| - marktman, st. m.
- in-markên, sw. v.
- marcgrâvin, st. f.
- marcgrâvo, sw. m.
- marchoug, st. n.
- -marclîhho
- gi-marko, sw. m.
- gi-merko, sw. m.
- markôn, sw. v.
- ana-markôn, sw. v.
- bi-markôn, sw. v.
- fora-markôn, sw. v.
- fora-gi-markôn, sw. v.
- gi-markôn, sw. v.
- ir-markôn, sw. v.
- umbi-markôn, sw. v.
- untar-markôn, sw. v.
- gi-untar-markôn, sw. v.
- zuo-markôn, sw. v.
- markônhuotil, st. m.
- markônto, adv.
- gi-markônto, adv.
- markstada, as. st. f.
- marcstein, st. m.
- markunga, st. f.
- gi-markunga, st. f.
- mârlîh, adj.
- mârlîhho, adv.
- marmel-
- marmil-
- marmorfaz, st. n.
- marmorîn, adj.
- marmul, st. m.
- murmul, st. m.
- marmulstein, st. m.
- marmulsteinîn, adj.
- maro, adj.
- mar(a)uui, adj.
- marobel, st. n.
- (-)marr-
- marrisal
- marromas
- marrunga
- marruvia, as.
- marsal
- marsilia, st. sw.?
- marsithila
- marscalc
- gi-mārson, aostndfrk. sw. v.
- marstal
- marstecko, sw. m.
- marstet
- mart, mhd. st. m.
- martalôn
- mart(a)râri, st. m.
- martirâri, st. m.
- martilâri, st. m.
- martarlîh, adj.
- martirlîh, adj.
- mart(a)rôn, sw. v.
- martirôn, sw. v.
- martalôn, sw. v.
- martartuom, st. m. n.
- martharm
- martilâri
- martir, st. m.
- martir-
- mart(i)ra, st. f.
- martirâri
- martirlîh
- martirôn
- martirunga, st. f.
- martis, st. n.
- martr-
- martun
- marunka
- maruui
- maruuî
- mas
- mâsa, sw. f.
- fir-mâsagôn, sw. v.
- masala, sw. f.
- masila, sw. f.
- masaloht, adj.
- masalts
- masar, st. m.
- masarên
- masaroht, adj.
- masas
- masbovm
- mascaldera
- masch-
- mascrunc
- mase
- masel
- masfichi
- masg-
- masich
- masila
- masca, sw. f.
- masco, sw. m.
- -masca, st. sw.?
- masclîh, adj.
- masco
- mascoht, adj.
- masmolt’a
- maspalter
- mass-
- massa, st. f.
- massa
- masscun
- masse
- masser
- mast1, st. m.
- mast2, st. m.
- mastboum, st. m.
- mastfogal, st. m.
- mastfugal, st. m.
- masthafta, st. sw.?
- mastig-
- mastigboum, st. m.
- mastihhi, st. n.
- mastic, mhd. m.
- masticöl, mhd. st. n.
- mastohso, sw. m.
- mestohso, sw. m.
- masz-
- masze
- mat
- matdū
- -mâte
- mater(a)na, sw. f.
- matrana, sw. f.
- mat(e)reia, sw. f.
- materslecco
- materslekko
- matigo
- matoscrec, st. m.
- matscrec
- matta, sw.
- mattelecha
- matten
- ir-mattên, sw. v.
- mattinon
- mattuc, ae. st. m.
- matzer
- maū
- maulberbaum, frühnhd.
- mausar
- mayn
- maz, st. n.
- maz-
- -mâz
- -mâz
- mâʒ, mhd. st. n.
- mâza, st.
- mazalderboum
- -mâzalt
- mazedisc, adj.
- mazelich
- gagan-mâzen, sw. v.
- mazer
- -mâzfast
- -mâzfluot
- maʒgenôʒe, mhd. sw. m.
- maʒgenôʒ, mhd. st. m.
- mazhaldera
- mazhaltra
- mazholter
- -mâzi
- gi-mâzi, adj.
- -mâzî
- mâzianisc, adj.
- mâzianitisc, adj.
- mâzîg, adj.
- mâzîgheit, st. f.
- mâzgî, st. f.
- mâzîgo, adv.
- mazleid, adj.
- mazleidî, st. f.
- mâzlîh, adj.
- -mâzo
- mazolderboum
- mâzôn, sw. v.
- -mâzôn
- gagan-mâzôn, sw. v.
- mazsahs
- mâzseil, st. n.
- mazthalpm
- mazuldra
- ..mazun
- -mâzuuizzo
- mazza
- mazzaldrimo
- mazzalt(a)ra, st. sw. f.
- mazzolt(a)ra, st. sw. f.
- mazzaltar, , st. sw. f.
- mazzoltar, st. sw. m.
- mazzaltarboum, st. m.
- mazzoltarboum, st. m.
| | marktman st. m.; afries. merkedmon. marcat-man: nom. sg. Gl 4,206,53 (sem. Trev., 11. Jh.). Händler: pandox.
in-markên sw. v., nhd. einmerken (Neubildung?). — Graff II,851. in-marchet: 3. sg. Gl 1,176,27 (Pa; -&; lat. prt.). — inmarket: 3. sg. Gl 1,176,27 (K; Ra -&; lat. prt.). bezeichnen (?): inmarchet cachundit inolevit innotuit (zur Wiedergabe von inolescere ‘Bedeutung gewinnen’ wohl über innotescere in abweichender Bed. u. zum transitiv gebrauchten ên-Verb vgl. Splett, Stud. S. 36. 252).
marcgrâvin st. f., mhd. Lexer marcgrâvinne, -grævinne, -grævîn, nhd. DWB markgräfin; mnd. markgrêvinne, mnl. marcgravinne. — Graff IV,314. march-greuin: nom. sg. Gl 3,428,21 (Wien 804,12. Jh.; -rchgͤ-). Markgräfin: marchionissa (zum lat. Lemma vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 854).
marcgrâvo sw. m., mhd. Lexer marcgrâve, nhd. markgrafe; mnd. markgrêve, mnl. marcgrave; ae. mearcgrǽfa (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 633); an. margreifi. — Graff IV,314. Erst ab 12. Jh. belegt. Alle Belege im Nom. Sing. march-grauo: Gl 3,134,31 (SH A; -rchgͣ-); -grefo: 395,30 (Hildeg.). — marc-grauo: Gl 3,134,32 (SH A; -rcgͣ-). 427,31 (-rcgͣ-). Hbr. I,281,151/152 (-k-); -graue: Gl 3,134,33 (SH A; -rcgͣ-). 182,57 (SH B). — marg-grauo: Gl 3,134,31 (SH A; -rggͣ-). 182,57 (SH B). — margrau-: -o Gl 3,134,32 (SH A); -e 428,20. Verschrieben: mare-greue: Gl 3,378,16 (Jd; vgl. Add. II,75,24). Markgraf: marggrauo marchio Gl 3,134,31. 182,57. 378,16. 427,31. 428,20. Hbr. I,281,151/152. malzienz marchio Gl 3,395,30. Abl. marcgrâvin.
marchoug st. n. marc-houg: acc. sg. S 62,17 (Markbeschr.). (Grab-)Hügel als Grenzmarkierung: primum de Salu ... inde in Blenchibrunnon, inde ubar Sala in daz marchoug. Vgl. Karl Bischoff, Germ. *haugaz ‘Hügel, Grabhügel’ im Deutschen. Abh. d. Akad. d. Wiss. Mainz, Geistes- u. soz. wiss. Kl. 1975 Nr. 4, bes. S. 9—12.
-marclîhho vgl. untarmarclîhho.
gi-marko, auch gi-merko sw. m. (zum Nebeneinander von an- u. jan-Deklination vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 223 Anm. 2); vgl. got. gamarko f. (oder *gamarkon sw. v.? Vgl. Feist, Got. et. Wb. S. 192 u. Griepentrog S. 277 Anm. 12). — Graff II,849. ka-march-: nom. pl. -un Gl 2,104,50 (clm 19417, 9. Jh.; oder zu gimarkôn?); acc. pl. -un 743,29 (clm 14747, 9. Jh.); ga-: nom. pl. -un 123,69 (M). — ki-marachun: nom. pl. Gl 1,654,35 (Rb). ka-march-: nom. pl. -iun Gl 2,104,49 (2 Hss., darunter clm 14747,9. Jh.). Verschrieben: car-marchun: nom. pl. Gl 1,157,5 (R). Grenznachbar: camarchun eines chunnes finitimi vicini confines unius tribus Gl 1,157,5. kimarachun dine [Bd. 6, Sp. 295] finitimi tui [, qui te aedificaverunt, impleverunt decorem tuum, Ez. 27,4] 654,35. kamarchiun (1 Hs. noch sint) [non solum eorum (coepiscoporum), qui in tua sunt dioecesi constituti, sed etiam ad universos Carthaginienses ... vel eos, qui vicinis tibi] conlimitant (Hss. conliminant) [hic inde provinciis, Decr. Sir. XV p. 193] 2,104,49 (1 Hs. gimarkôn). 123,69 (Hs. noch sint; 5 Hss. zuomerken). kamarchun kapurun [omnes patentes et notos et] affines [: et propinquos et caros et amicos faceretis vobiscum concurrere? Pass. Caec. p. 339,44] 743,29.
markôn sw. v. (vgl. daneben merken), mhd. marken; as. markon, mnd. merken; afries. merkia; ae. mearcian; an. marka. — Graff II,849 f. march-: 1. sg. -on Gl 4,52,54 (Sal. a1, 5 Hss.). 53,35 (Sal. a1, 3 Hss.). Meineke, Ahd. S. 30,166 (Sal. a1); -en Gl 4,53,36 (Sal. a1, 3 Hss.; oder zu merken? Vgl. Parallelhss.); -o 62,59 (Sal. a1, 5 Hss.). 143,18 (Sal. c). Meineke, Ahd. S. 31,209 (Sal. a1); -e Gl 4,63,1 (Sal. a1); 3. sg. -ot 1,258,33 (R). Nk 391,10/11. 402,10 [32,5. 44,6/7]; 3. pl. prt. -otun Gl 2,759,31 (clm 14747,9. Jh.); ca-: part. prt. -ot 248,29 (Berl. Lat. 4° 676, 9. Jh.); ki-: dass. -ot 201,52. S 71,77 (Musp.). 226,22 (B); ke-: acc. sg. n. -ota Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 75,154 (Salzb. St. Peter a VII 2, Gll. 9. Jh.); nom. pl. m. -ote Ni 539,30 [51,22/23]; ge-: part. prt. -ot Gl 2,55,61 (2 Hss.). Nk 391,9 [32,3]. marc-: 1. sg. -on Gl 4,200,51; -o 3,333,15 (SH g, 2 Hss.); 3. pl. -ont 2,145,30 (Frankf. 64, 9. Jh.); ki-: part. prt. -ot 210,65; gi-: part. prt. nom. pl. n. -odiu 157,27 (-k-; Oxf. laud. misc. 436, Gll. 9. Jh. (?); -k-). 1) be-, abgrenzen: marco collimito terminum facio Gl 3,333,15 (1 Hs. merken). marchon definio (1 Hs. definitio) 4,52,54 (3 Hss. merken). marcho ł enton (1 Hs. nur marcho) finio 62,59 (3 Hss. nur entôn, 1 Hs. merken). 143,18. Meineke, Ahd. S. 31,209; mit Akk.: sint sie (sc. angulares) aber definite . i. kemarchote mit temo nomine omnis . so sint sie uuilon samint uuar Ni 539,30 [51,22/23]. iro marcha habit lengi âne breiti . daz ist ter reiz . ter marchot sia (die Ebene) in mittemin Nk 402,10 [44,6/7]. 2) bestimmen, festsetzen, beschließen: marchon destino 4,53,35 (2 Hss. merken). 200,51. Meineke, Ahd. S. 30,166. tiu marcha gat umbe alliu lebendiu . unz tara nemarchot homo nieht Nk 10/11 [32,5]; mit Akk.: gemarchot ist per decretum [zu: si in hoc vitae salo circumflantibus agitemur procellis, quibus hoc maximum propositum est pessimis displicere, Boeth., Cons. 1,3 p. 9,36] Gl 2,55,61. gimarkodiu [si tamen contentiosus adversus ea quae bene sunt] decreta [Cresc., Liber can. X p. 840] 157,27. camarchot deliberatum [fuerat ut apud beatum Januarium martyrem Praenestina via eius corpus poni debuisset, Greg., Dial. 4,26 p. 409] 248,29. kemarchota [unaquaeque (sc. anima) habeat ab ortu nativitatis in custodiam sui angelum] delegatum (Hs. deli-) [Hier. in Matth. 18,10, CCSL 77,159,572] Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 75,154. denne uerit er (der Richter) ze deru mahalsteti, deru dar kimarchot ist S 71,77. .. sin kimarchot quatuor psalmi cum antephonas terminentur 226,22. mit animali uuirdit uuitor gemarchot . tanne mit homine plus autem in genere quam in specie determinatio fit Nk 391,9 [32,3]. 3) bezeichnen, näher bestimmen: titulat marchot ł significat Gl 1,258,33. marcont [qui suo peccaverunt evidenter episcopo, excommunicati rationabiliter ab omnibus] aestimentur [Conc. Nic. V] 2,145,30; mit Akk.: kimarchot uuirdit [unde ipsum quoque episcopa- [Bd. 6, Sp. 296] tus officium boni operis expressione] definitur [Greg., Cura 1,8 p. 9] 201,52. 210,65. 4) aufzeichnen, vermerken: marchotun [tun illi stupentes ... diem et tempus] notant (Hs. -tabant) [sollicite requirentes, Greg. Turon., Mirac. Mart. 5 p. 898a] Gl 2,759,31. Komp. ginôtmarkôn; Abl. markônto, markunga. Vgl. merken.
ana-markôn sw. v., mhd. anemerken. — Graff II,850 f. ana-marcho: 1. sg. Gl 3,298,2 (SH d, Florenz XVI.5, 12. Jh.). angrenzen: collimito [terminum facio, Hbr. II,234,95]. Vgl. anamerken.
bi-markôn sw. v., mhd. Lexer bemarken. — Graff II,851. pi-marchot: 3. sg. Gl 1,228,1 (Ra). Verstümmelt: pi-marcho.: inf.? AJPh. 55,230 (clm 6293, 9. Jh.; vgl. Schulte, Gregor S. 184,74; n der Inf.-Endg. nach Schulte nicht mehr lesbar). festsetzen, bestimmen: pimarchot pepigit Gl 1,228,1. pimarchon [qua ex re pensandum est quia in hoc quoque mundo visibili nihil nisi per creaturam invisibilem] disponi [potest, Greg., Dial. 4,6, PL 77,329,24] AJPh. 55,230. Vgl. bimerken.
fora-markôn sw. v. fora-marcon: inf. Mayer, Glossen S. 8,18 (Augsb. K 10, Gll. 10. Jh.). vorher erfahren: foramarcon [ita nonnunquam egressurae animae possunt etiam mysteria coelestia non per somnium, sed vigilando] praelibare [Greg., Dial. 4,26, PL 77,361B]. |
| markôn
| | 1) be-, abgrenzen: marco collimito terminum facio Gl 3,333,15 (1 Hs. merken). marchon definio (1 Hs. definitio) 4,52,54 (3 Hss. merken). marcho ł enton (1 Hs. nur marcho) finio 62,59 (3 | | 2) bestimmen, festsetzen, beschließen: marchon destino 4,53,35 (2 Hss. merken). 200,51. Meineke, Ahd. S. 30,166. tiu marcha gat umbe alliu lebendiu . unz tara nemarchot homo nieht Nk 10/11 [32,5]; mit Akk.: gemarchot ist | | 3) bezeichnen, näher bestimmen: titulat marchot ł significat Gl 1,258,33. marcont [qui suo peccaverunt evidenter episcopo, excommunicati rationabiliter ab omnibus] aestimentur [Conc. Nic. V] 2,145,30; mit Akk.: kimarchot uuirdit [unde ipsum quoque episcopa | | 4) aufzeichnen, vermerken: marchotun [tun illi stupentes ... diem et tempus] notant (Hs. -tabant) [sollicite requirentes, Greg. Turon., Mirac. Mart. 5 p. 898a] Gl 2,759,31. | | bi-markôn
| | Verstümmelt: pi-marcho.: inf.? AJPh. 55,230 (clm 6293, 9. Jh.; vgl. Schulte, Gregor S. 184,74; n der Inf.-Endg. nach Schulte nicht mehr lesbar). |
|