Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
meisto bis gi-meitî (Bd. 6, Sp. 390 bis 394)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis meisto adj. superl., mhd. meist; as. mêst, mnd.ist, mnl. meest; afries. māst, mēst; ae. mǽst; an. mestr; got. maists. — Graff II,884 f. s. v. meist.
maista: nom. sg. n. Gl 1,144,14 (Pa). — meist-: nom. sg. m. -o Gl 1,68,22 (PaK). 228,28 (Ra). H 7,1,2 (voc.). Nc 822,22 [141,21]; nom. sg. n. -a Gl 1,144,14 (K). 2,113,1. S 16,1 (Wess.). 70,75. T 128,2 (i rad.). Nb 150,10. 181,25. 221,8 [127,11. 153,13. 178,24]. Npgl 104,45; -e Npw 103,18. 118 M,94; nom. sg. f. -a Gl 3,435,36. 4,237,5. Nb 249,27 [197,29]. Nm 854,1 (2) [336,20 (2)]. NpNpw Cant. Ez. 17; -e S 153,28; gen. sg. m. -en Nb 247,20 [196,17]. Np 73,14; gen. sg. f. -un 18,14; dat. sg. n. -en Nk 379,6. 383,8 [18,18. 23,5]; dat. sg. f. -ero Pw 18,14 = Gl L 171; -un Nb 272,9 [211,18]; -en Npw 18,14; acc. sg. n. -a Gl 2,256,39 (M). 754,42. Nb 221,5 [178,22]; acc. sg. f. -o W 52,28 (B) [101,16]; -un S 242,29 (B). Nb 44,6. 150,7 [35,23. 127,8]. Np 93,2; -on W 52,28 (CFK) [101,16]; nom. pl. m. -on 21,3 (B) [61,8]; -en Nc 749,23. 823,17 [65,2/3. 142,17]. W 21,3 (CFK) [61,8]; nom. pl. n. -un S 202,22/23 (B); nom. pl. f. -un Nb 84,11 [73,2]; dat. pl. -un Gl 4,331,4 (Prag, Domkap. O. 83, Gll. 9. Jh.); acc. pl. n. -en Nc 820,28 [139,21]; acc. pl. f. -a Npw Cant. Deut. 1 (oder sg.?). — meyst-: acc. sg. f. -o W 52,28 (A); nom. pl. m. -on 21,3 (A).
Verschrieben (?): maisteo (oder -eu): nom. sg.? Gl 3,662,16 (Innsbr. 711, 13. Jh.).
meista O 2,14,10. 5,10,10 s. AWB meista adv.
1) zahlreichster: substant., mit partitivem Gen.: denne heuit sih mit imo herio meista, daz ist allaz so pald, daz imo nioman kipagan nimak S 70,75; — hierher vielleicht auch: sehr zahlreich (?): meista [dum vicum quendam habitantium multitudine] frequentissimum [praeterimus, Sulp. Sev., Mart. 2,4 p. 185,6] Gl 2,754,42 (vgl. Thies, Sulp. Sev. S. 239).
2) größter: ther meisto ofan (letzteres fehlt Pa) fornax Gl 1,68,22. also uuir in demo hus heizen magensul . dia meistun sul . ih meino . diu den first treget Nb 150,7 [127,8]. taz oberosta ist note hoh . taz meista ist note michel . taz pezesta ist note guot 181,25 [153,13]. uuanda er gelich ist tien uuizen . unde ebenmichelen zuein sternon . die in cancro meisten sint . unde Aselli heizent Nc 749,23 [65,2/3]. taz ist tiu meista proportio . unde meista simphonia Nm 854,1 (2) [336,20 (2)]. in Cypro da sint edele rebon, da der ana uuahsent die meiston trubon [vgl. vites ... maximos botros procreantes, Haimo in Cant. p. 300B] W 21,3 [61,8]; meista zêha große Zehe: meista ceha allux Gl 3,435,36. 4,237,5 (Hs. allux lucis). dumi ł zehi maisteo (oder -eu) pollex 662,16 u. Anm. 4; — substant., mit partitivem Gen.: suuinspeoz sper mihil daz ist scefteo meista endi sumaz ist luzicu mera thane scefti edho phil falarica lancia magna quod est teli maximi (Pa nur bis meista) Gl 1,144,14.
3) umfassendster, am stärksten ausgeprägter, auf Negatives bez. auch: schlimmster: daz meista laster (1 Hs. noch ist) [quod non oporteat sacris officiis deditos ... lavacra cum mulieribus celebrare, quia haec apud gentes] reprehensio prima [est, Conc. Laod. CXXXIII p. 131] Gl 2,113,1. than ik unbeuullan uuesen sal uan misdadi (Hs. -din) meistero a delicto maximo Pw 18,14 = Gl L 171, z. gl. St. NpNpw 18,14. do diu sunna in Cancro meistun hizza teta cum grave sydus Cancri [Bd. 6, Sp. 391] inaestuat radiis Phoebi Nb 44,6 [35,23]. ia uuioliches lones? Tes allero sconisten . unde meisten omnium pulcherrimi . maximique 247,20 [196,17]. uuaz tarf ih choson fone dien die êrest menniskon alles tinges pruh zeigoton . unde alliu diu meisten gemah? quid loquar eos . qui primi mortalibus usum rerum . maioraque commoda praestiterunt? Nc 820,28 [139,21]. aber sih du got daz in frido min bitteri diu meista uuas ecce in pace amaritudo mea amarissima NpNpw Cant. Ez. 17; mit meisten rehte mit dem größten Recht: tiu herosta substantia . unde diu mit meisten rehte so heizit . taz ist tiu ... substantia autem est . quae proprie et principaliter et maxime dicitur . quae ... Nk 379,6 [18,18]; ähnl. 383,8 [23,5]; ferner: Nb 84,11. 150,10 [73,2. 127,11]; — substant., mit partitivem Gen.: arguuilligi alles ubeles meista . nieht ein nechelet . nube ioh ferchustet quos omnium malorum extrema nequitia . non afficit modo .i. affligit . verum etiam vehementer inficit .i. corrumpit Nb 249,27 [197,29]; ferner: Np 93,2.
4) wichtigster, bedeutendster: meista [ergo autem cunctis miraculis hoc] potius [existimo esse miraculum, quod ad vitam mortui redeunt, Greg., Dial. 3,17 p. 312] Gl 2,256,39. .. meistun .. curam autem maximam habeat ne a cellerarius ... neglegantur infirmi S 242,29. thiz ist thaz erista inti meista bibot hoc est primum et maximum mandatum T 128,2. uuanda mit tiu summum bonum (daz meista guot) geuuunnen uuirt Npgl 104,45. daz ih min uuolta sin, daz ist daz eriste unde daz meiste ubel dere ungehorsame Npw 118 M,94 (Np primum et maximum malum). uuante apostoli unte martyres, ... die habent ouh dar (im Himmelreich) die meisto (Ausg.; meiston C) era unte daz heresta gesidele W 52,28 [101,16]; ferner: S 153,28. 202,22/23 (praecipuus). Nb 221,8 [178,24]. Npw Cant. Deut. 1 (Np maximus); in der Verbindung zi allera meistûn ganz besonders: zer allera meistun [mihi placet ... in Anglorum ecclesia ... institutione] praecipua [, quam de multis ecclesiis colligere potuisti, infundas, Greg., Ep. II p. 334] Gl 4,331,4; — substant., mit partitivem Gen.: dat gafregin ih mit firahim firiuuizzo meista S 16,1. uuisest tu mih ze allero fragon meistun . tero niomer antuuurtes negnuoget vocas me ... ad rem omnium . quaesitu maximam Nb 272,9 [211,18]; ferner: 221,5 [178,22] (maximus).
5) höchster, vornehmster, erster: Crist himiles truhtin uueralti meisto Christe caeli domine, mundi salvator maxime H 7,1,2. des meisten tiefeles ubermuoti habest du gebrochen in dero toufi tu confregisti caput draconis Np 73,14; ferner: Nc 823,17 [142,17]; hierher vielleicht auch: meisto praecipuus Gl 1,228,28; — substant., mit partitivem Gen.: der ouh summanus heizet . samoso meister . alde meisto manium qui etiam summanus dicitur . quasi summus manium Nc 822,22 [141,21]. daz hus des falchen ist iro (sc. smaliu gefugele) herzogo. der falcho ist meiste allero fogelo, der uberuuindet den aren unde izzet in Npw 103,18 (Np 17 maior, Npgl mêra; bei bildl. Bezug auf einen Herrscher).
Abl. meistîg; vgl. AWB meist indecl. n., AWB meist adv.
Vgl. mihhil, mêro.

[Mikeleitis-Winter]


 
Artikelverweis meistr- s. meist(a)r(-).
 
Artikelverweis 
-meit vgl. uuollameit.
 
Artikelverweis 
(-)meit- s. auch (-)miet-.
 
Artikelverweis 
gi-meit adj., mhd. frühnhd. Lexer gemeit, nhd. dial. thür. gemeit Thür. Wb. 2,547; as. gimêd, mnd. gemeyt, mnl. [Bd. 6, Sp. 392] gemeet; ae. gemád (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 364); got. gamaiþs. — Graff II,701.
ka-meit: Grdf. Gl 1,55,8 (R); ki-: nom. sg. f.? -]iu 4,10,53 (Jc; oder nom. acc. pl. n.?); gi-: Grdf. -] O 3,19,10; acc. sg. m. -]en Gl 2,250,62; comp. nom. sg. m. -]oro 658,36; ghi-: nom. pl. f. -]un F 20,10 (zu ghi- vgl. Matzel, Unters. § 16);
Verstümmelt: ka-me...: nom. pl. m. F 17,4 (voc.; Ausg. konjiz. kameite).
gameitiu F 40,18 s. AWB gimeitî.
1) dumm, töricht: kameit baridus Gl 1,55,8 (gibârlôs PaKRa). kimeitiu obtunsa [vgl. obtunsa stulta vel stolida, CGL IV,546,41] 4,10,53. kameite enti blinte huuedar ist za uuare mera gold odo kirihha diu daz golth uuihit stulti et caeci, quid enim maius est, aurum an templum, quod sanctificat aurum? F 17,4. deo ghimeitun (Jungfrauen) quatun dem uuisorom fatuae autem sapientibus dixerunt 20,10 (zur Übers. vgl. Matzel a. a. O. S. 306).
2) überheblich: gimeiten [Iulianus superbum valde atque] contumacem [puerum habuit, Greg., Dial. 1,4 p. 169] Gl 2,250,62. gimeitoro [quem (Tullum) iuxta sequitur] iactantior [Ancus, nunc quoque iam nimium gaudens popularibus auris, Verg., A. VI,815] 658,36. thaz duat uns ubarmuati, nalas unsu guati, mihilu gelpfheit joh unser herza gimeit O 3,19,10.
Abl. gimeitlîh; gimeita, gimeitheit, gimeitî, gimeitida; vgl. AWB meitisôn, AWB gimeitisôn; vgl. auch ungimeiton.
Vgl. Gottschalk, Gemeit.
 
Artikelverweis 
gi-meita sw. f. (zum Ansatz vgl. Wilm., Gr. 22 § 452 Anm. 1), mhd. Lexer gemeite (vgl. Lexer, Hwb. 1,844). — Graff II,701 s. v. in gameitun.
Alle Belege im Akk. Sing.
ka-meit-: -un Mayer, Glossen S. 75,28 (vgl. Glaser, Griffelgl. S. 210,147b); ki-: Gl 1,279,42. 282,8 (beide JbRd). 775,16 (Wolf. Wiss. 47, Gll. 9. Jh.?); ga-: dass. 177,10 (vgl. Gl 5,88,16; X; -vn); gi-: 2,626,60. 627,57. 630,11. T 102,2. 109,1. O 4,26,22 (PV). 5,6,16. 13,5; -on Gl 1,301,31. OF 4,26,22 (vgl. Ausg. Piper); ge-: -un Gl 2,148,50 (Frankf. 64, 9. Jh.). Thoma, Glossen S. 8,24. Nb 118,14. 320,29. 331,18 (alle -ûn). 362,24 [102,11. 243,26. 251,7. 271,15]. Nc 702,22 [17,18/19]. NpNpw 38,7. 106,12. Np 6,10. 30,7. 38,7 (2). 12. 58,13. 62,10. 64,14. 68,24. 72,13 (3). 88,48. 118 O,106. V,166. 147,13; -on Npw 38,7. 12. 118 V,166. 147,13; -en 30,7. 38,7. 118 O,106.
Wohl verschrieben: gi-meidut: Mayer, Griffelgl. S. 52,173b (Vat. Ottob. lat. 3295, Gll. 9. Jh.?).
Nur in der Präp.verb. in gimeitûn in adverbialem Gebrauch belegt.
1) ergebnis-, nutzlos: frustra ł arauuingun ł in gameitvn Gl 1,177,10 (vgl. Gl 5,88,16). in kimeitun arauun [consumetur] incassum [labor vester, non proferet terra germen, nec arbores poma praebebunt, Lev. 26,20] 282,8. in gimeitun [at si luxuria foliorum exuberat umbra,] nequiquam (frustra) [pinguis palea teret area culmos, Verg., G. I,192] 2,627,57. in gimeitun [solis et occasum servans de culmine summo] nequiquam [seros exercet noctua cantus, ebda. I,403] 630,11. in kameitun [hi ...] incassum [a veniente iudice retributionem bonorum operum sperant, Greg., Mor. in Job, PL 75,647D] Mayer, Glossen S. 75,28 (vgl. Glaser, Griffelgl. S. 210,147b). in gimeidun incassum [ergo per abstinentiam corpus conteritur (Ausg. atteritur), Halitg., De vitiis [Bd. 6, Sp. 393] I,15 p. 67D] Mayer, Griffelgl. S. 52,173b. in gemeitun uuerdent tanne geheizen . lon . unde ingelteda . guoten ioh ubelen frustra enim proponuntur praemia et poenae . bonis malisque Nb 320,29 [243,26]. noh kedingi . unde fleha neuuerdent nieht in gemeitun ufen got kesezzet nec frustra positae sunt in deo . spes . precesque 362,24 [271,15]. ioh after dero uuitun lufte suohton sie in (Apoll) in gemeitun per aerios etiam tractus ... frustra incassumque disquiritur Nc 702,22 [17,18/19]. iro herza be diu genideret uuard in ringon . die sie aduersvs concupiscentias (uuidir iro lustin) in gemeitun habeton (Npw die si in gemeitun habeton uuider dia gegireda) NpNpw 106,12. dines haltares Christi beit ih ... unde minnota diniu gebot . dilectionem dei et proximi . uuanda der sin in gemeitun bitet (Npw uuanda der beitit sin in gemeiton) der diu neminnot [vgl. sed ne frustra expectarem, mandata tua, quae in dei et proximi consistunt caritate, dilexi, Walahfr., Explan. ps.] 118 V,166. er habet infangen min gebet. Ih nehabo nieth in gemeitun so uilo geuueinot Np 6,10 (Npw ungimeitûn). iro ougen plindeen . daz sie nesehen . Ziu daz? Vt quoniam sine causa uiderunt . fiat illis et non videre. Vuanda sie in gemeitun uuizzende uuaren . unuuizzende uuerden sie 68,24; ferner: O 5,13,5. Nb 118,14. 331,18 [102,11. 251,7] (beide frustra). NpNpw 147,13. Np 62,10 (in vanum). 64,14.
2) grundlos: in kimeitun [non assumes nomen domini dei tui in vanum, nec enim habebit insontem dominus eum qui assumpserit nomen domini dei sui] frustra [Ex. 20,7] Gl 1,279,42. in gemeitun ubique [Randgl. zu: praeterea sunt quamplurimi non bonae conversationis, qui existimant maiores natu, vel episcopos] passim vageque [in accusationem pulsandos, Conc. Carth. VIII p. 145] 2,148,50. ziu habet her (der Feigenbaum) thie erda in gimeitun? utquid etiam terram occupat? T 102,2. nist guates wiht in worolti, ni er untar uns hiar worahti; nu sculun nan suntilosan in gimeitun sus firliasan? O 4,26,22. die uppigheit forderont in gemeitun . die hazzest du odisti observantes vanitates supervacue NpNpw 30,7. souuieo der mennisco gange an demo gotes pilde . er uuirt iedoh in gemeitun getruobet sines muotes quamquam in imagine dei ambulet homo . tamen vane (Npw frustra) conturbatur 38,7. vuieo in gemeitun sie (die Juden) sih ahtoton fortes . menniscen slando . in demo got lebeta [vgl. quia frustra irruerunt fortes, Aug., En.] Np 58,13; ferner: NpNpw 38,7 (2). 12 (vane). Np 88,48 (vane).
3) ohne Gegenleistung: in gimeiton [num quia frater meus es,] gratis [servies mihi? Gen. 29,15] Gl 1,301,31. arauuon in gimeitun gratis [Comm. in Gen. = ebda.] Thoma, Glossen S. 8,24. in kimeitun [neque] gratis [panem manducavimus ab aliquo, sed in labore, et in fatigatione, 2. Thess. 3,8] 775,16. daz man ubelo netuot in geniuz . noh uuola in gemeitun [vgl. cum sub deo iusto iudice, nec recte factum infructuosum, nec peccatum creditur impunitum, Aug., En.] NpNpw 118 O,106; hierher wohl auch: in gimeitun [qui ... vimineas ... trahit crates, iuvat arva, neque illum flava Ceres alto] nequiquam (vgl. non sine causa, Serv.) [spectat Olympo, Verg., G. I,96] Gl 2,626,60. in gemeitun gerehthaftota ih min herza . in gemeitun teuuuog ih mine hende . daz chit in gemeitun uobta ih kuotiu uuerch sament dien unsundigen sine causa iustificavi cor meum . et lavi inter innocentes manus meas Np 72,13 (3; vgl. hoc sine causa feci. Ubi est merces bonae vitae meae? Aug., En.). [Bd. 6, Sp. 394]
4) müßig: uzgangenti umbi thie thritun zit gisah (der Weingärtner) andre (Tagelöhner) stantente in strazu in gimeitun vidit alios stantes in foro otiosos T 109,1. liaf Johannes harto mer joh quam zi themo grabe ouh êr; er stuant sid themo flize in gimeitun thoh tharuze O 5,6,16.
 
Artikelverweis 
gi-meitgang st. m. — Graff IV,103.
ke-meit-gang-: acc. pl. -a Gl 2,767,10; gi-: dat. sg. -e 170,16 (clm 6277, Hs. 9. Jh.).
Müßiggang: in gimeitgange [dum quasi invenit (der Träge) quod velut iuste metuat, ostendit quod] in otio [quasi non iniuste torpescat, Greg., Cura 3,15 p. 56] Gl 2,170,16. kemeitganga [labor et studium, quibus] otia [longa dierum postposui, Walahfr. 335,17] 767,10.
Vgl. gimeitgengil, -gengo.
 
Artikelverweis 
gi-meitgengil st. m. — Graff IV,104.
gi-meit-gengil: nom. sg. Gl 2,170,14 (clm 6277, Hs. 9. Jh.).
Müßiggänger: gimeitgengil [in desideriis est omnis] otiosus [Greg., Cura 3,15 p. 56 = Prov. 21,26].
Vgl. gimeitgang.
 
Artikelverweis 
gi-meitgengo sw. m.; vgl. nhd. dial. thüring. gemeitengänger Thür. Wb. 2,547. — Graff IV,104.
ka-meit-kengo: nom. sg. Gl 2,49,28 (Jc; -go aus Platzgründen übergeschr.).
Müßiggänger (zur Bez. von Wandermönchen): kameitkengo umbikengo [quartum vero genus est monachorum quod nominatur] gyrovagum [, qui tota vita sua per diversas provincias ternis aut quaternis diebus per diversorum cellas hospitantur, semper vagi et numquam stabiles, et propriis voluntatibus et gulae illecebris servientes, Reg. S. Ben. 1].
Vgl. gimeitgang.
 
Artikelverweis 
gi-meitheit st. f., mhd. Lexer gemeitheit. — Graff II,702.
ca-mait-hait: nom. sg. Gl 1,186,16 (Pa). — ka-meit-heit: nom. sg. Gl 2,333,34 (clm 14747, 9. Jh.); ki-: dass. 1,186,16 (KRa); ke-: dass. Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 68,132 (Salzb. St. Peter a VII 2, Gll. 9. Jh.); ga-: dat. sg. -]i Gl 2,224,8 (clm 18550,1, 9. Jh.); gi-: nom. sg. -] 404,13. 456,66; dat. sg. -]e S 143,29 (BB); acc. sg. -] O 4,6,36; ge-: dat. sg. -]e S 143,29/30 (WB).
1) Überheblichkeit, Anmaßung, Eitelkeit: camaithait insolentia Gl 1,186,16. kameitheit uparkahukt (als Korr. zu uparkanuht) [ex uno sermone omnis] superstitio [observationum Iudaicarum fuerat elisa, Hier. in Matth. 15,12] 2,333,34. kemeitheit [aliquid sibi de Pharisaeorum adsumunt] supercilio [Hier. in Matth. 16,19, CCSL 77,142,88] Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 68,132. er (Jesus) zalta in ouh tho ... thaz iro (sc. der Pharisäer) ruamisal ..., thia mihilun gimeitheit (siu was alles zi breit) O 4,6,36; hierher wohl auch: ich habe gisundot in uppiger guotlichi, in ruome ... in gimeitheite S 143,29 (BB = 29/30 WB).
2) Irr-, Aberglaube: in gameitheiti [quae sunt rationem quidem habentia sapientiae] in superstitione [et humilitate, et non ad parcendum corpori, non in honore aliquo ad saturitatem carnis, Greg., Cura 3,19 p. 62 = Col. 2,23] Gl 2,224,8. gimeitheit [stulta] superstitio [tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum, Prud., Apoth. 149] 404,13. 456,66.
 
Artikelverweis 
gi-meitî st. f., mhd. Lexer gemeite (vgl. Lexer, Hwb. 3, Nachträge Sp. 191). — Graff II,701. [Bd. 6, Sp. 395]
gi-meiti: acc. pl. O 5,25,30.
Hierher auch (?), s. u.: ga-meiti: nom. sg. F 40,18.
1) Unzulänglichkeit: (Otfrid an seine Leser:) si thar (sc. in meinem Werk), thaz ni dohta, so mir giburren mohta: zellet thio gimeiti minera dumpheiti O 5,25,30.
2) Einbildung (?): manage auh forscrenchit fona festin gameiti nandunc festnissa multos autem inpedit a firmitate praesumptio infirmitatis F 40,18 (zur Übers. nandunc festnissa der wohl urspr. Lesart praesumptio firmitatis u. ihrer beabsichtigten Ersetzung durch gimeiti unfestnissa vgl. Matzel, Unters. S. 207 f. Anm. 270; Hench, Ausg. S. 93 konjiziert dagegen gameitiu als Adj.Attrib. zu nandunc).

 

meisto
 1) zahlreichster: substant., mit partitivem Gen.: denne heuit sih mit imo herio meista, daz ist allaz so pald, daz imo nioman kipagan nimak S 70,75; hierher vielleicht auch: sehr zahlreich (?): meista [dum
 2) größter: ther meisto ofan (letzteres fehlt Pa) fornax Gl 1,68,22. also uuir in demo hus heizen magensul . dia meistun sul . ih meino . diu den first treget Nb 150,7 [127,8]. taz oberosta ist note hoh . taz
 3) umfassendster, am stärksten ausgeprägter, auf Negatives bez. auch: schlimmster: daz meista laster (1 Hs. noch ist) [quod non oporteat sacris officiis deditos ... lavacra cum mulieribus celebrare, quia haec apud gentes] reprehensio prima
 4) wichtigster, bedeutendster: meista [ergo autem cunctis miraculis hoc] potius [existimo esse miraculum, quod ad vitam mortui redeunt, Greg., Dial. 3,17 p. 312] Gl 2,256,39. .. meistun .. curam autem maximam habeat ne
 5) höchster, vornehmster, erster: Crist himiles truhtin uueralti meisto Christe caeli domine, mundi salvator maxime H 7,1,2. des meisten tiefeles ubermuoti habest du gebrochen in dero toufi tu confregisti caput draconis Np 73,14;
 
gi-meit
 Verstümmelt: ka-me...: nom. pl. m. F 17,4 (voc.; Ausg. konjiz. kameite).
 1) dumm, töricht: kameit baridus Gl 1,55,8 (gibârlôs PaKRa). kimeitiu obtunsa [vgl. obtunsa stulta vel stolida, CGL IV,546,41] 4,10,53. kameite enti blinte huuedar ist za uuare mera gold odo kirihha
 2) überheblich: gimeiten [Iulianus superbum valde atque] contumacem [puerum habuit, Greg., Dial. 1,4 p. 169] Gl 2,250,62. gimeitoro [quem (Tullum) iuxta sequitur] iactantior [Ancus, nunc quoque iam nimium
 
gi-meita
 1) ergebnis-, nutzlos: frustra ł arauuingun ł in gameitvn Gl 1,177,10 (vgl. Gl 5,88,16). in kimeitun arauun [consumetur] incassum [labor vester, non proferet terra germen, nec arbores poma praebebunt, Lev. 26,20
 2) grundlos: in kimeitun [non assumes nomen domini dei tui in vanum, nec enim habebit insontem dominus eum qui assumpserit nomen domini dei sui] frustra [Ex. 20,7] Gl 1,279,42. in gemeitun ubique [Randgl. zu:
 3) ohne Gegenleistung: in gimeiton [num quia frater meus es,] gratis [servies mihi? Gen. 29,15] Gl 1,301,31. arauuon in gimeitun gratis [Comm. in Gen. = ebda.] Thoma, Glossen S. 8,24. in kimeitun [neque
 4) müßig: uzgangenti umbi thie thritun zit gisah (der Weingärtner) andre (Tagelöhner) stantente in strazu in gimeitun vidit alios stantes in foro otiosos T 109,1. liaf Johannes harto mer joh quam zi themo grabe ouh êr;
 
gi-meitheit
 1) Überheblichkeit, Anmaßung, Eitelkeit: camaithait insolentia Gl 1,186,16. kameitheit uparkahukt (als Korr. zu uparkanuht) [ex uno sermone omnis] superstitio [observationum Iudaicarum fuerat elisa, Hier. in Matth. 15,12] 2,333,34. kemeitheit [aliquid sibi de
 2) Irr-, Aberglaube: in gameitheiti [quae sunt rationem quidem habentia sapientiae] in superstitione [et humilitate, et non ad parcendum corpori, non in honore aliquo ad saturitatem carnis, Greg., Cura 3,19 p. 62 =
 
gi-meitî
 1) Unzulänglichkeit: (Otfrid an seine Leser:) si thar (sc. in meinem Werk), thaz ni dohta, so mir giburren mohta: zellet thio gimeiti minera dumpheiti O 5,25,30.
 2) Einbildung (?): manage auh forscrenchit fona festin gameiti nandunc festnissa multos autem inpedit a firmitate praesumptio infirmitatis F 40,18 (zur Übers. nandunc festnissa der wohl urspr. Lesart praesumptio firmitatis u. ihrer beabsichtigten