| - muotskelta, sw. f.
- muotslêuuî, st. f.
- muotspilên, sw. v.
- muotsprangônto, adv.
- muotsuht, st. f.
- muotsuhtîg, adj.
- muotta
- muottât, st. f.
- muottruobida, st. f.
- -muotunga
- muotuuillîg, adj.
- muotuuillo, sw. m.
- muotzuo[h]uuerbida, st. f.
- muounga, st. f.
- muoz-
- muoza, st. f.
- muozan, prt.-prs.
- muozen, sw. v.
- -muozhaft
- -muozhaftî
- -muozhaftîg
- muozhafto, adv.
- -muozhaftôn
- muozi, st. n.
- -muozî
- muozîg, adj.
- muozîgen, sw. v.
- gi-muozîgen, sw. v.
- muozgheit, st. f.
- muozgî, st. f.
- muozglîh, adj.
- muozglîhho, adv.
- muozîgo, adv.
- muozlîh, adj.
- muozo
- muozôn, sw. v.
- gi-muozôn, sw. v.
- muozunga, st. f.
- mur
- mr-
- mûra, st. f.
- muraen
- mûrâri, st. m.
- murarirn
- murarubr
- mûrberi
- mûrboum
- mûrbrâka, as. st. f.
- mûrbrehha
- mûrbrehho, sw. m.
- mûrbrehha, sw. f.
- mûrbruhhil, st. m.
- murc-
- murden, sw. v.
- morden, sw. v.
- murd(i)ren, sw. v.
- fir-murd(i)ren, sw. v.
- murdro, sw. m.
- mre
- mur(e)munto, sw. m.
- murmuntîn, st. n.
- murfar-
- murg, adj.
- murgfâri, adj.
- murgiot
- mûrgiuuâgi, st. n.
- murgoht
- murhodela
- mûrhuotil, st. m.
- muri
- murigot
- muriot, st. m.
- murlraha
- murmel-
- murmelunga
- murmenda
- murmente, mhd.
- murmenda:, nom. sg.
- murmenti
- murmeront
- murmilon
- murmol-
- murmolodi
- murmor-
- murmū
- murmul
- murmulôd, st. m.
- murmulôdî, st. f.
- murmulôn
- bi-murmulôn, sw. v.
- murmulunga
- murmuntîn
- murmurôn, sw. v.
- murmulôn, sw. v.
- murmurunga, st. f.
- murmulunga, st. f.
- fir-murnen, sw. v.
- murra
- murra
- mur(u)uuen, sw. v.
- mur(u)uui, adj.
- mur(u)uuî, st. f.
- mûruuâga, st. f.
- mûruuâgî, st. f.
- muruuen
- muruui
- muruuî
- murzilingûn, adv.
- mus
- mus
- mûs, st. f.
- ms(-)
- musase
- musær(-)
- musair
- mûsâri
- mûsaro, sw. m.
- mûsâri, st. m.
- muscerones
- musch-
- muschele
- muschelin
- muschellîn, mhd. st. n.
- musculun
- mûsdorn, mhd. st. m.
- mûsthrec, st. m.
- musear
- mûsen, sw. v.
- mûsfalla, st. sw.?
- mûsfaro, adj.
- musgulon
- mushar
- mushiben
- mushina
- gi-mûsi, st. n.
- -musihha
- msica, st.
- mûsilîn, st. n.
- musina
- musca, sw.
- muscâtbluome, mhd. sw. m. f.
- muscâtenbluome, mhd. sw. m. f.
- muscâtenloup, mhd. st. n.
- fir-musken, sw. v.
- zi-musken, sw. v.
- muskil
- muscula, st. sw. f.
- musnaro
- musner
- muso
- mûsôra, sw. n.
- mspilli, st. n.
- mussa, st. f.
- mussatenblumē
- mussatynloup
- must
- -must-
- mstart
- mûstro, sw. m.
- muszfalla
- mter
- mtfinger
- mutilôn, sw. v.
- mutirslahe
- muton
- mtotist
- mtta, sw. f.
- mtto, sw. m.
- mutti, st. n. m.
- mutto
- mtto
- muttoh, st. m.
- mützerin, mhd. st. f.
- muurf
- muute
- muwelbm
- mwelbm
- muwer-
- mûuuerf, st. m.
- mûluuerf, st. m.
- mûuuerf, st. n.
- mûuuerfo, sw. m.
- muuuerpf
- muworfo
- muwzat
- muzgiuati
- mûzgiuuât
- mûzgiuuâti, st. n.
- mûzgiuuât, st. f.
- mûzhaftî, st. f.
- muziro
- mûzôn, sw. v.
- gi-mûzôn, sw. v.
- -mûzôt
- mûzunga, st. f.
- mûzuuât, st. f.
- muzz-
- muzzâri, st. m.
- muzzen, sw. v.
- mvcerin
| | muotskelta sw. f. — Graff VI,488. muot-sceltun: acc. sg. Gl 1,817,24 (M, Wien 2723, 10. Jh.). Beleidigung: muotsceltun [qui autem dixerit fratri suo,] raca [: reus erit concilio, Matth. 5,22] (3 Hss. mit sceltun); keine Übers. von lat. raca ‘eitler Wicht’ (vgl. Georges, Handwb. 2,2185), sondern Erklärung, daß es sich um ein Schimpfwort handelt; Umsetzung von muot aus mit präp., vgl. die Parallelhss., oder umgekehrt?
? muotslêuuî st. f.; zum Ansatz vgl. Graff VI,812, Klein, Stud. S. 304 u. Splett, Ahd. Wb. I,2,640. — Graff VI,812. Verschrieben: muat-fleuui: nom. sg. Gl 2,321,42 (Carlsr. Aug. CXI, 9. Jh.); Ahd. Gl.-Wb. S. 426. Gl.Wortsch. 6,468 u. Hiltensberger, Glossierung S. 141 f. setzen muotfleuuî st. f. an, zur Zuordnung zu fleuuen ‘waschen’ vgl. Hiltensberger a. a. O. Stumpfsinn: muatsleuui siue dabi (l. toubî?) [de ventris ingluvie, inepta laetitia, ... multiloquium,] hebetudo sensus circa intelligentiam propagantur [Greg., Mor. in Job 31,45 p. 1036].
muotspilên sw. v. — Graff VI,333 s. v. muotspilôn. muot-spileta: 1. sg. prt. Np 76,7. muotspilên thero uuorto seiner Redelust im Inneren freien Lauf lassen (anders Sehrt, NotkerGl. S. 137 ‘sich freudvoll unterhalten’): vnde so dahta ih nahtes in minemo herzen . muotspileta dar in demo [Bd. 6, Sp. 898] herzen . dero uuorto . gedagendo . uuanda mir diu garrulitas unfreisigora uuas et meditatus sum nocte cum corde meo . garrivi [vgl. garrivi? Laetatus sum, exultavi loquendo; coepit intus garrire securus, ubi solus in silentio cogitat annos aeternos, Aug., En.].
muotsprangônto adv. — Graff VI,399 s. v. muotsprangôn. muot-sprangondo: Npgl 76,11. etw. (das Verhaftetsein im Irdischen) innerlich überspringend, überwindend (anders Sehrt, Notker-Gl. S. 136 ‘frohlocken’): vnde transiliendo (ubersprangondo) dahta ih sus. Êr neuuas iz . nu ist iz. Transiliendo (muotsprangondo) begonda ih fernemen diu ding et dixi . nunc cepi [vgl. quae sint itaque transilienda, ut ad illum finem pervenire possimus, ubi iam quod transiliamus non habebimus, Psalmi textus ipse demonstrat ... iam seipsum transiliens, Aug., En.]; zu muotsprangôn neben ubarsprangôn als variierende Übers. u. zum Verständnis d. St. vgl. auch Neese S. 155 ff.
muotsuht st. f. — Graff VI,141. muot-suht: nom. sg. Nb 46,19 [37,21]. Np 54,4; nom. pl. -]e Nb 47,12 [38,12]. Verschrieben: mod-schut: acc. sg. Gl 2,81,5. geistig-seelische Verwirrtheit: modschut lethargum [patitur communem inlusarum mentium morbum, Boeth., Cons. 1,2 p. 7,11] Gl 2,81,5. neuuissa ih uuola ... dir eteuuar gemengen . tar muotsuht (in Ausg. Piper getrennt geschr.) insliefen mag num me ... fefellit abesse aliquid . per quod inrepserit morbus perturbationum in animum tuum Nb 46,19 [37,21]. muotsuhte habint tia chraft . taz sie mennisken mugen also einen boum in stete standen eruuekken . nals aber eruuelzen uz . noh uz eruuurzellon hi perturbationes morum . ea valentia est . ut possint quidem hominem movere loco . convellere autem . sibique totum exstirpare non possint 47,12 [38,12]. ih uuolta die minnon . die mih hazzent . nu irret mih infirmitas mentis (unchraft muotis). daz chit muotsuht . unde nimet mir dia luteri des herzen Np 54,4. Abl. muotsuhtîg.
muotsuhtîg adj. — Graff VI,142. muot-suhtig: Grdf. Nb 62,31/32 [52,24] (-î-); nom. pl. m. -]e Np 106,27. 1) kleinmütig: nu nesist toh so muotsuhtig nieht . la din muotprechon dih sin tamen ne contabescas animo [vgl. contabescas: languescas, Rem.] Nb 62,31/32 [52,24]. 2) geistig-seelisch verwirrt: iro sela sleuuet in demo leide. Vuaz kescah dannan dien gubernatoribus (stiuron)? Vuurden leidege . uuurden muotsuhtige . samoso trunchen man . unde ingieng in iro uuistuom anima eorum in malis tabescebat . turbati sunt . et moti sunt . s. ad iram evomendam sicut ebrius . et omnis sapientia eorum devorata est Np 106,27.
muotta Gl 2,660,12 s. AWB muoen.
muottât st. f. — Graff V,331 f. muat-tati: acc. pl. O 4,12,46 (F); -dati: dass. ebda. (PV). Absicht: ni was thar (von den Jüngern), ther firstuanti, waz er (Jesus) mit thiu meinti, ouh thia muatdati theheino mezzo irknati [vgl. hoc autem nemo scivit discumbentium, ad quid dixerit ei, Joh. 13,28]. [Bd. 6, Sp. 899]
muottruobida st. f.; vgl. mhd. Lexer muottrüebe adj. — Graff V,489. muot-trûbedo: gen. sg. Nb 49,21 [40,7]. seelisch-geistige Verwirrung: uuanda ... menniskon muot so getan ist . taz iz sih tero uuarheite geloubendo . sar heftet an den lukken uuan . fone demo diu timberi chumet . tero muottrubedo . tiu uuarra anasiht irret quoniam ... constat eam naturam esse mentium . ut quotiens abiecerint veras . falsis opinionibus induantur . ex quibus . s. opinionibus . orta caligo perturbationum . verum illum confundit intuitum [vgl. caliginem mentis, Rem.].
-muotunga vgl. AWB thiomuotunga.
muotuuillîg adj., mhd. Lexer muotwillec, nhd. DWB mutwillig; mnd. môtwillich, mnl. moetwillich. muot-vuilligiu: nom. sg. f. Gl 2,154,14 (Sg 183, Gll. 11. Jh.). beabsichtigt: muotvuilligiu [cuius hanc virtutem utrum de vera fide ac profunda cordis simplicitate descenderet, an] affectatitia (Hs. affectativa) [esset, et quodammodo coactitia, atque ad imperantis faciem praeberetur, volens manifestius explorare, Cassian, Inst. IV,24 p. 184] (zu lat. adfectaticius ‘fingiert’ der Textausg. vgl. Thes. 1,1175,71 ff.; zur Form affectativus des Glossars vgl. DML I,47c). |
| |