| - gi-meinî, st. f.
- meinida, st. f.
- -meinida
- bi-meinida
- bi-meinidî
- fir-meinida
- fir-meinidî
- gi-meinida1
- gi-meinidî
- gi-meinida2
- gi-meinidî
- fora-gi-meinidôn, sw. v.
- fir-meinisôn, sw. v.
- meinlîh, adj.
- gi-meinlîh, adj.
- gi-meinlîhhn, adv.
- gi-meinlîhho, adv.
- meinlist
- gi-meinmerki, st. n.
- gi-meinmuotî, st. f.
- gi-meinmuotgî, st. f.
- gi-meinmuoto, adv.
- gi-meinnamîg, adj.
- meinni
- meino
- gi-meino, sw. m.
- gi-meino, adv.
- meinrât, st. m.
- gi-meinsam, adj.
- fir-meinsamî, st. f.
- gi-meinsamî, st. f.
- ir-meinsamî, st. f.
- fir-meinsamida, st. f.
- gi-meinsamida, st. f.
- -meinsamlîh
- gi-meinsamlîhho, adv.
- fir-meinsamôn, sw. v.
- gi-meinsamôn, sw. v.
- ir-meinsamôn, sw. v.
- gi-meinsamônto, adv.
- meinscho
- meinscaf, st. f.
- gi-meinscaf, st. f.
- gi-meinskezzo, sw. m.
- bi-meinscrift, st. f.
- meinsprâhha, st. f.
- meinstâla, st. f.
- meinsuuart, st. f.
- meinsuueridî, st. f.
- meinsuuero, sw. m.
- meinsuuuoro, sw. m.
- meinswurtic, mhd. adj.
- meintât, st. f.
- meintâtîg, adj.
- meintâtlîh, adj.
- meintâto, sw. m.
- meinum
- meinunga, st. f.
- bi-meinunga, st. f.
- meinuuillîg, adj.
- meio, sw. m.
- meior, st. m.
- meior-
- meiorhof, st. m.
- e
- ir
- meirdiup
- meis
- meis
- meisa
- meisa1, sw. f.
- meisa2, st. f.
- meisikar, st. n.
- meist, indecl. n.
- meist, adv. superl.
- meista, adv. superl.
- meistar, st. m.
- -meistar-
- meist(a)ra, sw. f.
- meist(a)râri, st. m.
- meistarin
- meist(a)rin(na), st. f.
- meistarlîh, adj.
- meistarlîhhn, adv.
- meistarlîhho, adv.
- meistarlîhhûn, adv.
- meist(a)rôn, sw. v.
- meistarscaft, st. f.
- meistartuom, st. m. n.
- -meisterkîn
- meistîg, adj.
- meisto, adj. superl.
- meistr-
- -meit
- (-)meit-
- gi-meit, adj.
- gi-meita, sw. f.
- gi-meitgang, st. m.
- gi-meitgengil, st. m.
- gi-meitgengo, sw. m.
- gi-meitheit, st. f.
- gi-meitî, st. f.
- gi-meitida, st. f.
- meitisôn, sw. v.
- gi-meitisôn, sw. v.
- gi-meitlîh, adj.
- gi-meitlîhho, adv.
- meito, sw. m.
- meitôn, sw. v.
- meiz
- -meiza
- meizan, red. v.
- aba-fir-meizan, red. v.
- fir-meizan
- gi-meizan, red. v.
- in-meizan, red. v.
- -meizanî
- aba-fir-meizen, sw. v.
- fir-meizen, sw. v.
- meizi
- meizil, st. m.
- -meizil
- -meizo
- meizziger
- mek
- melauues
- melbonū
- melda, st. f.
- meldâri, st. m.
- meldên, sw. v.
- fir-meldên, sw. v.
- gi-meldên, sw. v.
- meldensamo
- meldôn, sw. v.
- fir-meldôn, sw. v.
- gi-meldôn, sw. v.
- meldunga, st. f.
- fir-meldunga, st. f.
- melecc?ubilin
- melere
- meleuue
- melibeisc, adj.
- melc, adj.
- -melc, st. f.
- melkan, st. v.
- gi-melkan, st. v.
- ir-melkan, st. v.
- ûz-melkan, st. v.
- melcfaz, st. n.
- melckubilîn, st. n.
- melckubilo, sw. m.
- melkkuo, mhd. st. f.
- -melctra
- mella
- melm
- melm, st. m.
- melmôn, sw. v.
- melo, st. n.
- meloboum, st. m.
- melomuos, st. n.
- melostubbi, st. n.
- melscet
- melsc, mfrk.?
- melta, st. sw. f.
- malta, st. sw. f.
- molta1, st. sw. f.
- multa, st. sw. f.
- meltian, as. sw. v.
- meltithi, as. st. n.
- meltûnsâmo, sw. m.
- melues
- meluiues
- melwes
- melze
- melzîg, adj.
- memminper
- menær
- menden, sw. v.
- gi-menden
- mendento, adv.
- mendî
- ge-mendian, aostnfrk. sw. v.
- mendicot
- -mendîg
- mendilinto
- mendilôn, sw. v.
- mendilunga, st. f.
- mendilunto
- mendî(n), st. f.
- mendisli, aostndfrk. st. n.
- mendislo, as. sw. m.
- gi-mêntho, as. sw. m.
- menel
- menes-
- mênfullig, as. adj.
- mengen1, sw. v.
- mengen2, sw. v.
- gi-mengen, sw. v.
- menî, st. f.
- menigî(n), st. f.
| | gi-meinî st. f., mhd. gemeine st. f., frühnhd. gemeine st. sw. f. (vgl. DWb. IV,1,2,3220), nhd. dial. bair. gemain Schm. 1,1613; mnd. gemêine, mnl. gemene f. n.; got. gamainei; vgl. afries. mēne f. n. (?), ae. gemána m. — Graff II,784. ki-mein-: nom. sg. -i Gl 4,15,21 (Jc); ge-: acc. sg. -e S 357,15. Npw 35,6. 1) Gemeinschaft: ich ... gloube die gemeine allir gotis heiligin S 357,15. 2) in der Präp.verb. in gimeinî in adverbialem Gebrauch: gemeinsam, ohne Unterschied: trohtin, in himeli ist din gnada diu fore allen gnadon ist, dia du dinen heiligen gibest: andero gnada die in erda sint, gibest du in gemeine ubelen unde guoten Npw 35,6 (Np gimeina). 3) Glossenwort: kimeini participatio Gl 4,15,21 (zu 1?). Vgl. gimeina.
meinida st. f.; vgl. mhd. meinde st. n. (vgl. Findebuch S. 238). meinida: nom. sg. Mayer, Griffelgll. S. 87,388 (Vat. Ottob. lat. 3295, Gll. 9. Jh.?). Frevelhaftigkeit, Schändlichkeit: meinida [incestos vero nullo coniugii nomine deputandos, quos [Bd. 6, Sp. 362] etiam designare] funestum [est, Hrab., Poenit. II, PL 112,1405A] Mayer, Griffelgll. S. 87,388 (zur substant. Wiedergabe des lat. Adj. vgl. Mayer a. a. O. S. 143 u. Anm. 247).
-meinida vgl. auch forabi-, AWB heiligmeinida.
bi-meinida (auch -idî in späten Hss., vgl. Kluge, Stammb.3 § 125) st. f. — Graff II,793. pi-meinid-: nom. sg. -a Gl 1,667,17/18 (M, 3 Hss.). 4,52,31 (Sal. a1); gen. sg. -o 2,175,18 (clm 6277, Hs. 9. Jh.); -a Npw Cant. Zach. 73; dat. sg. -o Gl 1,808,36 (M, 2 Hss.). 2,136,7 (M, 4 Hss.). Mayer, Glossen S. 100,17; acc. sg. -a Gl 2,421,55 (2 Hss.). 426,41 (2 Hss.). 476,5; bi-: nom. sg. -a 4,52,31 (Sal. a1); acc. sg. -a 2,539,14. S 147,39 (BB). Npw 131,12; be-: nom. sg. -a Tiefenbach, Aratorgl. S. 19,13; -meined-: gen. sg. -a Npw 104,8. 105,45; dat. sg. -a 104,10; acc. sg. -a Nb 66,15 [56,5]. Npw 110,9. — bi-menida: nom. sg. Gl 4,52,32 (Sal. a1, Ink. 15. Jh.); be-: dass. 2,28,4. pe-meindi: acc. sg. Npw 2,4. 24,10. 1) (innere) Erwägung u. Entscheidung: pimeinido [(Theonas) illa affectus tristitia ... ac de sua iam voluntate et] definitione [non dubius, Cassian, Coll. p. 1180A] Mayer, Glossen S. 100,17; (selbstverpflichtende) Festlegung: bemenida [quod mutata voluntas falsi crimen habet, cumque est iam] cautio (institutio) [voti stare decet, nec velle prius violare sequenti, Ar. I,428] Gl 2,28,4 (1 Hs. bineimida). Tiefenbach, Aratorgl. S. 19,13 (Hs. verbi statt voti); — als Term. techn. der Rhetorik: Beratung, Erwägung, die zu einer Übereinkunft, einem Entschluß führt: stritet man darumbe . uuaz nuzze si zetuonne . alde zelazenne ... uuanda man des sol tuon deliberationem . daz chit einunga . unde bemeineda . pe diu heizet tiu slahta strites deliberatiua Nb 66,15 [56,5]. 2) Dekret: cheisarlih pimeinida chund si [consilium inierunt omnes principes regni tui, magistratus ... ut] decretum imperatorium exeat [Dan. 6,7] Gl 1,667,17/18 (1 Hs. gimeinidî, 1 gibot, 1 gimuoti). pimeinida [hoc ...] decretum [cape: aut ara ture et caespite precanda iam nunc est tibi, aut mors luenda est sanguine, Prud., P. Vinc. (V) 49] 2,426,41. 476,5. pimeinida decretum 4,52,31. ich nihabo rehte bihaltin ... min reht gisezzide, noh min guot bimeinida S 147,39. 3) Plan, Ratschluß, Vorherbestimmung: pimeinido [qui nos liberavit, et vocavit vocatione sua sancta, non secundum opera nostra, sed secundum] propositum [suum, et gratiam, 2. Tim. 1,9] Gl 1,808,36. pimeinido [quicquid in eodem negotio actum, scriptis Romam ex diversis terrarum, vel regionum partibus dei] prosecutione [perventum est, Decr. Symm. p. 264] 2,136,7. iz huolih uuas daz sie (die lantchuniga unde die fursten dero euuarton) sine (Gottes) pemeindi kedahton zeuuendenne: dar ana uuaren sie uppigheit ahtenti Npw 2,4 (Np praedestinatio, Npgl bineimida). 4) Prophezeiung, göttlicher Spruch: pimeinida [mollitus his et talibus brevem deus iram refrenat temperans] oraculum (Glosse: responsum, minam, vgl. PL 59) [prosper sinistrum, Prud., H. ieiun. (VII) 172] Gl 2,421,55 (nach Gl.-Wortsch. 6,309 noch Gl. prophetia). 539,14. 5) Bund (Gottes mit den Gläubigen): er leret sine uuege unde tuot sie offen den die sine pemeindi suochent unde siniu urchunde universae viae domini misericordia et veritas requirentibus testamentum eius et tes- [Bd. 6, Sp. 363] timonia eius Npw 24,10 (Np bineimida). daz uuort dero geloube sazta er Iacob ze festemo gebote unde Israheli ze euuigero bemeineda statuit illud Iacob in praeceptum et Israhel in testamentum aeternum Npw 104,10 (Np bineimida). irhugeta er sinero niuun bemeineda dia er Abrahe gehiez memor fuit testamenti sui 105,45 (Np bineimida); ferner: 104,8. 110,9. 131,12. Cant. Zach. 72/73 (alle testamentum, alle Np bineimida). 6) innere Bestimmung des menschlichen Wesens, Anlage: pimeinido [fit quippe mira exigentibus meritis] dispositionis [internae mensura, Greg., Cura 3,30 p. 87] Gl 2,175,18. Vgl. forabimeinida, bineimida.
fir-meinida (auch -idî in späten Hss., vgl. Kluge, Stammb.3 § 125) st. f. — Graff II,793. uar-meinid-: dat. sg. -o Gl 2,407,56; fir-: dass. -o 1,777,6. fir-meinidi: dat. sg. Gl 2,471,29 (Paris Nouv. acqu. lat. 241, Hs. 11. Jh.). 1) vorgefaßte Meinung, Vorurteil: firmeinido [testor coram deo, ... ut haec custodias sine] praeiudicio [nihil faciens in alteram partem declinando, 1. Tim. 5,21] Gl 1,777,6. 2) Bestimmung, Vorschrift: uarmeinido [quisque putat fato esse locum, sciat, omniparentem esse deum, nulli vetitum fatalibus astris, nec mathesis] praescripto (Glossen: constituto, impedimento, vgl. PL 60) [aliquo pia vota repelli, Prud., Symm. II,479] Gl 2,407,56. 471,29.
gi-meinida1 (auch -idî1 in späten Hss., vgl. Kluge, Stammb.3 § 125) st. f. — Graff II,793. ke-meinida: acc. sg. Gl 1,756,47 (3 Hss., darunter Carlsr. Aug. LXXXIII, Gll. 9./10. u. 11. Jh.). 5,20,20. gi-meinidi: nom. sg. Gl 1,667,19 (M, Göttw. 46/103, Gll. 12. Jh.?). 1) Ratschluß: kemeinida [scimus autem quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonum, iis, qui secundum] propositum [vocati sunt sancti, Rom. 8,28] Gl 1,756,47. 5,20,20. 2) Dekret: cheisarlich gimeinidi chunt si [consilium inierunt omnes principes regni tui, magistratus ... ut] decretum imperatorium exeat [Dan. 6,7] (3 Hss. bimeinida, 1 Hs. gibot, 1 gimuoti). Vgl. foragimeinidôn.
gi-meinida2 (auch -idî2 in späten Hss., vgl. Kluge, Stammb.3 § 125) st. f., mhd. nhd. Lexer gemeinde; as. gimêntha, mnd. gemêinde, mnl. gemeende; vgl. afries. mēnte. — Graff II,785. ki-meinith-: dat. sg. -u Gl 1,214,31 (K); ke-: acc sg. -a S 27,15 (Patern.); chi-meinidh: nom. sg. I 15,12 (zum endungslosen Nom. Sing. vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 207 Anm. 2); gi-meinidha: acc. sg. S 30,54 (Wk); -meinid-: dat. sg. -e 147,10 (BB); acc. sg. -a O 4,11,32 (PV); -meinada: dass. ebda. (F); ge-meind-: nom. sg. -e Npw 103,17; acc. sg. -e S 339,19; -mainde: acc. sg. 355,18. — gi-menida: acc. sg. Gl 2,19,2; [-menitha: acc. sg. Awf. Tg. 91,18]. gi-meinidi: gen. sg. Npw Cant. Deut. 26. Verschrieben: gi-meidie: dat. sg. S 181,7 (l. gimeinidie, Steinm.). 1) Teilhabe: ich habe gisundot ... in huormachungo, in huoris gimeinide S 147,10. mit dero gimeinidie dinas lichanamon unta dinas blutas 181,7. in dheseru urchundin ist ziuuare araughit dhera dhrinissa zala endi chimeinidh iro einuuerches quo testimonio et trinitatis numerus [Bd. 6, Sp. 364] et communio cooperationis ostenditur I 15,12. ni wasgu ih sie (die Füße) ... thir (Petrus), ni habest thu deiles wiht mit mir, ouh ... gimeinida niheina [vgl. si non lavero te, non habebis partem mecum, Joh. 13,8] O 4,11,32. 2) Gemeinschaft, Gemeinde: a) bez. auf die Heiligen: kilaubu ... in uuiha khirihhun catholica, uuihero kemeinitha S 27,15. ich gloube die gemainde aller gotes heiligin 355,18. [gilouis thu ... an thia hilagon samunga endi helagaro gimenitha Awf. Tg. 91,18.] ih uzene siu dera gimeinidi dera heiligona Npw Cant. Deut. 26 (Np communio); ferner: S 30,54; b) bez. auf die Christen: liutstam daz in khirihhun kimeinithu suhtiker Necolaum (sc. wohl Nicolaitam) stultum in ecclesiae languentem Gl 1,214,31 (vgl. Splett, Stud. S. 306). ich gloube die gemeinde der heiligen christenheite S 339,19; c) bez. auf Klosterbrüder: si stiftent munestiura an iro eigenen, daz da inne si diu gemeinde dero heiligen pruodera Npw 103,17 (Np communio, Npgl gimeini lîb). 3) das Allgemeine, Allgemeines: gimenida [non igitur speciem per singula sermo retexit, sed] genus [explanat salebroso pagina versu, Aldh., De virg. 469] Gl 2,19,2. Vgl. gimêntho as., almeinde mhd.
fora-gi-meinidôn sw. v. Praet.: fora-ge-meinidota: 3. sg. Gl 1,760,17 (Carlsr. Aug. LXXXIII, Gll. 9./10. u. 11. Jh.). vorherbestimmen, im voraus festlegen: foragemeinidota [loquimur dei sapientiam, ... quam] praedestinavit [deus ante saecula in gloriam nostram, 1. Cor. 2,7].
fir-meinisôn sw. v.; vgl. ae. āmānsian (vgl. Bosw.-T., Add. S. 4). — Graff II,782. far-main-: part. prt. -sot Gl 1,24,20 (K); -mein-: dass. -isot ebda. (Pa). nur im Part Praet.: abscheulich: farhuuazan farlor sama farmeinisot anathema perditio sive abominabilis. Vgl. firmeinen1.
meinlîh adj.; ae. mánlic (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 631); an. meinligr; vgl. mhd. meinlîche adv. — Graff II,780. mein-lih: Grdf. Gl 1,215,25 (KRa). 230,4 (Ra; meinlih aus mein korr.). frevelhaft, schändlich: meinlih firinlih nefandum (Hs. -tum) cruentum Gl 1,215,25. meinlih profana 230,4.
gi-meinlîh adj., mhd. nhd. (älter) gemeinlich; mnl. gemeenlijc; ae. gemǽnelíc; vgl. afries. mēnlik. — Graff II,784. ca-mein-lih-: nom. sg. f. -iu Mayer, Glossen 51,17 (clm 4542, Hs. 9. Jh.); ke-: Grdf. -] Ni 515,30/5161 [23,10]; ge-: dass. -] 516,1/2 [11]; -lich-: nom. sg. m. -er Gl 3,410,7 [HD 2,77]. Verschrieben: ke-mein-liceh: nom. pl. m. Ni 529,18/19 [38,26/27] (l. -liche). allgemein (im Gegensatz zu speziell, besonder, in philosophisch-logischem Zushg.): cameinlihiu [ubi apte quoque] generalis [ad discipulos exhortatio subinfertur, Greg., Hom. I,12, PL 76,1121D] Mayer, Glossen 51,17; in Ni in philosophischem Zushg.: sid tero [Bd. 6, Sp. 365] uuorto . sumelichiu sint kemeinlih . sumelichiu einluzlih . ih chido daz gemeinlih . taz fone manigen gesprochen ist . vt homo quoniam autem sunt haec quidem rerum universalia . illa vero singillatim . dico autem universale . quod in pluribus natum est praedicari Ni 515,30/516,1. 516,1/2 [23,10. 11]. ube alle geiihte . unde alle lougena . kemeinliche . ioh sunderige solih sint si omnes affirmationes . vel negationes . vel in his quae in universalibus dicuntur universaliter Ni 529,18/19 [38,26/27]; — Glossenwort: gemeinlicher communis [vgl. HD 2,77; Steinm. -ius] Gl 3,410,7 [HD 2,77] (oder ist das Adj. im Sinn von ‘gewöhnlich’ auf folgendes wegerich plantagini zu beziehen?). |
| gi-meinî
| | 1) Gemeinschaft: ich ... gloube die gemeine allir gotis heiligin S 357,15. | | 2) in der Präp.verb. in gimeinî in adverbialem Gebrauch: gemeinsam, ohne Unterschied: trohtin, in himeli ist din gnada diu fore allen gnadon ist, dia du dinen heiligen gibest: andero gnada die in erda sint, gibest du in | | 3) Glossenwort: kimeini participatio Gl 4,15,21 (zu 1?). | | bi-meinida
| | 1) (innere) Erwägung u. Entscheidung: pimeinido [(Theonas) illa affectus tristitia ... ac de sua iam voluntate et] definitione [non dubius, Cassian, Coll. p. 1180A] Mayer, Glossen S. 100,17; (selbstverpflichtende | | 2) Dekret: cheisarlih pimeinida chund si [consilium inierunt omnes principes regni tui, magistratus ... ut] decretum imperatorium exeat [Dan. 6,7] Gl 1,667,17/18 (1 Hs. gimeinidî, 1 gibot, 1 gimuoti). pimeinida [hoc | | 3) Plan, Ratschluß, Vorherbestimmung: pimeinido [qui nos liberavit, et vocavit vocatione sua sancta, non secundum opera nostra, sed secundum] propositum [suum, et gratiam, 2. Tim. 1,9] Gl 1,808,36. pimeinido [quicquid in eodem negotio actum, scriptis | | 4) Prophezeiung, göttlicher Spruch: pimeinida [mollitus his et talibus brevem deus iram refrenat temperans] oraculum (Glosse: responsum, minam, vgl. PL 59) [prosper sinistrum, Prud., H. ieiun. (VII) 172] Gl | | 5) Bund (Gottes mit den Gläubigen): er leret sine uuege unde tuot sie offen den die sine pemeindi suochent unde siniu urchunde universae viae domini misericordia et veritas requirentibus testamentum eius et tes- timonia | | 6) innere Bestimmung des menschlichen Wesens, Anlage: pimeinido [fit quippe mira exigentibus meritis] dispositionis [internae mensura, Greg., Cura 3,30 p. 87] Gl 2,175,18. | | fir-meinida
| | 1) vorgefaßte Meinung, Vorurteil: firmeinido [testor coram deo, ... ut haec custodias sine] praeiudicio [nihil faciens in alteram partem declinando, 1. Tim. 5,21] Gl 1,777,6. | | 2) Bestimmung, Vorschrift: uarmeinido [quisque putat fato esse locum, sciat, omniparentem esse deum, nulli vetitum fatalibus astris, nec mathesis] praescripto (Glossen: constituto, impedimento, vgl. PL 60) [aliquo pia vota repelli, Prud., Symm. II,479 | | gi-meinida1
| | 1) Ratschluß: kemeinida [scimus autem quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonum, iis, qui secundum] propositum [vocati sunt sancti, Rom. 8,28] Gl 1,756,47. 5,20,20. | | 2) Dekret: cheisarlich gimeinidi chunt si [consilium inierunt omnes principes regni tui, magistratus ... ut] decretum imperatorium exeat [Dan. 6,7] (3 Hss. bimeinida, 1 Hs. gibot, 1 gimuoti). | | gi-meinida2
| | 1) Teilhabe: ich habe gisundot ... in huormachungo, in huoris gimeinide S 147,10. mit dero gimeinidie dinas lichanamon unta dinas blutas 181,7. in dheseru urchundin ist ziuuare araughit dhera dhrinissa zala endi chimeinidh iro einuuerches quo testimonio | | 2) Gemeinschaft, Gemeinde: | | | a) bez. auf die Heiligen: kilaubu ... in uuiha khirihhun catholica, uuihero kemeinitha S 27,15. ich gloube die gemainde aller gotes heiligin 355,18. [gilouis thu ... an thia hilagon samunga endi helagaro gimenitha Awf. Tg. 91,18.] ih uzene siu | | | b) bez. auf die Christen: liutstam daz in khirihhun kimeinithu suhtiker Necolaum (sc. wohl Nicolaitam) stultum in ecclesiae languentem Gl 1,214,31 (vgl. Splett, Stud. S. 306). ich gloube die gemeinde der heiligen christenheite | | | c) bez. auf Klosterbrüder: si stiftent munestiura an iro eigenen, daz da inne si diu gemeinde dero heiligen pruodera Npw 103,17 (Np communio, Npgl gimeini lîb). | | 3) das Allgemeine, Allgemeines: gimenida [non igitur speciem per singula sermo retexit, sed] genus [explanat salebroso pagina versu, Aldh., De virg. 469] Gl 2,19,2. |
|