| - olwer
- om, st. n.
- óme, sw. f.
- omelia
- omkrut
- . o .. n
- on
- on
- .. on
- onda
- ondrædan
- ondun
- one
- onhréosan
- o . ni . t .
- onsta
- onstndanlica
- . ont ..
- ontirton
- .. o . o
- opa
- opas-
- opera
- opetloch
- of
- opf-
- opfr-
- opfrodon
- ophar(-)
- opharunt
- opher
- opher-, s.
- opherâri, st. m.
- opherbluot, st. n.
- opherfaz, st. n.
- opharfaz, st. n.
- offerfaz, st. n.
- opherfrisking, st. m.
- opherhûs, st. n.
- opherlîh
- oph(e)rôd
- opherôn
- ophertisc, st. m.
- opheruuîhida, st. f.
- opheruuîn, st. m.
- offeruuîn, st. m.
- opheruuîzagunga, st. f.
- ophirâri
- ophr-
- ophrodon
- ophrodum
- opidil
- opparoht
- opper
- opperfano, sw. m.
- opph-
- oppharunt
- oppraian, sw. v.
- pra
- oprod
- pthaftigen
- or
- or-
- or-
- . or .
- ora
- ôra, sw. n.
- oraa
- ôrafingar
- ôragold
- orain
- orl, st. n.
- orri, st. n.
- orcalo
- orchacho
- |orcm
- ordancas
- orde
- orden-
- order
- o .. r .. dige
- ordina, st. f.
- ordinhaft, adj.
- ordinhaftî, st. f.
- ordinhaftgî, st. f.
- ordinhafto, adv.
- ordinlîhhn, adv.
- ordinlîhho, adv.
- ordinôn, sw. v.
- ordinunga, st. f.
- ordo, sw. m.
- ordo
- ordon
- ordrenko
- ore
- orekusse
- orel
- orepil
- . orf
- ôrval, mhd. st. m.
- ôrfingar, st. m.
- orflait
- orgala, sw. f.
- organa, sw. f.
- organâri, st. m.
- organisc, adj.
- organlîh, adj.
- organ[h]lûta, sw. f.
- organs
- organsang, st. n.
- ôrgiment
- orgina, sw. f.
- ôrgirûno, sw. m.
- ôrgold, st. n.
- org .. u
- orhan
- orhrimint
- orhuon
- ôri, st. n.
- orientes
- origin
- orihhuon, st. n.
- oringel, st. m.
- orismero
- ôrkalc, st. m.
- ôrkalkîn, adj.
- ôrkrosel
- ôrkussilîn, st. n.
- ôrkussîn, st. n.
- ôrlappa, sw.?
- ôrlei, st. n.
- orlof
- ôrlôs, adj.
- ornata
- ornblaser
- ornichen
- orohti
- orol
- oroot . e
- ororosla
- ôrpirment, st. n.
- ôrgiment, st. n.
- or(re)han, sw. m.
- orren
- ôr[h]ring, st. m.
- or(ro)huon, st. n.
- ôrrûno, sw. m.
- ôrslag, st. m.
- ôrsleggen, sw. v.
- ôrslêk, st. m.
- ôrsmero, st. n.
- ôrspinna, st. sw.?
- orstegi
- ort, st. n. m.
- ortermint
- ortfremere, st. m.
- ortfroma
- ortfromo
- ortfruma, st. f.
- ortfroma, st. f.
- ortfrumalîh, adj.
- ortfrumo, sw. m.
- ortfromo, sw. m.
- orthabære, st. m.
- orthaft, adj.
- ortirmint
- gi-orto, adv.
- ortole
- ortôn, sw. v.
- ortstein, st. m.
- ortstuph, st. m.
- ortumil
- ort[h]uuas, adj.
- ort[h]uuassa, st. sw.?
- orul
- ôruuengi, st. n.
- orzôn, sw. v.
- . os ..
- osa
- sana
- osanna
- ôsâri, st. m.
- . oscanto
- scesa
- oselen
- sen
- ôsen, sw. v.
- fir-ôsen, sw. v.
- osenbritta
- os
- enere
- osenis
- ose uono
- oshmare
- ôsî, st. f.
- osifelti
- .. osigi
- osinari
- oinari
- osiner
| | olwer Gl 4,355,47 s. AWB albri. [Bd. 7, Sp. 89]
om mhd. st. n. (vgl. auch Grimm, Dt. Gr. 3,709), nhd. ohm (auch in der Bed. ‘nichts’, vgl. DWb. VII,1200). om: acc. sg. Gl 4,279,38 (M, Goslar 2, 14. Jh.). 5,9,46 (M, Carlsr. Oen. 1, 14. Jh.). Spelzen, Spreu, Abfall beim Dreschen des Getreides: gu|iassahi (als Verschr. zu gifesahi) ł om [tauri tui, et pulli asinorum, qui operantur terram, commistum] migma [comedent sicut in area ventilatum est, Is. 30,24] Gl 4,279,38. 5,9,46; zur Bed. des lat. Lemmas vgl. Thes. VIII,933,83.
[óme ae. sw. f. (oder óman sw. f. pl., vgl. Bosw.-T. S. 744 u. Gl.-Wortsch. 12,23); an. áma; vgl. nhd. ohm m. oma: nom. sg. Gl 2,597,11 (Ld.; über dem Wort noch v für vernacule). JEGPh 20,385 (nach Gl 2,598,20, vgl. auch Gl 5,105,36/37; Schlettst., 12. Jh.; über dem Wort noch s für saxonice); zu -a vgl. Sievers-Brunner, Ae. Gr.3 § 276 Anm. 6. Verschrieben: osa: nom. sg. Gl 5,105,35 (zu Gl 2,597,11; Sg 299, 9. Jh.; s aus urspr. übergeschr. s für saxonice? zu -a vgl. Sievers-Brunner, Ae. Gr.3 § 276 Anm. 6). mit Rötung und Geschwüren verbundene Entzündung der Haut (Ergotismus, Mutterkornbrand, Antoniusfeuer (?); vgl. Ahd. Wb. 3,930 s. v. fiur 5, Höfler, Krankheitsn. S. 452 s. v. Ohm, Ohmen): oma [aeris quoque temperies, quam suis impiis artibus descripserat famulari in tantam corruptionem versa est, ut humana corpora ulceribus pessimis, quae] ignis sacer (Hss. acer) [appellantur; nec non et his, qui dicuntur carbunculi, replerentur, ita ut et ora hominum atque oculos occuparent, ut si qui forte ex his effugisset mortem, luminibus orbaretur, Ruf., Hist. eccles. IX,8,1 p. 821] Gl 2,597,11 (zum lat. Lemma vgl. Mlat. Wb. 4,1260,46 ff., DML 5,1205c; zu lat. acer neben sacer vgl. Wickersheimer, CIBA-Symposium 8,169). 5,105,35. JEGPh 20,385.]
[omelia Gl 1,223,16 (K). Nb 302,18 [231,6] ist lat., vgl. Mlat. Wb. IV,1059 s. v. homilia.]
omkrut Gl 3,560,31 s. ? AWB lînkrût mhd.
. o .. n Nievergelt, Glossierung S. 585,765 s. AWB lougnen.
on Beitr. 52,157,14 s. AWB minnôn.
on Mayer, Glossen S. 62,8 s. AWB hôren.
.. on Nievergelt, Glossierung S. 456,532 (clm 18547,2, 10./11. Jh.; -on unsicher, davor Reste von fünf oder mehr Schriftzeichen) zu: [sed sicut nullius umquam cum illius viri meritis profiteor conferendam esse virtutem, ita illud] animadverti [decet, iniqua illum cum eremitis vel etiam anachoretis condicione conferri, Sulp. Sev., Dial. 1,24 p. 176,28] ist nicht sicher deutbar; vielleicht liegt ein ôn-Verb zur Wiedergabe des Inf. Passivs von lat. animadvertere ‘etw. beachten’ vor.
onda s. unnan.
ondrædan s. on-drædan ae. |
| |