| - muoltilîn, st. n.
- muoltra
- muoma, sw. f.
- muomenkint, mhd. st. n.
- muomûnsun, st. m.
- muor, st. n.
- -muora
- muorgras, st. n.
- -muori, adj.
- -muori, st. n.
- muorin
- muos, st. n.
- muos
- muosal, st. n.
- muosen
- muosen, sw. v.
- gi-muosen, sw. v.
- ir-muosen, sw. v.
- muosfingar, st. m.
- muosgadum, st. n.
- muoshûs, st. n.
- -muosi
- muosilî(n), st. n.
- -muosîn
- muosôn, sw. v.
- gi-muosôt, st. m.
- muosstat, st. f.
- muostasca, sw. f.
- muot, st. n. m.
- -muot, mhd. st. m.
- -muot, st. f.
- -muot, adj.
- muotazzen, sw. v.
- muotazzunga, st. f.
- muotbiheftida, st. f.
- muotbilidunga, st. f.
- muotblintî, st. f.
- muotbrehhôn, sw. v.
- muotbrestî, st. f.
- muoten, sw. v.
- muoter, st. f.
- muotera, sw. f.
- muoterana, sw. f.
- muoterburg, st. f.
- muoterlîh, adj.
- muotermâg, st. m.
- muoterslahe, mhd. sw. m.
- muotersleggo, sw. m.
- muotersun
- muoterunf
- muoterûnsun, st. m.
- muotersun, st. m.
- muotfaga
- muotfagôn, sw. v.
- gi-muotfagôn, sw. v.
- muotfirthenkida
- muotfirthenkidî
- muotgeil, adj.
- muotgiluhtîg, adj.
- muothaft, adj.
- muothezun
- ..muoti
- -muoti, adj.
- gi-muoti, adj.
- -muoti, st. n.
- gi-muoti, st. n.
- -muotî
- ir-muotî, st. f.
- -muotida
- -muotîg
- muotgî, st. f.
- -muotgî
- -muotglîh
- -muotglîhho
- -muotîgo
- -muotgôn
- muotilôsî, st. f.
- muotin
- -muotisôn
- -muotlîh
- -muotlîhhên
- -muotlîhho
- muotluba, st. f.
- -muotnissi
- -muoto
- gi-muoto, adv.
- muotôn, sw. v.
- muotot
- muotrâuua, st. f.
- gi-muotsamen, sw. v.
- gi-muotsamo, adv.
- gi-muotsamôn, sw. v.
- muotsêri, adj.
- muotsioh, adj.
- muotscaf, st. f.
- muotscahhî, st. f.
- muotscâhî, st. f.
- muotskelta, sw. f.
- muotslêuuî, st. f.
- muotspilên, sw. v.
- muotsprangônto, adv.
- muotsuht, st. f.
- muotsuhtîg, adj.
- muotta
- muottât, st. f.
- muottruobida, st. f.
- -muotunga
- muotuuillîg, adj.
- muotuuillo, sw. m.
- muotzuo[h]uuerbida, st. f.
- muounga, st. f.
- muoz-
- muoza, st. f.
- muozan, prt.-prs.
- muozen, sw. v.
- -muozhaft
- -muozhaftî
- -muozhaftîg
- muozhafto, adv.
- -muozhaftôn
- muozi, st. n.
- -muozî
- muozîg, adj.
- muozîgen, sw. v.
- gi-muozîgen, sw. v.
- muozgheit, st. f.
- muozgî, st. f.
- muozglîh, adj.
- muozglîhho, adv.
- muozîgo, adv.
- muozlîh, adj.
- muozo
- muozôn, sw. v.
- gi-muozôn, sw. v.
- muozunga, st. f.
- mur
- mr-
- mûra, st. f.
- muraen
- mûrâri, st. m.
- murarirn
- murarubr
- mûrberi
- mûrboum
- mûrbrâka, as. st. f.
- mûrbrehha
- mûrbrehho, sw. m.
- mûrbrehha, sw. f.
- mûrbruhhil, st. m.
- murc-
- murden, sw. v.
- morden, sw. v.
- murd(i)ren, sw. v.
- fir-murd(i)ren, sw. v.
- murdro, sw. m.
- mre
- mur(e)munto, sw. m.
- murmuntîn, st. n.
- murfar-
- murg, adj.
- murgfâri, adj.
- murgiot
- mûrgiuuâgi, st. n.
- murgoht
- murhodela
- mûrhuotil, st. m.
- muri
- murigot
- muriot, st. m.
- murlraha
- murmel-
- murmelunga
- murmenda
- murmente, mhd.
- murmenda:, nom. sg.
- murmenti
- murmeront
- murmilon
- murmol-
- murmolodi
- murmor-
- murmū
- murmul
- murmulôd, st. m.
- murmulôdî, st. f.
- murmulôn
- bi-murmulôn, sw. v.
- murmulunga
- murmuntîn
- murmurôn, sw. v.
- murmulôn, sw. v.
- murmurunga, st. f.
- murmulunga, st. f.
- fir-murnen, sw. v.
- murra
- murra
- mur(u)uuen, sw. v.
- mur(u)uui, adj.
- mur(u)uuî, st. f.
- mûruuâga, st. f.
| | muoltilîn st. n. mu:altilin: Gl 2,497,5 (Sg 292, 11. Jh.; Rasur von -l-, -ili- unsicher). kleine Schüssel: mualtilin skibahten [zu: vellere non ovium, sed Eoo ex orbe petitis ramorum spoliis fluitantes sumere amictus gaudent et durum] scutulis (vestibus; Glosse: variatis, scutulatis vestibus, vgl. PL 59) [perfundere corpus, Prud., Ham. 289]; Vok.-Übers. von scutula als ‘Schüsselchen’ gegen die Kontextbed. ‘Gewand mit rautenförmigem Gewebemuster’ (vgl. dazu u. zur Bildg. als möglicher Lehnübers. Lauffer S. 314).
muoltra s. AWB muolt(e)ra.
muoma sw. f. (zur Bildg. vgl. Darms, Schwäher S. 239 ff.), mhd. Lexer muome, nhd. DWB muhme (zur Bedeutungsentwicklung vgl. DWb. VI,2644 ff., bes. Sp. 2645); as. mōma, mnd. mme; vgl. mnd. mne, mnl. moene, an. móna. — Graff II,728. moma: nom. sg. Gl 1,344,48 (Sg 9, 9. Jh.). 4,257,29 (Leiden 191 E, 12. Jh.). — muama: nom. sg. Gl 1,284,39 (Jb-Rd). Mayer, Glossen S. 86,9 (oder gen. sg. (so lat.) u. damit st. flekt.?); muom-: dass. -a Gl 1,344,47 (Sg 295, Gll. 9./10. Jh.?). 3,424,26. Nc 690,29 [5,3]; gen. sg. -un Gl 1,351,18 (M, 6 Hss., 1 Hs. -vo-); -on 20 (M; zur Endg. vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 221 Anm. 5); mm-: nom. sg. -a 344,48 (--). 3,67,11 (SH A, 6 Hss., 4 --). 176,33 (SH B). 363,66 (Jd). 390,37 (Hildeg.). 424,26. 662,51; -e 67,12 (SH A, --). 427,25 (--); mm-: dass. -a 1,344,47. 351,22 (M). 2,326,7 (lat. gen. sg.). 3,280,40 (SH b); gen. sg. -in 1,351,21 (M); mouma: nom. sg. 3,426,14 (zu -ou- vgl. Braune a. a. O. § 40 Anm. 2c); muem: dass. 67,13 (SH A; 15. Jh.); gen. sg. -]en 1,351,21 (M); mum-: nom. sg. -a [Bd. 6, Sp. 859] 353,33 (Jd). 3,424,26. Hbr. I,119,61 (SH A; -v-); -e Gl 4,257,29; gen. sg. -un 1,351,19 (M); -en 21/22 (M). Verschrieben: mmum: gen. sg. Gl 1,351,20 (M). Muhme, Schwester der Mutter: muama [turpitudinem] materterae [, et amitae tuae non discooperies, Lev. 20,19] Gl 1,284,39 (Hs. -a). 344,47 (Hss. -a; 1 Hs. noch matertera est soror matris quasi mater altera, vgl. CCCM 189 A,418,121). 351,18 (1 Hs. -a). 353,33 (Hs. -a). 4,257,29 (Hs. -a). mma [nunc illud est quod conamur ostendere, quemadmodum fratres domini appellentur filii] materterae (Hs. matterae) [eius, Mariae, qui antea non credentes, postea crediderunt, Hier., De virg., PL 23 p. 196C] 2,326,7. mma matertera 3,67,11. 176,33. 363,66. 424,26 (1 Hs. noch übergeschr. ł muatirra; davor uetiro oheim pasa patruus avunculus amita). 426,14. 427,25. 662,51. Hbr. I,119,61. matertera soror matris Gl 3,280,40. maizfia matertera 390,37. muama [sed tamen consuetudo erat apud Iudaeos propinquas suas uxores accipere, non tamen sorores, neque filias avunculi vel] materterae [Christ. Druth., Expos. p. 1378D] Mayer, Glossen S. 86,9; zur Bez. der Schwester der Venus: din muoma gab tir (sc. Amor, der Sohn der Venus) dri geba . die ze minnesami zihent . ich meino sconi . unde stimma . unde gebarda Gratia .i. soror Veneris dedit tibi consanguineo trina . s. dona . i. pulchritudinem . vocem . et gestum Nc 690,29 [5,3]. Vgl. DRWb. 9,954 f. Vgl. muotera.
muomenkint mhd. st. n. (zur Genitivkomposition vgl. Gröger § 17 II 3b), frühnhd. mum(m)enkind (vgl. Müller-Fraureuth 2,257, in anderer Bed.); mnd. mmenkint (in anderer Bed.). — Graff IV,457. mmen-kint: nom. sg. Gl 3,364,1 (Jd); mumen-: dass. 5,38,44. Kind der Schwester der Mutter, Cousin (auch Cousine (?); zu kind als Bez. für den männlichen Nachkommen vgl. auch Ahd. Wb. 5,167 ff.): mmenkint consobrinus Gl 3,364,1 (davor brderkint uederenkint wasenkint fratruelis patruelis sobrinus). 5,38,44.
muomûnsun st. m. (zur Genitivkomposition vgl. Gröger § 17 II 3b); vgl. mhd. muomen sun (vgl. DWb. VI,2647 s. v. muhmensohn). — Graff VI,60. momun-sun: acc. sg. Gl 4,313,13 (Mus. Brit. Add. 23931, Gll. 10. Jh.; oder -o- für uo verschr.?). — muamunsun: nom. sg. Gl 3,424,32 (Sg 299, 9. Jh.); muomun-: acc. pl. -]i 2,332,15 (clm 14747, 9. Jh.); mm-un-: nom. sg. -] 3,424,32/425,1; -en-: nom. pl. -]e 67,14 (SH A, 3 Hss., alle --). 176,34 (SH B). 416,31 [HD 2,324]; m-: dass. -]e 67,37 (SH A; -svne); mmmen-: dass. -]e 41 (SH A); mmun-: dass. -]i 40 (SH A); mumen-: nom. sg. -] Hbr. I,120,63 (SH A; mvmensvn); nom. pl. -]e Gl 3,67,39 (SH A); mūmen-sne: dass. 218,34 (SH B, Anh.); muemē-: dass. -] 67,42 (SH A, 15. Jh.). Sohn der Schwester der Mutter, Cousin: muomunsuni [zu: fratres domini, non filios Ioseph, sed] consobrinos [salvatoris, Mariae liberos intelligimus materterae domini, Hier. in Matth. 12,49. 50 p. 85, oder zu: fratres autem] consobrinos [dici, omnis scriptura demonstrat, ebda.] Gl 2,332,15. mmensune uel oheimessune consobrini vocati quod ex sorore et fratre, aut ex duabus sororibus sunt nati, quasi consororini [Hbr. I,120,63] 3,67,14. Hbr. I,120,63. mmensune vel ohemessune consobrini sunt duarum sororum vel sororis et fratris filii [Hbr. II,3,16/17] Gl 3,176,34. mūmensne [Bd. 6, Sp. 860] consobrini 218,34. 424,32 (2 Hss. ôheimessun). mmensune ł oheimes sune consobrini 416,31 [HD 2,324] (wohl Randgl. zu: consobrinae, vgl. HD 2,324 Anm.). (Simeon) consobrinum [domini esse ecclesiastica tradit historia, Beda in Matth. 10,3 p. 51] 4,313,13.
muor st. n., mhd. Lexer muor, nhd. dial. schweiz. muer m. (auch f.) Schweiz. Id. 4,386 f., bair. muer n. Schm. 1,1642 f.; as. mōr, mnd. môr n. (auch m.), mnl. moer n. (auch m.); afries. mōr; ae. mór m.; vgl. an. mœrr f. (zur Bildg. vgl. Darms, Schwäher S. 162 ff.). — Graff II,843. muor: nom. sg. Gl 4,208,59. S 69,53 (Musp.). — mor: nom. sg. Gl 4,302,18 = Wa 59,33 (Ess. Ev.). Moor, Sumpf: muor sentina Gl 4,208,59. feni endi that mor palus quamdiu est immota, fetorem non emittit, et statim ut movetur, fetor qui intus erat prius, exit, sicut Iudei statim ut irritati sunt eas sordes, quas intus habebant, emittebant, vgl. Gallée, Sprachdenkm. S. 54 [Randgl. zu: respondit turba, et dixit (ad Iesum): ... quis te quaerit interficere? Joh. 7,20] 302,18 = Wa 59,33. so daz Eliases pluot in erda kitriufit, so inprinnant die perga ... aha artruknent, muor uarsuuilhit sih S 69,53. Vgl. salzmuora, tôdmuori; untarmuori adj. Vgl. meri.
-muora vgl. AWB salzmuora.
? muorgras st. n., nhd. DWB moorgras; vgl. ae. móres græs (vgl. Bosw.-T. S. 697 s. v. mór). mor-gras: nom. sg. Gl 4,31,27 (Sal. a1, Adm. 3, Gll. 11./12. u. 12. Jh.; zu seltenem o für uo in jüngeren bair. Hss. vgl. Schatz, Abair. Gr. § 8d, Hs. sonst -uo-; oder -o- für e verschr. u. damit zu merigras?). Alge, Seegras (?): alga herba maritima (3 Hss. merigras; vgl. dazu auch Marzell, Wb. 4,1250).
-muori adj. vgl. untarmuori.
-muori st. n. vgl. tôdmuori.
muorin Beitr. (Halle) 85,235,11 s. AWB mor(a)ha. |
| |