| - masco
- mascoht, adj.
- masmolt’a
- maspalter
- mass-
- massa, st. f.
- massa
- masscun
- masse
- masser
- mast1, st. m.
- mast2, st. m.
- mastboum, st. m.
- mastfogal, st. m.
- mastfugal, st. m.
- masthafta, st. sw.?
- mastig-
- mastigboum, st. m.
- mastihhi, st. n.
- mastic, mhd. m.
- masticöl, mhd. st. n.
- mastohso, sw. m.
- mestohso, sw. m.
- masz-
- masze
- mat
- matdū
- -mâte
- mater(a)na, sw. f.
- matrana, sw. f.
- mat(e)reia, sw. f.
- materslecco
- materslekko
- matigo
- matoscrec, st. m.
- matscrec
- matta, sw.
- mattelecha
- matten
- ir-mattên, sw. v.
- mattinon
- mattuc, ae. st. m.
- matzer
- maū
- maulberbaum, frühnhd.
- mausar
- mayn
- maz, st. n.
- maz-
- -mâz
- -mâz
- mâʒ, mhd. st. n.
- mâza, st.
- mazalderboum
- -mâzalt
- mazedisc, adj.
- mazelich
- gagan-mâzen, sw. v.
- mazer
- -mâzfast
- -mâzfluot
- maʒgenôʒe, mhd. sw. m.
- maʒgenôʒ, mhd. st. m.
- mazhaldera
- mazhaltra
- mazholter
- -mâzi
- gi-mâzi, adj.
- -mâzî
- mâzianisc, adj.
- mâzianitisc, adj.
- mâzîg, adj.
- mâzîgheit, st. f.
- mâzgî, st. f.
- mâzîgo, adv.
- mazleid, adj.
- mazleidî, st. f.
- mâzlîh, adj.
- -mâzo
- mazolderboum
- mâzôn, sw. v.
- -mâzôn
- gagan-mâzôn, sw. v.
- mazsahs
- mâzseil, st. n.
- mazthalpm
- mazuldra
- ..mazun
- -mâzuuizzo
- mazza
- mazzaldrimo
- mazzalt(a)ra, st. sw. f.
- mazzolt(a)ra, st. sw. f.
- mazzaltar, , st. sw. f.
- mazzoltar, st. sw. m.
- mazzaltarboum, st. m.
- mazzoltarboum, st. m.
- mazzalt(a)rîn, adj.
- mazzimos
- -mazzo
- gi-mazzo, sw. m.
- mazzoltar
- mazzolt(a)ra
- mazzoltarboum
- mazzu
- mazzuiza
- mceszuna
- chlo
- me
- me
- me..
- me..
- m:a
- mechtig
- med-
- medamari
- medc
- meddo
- mede(-)
- medela, mhd. st. sw. f.
- medelger
- medelscaffon
- medescafdari
- mediære, mhd. st. m.
- mediiot
- medili1, st. n.
- medili2
- -medili
- medilla, st. sw. f.
- medili2, st. n.
- medo
- mêdon, as. sw. v.
- megedebluome, mhd. sw. m. f.
- megedistele, mhd.
- megheblumē
- -megî
- megin, adj.
- megin, st. n.
- meginîg
- meginîgo
- meginkraft
- gi-meginôn, sw. v.
- ir-meginôn, sw. v.
- ubar-meginôn, sw. v.
- megiriht
- meh
- mehs, as. st. n.
- meid-
- meidamsporo, sw. m.
- meidebluome
- meidi
- meierambet, mhd. st. n.
- meierse, mfrk. sw. f.
- meigelana
- meigere
- meigil
- meil, st. n.
- meila, st. sw. f.
- meilhaft, adj.
- meiligôn, sw. v.
- mein, adj.
- mein, st. n.
- mein
- mein
- gi-mein
- meina, st. f.
- gi-meina, sw. f.
- -meinde
- meindi
- meineid, st. m.
- meineidîg, adj.
- fir-meinen1, sw. v.
- meinen, sw. v.
- bi-meinen, sw. v.
- fir-meinen2, sw. v.
- fora-bi-meinen, sw. v.
- gi-meinen, sw. v.
- zuo-bi-meinen, sw. v.
- meinento, adv.
- gi-meinento, adv.
- meinfirlor, st. m.
- meinflore
- meinfol, adj.
- meinfollida, st. f.
- meinfollîh, adj.
- meinfullîg
- meinhuor, st. m. n.
- -meini
- gi-meini, adj.
- gi-mein, adj.
- gi-meinî, st. f.
- meinida, st. f.
- -meinida
- bi-meinida
- bi-meinidî
- fir-meinida
- fir-meinidî
- gi-meinida1
- gi-meinidî
- gi-meinida2
| | masco s. masca.
mascoht adj., nhd. (älter) maschicht. mascohtemo: dat. sg. m. n. Gl 2,349,34. ebda. Anm. 8 (undeutlich; beide Carlsr. Aug. CCXVII, 9. Jh.). Maschen habend: mascohtemo, darunter undeutlich mascohtemo [fratres Iacobum Iohannemque marinis insidias gregibus] maculoso [innectere textu ut vidit, Juv. 1,431] Gl 2,349,34 mit Anm. 8 (zur Bed. des lat. Lemmas vgl. DML I,1675b).
masmolt’a, maspalter Gl 3,41,10. Add. II,83,2 s. AWB mazzalt(a)ra.
mass- s. mazz-.
massa st. f., mhd. nhd. Lexer masse; mnd. mnl. masse; aus lat. massa, vgl. Franz S. 36, Kluge, Et. Wb.24 S. 602. — Graff II,861. massa: acc. sg. Gl 4,153,9 (Sal. c). Nb 177,2 [149,9]; acc. pl. Gl 1,404,25 (M). massa Beitr. (Halle) 85,232,7 ist lat. (vgl. Hertenstein, Ahd. S. 152 Anm. 101), wohl auch massa Gl 2,14,68. 519,26 Anm. 14 u. möglicherweise 1,591,30 (vgl. Steinm. z. St.). 1) Masse, Klumpen: pizzen (vgl. Ahd. Wb. 1,1165) ł pallon ł massa offam Gl 4,153,9; — spez.: geknetete Masse: massa figen [Abigail ... tulit ... centum ligaturas uvae passae, et ducentas] massas caricarum [1. Reg. 25,18] Gl 1,404,25 (3 Hss. giknet fîgôno, 1 Hs. nur giknet, 1 Hs. knet fîgôno, 6 Hss. rasta fîgôno, 3 Hss. nur fîgôno). 2) ungeformter (Grund-)Stoff: si (Philosophia) meinet tia samenthaftigun massa . dia er ze erest teta . an dero nieht keskeidenes neuuas [vgl. vocat illam informem materiam . quae in mente dei in primordio fuit antequam mundus fieret, Rem.] Nb 177,2 [149,9].
massa Gl 4,54,2 s. AWB mâza.
masscun Gl 5,30,31 s. masca.
masse Gl 4,183,61 s. AWB mâsa.
masser Gl 3,682,15 s. AWB masar.
mast1 st. m., mhd. nhd. mast; as. mast, mnd. mast f. m., mnl. mast m.; ae. mæst. — Graff II,881. mast: nom. sg. Gl 2,244,26 (2 Hss., darunter Fulda Aa 2,9. Jh.). 708,56. 3,164,40 (SH A, 5 Hss.). 217,31 (SH B). 369,58 (Jd). 658,24. 715,18. 4,314,43. 5,31,33 (Vat. Reg. 251, Hs. 9. Jh.). Hbr. I,363,279 (SH A). JEGPh. 20,385 (Sg 299, 9. Jh.; nach Gl 2,245,50); gen. sg. -]es Gl 4,339,9. AJPh. 55,232. Beitr. (Halle) 85,238 (2 Hss.; nach Gl [Bd. 6, Sp. 315] 2,673,62); acc. sg. -] Gl 2,655,36. 709,3; dat. pl. -]in 23,42 (2 Hss.). 4,150,18 (Sal. c). [Ae. ist: mest: nom. sg. Gl 2,244,26 (Ld.; vgl. dazu Michiels S. 16, v zur Markierung der Volkssprachlichkeit).] Mast, Mastbaum: mastin [deponens carbasa] malis [Aldh., De octo princ. vit. 2807] Gl 2,23,42 (1 Hs. mastboum). mest [ex navi clavi perditi,] arbor [abscissa est, Greg., Dial. 3,36 p. 357] 244,26, z. gl. St. mast quae sursum erigitur JEGPh. 20,385 (nach Gl 2,245,50). mast [Aeneas ... ingenti ... manu] malum (vgl. malus, arbor navis, Serv.) [de nave Seresti erigit, Verg., A. V,487] Gl 2,655,36. 708,56 (Hs. malus). mast [qui fixit harundine] malum [ebda. 544] 709,3. mast malus arbor navis quae vela sustinet [Hbr. I,363,279] 3,164,40 (im Abschn. De partibus navium et armamentis). Hbr. I,363,279. Gl 3,217,31. mast malus 369,58 (im Abschn. Res navales). 658,24. 715,18. 4,150,18. mast malus [navis masculinum, malus arbor frugifera femininum est, Beda, De orthogr. VII,280,8] 314,43. mastes [cum ... fracta ... veliferi sonuerunt pondera] mali [Lucan 1,500] 339,9. mast [intremuit] malus [, gemuit sub pondere cumba, vela cadunt, Proba 559] 5,31,33. mastes [sagitta ... infigitur arbore] mali [Verg., A. V,504] Beitr. (Halle) 85,238 (nach Gl 2,673,62); — Fehlglossierung: mastes [quotiens ... ipse] carinae [eius supersederat, Greg., Dial. 4,57, PL 77,424D] AJPh. 55,232 (vgl. Schulte, Gregor S. 235,170).
? mast2 st. m.; vgl. mhd. mast st. m. f. n., nhd. mast f., mnd. mast f., mnl. mast, ae. mæst (alle in anderer Bed.). — Graff II,882 s. v. mast adj.? masta: acc. pl. Npgl 77,31; anders Splett, Ahd. Wb. I,2,603 u. Neese S. 203, die kongruent zum Lat. ein Adj. ansetzen. Dagegen spricht die im Akk. Plur. eines Adj. in Npgl nur selten belegte Endg. -a, doch vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 248 Anm. 9. Nach Sehrt, N.-Wortsch. S. 354 wäre außerdem nach iro (s. u.) die schwache Flexion zu erwarten (vgl. auch Wilm., Gr. 3 § 353,3). feister Mensch (zur Bed. vgl. Sehrt, N.-Glossar S. 129): vnde ferlos er (Gott) iro manige. Alde iz chit pingues eorum (iro masta) . i. qui erant superbi inter eos (daz nennit diedir hohfertich uuarin under in) et occidit plurimos eorum [vgl. plurimos eorum, vel sicut nonnulli codices habent pingues eorum, Aug., En.]. Vgl. mastihhi, mesten, mestî. |
| |