| - nuoilîsa(r)n, st. n.
- nuomen, sw. v.
- gi-nuomidi, st. n.
- nuosc, st. m.
- nuot, st. f.
- not
- nupa
- nupe
- nupi
- aba-[h]nuppen, mfrk. sw. v.
- nuppun
- nur
- nuscelihiu
- nuschil
- nsê, interj.
- nusca, sw.
- nusken, sw. v.
- int-nusken
- in(t)-nusken, sw. v.
- umbi-nusken, sw. v.
- nuskil, st. m.
- nuskila, sw. f.
- nuskilahhan, st. n.
- nuskilîn, st. n.
- nussa
- .. nussu
- nusta, st. sw. f.
- gi-nusten, sw. v.
- gi-nusken, sw. v.
- int-nusten, sw. v.
- nustifenemo
- nustil
- nustil, st. m.
- [h]nutten, sw. v.
- nuttimo
- nutun
- nuua
- nuuilendi
- nuuo
- nuuua
- nuuuechomo
- nuuuen
- nuuuil
- nuvel
- nuwel
- [h]nûuuo
- nuz, st. m.
- [h]nuz, st. f.
- [h]nuzboum, st. m.
- [h]nuzboumîn, adj.
- [h]nuzbrehha, mhd.
- nüʒʒebreche, mhd.
- nuzehende
- [h]nuzgarto, sw. m.
- nuzisemi
- [h]nuzkern
- [h]nuz-, sw. m.
- h]nuzzikerno sw. m., [h]nuzkern,, sw. m.
- nüʒʒekern, mhd. st. m.
- nuzlîh, adj.
- nuzsuht
- nuzza, st. f.
- nüʒʒebreche, mhd.
- nüʒʒekern, mhd.
- nuzzen, sw. v.
- gi-nuzzen, sw. v.
- nuzzi
- nuzzi, adj.
- nuzzî, st. f.
- nuzzida, st. f.
- nuzziheit, st. f.
- [h]nuzzikerno
- [h]nuzzikuohho, sw. m.
- nuzzisam, adj.
- nuzzisamî, st. f.
- nuzzôn, sw. v.
- nvcil
- nle
- nvnil
- . nvs .
- nwel
- nvwi
- nvzsuth
- ny
- o
- o
- o
- o
- ô, interj.
- o-
- -
- o ..
- . o .
- . o ..
- .. o ..
- .. o ..
- .. o ..
- .. o .
- .. o .
- .. o .
- . o
- . o
- . o
- .. o
- .. o
- .. o
- .. o
- -ô, enklitische Part.
- oahchasa
- oahsana
- oahsteftim
- ob
- oba
- ob(a), adv.
- °ob(a), praep.
- oba, st. n.
- ob(a)thah, st. n.
- obahûs, st. n.
- obalîban
- ob(a)liges, st. n.
- oba[h]linên
- obana, adv.
- obanahtîg, adj.
- obanahtîga, st. sw.?
- obanahtgî, st. f.
- obanân, adv.
- obanenti, st. n.
- obanentîg, adj.
- obanntîg, adj.
- obanentîga, st. f.
- obanentîgi, st. n.
- obanentgî, st. f.
- obanntgî, st. f.
- obanentîgo, adv.
- obanntîg
- obanntgî
- obaqueman
- obar(-)
- obarbruohhes, adv.
- obarhald, adj.
- obarlîhha, st. f.
- obaro, adj. comp.
- obarôn, sw. v.
- gi-obarôn, sw. v.
- ir-obarôn
- obarôro, adj. comp.
- obarôst, adv. superl.
- obarôsto, adj. superl.
- obarunga, st. f.
- obasa, st. sw. f.
- obasehan
- obasiht, st. f.
- obascrift, st. f.
- obaslihtî, st. f.
- obastân
- obastên
- obasuuebarôn
- obasuuebên
- obauuesan
- obz, st. n.
- obzgadum, st. n.
- obzgarto, sw. m.
- obzhaft, adj.
- obzhûs, st. n.
- obzhutta, st. f.
- obztraga, sw. f.
- obthah
- obe
- obe
- obelago
- ob(e)le(g)i, st. n.
- obel|lei
- obemezhafter
- ober
- ober-, s.
- oberbra
- berbri|
- obercoueron
- ober thecto
- obethe
- obez(-)
- obfer
- obfir
- bin
- obit
- obiz
- obizcadī
- obizgade
- oblai
- oblâta, sw.
- oblâzan
- oblegi
- oblei
- oblente
- obliges
- obo
- oborgene
- obphar
- ob .. t
- ôbulht, st. f.
| | nuoilîsa(r)n st. n.; vgl. mhd. Lexer nuotîsen. nl-isen: nom. sg. Gl 3,638,57 (Würzb. Mp. th. 4° 60, Gll. 13. Jh.?). Schabeisen, Hobel (vgl. dazu Heyne, Handw. S. 12 f., Tiefenbach, Werkzeuge S. 729): roscinum nlisen ł runcina.
? nuomen sw. v., mhd. Lexer nuomen; mnd. nmen, mnl. noemen. gi-nomit: part. prt. Gl 1,646,50 (M, clm 13002, 12. Jh., clm 17403, 13. Jh.; zu seltenem -o- für uo in jüngeren bair. Hss. vgl. Schatz, Abair. Gr. § 8d, oder -o- nach lat. Vorbild oder verschr.?). nur im Part Praet.: berühmt: ginomit [congregabo eos adversum te in circuitu ... omnes filios Assyriorum ... duces, et magistratus universos, principes principum, et] nominatos [ascensores equorum, Ez. 23,23] (5 Hss. irnamôt, 1 Hs. nemnen). Vgl. ginuomidi.
gi-nuomidi st. n.; vgl. mnd. genme n., mnl. genoemen sw. v. — Graff II,1086. Verschrieben: chi-nomidiu: gen. pl. I 17,7 (-iu verschr. für -eo oder -o, vgl. Matzel, Unters. S. 206 Anm. 265). Person: got quhad: ‘See Adam ist dhiu chiliihho uuordan so einheuulih unser’: Dhiu selba maneghiu chinomidiu araughit dhazs meghiniga chiruni dhera dhrinissa ipsa pluralitas personarum trinitatis demonstrat mysterium; zur Schöpfung eines neuen Wortes anstelle des sonst für lat. persona gebrauchten ahd. heit vgl. auch Rittmayer S. 92.
nuosc st. m., mhd. Lexer nuosch, nhd. (älter) nusch, dial. bair. nuesch Schm. 1,1766; vgl. mnd. nôste, afries. nōst. — Graff II,1107. nuosc-: dat. pl. -in Gl 1,303,18 (-sk-); acc. pl. -a 416,49 (M, 3 Hss., in 1 Hs. -u- aus o korr., 1 Hs. nvosk-). 4,268,11 (M, Goslar 2, 14. Jh.); -i 1,416,47 (M, 3 Hss.); nusc: nom. sg. 4,235,45. — nuosch-: acc. pl. -e Gl 1,416,48 (M, 2 Hss., 1 Hs. --); -i 47 (M); -] 5,4,3 (M, Carlsr. Oen. 1, 14. Jh.; -s- aus Korr.; --; oder sg.; lat. pl.); nuische: dass. 1,416,50 (M, clm 22201, 12. Jh.; zu -ui- vgl. Matzel S. 73); nusche: dass. 48 (M). (Wasser-)Röhre, Rinne: a) Tränkrinne: in trogun ł nuoskin [effundensque hydriam] in canalibus [, recurrit (Rebecca) ad puteum ut hauriret aquam, Gen. 24,20] Gl 1,303,18. nusc hic canalis 4,235,45; b) Dachrinne (?): nuosci (1 Hs. nuosci ł dolun) [proposuerat enim David in die illa praemium, qui ... tetigisset domatum] fistulas [2. Reg. 5,8] Gl 1,416,47. 4,268,11 (vgl. Anm.); in beiden Belegen nach Gl.-Wortsch. 7,148 f. noch Gl. aquaeductus de plumbo. 5,4,3. Vgl. nh.
nuot st. f., mhd. Lexer nuot, nhd. nut; mnd. nôt. — Graff II,998. Belege im Nom. Sing., wenn nicht anders angegeben. not: Gl 1,330,43 (M, clm 17403, 13. Jh.; oder verschr. (?), zu häufigen Verschr. in dieser Hs. vgl. Gl 1,XI). — nuati: nom. pl. Gl 1,281,62 (Jb-Rd). — nuot: Gl 1,333,30 (--). 3,219,3 (SH a1, 2 Hss.; --); acc. sg. Nb 169,3. 265,30 [Bd. 6, Sp. 1433] [142,19. 207,21]. Nc 784,4 [101,8]; nom. pl. -]e Gl 1,330,43 (M); nth: 3,129,43 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. --). 223,23 (SH a2, 2 Hss.; --). 242,52 (SH a2, 2 Hss., 1 Hs. --, 1 -vo-). 324,16 (SH f; --). 329,10 (SH g). 336,59 (SH g, 3 Hss.); zu -th statt t vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 163 Anm. 7. — nout: Gl 3,311,34 (SH e). Hbr. II,103,57 (SH a1; -ov-); nt: Gl 3,129,44 (SH A). 293,56 (SH d). 302,1 (SH d). 311,34 (SH e). Thies, Kölner Hs. S. 158,21 (SH); nth: Gl 3,329,9 (SH g, 2 Hss.). 695,53; zu -th statt t s. o. Verschrieben: sitt: Gl 3,318,67 (SH e, Prag, Lobk. 435, 12. Jh.; s wohl aus Korr., entstellt aus nt, Steinm.); hierher auch (?): not: 4,71,46 (Sal. a1). 1) Fuge, Verbindung: nuau nuati [binae] incastraturae [erant per singulas tabulas, ut altera alteri iungeretur, Ex. 36,22; oder zu: duae bases sub una tabula ponebantur ex utraque parte angulorum, ubi] incastraturae [laterum in angulis terminantur, ebda. 24] Gl 1,281,62. nuote [in lateribus tabulae, duae] incastraturae [fient, quibus tabula alteri tabulae connectatur, ebda. 26,17] 330,43 (5 Hss. nur [h]nuoa, 2 [h]nuoa (ł) tubil, 2 nur tubil, 1 Hs. tubili). kitubila ł nt [ebda.] 333,30 (Hs. incastratura; 1 Hs. [h]nuoa ł tubilunga). nth incastratura coniunctio tabularum [Hbr. I,267,262] 3,129,43 (im Abschn. De partibus aedificiorum). ancomiscos (vgl. Mlat. Wb. I,627,44 ff.) incastratura 219,3. 223,23. 293,56. 311,34. 329,9. Hbr. II,103,57. incastratura Gl 3,242,52. 324,16 (Hs. castratura, vgl. dazu Mlat. Wb. II,345,61 f.). 4,71,46. incastratura coniunctio tabularum 3,302,1. 318,67. 336,59. ancomiscos (vgl. Mlat. Wb. a. a. O.) Thies, Kölner Hs. S. 158,21. 2) Ritze, Spalt: srunta ł nth rima Gl 3,695,53. mir dunchet ih iz sehe ... samo durh eina enga nuot videor mihi intueri quidem veluti tenui rimula Nb 169,3 [142,19]. chonden sie (die sündigen Menschen) dero tugede ... ieht erluogeen doh samoso durh nuot ... neahtotin sie iz sar fure uuize? si eis (inprobis) fas esset rimula aspicere relictam virtutem 265,30 [207,21]. so si (die Dienerin Periergia) gesah uuartendo durh tia nuot tero turon . sia daz allez reisonta quam cum rimatim speculabunda ab hostio cognosceret praedicta disponentem Nc 784,4 [101,8]. Vgl. Tiefenbach, Werkzeuge S. 729, Heyne, Handw. S. 14.
not Gl 4,71,46 s. AWB nuot.
nupa, nupe, nupi s. nibu.
aba-[h]nuppen mfrk. sw. v.; vgl. mnd. noppen, ae. hnoppian (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 556); zum Lautstand vgl. Wißmann S. 174 u. Lühr, Expressivität S. 369 f. aua-nuppan: inf. Gl 2,380,8 (Antwerpen 126, 9. Jh.). etw. abpflücken, Glosse: auanuppan [quosdam, ceu prato, libuit] decerpere (extrahere) [flores, Prosp., Epigr. Praef. 3] (vgl. Pauly, Glossen S. 128,61).
nuppun Gl 2,547,27 s. in praep., Nachtrag, u. uppa sw. f.
nur Gl 1,497,17 s. AWB [h]nor ae.
nuscelihiu Mayer, Glossen S. 139,21 (im Ahd. Gl.-Wb. S. 447 unsicherer Beleg für einen Ansatz nuzzilîh, vgl. dazu Heidermanns, Sprachwiss. 40,172 ff.) s. n, skellen, AWB ih, ir. |
| nuosc
| | a) Tränkrinne: in trogun ł nuoskin [effundensque hydriam] in canalibus [, recurrit (Rebecca) ad puteum ut hauriret aquam, Gen. 24,20] Gl 1,303,18. nusc hic canalis 4,235,45; | | b) Dachrinne (?): nuosci (1 Hs. nuosci ł dolun) [proposuerat enim David in die illa praemium, qui ... tetigisset domatum] fistulas [2. Reg. 5,8] Gl 1,416,47. 4,268,11 (vgl. Anm.); in beiden | | nuot
| | 1) Fuge, Verbindung: nuau nuati [binae] incastraturae [erant per singulas tabulas, ut altera alteri iungeretur, Ex. 36,22; oder zu: duae bases sub una tabula ponebantur ex utraque parte angulorum, ubi] incastraturae [laterum in angulis terminantur, | | 2) Ritze, Spalt: srunta ł nth rima Gl 3,695,53. mir dunchet ih iz sehe ... samo durh eina enga nuot videor mihi intueri quidem veluti tenui rimula Nb 169,3 [142,19]. chonden sie (die sündigen Menschen) dero |
|