymenaeus: ze dero sagun bitet er helfo . unde heilesodes Himeneum den alte liute habeton fure higot . unde fure machare allero naturlichero miteuuiste [vgl. qui fertur deus esse nuptiarum .i. naturalium conceptionum, Rem.] Nc 688,7 [3,1]; — Kuppler: machari [similiter facit diminutionem ...] ‘leno [lenunculus’ [Bd. 6, Sp. 90] vel ‘lenullus’, Prisc., Inst. II,109,62] Gl 2,368,62 (nach Gl.-Wortsch. 6,229 noch Gl. conciliator stupri, qui prostituebat pueros vel puellas publicae libidine). machari [quid vult sigillum semper affixum Iovi avis ministrae? nempe velox armiger] leno (machinator stupri: qui conciliat stuprum, vgl. PL 60) [, exoletum (sc. Ganymed) qui tyranno pertulit, Prud., P. Rom. (X) 235] 403,29; b) bez. auf Abstr.: unseren sensibus sint siu (Wärme und Kälte) macharra dolungo quoniam singulum eorum . i. ipsorum corporum . quae dicta sunt . perfectiva sunt passionis . secundum sensus Nk 454,15 [99,14]. Abl. -mahhâra, makerin as.; vgl. AWB -mahhâri. Vgl. Joeres S. 43—61.
-mahhâri vgl. auch AWB buohmahhâri, -eri, fersmahhâri, AWB hîleihmahheri, hîmahhâri, huormahhâri, -eri, ledar-, lioht-, reht-, sceidmahhâri, list-, wagenmachære mhd.
gi-mahhâri st. m. — Graff II,649 s. v. mahhâri. ka-mahhari: nom. sg. Gl 1,64,26 (Pa). Vermittler (?): kamahhari kasprehhari contionatur conloquitur (R scepho); zur Wiedergabe der Verben als Subst. vgl. Splett, Stud. S. 123; Splett a. a. O. erwägt Verwechslung von lat. contionator ‘Volksredner, Aufwiegler’ mit conciliator ‘Vermittler’.
gi-mahhî st. f., frühnhd. gemäche. — Graff II,638. gi-mahi: nom. sg. Gl 2,165,67 (clm 6277, Hs. 9. Jh.); dat. sg. 1,344,28 (S. Paul XXV d/82, 10. Jh.); acc. sg. 2,169,8 (clm 6277, Hs. 9. Jh.). 1) Verwandtschaft, verwandtschaftliche Beziehung: gimahi affinitate iđ consanguinitate [zu: turpitudinem patrui tui non revelabis nec accedes ad uxorem eius quae tibi] adfinitate [coniungitur, Lev. 18,14] Gl 1,344,28. 2) günstige Gelegenheit: gimahi [nonnulla autem vel aperte cognita, mature toleranda sunt, cum videlicet rerum minime] opportunitas [congruit, ut aperte corrigantur, Greg., Cura 2,10 p. 29] Gl 2,165,67. gimahi [admonendi sunt incolumes, ne] opportunitatem [salutis in perpetuum promerendae despiciant, ebda. 3,12 p. 49] 169,8. Vgl. ungimahhî. |
| gi-mahha
| | a) näher best. durch ein Pron.: | | | α) anderlîh gimahha etw. anderes: ein ist, thaz man wekit ...; theist anderlich gimacha, thaz man zimborot thia racha [vgl. aliud est aedificare, aliud suscitare, Hrab. zu Matth. 26,61] O 4,19,38; | | | β) thia gimahha Art, Beschaffenheit: joh weiz thoh thia gimacha, sines (des Lazarus) selbes sacha, wio iz allaz fuar thare O 3,23,53. alle ... zurntun thia gimacha sines selbes racha (sacha F) 4,30,6; | | b) näher best. durch ein Gen.-Attrib.: himiles gimahha etw. Himmlisches: theist suazi ioh ouh nuzzi, inti lerit unsih wizzi, himilis gimacha, bi thiu ist thaz ander racha O 1,1,56. | | mahhâri
| | a) bez. auf Pers.: stiez er gentes uz ... So tuot er noh malignos spiritus . die gentilium errorum auctores sint (die leiden tiefela die dero heidenon irridin machara sint) Npgl 77,54; Hymenaeus: ze dero sagun bitet er | | b) bez. auf Abstr.: unseren sensibus sint siu (Wärme und Kälte) macharra dolungo quoniam singulum eorum . i. ipsorum corporum . quae dicta sunt . perfectiva sunt passionis . secundum sensus Nk 454,15 [99,14]. | | gi-mahhî
| | 1) Verwandtschaft, verwandtschaftliche Beziehung: gimahi affinitate iđ consanguinitate [zu: turpitudinem patrui tui non revelabis nec accedes ad uxorem eius quae tibi] adfinitate [coniungitur, Lev. 18,14] Gl 1,344,28. | | 2) günstige Gelegenheit: gimahi [nonnulla autem vel aperte cognita, mature toleranda sunt, cum videlicet rerum minime] opportunitas [congruit, ut aperte corrigantur, Greg., Cura 2,10 p. 29] Gl 2,165,67. gimahi [admonendi sunt incolumes, ne] |
|