Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
gi-meinento bis gi-meinî (Bd. 6, Sp. 356 bis 361)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis gi-meinento adv.; vgl. mhd. gemeinen sw. v.Gemeinschaft haben mit’ (vgl. Lexer, Hwb. 1,841).
ke-meinendo: Npw 101,10.
in Gemeinschaft: ih ascun az also brot unde min trinchen mit uueinode miscto. uuio? kemeinendo mit den riuuuenten (Np communicando, Npgl kemeinsamonto).
 
Artikelverweis 
meinfirlor st. m.
mein-flore: dat. sg. S 147,14 (BB).
Mord: ich habe gisundot in aller slahte huore: ... an demo mortode des unsuangirtuomis, und an demo meinflore ioh an dero girride miner giburte.
 
Artikelverweis 
meinflore S 174,14 s. AWB meinfirlor.
 
Artikelverweis 
meinfol adj., mhd. Lexer meinvol; as. mênfull; ae. mánfull; an. meinfullr. — Graff III,481 f.
mein-fol: Grdf. Gl 1,141,15. 230,4 (beide R). Sweet, OET S. 4,5 (Erf. Gl. 42, 9. Jh.); nom. sg. m. -]ler Gl 2,315,71 (Jb-Re); dat. sg. m. n. -]lemo 1,215,22 (R); -]lin 4,331,13 (Prag, Domkap. O. 83, 8. Jh.); nom. pl. n. (oder sg. f.?) -]liu 1,147,22 (R).
frevelhaft, schändlich: meinfol flagitiosus Gl 1,141,15. funestus 147,22. nefarius 215,22. profanus 230,4. flagitiosus [ohne Kontext, zu: Greg., Hom.] 2,315,71. enti desemu meinfollin [sunt multi in Anglorum gente, qui ...] huic nefando [coniugio dicuntur admixti, [Bd. 6, Sp. 357] Greg., Ep. II,336,2] 4,331,13. meinfol infandus Sweet, OET S. 4,5.
Abl. meinfollîh, mênfullig as.; meinfollida.
 
Artikelverweis 
meinfollida st. f.; vgl. ae. mánfulness.
mein-follida: acc. sg. Ernst, Griffelgl. S. 487,73 (clm 6277, Hs. 9. Jh.).
frevelhafte Tat: meinfollida [ponderosus vero est, ... qui nequaquam quidem usque ad] opus nefarium [rapiditur, sed eius animus voluptate luxuriae sine ullo repugnationis stimulo delectatur, Greg., Cura 1,11, PL 77,26B].
 
Artikelverweis 
meinfollîh adj.; ae. mánfullíc. — Graff III,483.
mein-fol-lihc: Grdf. Gl 2,319,3; -lihin: dat. sg. n. 221,7 (clm 18550a, 9. Jh.).
frevelhaft, schändlich: za demo meinfollihin uuerche [ponderosus vero est, ... qui nequaquam quidem usque] ad opus nefarium [rapitur, Greg., Cura 1,11 p. 13] Gl 2,221,7. meinfollihc profanum [ohne Kontext; zu: ders., Hom.] 319,3.
 
Artikelverweis 
meinfullîg s. AWB mênfullig as.
 
Artikelverweis 
meinhuor st. m. n.
mein-huore: dat. sg. S 147,12 (BB).
Unzucht: ich habe gisundot in aller slahte huore: ... in sippimo huore, in manigemo meinhuore, in allen huorminnon.
 
Artikelverweis 
-meini vgl. auch unmeini.
 
Artikelverweis 
gi-meini, auch gi-mein adj., mhd. gemein(e), nhd. gemein; as. gimêni, mnd. gemêine, mnl. gemeen; afries. gemēne; ae. gemǽne; got. gamains. — Graff II,782 ff.
ki-meinn-: dat. sg. f. -ero Gl 4,335,9 (clm 6324, Hs. 9. Jh.).
ke-mein-: Grdf. -e Nb 89,18/19. 161,27. 230,19/20. 264,27 [77,22. 136,19. 185,19. 206,30]. Ni 543,29 [55,26]. Nk 367,3. 385,30. 388,24. 391,20. 401,3. 20. 22 (3) [3,4. 26,8. 29,10. 32,13. 42,23. 43,15. 17—21]. Np 103,10. Npgl 64,7. 103,10. 17; nom. sg. n. -a Np 77,64; dat. sg. f. -ero Nk 405,24 [47,14]; acc. sg. n. -e Nb 337,10 [255,3]; acc. sg. f. -a Ni 499,16 [3,26]. Nk 371,4 (Hs. B = S. CXII,2; :k-, Doppelpunkt vor k wohl Korrekturzeichen, vgl. Ausg. K.-T.). 398,7/8 [8,8 Anm. 39,27]; -e Nb 16,23 [13,20]; nom. pl. m. -e Nk 410,12 [52,13/14]; nom. pl. f. -e Nb 190,28 [159,26]; acc. pl. f. -e 63,6 [52,30]; chi-: Grdf. -i I 41,13/14; acc. sg. f. -e 20; gi-: Grdf. -i O 1,2,10. 2,3,39. 3,9,12. 16,46. 20,172. 4,4,45. 5,16,41. 20,2. 23,248. Oh 166. Ol 5. Npw 148,16; -e Npgl 75,12; gen. sg. f. -un S 7,60 (Hildebr.); acc. sg. m. -an O 2,2,2; nom. pl. m. -en Npw 132,2; ge-: Grdf. -i Gl L 785. Npw 35,8; -e S 119,23 [K.-T. 7,314,13]. 121,21/22. Nb 56,11. 240,15. 246,20. 292,24. 335,22. 344,15. 348,11 [46,17. 192,1. 195,28. 224,21. 254,1. 259,25. 262,11]. Nc 818,7 [137,2]. Ni 549,6 [61,13]. Nk 368,23. 30. 369,14. 15. 375,7. 387,6. 389,23. 27. 399,25/26. 400,15. 26. 402,2/3 (Hs. B). 426,15. 427,2 [5,4. 12. 6,5 (2). 13,11. 27,19. 30,10/11. 15. 41,16. 42,6. 16. 43,22. 69,14. 70,4]. NpNpw 43,20. Np 35,8. 96,7. 11 (2). 148,14; Nk 402,2/3 (Hs. A = S. CXIX,14) [43,22 Anm.]; nom. sg. f. -a Nk 401,18 [43,13]. NpNpw Fides 40; gen. sg. f. -ero Gl 2,56,15 (2 Hss.); dat. sg. m. -emo S 153,3; dat. sg. n. -emo Nb 63,2 [52,27]; dat. sg. f. -ero Nk 401,18. 402,16. 405,14. 22/23 [43,13. 44,12. 47,2. 12]; acc. sg. m. -en Nc 734,7. 818,12 [50,15/16. 137,6]. Nk 370,9 [7,8]; acc. sg. f. -a Nb 75,26 [65,4]. Nk 368,13. 370,10. 371,4 (Hs. A). 399,19. 400,18 [4,18. 7,8. 8,8. 41,10. 42,9]. NpNpw 105,5. Np 65,1. 69,2; -e Nb 103,18 [89,28]; -un [Bd. 6, Sp. 358] NpNpw Fides 1; nom. pl. n. -iu Nk 403,18 [45,11]; gen. pl. f. -ero Nb 65,11 [55,1]; dat. pl. -em Gl 2,146,46 (Frankf. 64, 9. Jh.); -en Nb 177,31 (Hs. D = S. CIV,3) [150a,4]; acc. pl. n. -en Ni 516,5 [23,16/17]; acc. pl. f. -e Nb 25,28. 27,7 [21,9. 22,10]. — gi-men-: dat. sg. m. n. -ion Gl 4,295,25 = Wa 54,8/9 (Ess. Ev.); [dat. pl. -on Wa 34,12. 43,1;] ge-: Grdf. -e 3,715,52 = 421,34.
gi-mein: Grdf. Gl 2,465,8 (Paris Nouv. acqu. lat. 241, Hs. 11. Jh. clm 14395, Hs. 10. Jh.). Hbr. I,294,341 (SH A). II,128,21 (SH a1).
Wohl hierher, verkürzt geschr.: niu: nom. sg. f. Mayer, Glossen S. 59,18 (clm 4542, Hs. 9. Jh.).
1) (mehreren Personen, Sachen oder abstrakten Größen) gemeinsam, sie in gleicher Weise betreffend, (für sie) gleich: kimeinnero [dies aliqui constituti sunt, ut in unum omnes pariter convenirent, ut ex conspectu] mutuo [et fides crescat, et laetitia maior oriatur, Is., De off. 1,36 p. 771] Gl 4,335,9. nu dih es so wel lustit gudea gimeinun S 7,60. huuanda dhar ist in rehteru chilaubin allero uuesan chimeini quia in fide communis est conditio omnium I 41,13/14. dhea herostun mit dheru smelerun dheodu eigun dhar chimeine lerunga principes cum subiectis plebibus communem habent doctrinam 20. duet rehtaz urdeili uns zuein (sc. Moses u. mir, Jesus) hiar gimeini O 3,16,46. si conpascuus ager est . licet conpascere. Taz chit . ist diu uueida gemeine . so muoz man sia gemeinlicho niezen Nb 56,11 [46,17]. (thie herosten) dero namen diu himeltougeni neuuolta geliutparet uuerden . unde in gemeinen namen gab fone einratigi . uuanda sie alliu ding sament Ioue keheizent nomen eis consensione perfecit Nc 734,7 [50,15/16]. ih sago dir daz ouh tannanuz ein affirmatio alde ein negatio neuuirdet . ube ein nomen gemeine funde ist manigen dingen diu ein speciem nieht keuuurchen nemugen dico etiam non fieri unam affirmationem vel negationem . si unum nomen commune positum sit multis rebus Ni 549,6 [61,13]. tie sint kenammen . dero namo ecchert kemeine . unde gelih ist aequivoca dicuntur quorum nomen solum commune est Nk 367,3 [3,4]. sie (Johannes Baptista u. Johannes Evangelista) mag man bede heizin homo unde animal . unde dannan habent sie gemeina diffinitionem habent et communem definitionem . quia uterque Iohannes est animal rationale mortale 368,13 [4,18]. sie heizent kemeinlicho animalia . unde samogemeine (l. samo gemeine) zala ist . taz sie daz sin . subaudis . taz sie heizint est eadem ratio substantiae 30 [5,12]. tie selben namen gebent sie iro speciebus . i. subalternis generibus . mit tien siu gemeina diffinitionem habent 371,4 [8,8]. tiu teil dero zalo . nehabint neheina gemeina marcha . tiu siu zesamene hefte partium etenim numeri . nullus est communis terminus ad quem copules particulas eius 399,19 [41,10]. uzer demo einen stupfe . der beuore uuas kemeine in hunc modum 401,3 [42,23]. sie stiftent monasteria an iro eigenen . daz darinne si . sanctorum fratrum communio (kemeine lib) Npgl 103,17; ferner: Nk 368,23 (communis). 369,14. 15. 370,9. 10. 399,25/26 (communis). 400,15. 18. 26 (alle communis). 401,18 (2, 1. Stelle communis). 20. 22 (3). 402,2/3. 16 (communis). 403,18. 405,14. 22/23 (beide communis). 24 [5,4. 6,5 (2). 7,8 (2). 41,16. 42,6. 9. 16. 43,13 (2). 15. 17—21. 22. 44,12. 45,11. 47,2. 12. 14]; — erw. mit Präp.verb. mit + Dat. d. Pers.: tho santa got giwaran gomon filu maran, man mit uns gimeinan O 2,2,2; — erw. mit abstr. Dat./Dat. d. Pers./Sache: tiz ist tiu minna fone dero ih sago . diu in allen (sc. allem, was Gott geschaffen hat) gemeine ist hic est amor cunctis com- [Bd. 6, Sp. 359] munis Nb 292,24 [224,21]. uernim daz infinitum nomen kemeine ist . ioh infinito subiecto . ioh infinito predicato Ni 543,29 [55,26]. tiu einluzziu sint . so Aristarchus ist . unde sin grammatica . tiu neuuerdent kesprochen uone demo underen taz ist in gemeine simpliciter autem quae sunt individua . et numero singularia . de nullo subiecto dicuntur Nk 375,7 [13,11]. allen substantiis ist kemeine . neuuesin an demo underin . s. uuanda sie accidentia nesint commune est autem omni substantiae in subiecto non esse 385,30 [26,8]. substantiis . s. secundis unde differentiis ist kemeine . uone iro subiectis kesprochen uuerdin uniuoce inest autem substantiis et differentiis . ab his omnia univoce praedicari [vgl. quod his (subiectis) cum differentia commune est, Boeth., Comm. Cat.] 388,24 [29,10]. diu heili ist temporalis . diu in (den Menschen u. den Tieren) gemeine ist [vgl. ut non solum hominibus, sed et iumentis detur ... ista carnalis et temporalis salus, Aug., En.] NpNpw 35,8. dien du potentatum miraculorum gabe . dien du allen communis (kemeine) pist . unde medius Npgl 64,7; ferner: Nk 389,27. 391,20. 426,15 (beide inesse). 427,2 [30,15. 32,13. 69,14. 70,4]. NpNpw 43,20. 148,14 (= Npw 16). Np 96,11 (2). Npgl 75,12 (communis); — gimeini habên (mit/sament + pronom./abstr. Dat./Dat. d. Pers.): etw. mit jmdm./ einer Sache gemeinsam haben: chit ouch dara zuo risibile. Taz nehabet er (der Mensch) mit nehenemo gemeine S 119,23 [K.-T. 7,314,13]. alle geluste habent taz kemeine . daz sie die nietegen gertendo . iagont ze dero tate hoc habet omnis voluptas . stimulis agit furentes [vgl. hoc est proprium omni voluptati, Rem.] Nb 161,27 [136,19]. disa dige habe (mannelih) gemeina sament martyribus Np 69,2; ferner: Nb 335,22 [254,1]. Nk 387,6. 389,23 (communis) [27,19. 30,10/11]; — gimeini uuesan/sîn, mit Dat. d. Person/abstr. Dat.: jmdm./ einer Sache zuteil sein: ih biginne redinon, ... wio thiu selba heili nu ist worolti gimeini O 1,2,10. thiu kraft (sc. die Heil- u. Wunderkraft Christ) ist iu (den Jüngern) gimeini 5,16,41. gizellen will ih suntar ... thaz selba urdeili, thaz worolti ist gimeini 20,2; ferner: 3,9,12. 4,4,45. 5,23,248. Oh 166. Ol 5; gimeini tuon, mit abstr. Akk. u. Dat. d. Person/abstr. Dat.: jmdm./einer Sache etw. zuteil werden lassen: thera sela deta er (Christus) gimeini thes lichamen heili O 3,20,172. daz du uns alten iro (sc. des niuuuen tietes) freuui gemeina tuoest NpNpw 105,5.
2) (durch Gemeinsames, Gemeinsamkeit) bekannt, vertraut, lieb: gimein [conscendunt (Fides et Concordia) apicem: mox et sublime tribunal par sanctum] carum [-que sibi supereminet aequo iure potestatis, Prud., Psych. 737] Gl 2,465,8. uone imo (Christus) chumit daz tou, daz ist diu gnada. also diu gotis gnada diu an dia chint chumit dere christenheite, also sin dia gimeinen pruodera Npw 132,3 (Np giminni); — wohl prädik. (mit zu ergänzendem bin oder uuesan sal): gimeini [ad excusandas excusationes in peccatis cum hominibus operantibus iniquitatem et non] communicabo [cum electis eorum, Ps. 140,4] Gl L 785 (vgl. Ausg. van Helten z. St. = Gl L 311); — im Einklang stehend mit: tu geheftest tia sela zu dien iro gemeinen liden unde zeteilest sia after dien tu conectens mediam animam . resolvis per consona membra . i. conectis et resolvis animam per consona membra Nb 177,31 (Hs. D = S. CIV,3) [150a,4] (Hs. A giminni).
3) einer Gesamtheit oder Allgemeinheit zukommend: allgemein, gesamt, ganz: in ire (gotes burg) ist der gotes skimo der sie al durluhtet in gemeinemo [Bd. 6, Sp. 360] nuzze S 153,3. therer (Christus) ist iuer heili joh salida gimeini O 2,3,39. nemuoto nieht eino in gemeinemo riche . dinero rihti zelebenne locatus intra commune omnibus regnum . ne desideres vivere proprio iure Nb 63,2 [52,27]. iuuer rihtuom . neist anderesuuio nieht kemeine . er neuuerde zeteilot vestrae vero divitiae . nisi comminutae . in plures transire non possunt Nb 89,18/19 [77,22]. anderiv (libertas) ist ... tiu in ioh chuningliches keuualtes inbindet . unde er âne gemeine ea . neheinen geduuing nehabet 103,18 [8,28]. ih meino daz firmamentum . daz kemeine ring ist . allero dero anderro sternon . die in heitero naht skinent circulum astri . quocumque micans nox pingitur 230,19/20 [185,19]. tie den ferlazent . ter gemeine ende ist . alles testir ist . tie habent sih tes uuesennes keloubet qui relinquunt communem finem omnium quae sunt . pariter quoque esse desistunt 240,15 [192,1]. so uuirt fone enero geuualte . unde fone dirro gefolgenne . allen menniskon sunderig . und gemeine huotare gesezzet ... ten gemeinen betont tie liute sament generalis omnium praesul . et specialis singulis mortalibus genius admovetur ... populi genio supplicant . cum generalis poscitur Nc 818,7. 12 [137,2. 6] (vgl. beide 7). an daz ende siehet diz frosang ... gemeina resurrectionem gentibus et iudeis . uuider dien Iudon . die sia in selben gehiezzen . unde gentibus fersageton [vgl. mater ecclesia spem generalis resurrectionis ... laeta decantat, Cass.] Np 65,1. Ofni unde Finees filii Heli lagen in uuige . noh sar iro uuiteuua dero einiu an demo chintpette irstarb . neuuurden geuueinot. Daz kemeina leid neliez sie 77,64. ube iuh uuellen homines peton . so zeigont in ze imo . uuanda er gemeine got ist . den ir unde sie beton sulent 96,7. dero apostolorum lera ist kemeine Np 103,10. daz medium ist . daz ist commune (souuaz in mittimin . ist . daz ist kemeine) Npgl ebda.; ferner: Nb 25,28. 27,7 (beide communis). 65,11. 75,26 [21,9. 22,10. 55,1. 65,4]; [hierher wohl auch: te than gimenon alemoson . te thero missa sancte Marie vi modios Wa 43,1;] — in best. Verbindungen: gimeini gilouba die christliche Glaubenslehre: souuer gehalten uuile sin . demo ist durft fore allen dingen . daz er habe die gemeinun gelouba quicumque vult salvus esse . ante omnia opus est . ut teneat catholicam fidem NpNpw Fides 1; ferner: 40 (catholica fides); gimeini uuîb Prostituierte: gemene wif meretrix (Hs. noch scortum, vgl. Nd. Wort 16,84,43 Anm.) Gl 3,715,52 = 421,34. gemein wip lupa vel meretrix vel fornicatrix vel scortum Hbr. I,294,341. nonaria meretrix II,128,21.
4) öffentlich: gemeinero [hanc igitur auctoritatem secutus quod a te inter secreta otia didiceram transferre in actum] publicae [administrationis optavi, Boeth., Cons. 1,4 p. 11,23] Gl 2,56,15.
5) üblich, gewöhnlich, weitverbreitet: gemeinem [si quis virorum ... amictu pallii utitur, quasi per hoc habere se iustitiam credens: et despicit eos, cui cum reverentia birris, et aliis] communibus [et solitis utuntur, anathema sit, Conc. Gangr. LXX p. 124] Gl 2,146,46. gimenion ut a vita vulgari segregatus voluntatem sequeretur sui conditoris (vgl. Gallée, Sprachdenkm. S. 42) [Randgl. zu: apprehensa manu caeci, eduxit eum extra vicum, Marc. 8,23] 4,295,25 = Wa 54,8/9. ungehuht habet er geuangen. Kemeine suht tero auuizzonton communem morbum inlusarum mentium Nb 16,23 [13,20]. kemeine sigeera uuaren . allero uictorum palmę in manibus ... tie aber eteuuaz filo tuomliches ketaten ... dien gab man eina tiura houbetzierda 190,28 [159,26]. fone diu ist taz selba guot allero menniskon taten erboten . samoso [Bd. 6, Sp. 361] gemeine lon est igitur ipsum bonum propositum humanis mentibus . veluti commune premium 246,20 [195,28]. daz kot euuig si . daz ist allero redohaftero gemeine gelubeda est igitur commune iudicium omnium ratione viventium . deum aeternum esse 348,11 [262,11]; — [spez., bez. auf einfache Klosterinsassen (in Abgrenzung zur Äbtissin): van Meclan Fizo en malt erito then gimenon iungeron Wa 34,12].
6) generell, allgemein (im Gegensatz zu speziell, besonder, in philosophisch-logischem Zushg.): gimeiniu [quia homo] commune [omnium nostrum vocabulum est, Greg., Hom. II,25, PL 76,1192D] Mayer, Glossen S. 59,18. nomini quot accidunt? uui manegiu uolgent temo nomini? VI. Quę? qualitas te uuilichi. quę? subauditur ubiz eigen si alde gemeine, ter substantię alde des accidentis S 121,21/22. taz heizet communis locus an iogelichemo statu . taz man niomannen nemmendo . kemeine achuste luzzet [vgl. communis vero locus generaliter in facti crimen praeponitur, Is., Et.] Nb 63,6 [52,30]. turpitudo ist kemeine namo allero uitiorum . also honestas ist allero uirtutum 264,27 [206,30]. uuanda Socrates . unde Plato unde Demostenes . neguuinnent niomer sament ein gemeine bilde daz man sehen muge quod enim est sensibile . vel imaginabile . id non posse esse universum 344,15 [259,25]. nah periermeniis . sol man lesen prima analitica . tar er beidero syllogismorum kemeina regula syllogisticam heizet [vgl. pervenitur ergo a genere ad species ita ut in eo libro Aristotiles quem prima analytica appellavit syllogisticam generaliter comprehendat, Gr.] Ni 499,16 [3,26]. tisen sibenen (quantitatibus) sint kemeine namen . magnum . paruum . multum . exiguum . longum . breue Nk 410,12 [52,13/14]; ferner: Nb 337,10 [255,3]. Ni 516,5 [23,16/17] (universalis); — substant.: dicamus si placet genus taz kemeina . species taz sunderiga Nk 398,7/8 [39,27].
Abl. gimeinlîh, gimeinsam; gimeinlîhhn, -lîhhô, gimeino adv.; gimeino sw. m., gimeinscaf, gimeina, gimeinî, gimeinida2, -idî2; vgl. AWB gimeinento, ?meinscaf, ungimein.

[Nässl]


 
Artikelverweis gi-meinî st. f., mhd. gemeine st. f., frühnhd. gemeine st. sw. f. (vgl. DWb. IV,1,2,3220), nhd. dial. bair. gemain Schm. 1,1613; mnd. gemêine, mnl. gemene f. n.; got. gamainei; vgl. afries. mēne f. n. (?), ae. gemána m. — Graff II,784.
ki-mein-: nom. sg. -i Gl 4,15,21 (Jc); ge-: acc. sg. -e S 357,15. Npw 35,6.
1) Gemeinschaft: ich ... gloube die gemeine allir gotis heiligin S 357,15.
2) in der Präp.verb. in gimeinî in adverbialem Gebrauch: gemeinsam, ohne Unterschied: trohtin, in himeli ist din gnada diu fore allen gnadon ist, dia du dinen heiligen gibest: andero gnada die in erda sint, gibest du in gemeine ubelen unde guoten Npw 35,6 (Np gimeina).
3) Glossenwort: kimeini participatio Gl 4,15,21 (zu 1?).
Vgl. gimeina.

 

gi-meini
 1) (mehreren Personen, Sachen oder abstrakten Größen) gemeinsam, sie in gleicher Weise betreffend, (für sie) gleich: kimeinnero [dies aliqui constituti sunt, ut in unum omnes pariter convenirent, ut ex conspectu]
 2) (durch Gemeinsames, Gemeinsamkeit) bekannt, vertraut, lieb: gimein [conscendunt (Fides et Concordia) apicem: mox et sublime tribunal par sanctum] carum [-que sibi supereminet aequo iure potestatis, Prud., Psych. 737] Gl
 3) einer Gesamtheit oder Allgemeinheit zukommend: allgemein, gesamt, ganz: in ire (gotes burg) ist der gotes skimo der sie al durluhtet in gemeinemo nuzze S 153,3. therer (Christus) ist iuer heili joh salida gimeini O
 4) öffentlich: gemeinero [hanc igitur auctoritatem secutus quod a te inter secreta otia didiceram transferre in actum] publicae [administrationis optavi, Boeth., Cons. 1,4 p. 11,23] Gl 2,56,15.
 5) üblich, gewöhnlich, weitverbreitet: gemeinem [si quis virorum ... amictu pallii utitur, quasi per hoc habere se iustitiam credens: et despicit eos, cui cum reverentia birris, et aliis] communibus [et solitis utuntur, anathema sit, Conc. Gangr.
 6) generell, allgemein (im Gegensatz zu speziell, besonder, in philosophisch-logischem Zushg.): gimeiniu [quia homo] commune [omnium nostrum vocabulum est, Greg., Hom. II,25, PL 76,1192D] Mayer, Glossen S. 59,18. nomini
 
gi-meinî
 1) Gemeinschaft: ich ... gloube die gemeine allir gotis heiligin S 357,15.
 2) in der Präp.verb. in gimeinî in adverbialem Gebrauch: gemeinsam, ohne Unterschied: trohtin, in himeli ist din gnada diu fore allen gnadon ist, dia du dinen heiligen gibest: andero gnada die in erda sint, gibest du in
 3) Glossenwort: kimeini participatio Gl 4,15,21 (zu 1?).