| - nozboum
- gi-nôzidi, st. n.
- nôzil, st. n.
- nôzilî(n), st. n.
- gi-nôzin(na), st. f.
- gi-nôzlîh, adj.
- gi-nôzo, sw. m.
- gi-nôzôn, sw. v.
- gi-nôzsam, adj.
- gi-nôzsamî, st. f.
- gi-nôzsamôn, sw. v.
- nozscaf
- gi-nôzscaf, st. f.
- gi-nôzscaft, st. f.
- gi-nôzskeffen, sw. v.
- gi-nôzsleggo, sw. m.
- nöʒʒel, mhd. st. n.
- n . pifr . nent ..
- |nsin
- |nsubrente
- nt
- .. nt
- .. nt
- |ntbouga
- nte
- |nteot
- .. ntscublu
- n . tt ..
- °n, adv. u. conj.
- nuꝰ
- nu : :
- nâ, adv.
- nuazen
- nub
- nube
- nuber
- nucce
- nuchul
- nucida
- nueil
- nugil
- nuhehende
- nuhhaine
- nuhil
- gi-nuht, st. f.
- gi-nuhten, sw. v.
- gi-nuhtî, st. f.
- gi-nuhtida, st. f.
- gi-nuhtîg, adj.
- -nuhtgî
- ge-nuhtigon, aostndfrk. sw. v.
- gi-nuhtlîhho, adv.
- gi-nuhtsam, adj.
- gi-nuhtsamen, sw. v.
- nuhtsamî, st. f.
- gi-nuhtsamî(n), st. f.
- gi-nuhtsama, st. f.
- gi-nuhtsamida, st. f.
- nuhtsamithi, as. st. n.
- gi-nuhtsamo, adv.
- gi-nuhtsamôn, sw. v.
- ubar-gi-nuhtsamôn, sw. v.
- nuilende
- nuilento
- nuisan
- nuiz
- niuz
- in(t)-nucken, sw. v.
- nulboum
- nulende
- nulenti
- [h]nulla, sw. f.
- nlla
- numedisc, adj.
- numft, st. f.
- -numft
- fir-numft
- ir-numft, st. f.
- -numftâri
- -numftîg
- -numftgî
- -numftîgo
- -numftlîh
- -numftlîhho
- -numo
- numphallit
- fir-numst, st. f.
- numft, st. f.
- fir-numstîg
- -numstgî
- -numstlîh
- nun
- .. nun
- nundinas
- nune
- nunfti
- nunn:
- nunna, sw. f.
- nonna, sw. f.
- nunti
- n .. uo
- [h]nuoa, st.
- nuoddet
- nuoen, sw. v.
- gi-nuoen, sw. v.
- nuog, adj.
- gi-nuog, adj.
- gi-nuogi, adj.
- gi-nuogen, sw. v.
- gi-nuogi, st. n.
- gi-nuogî, st. f.
- gi-nuogida, st. f.
- nuogil
- nugil
- gi-nuogon, adv.
- gi-nuogsam, adj.
- nuohturn, adj.
- nuohturnîn, adj.
- gi-[h]nuoî, st. f.
- gi-[h]nuoi, st. n.
- nuoil, st. m.
- nuoila, st. sw.?
- nuoilîsa(r)n, st. n.
- nuomen, sw. v.
- gi-nuomidi, st. n.
- nuosc, st. m.
- nuot, st. f.
- not
- nupa
- nupe
- nupi
- aba-[h]nuppen, mfrk. sw. v.
- nuppun
- nur
- nuscelihiu
- nuschil
- nsê, interj.
- nusca, sw.
- nusken, sw. v.
- int-nusken
- in(t)-nusken, sw. v.
- umbi-nusken, sw. v.
- nuskil, st. m.
- nuskila, sw. f.
- nuskilahhan, st. n.
- nuskilîn, st. n.
- nussa
- .. nussu
- nusta, st. sw. f.
- gi-nusten, sw. v.
- gi-nusken, sw. v.
- int-nusten, sw. v.
- nustifenemo
- nustil
- nustil, st. m.
- [h]nutten, sw. v.
- nuttimo
- nutun
- nuua
- nuuilendi
- nuuo
- nuuua
- nuuuechomo
- nuuuen
- nuuuil
- nuvel
- nuwel
- [h]nûuuo
- nuz, st. m.
- [h]nuz, st. f.
- [h]nuzboum, st. m.
- [h]nuzboumîn, adj.
- [h]nuzbrehha, mhd.
- nüʒʒebreche, mhd.
- nuzehende
- [h]nuzgarto, sw. m.
- nuzisemi
- [h]nuzkern
- [h]nuz-, sw. m.
- h]nuzzikerno sw. m., [h]nuzkern,, sw. m.
- nüʒʒekern, mhd. st. m.
- nuzlîh, adj.
- nuzsuht
- nuzza, st. f.
- nüʒʒebreche, mhd.
- nüʒʒekern, mhd.
- nuzzen, sw. v.
- gi-nuzzen, sw. v.
- nuzzi
- nuzzi, adj.
- nuzzî, st. f.
- nuzzida, st. f.
- nuzziheit, st. f.
- [h]nuzzikerno
- [h]nuzzikuohho, sw. m.
- nuzzisam, adj.
- nuzzisamî, st. f.
- nuzzôn, sw. v.
- nvcil
- nle
| | nozboum Gl 3,388,62 s. AWB [h]nuzboumîn.
gi-nôzidi st. n.; zur Bildg. vgl. Kluge, Stammb. § 70. — Graff II,1128. ka-nozzid: nom. sg. Gl 1,410,53 (Rb; mit Abfall des Endvokals vor vokal. Anlaut (s. u.), vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 61). Paar: daz kanozzid ohsono [in media parte iugeri,] quam par boum [in die arare consuevit, 1. Reg. 14,14].
nôzil st. n., mhd. nœʒel (vgl. auch Findebuch S. 263); as. nôtil; vgl. ae. ní(e)ten n. — Graff II,1125. nozzil: nom. sg. Gl 1,312,16 (fragm. S. Paul, 9. Jh.; lat. dat. pl.); nozilun: dat. pl. S 316,19 (Würzb. B., 9. Jh.). — notilv: acc. pl. Gl 2,581,16 = Wa 95,27. kleineres (Nutz-)Tier: nozzil [ad omnem animam viventem, quae est vobiscum, tam in volucribus quam in iumentis, et] pecudibus [terrae cunctis, ... et universis bestiis terrae statuam pactum meum vobiscum, Gen. 9,10] Gl 1,312,16. tama notilv mer [quidquid usquam est, una virtus condidit. ... feras, volucres, reptiles, natatiles, iumenta, pecua (Hs. pecudes),] subiugales beluas [Prud., P. Rom. (X) 333] 2,581,16 = Wa 95,27 (vom Glossator wohl gegen den lat. Kontext als pecua subiugales u. beluas ‘Meerungeheuer’ aufgefaßt u. mer auf lezteres bez., vgl. Wadst. u. Steinm. z. St.; zu ahd. mer s. Ahd. Wb 6,453). ih biuual mih in nozilun ente in uierfiuozun, ih gefrumita uncusg imo [l. in demo] site sodomitico S 316,19. Vgl. nôz, nôzilî(n).
nôzilî(n) st. n. (vgl. Grimm, Dt. Gr. 2,964). — Graff II,1125. nozzili: nom. sg. Gl 1,134,33 (K). (Nutz-)Tier: moathaft in anthareru stati nozzili kimennit ist animal. Vgl. nôz, nôzil.
gi-nôzin(na) st. f., mhd. Lexer genôʒinne, nhd. genossin; mnd. genôtinne. — Graff II,1128. gi-nozin: acc. sg. Gl 1,492,65 (M, 2 Hss., 12. u. 13. Jh.); g-nozinna: dass. 2,525,4 (Bern 264, Gll. 10. Jh.?). Gefährtin: a) allgem.: gnozinna [(Humilitas) Spem sibi] conlegam (Glosse: sociam, vgl. PL 60) [coniunxerat, Prud., Psych. 201] Gl 2,525,4; b) für eine Person gleichen oder ähnlichen Standes: ‘Mitregentin’: ginozin [nam (Aman) Mardochaeum ..., et] consortem [regni nostri Esther cum omni gente sua ... expetivit in mortem, Esth. 16,13] Gl 1,492,65 (6 Hss. giteila). [Bd. 6, Sp. 1395]
gi-nôzlîh adj., mhd. Lexer genôʒlich; vgl. afries. nātlik. ge-noz-lich: Grdf. Gl 2,33,74. 775,53. gemeinsam, gemeinschaftlich: genozlich [tenet aeternam] socialis [gratia palmam, Ar. II,1250] Gl 2,33,74. 775,53.
gi-nôzo sw. m., mhd. genôʒe, nhd. genosse; mnd. genôte, mnl. genote; afries. -nāta. — Graff II,1125 f. gi-noz-: nom. pl. -on O 4,11,49 (zum nur hier belegten n-Stamm in O vgl. Kelle 2,150); ge-: nom. sg.? -a Gl 1,772,10 (clm 14745, 14. Jh.; lat. acc.); g-: dass. -e 3,183,34 (SH B). Formen des Dat. Plur. s. u. ginôz st. m. Gefährte, Kamerad: genoza [necessarium autem existimavi Epaphroditum fratrem, et cooperatorem, et] commilitonem [meum, vestrum autem apostolum, et ministrum necessitatis meae, mittere ad vos, Phil. 2,25] Gl 1,772,10 (5 Hss. ginôz). gnoze contubernalis 3,183,34 (1 Hs. ginôz). wio harto mer zimit iu, ir ginozon birut untar iu, thaz ein andremo fuazi wasge gerno O 4,11,49. Komp. hûs-, kamarginôzo, maʒgenôʒe mhd. Vgl. ginôz.
gi-nôzôn sw. v., mhd. Lexer genôʒen, frühnhd. genossen, nhd. dial. schwäb. genossen Fischer 3,366; mnd. genôten, mnl. genoten. — Graff II,1128. ge-nôzzon: inf. Np 70,20. sich jmdm. gleichstellen, mit refl. Akk. u. Dat. d. Pers.: devs qvis similis tibi? ... vuieo manege arbeite du mir dannan geouget habest . daz ih mih dir genozzon uuolta.
? gi-nôzsam adj., mhd. Lexer genôʒsam, nhd. dial. schweiz. genosssam Schweiz. Id. 4,822 f. — Graff II,1127. ki-noaz-sam: Grdf. Gl 1,140,34 (K; zur Schreibung vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 45 Anm. 2); -noz-: dass. ebda. (Ra). reichlich (?): kinoazsam kinuhtsam facundus (l. fecundus) copiosus (KRa, ginuogsam Pa, zur Verwechslung von facundus ‘redegewandt’ mit fecundus ‘fruchtbar, reichlich’ vgl. Splett, Stud. S. 212); oder wegen fehlender semantischer Anschlußmöglichkeiten an die belegten Bildungen ginôzsamî, ginôzsamôn (s. dort) Verschr. von ginuogsam (?), so Splett a. a. O.; vgl. Gl.-Wb. S. 216. Gl.Wortsch. 7,146, vgl. auch Möllmann, Adjektive S. 201.
gi-nôzsamî st. f., mhd. Lexer genôʒsame, frühnhd. genossame, nhd. dial. schweiz. genôssami Schweiz. Id. 4,823 f., bair. schwäb. genoßsame Schm. 1,1763, Fischer 3,367. — Graff II,1127. gi-noz-sam-: nom. sg. -i Gl 4,48,27 (Sal. a1); -e 28 (Sal. a1; -z- aus s korr., Steinm.); -] 137,37 (Sal. c, mus. Brit. Add. 18379, 13. Jh.); -semi: acc. sg. 2,424,16; genoz-sam: nom. sg. 4,48,29 (Sal. a1, Wien 2276, 13. Jh.; -sā); gi-nos-sam-: nom. sg. -i 27/28 (Sal. a1, 2 Hss.); -] dass. 29 (Sal. a1, clm 17403, 13. Jh.). Verkürzt geschrieben (?): k-noz-sam: dat. sg. Ernst, Griffelgl. S. 282,8 (clm 6272, Hs. 9. Jh.; knoz in lat. Majuskeln u. -sam nach Zeilenumbruch in griech. Majuskeln als CA)—(mit Siglen-M geschr., vgl. dazu Ernst a. a. O. S. 283). Gemeinschaft: dia ginozsemi [spatium breve restat, ut (corpus mortuum) alti repetat] conlegia (Glosse: societatem, vgl. PL 60) [sensus, Prud., H. a. exequ. def. (X) 36] Gl 2,424,16. ginozsami consortium 4,48,27 [Bd. 6, Sp. 1396] (1 Hs. ginôzscaf). 137,37; hierher vielleicht auch, in allgemeinerer Wiedergabe von lat. curia ‘Senatsversammlung’: knozsam [Randgl., vielleicht zu: legimus in Romana historia Flaminium ducem ... a censoribus pulsum] curia [Hier. in Matth. 14,11, CCSL 77,119,1171] Ernst, Griffelgl. S. 282,8 (darunter noch in griech. Majuskeln der Eintrag anspa, vgl. dazu Ernst a. a. O. S. 283 ff.). Abl. ginôzsamôn; vgl. unginôzsamî.
gi-nôzsamôn sw. v.; vgl. mhd. Lexer entungenôʒsamen, verungenôʒsamen. — Graff II,1127. ka-naoz-sam-: 3. sg. -ot Gl 1,60,24 (Pa); part. prt. -ot 27 (Pa); ki-nz-: 3. sg. -ot 24 (K, a wohl von 2. Hd. übergeschr., vgl. Gl 5,87,23; zur Schreibung vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 45 Anm. 2); -noz-: dass. -ot ebda (Ra). vereinigen: kafokit kasitot kanaozsamot copulat conglutinat consociat Gl 1,60,24. kafokendi kamahondi kanaozamot copulatus coniunctus sociatus 27 (Pa, gimahhôn K). |
| |