| - frafildi, st. n.
- frafili
- frāfluske
- frâga, st.
- fraga-
- frâgalîhho, adv.
- frâgan, st. m.
- -frâganôn
- frâgên, sw. v.
- thuruh-frâgên, sw. v.
- int-frâgên, sw. v.
- ir-frâgên, sw. v.
- frâgênto, adv.
- -frâgêt
- frago-
- -frâgôn
- frâgunga, st. f.
- -frâgunga
- int-frâgunga, st. f.
- frâgunna, st. f.
- fragutun
- frha, st. f.
- frhên, sw. v.
- int-frhên, sw. v.
- frahhun
- fralakti
- fram, adv.
- framadhi chunnig
- framadi
- framahha
- framano, sw. m.
- frambâri, adj.
- frambârî, st. f.
- frambâro, adv.
- frambeiten
- frambreiten
- frambringan
- frambringunga, st. f.
- frambrûhhi, adj.
- framdehsmo
- framdeshmo
- framthîhan
- framthîhs(a)mo, sw. m.
- framthht, st. f.
- framthîhunga, st. f.
- framerhlot
- framfaran
- framfart, st. f.
- framfluhtîg, adj.
- framflusc, st. m.
- framfuoren
- framgang, st. m.
- framgangan
- framgenēian
- framgifaranî, st. f.
- framgifuoren
- framgigangan
- framgikunden
- framgileiten
- framgi[h]neigen
- framgistantan
- framgiuuîsen
- framhald, adj.
- framhald
- framharder
- framhengenti, part.
- framhî(uu)unga, st. f.
- framidi chun
- framirflougen
- framirliotan
- framirreckida, st. f.
- framiruuahsan
- framirziohan
- framkhehta
- framkneht, st. m.
- framknuot, st. f.
- framkumft, st. f.
- framkunft, st. f.
- framkunni, st. n.
- framlâzan
- framluogên
- frammert
- frammort, adv.
- frammortes, adv.
- frammortsun, adv.
- gi-framon, as. sw. v.
- frampruganiu
- frampsuotigen
- framqueman
- framreihhen
- framreckâri, st. m.
- framreckida, st. f.
- fram[uu]recko, sw. m.
- framruc, st. m.
- framrucken
- framsagên
- framskiozan
- framscorrên
- framscouuuôn
- framscrecki, adj.
- framspuot, st. f.
- framspuoti, adj.
- framspuotîg, adj.
- framspuotgî, st. f.
- framspuotîgo, adv.
- framspuotisâri, st. m.
- framspuotisôn
- framstân
- framstrac, adj.
- framsuohhen
- framtragan
- framuuertîg, adj.
- framuuuohhar, st. m. n.
- framzuht, st. f.
- Francho
- francnehta
- francunfti
- -frang
- Franko, sw. m.
- Francrîhhi, st. n.
- franrechara
- fraon-
- frāprin|nti
- fraquā
- frāreiccharra
- fras
- frasciger
- frasez, st. n.
- frāsigiitit
- frascurgit
- frastmunti, st. n.
- frastmuntî, f.
- frastrac, adj.
- frasumic
- frat, adj.
- fratsarbes
- fratât, st. f.
- fratâtîg, adj.
- fratâtlîhho, adv.
- fratôn, sw. v.
- fratripit
- frau
- frauder
- frauel-
- frauil
- frauilico
- frautliho
- frauualîh, adj.
- frôlîh, adj.
- frauualîhho, adv.
- frôlîhho, adv.
- frauuamuoti, adj.
- fra[h]uuâz, st. n.
- frauuên, sw. v.
- frôên, sw. v.
- frawentrit
- frauuilaose
- frauuolusti
- frauuôn, sw. v.
- frôôn, sw. v.
- fravalin
- fravarer
- fravil-
- frâz, st. m.
- fraza
- frazara
- frazarheit
- frazar(i)
- frazur(i)
- frazarî
- frazaro
- frazarr-
- frazescen
- frâzîg, adj.
- frazillihemo
- frâzôn, sw. v.
- frazur(i)
- frazzan
- frazzit
- fre..
- frebel-
- frechi
- frechti
- fredarmi
- fredel
- fredemari
- fredic
- Fredthant
- Fredthantes
- fredum, mlat.
- vrevelunge, mhd. st. f.
- frevil, st. m.
- frêget
- fregida
- gi-fregnan, st. v.
- freh, adj.
- freh
- frehhî, st. f.
- frehho, adv.
- frehida, st. f.
| | frafildi st. n. — Graff III, 517. fra-uild-: nom. pl. -i Gl 1,374,3 (Rb); dat. pl. -im 412,6 (Rb); acc. pl. -i 312,36 (Fragm. S. Paul, 10. Jh.); zu -u- für -f- vgl. Ottmann S. 61 f. abgelegene, ebene Gegend, Ebene, Einöde: frauildi [percusserunt ... Chorraeos in montibus Seir, usque ad] Campestria [Pharan, quae est in solitudine, Gen. 14,6] Gl 1,312,36. frauildi edo perchafti [venite ad montem Amorrhaeorum, et ad caetera quae ei proxima sunt] campestria atque montana [et humiliora loca contra Meridiem, Deut. 1,7] 374,3. in frauildim [David autem et viri eius erant in deserto Maon,] in campestribus [ad dexteram Iesimon, 1. Reg. 23,24] 412,6. Vgl. Leopold, ver- S. 17 Anm. 1.
frafili S 145,10/11 s. AWB fravalî.
frāfluske Gl 1,287,72 s. AWB framflusc.
frâga st. (auch sw.) f., mhd. Lexer vrâge, Lexer vrâg st. f., sw. f., nhd. frage; mnd. vrâge, mnl. vrage; afries. frege. — Graff III, 815 f. Nb, Ni, Np stets -â-. frag-: nom. sg. -a Gl 4,337,67. NpNpw 118 L, 84; gen. sg. -o Gl 2,201,20 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). 212,48. Nb 284,27 [307,25]; -a O 1,27,18. 2,6,41. 11,65. 5,15,29; dat. sg. -o Gl 2,604,17. Ni 550,29 [63,21]; -a O 4,19,61; acc. sg. -a Gl 1,332,38 (M, 4 Hss.). 2,185,37 (M, 2 Hss.); nom. pl. -a 145,28 (Frankf. 64, 9. Jh.). 467,23; gen. pl. -ono 129,37 (M); -ôn Nb 272,9 [293,24]; dat. pl. -on Gl 2,180,40 (M, 4 Hss.). Nb 189,24 [205,20] (-ôn); -un Gl 2,184,56 (M). 749,38; urag-: gen. sg. -o 601,43 (M). Ni 551,15 [64,12]; acc. sg. -a Gl 2,185,36 (M, 2 Hss., davon 1 Hs. v-); gen. pl. -ono 129,36 (4 Hss., davon 1 Hs. v-); dat. pl. -un 184,55 (M, 3 Hss., davon 2 Hss. v-); wrage: acc. sg. 1,332,39 (M, clm 22 201, 12. Jh.). Schwach: frag-: gen. sg. -un Np 118 B,9; acc. sg. -un O 4,16,43 (zu -un im Reim vgl. Kelle 2,219). Np 118 L,84; uragen: gen. sg. Npw 118 B,9. Verschrieben: phaga: nom. sg. Gl 4,229,11 (clm 14 456, 9. Jh., l. phraga, Steinm.). 1) Frage (nach etw.); Fragestellung, Problem: a) allgem.: fraga [omnis populus, qui habebat aliquem] quaestionem [egrediebatur ad tabernaculum foederis, Ex. 33,7] Gl 1,332,38 (2 Hss. frâgunga). uraga [ignominiosum valde est si tunc quaerat discere, cum] quaestionem [debet enodare, Greg., Cura 2, 11 p. 34] 2,185,36. urago [in Exodum] quaestionum [et absolutionum libri quinque, Ruf., Hist. eccl. II, 18 [Bd. 3, Sp. 1205] p. 92] 601,43. fraga [discipuli rogitant, lolii quid] quaestio [vellet et segetis, Iuv. 3,2] 4,337,67. thaz er (Adam) gigiang in baga thera gotes fraga O 2,6,41. zellu ih ana baga bi thesa selbun fraga 4,19,61. uuisest tu mih ze allero fragon meistun . tero niomer antuuurtes negnuoget vocas me inquit ad rem omnium . quaesitu maximam Nb 272,9 [293,24]. tar habet si imo geantuuurtet sinero frago 284,27 [307,25]. so getanero frago ih meino sus manigiu ding pezeichenentero nebegagenet nieht ein antuuurte huiusmodi interrogationi . non erit una responsio Ni 550,29 [63,21]. ter uragento sol demo geurageten an sinero urago uuala geben si quis interroget quid est . oportet datum esse . i. dari ex interrogatione haec eligere 551,15 [64,12]. uuanne chumet daz (sc. iudicium)? Diu fraga ist martyrum in apocalipsi NpNpw 118 L,84; hierher wohl auch als Vok.-Übers.: fraga [produnt] consulta [senatus ... templum, Prud., Symm. I, 249] Gl 2,467,23; frâgûn tuon ‘fragen, die Frage stellen’: det er avur fragun ... er eischota avur sar tho zi in, wenan sie thar suahtin [vgl. iterum ergo interrogavit eos: quem quaeritis? Joh. 18,7] O 4,16,43; — ferner: O 1,27,18. 2,11,65. 5,15,29. NpNpw 118 B,9. Np 118 L,84; b) spez.: wissenschaftliche und religiöse Fragestellungen, Probleme: vragono [profundiores vero, difficilioresque partes incurrentium] quaestionum [, quas latius pertractarunt, Decr. Cael. XIII] Gl 2,129,36. fragun [quam efficax erat (der Heilige Paulinus), quam in absolvendis scripturarum] quaestionibus [promptus et facilis, Sulp. Sev., Mart. 25 p. 135,29] 749,38; hierher vielleicht auch: phraga problema Gl 4,229,11. 2) Untersuchung, Nachforschung: fragon [sed sunt nonnulli, qui ... saepe se in quibusdam] inquisitionibus [plusquam necesse est exercentes, Greg., Cura 1,11 p. 11] Gl 2,180,40. frago [(Polycarpus) imminente igitur] quaestione [, ... commigravit in alium locum, Ruf., Hist. eccl. IV, 15 p. 207] 604,17; — das Erforschen des Herzens, das Sich-Selbst-Befragen: uragun [cum cordis duritia vel studiosis] percunctationibus (Hs. percontationibus) [... scinditur, Greg., Cura 2,10 p. 30] 184,55 (1 Hs. frâgunga). frago [nam cum plus quam necesse est se exterioribus implicat ... ita ut ab studio suae] inquisitionis [aliena, ebda. 1,4 p. 5] 201,20. 212,48. 3) Streitfrage, strittige Angelegenheit: fraga striti [ut communiter ... discutiantur huiusmodi] quaestiones [(in bezug auf Exkommunizierte), Conc. Nic. V] Gl 2,145,28. 4) Lehrsatz, Theorem: geometrę habent ze site chad . nah kezeigoten fragon . eteuuaz ungefragetes iro iungeron zuogeben demonstratis propositis Nb 189,24 [205,20]. Komp. ant-, rât-, uuîsfrâga; Abl. frâgên, ferner frâgalîhho. Vgl. frha, frhên.
fraga- s. AWB frâgên.
frâgalîhho adv., nhd. fraglich; mnl. vragelike; vgl. mnd. vrâgelĩk. — Graff III, 816. frage-licho: Npgl 89,13. fraglich, in Frage gestellt: conuertere domine quousque . alde usque quo . daz tiutet aber eteuuieo filo . alde eteuuaz . infinite (ungemarchot) nals interrogatiue (fragelicho).
frâgan st. m.; vgl. Splett, Stud. S. 62. — Graff III, 813 s. v. frâgên. fraganu: dat. sg. Gl 1,10,25 (Pa). Frage, Fragestellung: mit fastinode mit gahaizzu mit fraganu (fragungu K Ra) adstipulatione adsponsione adinterrogatione.
-frâganôn vgl. AWB râtfrâganôn. [Bd. 3, Sp. 1206]
frâgên sw. v., mhd. vrâgen, nhd. fragen; mnd. vrâgen, mnl. vragen; vgl. as. frâgon, frâgoian; afries. fregia; ae. fragian. — Graff III, 811 ff. Nb, Nc, Ni, Nk, Np, Ns -â-, wo nichts anderes angegeben. frak-: part. prs. -entte Gl 1,63,36 (R); -endi 62,37 (K); frac-: 3. sg. prt. -ti S 170,57. Npw 118 N,99; gi-: part. prt. nom. sg. m. -tir 118 V,161. frage-: 1. sg. -n T 69,4. 123,2. 190,2. O 3,12,5. Nb 327,6 [357,24] (-ên). Nc 816,10 [180,7]. Npw 49,8; 2. sg. -s T 106,1, 187,3 = T Fragm. S. 292,11. O 3,14,34. 4,19,11; -st Nb 46,15, 47,23. 278,20. 302,8 [52,11. 53,25. 301,1. 329,2] (alle -êst); 3. sg. -t Gl 2,601,41 (-&). 4,5,23 (Jc). 19,58 (Jc). S 404,2. T 172,1. Nb 209,22. 324,28 [226,4. 355,7] (beide -êt). NpNpw 43,21. 22 (2). Np 57,2. 93,3. Npw 10,7; 2. pl. -t T 174,6 (Hs. B). O 3,20,128; 3. pl. -nt Nb 271,8 [292,19] (-ênt). NpNpw 10,5; 1. sg. conj. -e Nb 88,12 [98,13]; 2. sg. conj. -s O 3,14,32; 3. sg. conj. -e Nb 208,25 [225,7]. Nc 714,19 [39,11]; -] T 176,2; 2. sg. imp. -] Gl 1,311,47. 2,452,41. T 187,3 = T Fragm. S. 292,11. Nb 45,9 [51,5]. NpNpw Cant. Deut. 7/8; 2. pl. imp. -t T 8,4. 44,7. 132,12. 13. O 3,20,93; -nt Np 121,6; inf. -n Gl 1,586,30 (Ja). S 2,8 (Hildebr.). T 97,6. 130,3. 174,3. 237.4. O 3,20,69. 4,19,12. 5,20,33. Nb 301,26. 324,8 [328,22. 354,9] (beide -ên). Nc 718,2 [44,3]. NpNpw 43,21/22 (= Npw 21); inf. gen. sg. -nnes Nb 271,9 [292,20] (-ên-); dat. sg. -nne O PV 3,20,124. Nb 180,2. 272,26/27 (-ên-) [196,12. 294,16/ 17]. Np 93,3; part. prs. -nti Gl 1,62,37 (Pa). O 1,17,13. 34. 2,11,31; -nde Nc 789,21 [145,7]; nom. sg. f. -ntiu Gl 2,648,13; dat. sg. m. -ntemo F 30,18. 37,30. Np 80,8; acc. sg. m. -ntan Gl 1,736,53 (S. Paul XXV a 1, 8. Jh.). T 12,14; nom. pl. m. -nte 120,5. Nc 817,25 [182,2]; 1. sg. prt. -ta Nb 272,3 [293,18]; 3. sg. prt. -ta T 90,1. 91,6. 92,4. 94,1. 97,6 (alle -e- auf Rasur von -a-). 130,1. 184,4. 187,1. 189,4. 196,3. 5. 212,5. O 1,22,36. 2,12,49. 3,12,2. 14,30. 4,12,35. 19,5 (F, -tạ P). 21,26. 5,7,47. Nb 11,22. 15,26. 154,26 [12,15. 17,11. 166,2]. Nc 716,23. 726,7. 732,10 [42,11. 55,5. 63,14]. Np 118 C,21. 118 Epil. (= 544,11); -t O P 4,19,5 (-tạ); 2. pl. prt. -tot W 87,2/3 (BCK). 97,3 (BCK). 100,3 (BC); 3. pl. prt. -tun F 4,21. T 13,16. 18. 20. 22. 127,1. 132,1. 8. 11. 145,1. O 1,27,22 (P). 36. 43. 3,4,39. 17,11. 37. 20,3. 42. 57. 4,6,30. 31. 7,6. 19,74. 5,7,18. 17,2; -ton Nc 702,31 [22,17]. NpNpw 34,11 (2). 45,2. Np 57,7. 118 V,161 (-a-). 136,3. Npw 108,3; 3. sg. prt. conj. -ti O 5,15,12; 3. pl. prt. conj. -tin T 13,19; ke-fraget-: part. prt. nom. sg. m. -er Np 118 V,161 (-a-); gi-: Grdf. -] T 140,1; ge-: dass. -] NpNpw 14,1. Npw 108,18; urage-: 3. sg. -t Ni 544,26 (-a-). 550,21. 551,23. 24 [56,23. 63,13. 64,21. 22]. Npw 23,8. Ns 606,25; inf. dat. sg. -nne Nk 437,20 (uragênne). Ns 618,6; part. prs. nom. sg. m. -nto Ni 551,14 [64,11]; dat. sg. m. -ntemo 513,1 (uragên-). 544,19 (-a-) [20,7. 56,15]; dat. pl. -nten S 118,5 (v-); 3. sg. prt. -ta Nb 32,20 [36,20]; -te Np X 118 Epil. (= S. VIII, 28; vra-); 3. pl. prt. -tôn Ns 613,25; ge-: part. prt. dat. sg. m. -ten Ni 551,15 [64,11/12]. — fragit: 2. pl. imp. Npw 121,6. — fraga-: 2. sg. imp. -] Npw Cant. Ez. 19; inf. -n W 48,25; inf. dat. sg. -nne Gl 2,311,31. O F 3,20,124 (vgl. zu â für ê Kelle 2,74); 3. sg. prt. -ta T 84,8. 90,1 (-ata in -eta korr.). 91,6. 92,4. 94,1 (alle ebenso); -t OV 4,19,5; 2. pl. prt. -dot W A 100,3. — frago-: 3. sg. prt. -ta Npw 118 C,21. 118 De ps. gr.; 2. pl. prt. -dot W A 87,2/3; -det 97,3; 3. pl. prt. -tun O FV 1,27,22 (vgl. Kelle 2,76); -ton Npw 118 V, 161. 136,3. — fragutun: 3. pl. prt. T 88,4. 91,4. fraghet: 3. sg. I 28,14. Unklar (auch im Bezug zum lat. Lemma): fragē: part. prs. nom. sg. m.? Beitr. 73,212 (Sal. c, nach Gl 4,137, 41). Verschrieben: freget: 3. sg. Np 23,8 (vgl. Kelle, [Bd. 3, Sp. 1207] Psalmen S. 80 Anm. 2); verstümmelt: phra..: 3. sg. prt. Gl 2,761,42 (l. phrageta, Steinm.; zu ph- im Obd. vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 166); ..n: 3. pl. prt. F 16,19 (Ausg. fragetun). Konjiziert: fraget: 2. pl. T 174,6 (Hs. G, Ausg.). 1) fragen, eine Frage stellen: a) jmdn. nach etw./nach jmdm. fragen: mit Akk. d. Pers. u. Gen. d. Sache: ih (Jesus) fragen iuuih ouh eines uuortes interrogo vos et ego unum sermonem T 123,2. frageton mih dero dingo diu ih neuuissa quae ignorabam interrogabant me NpNpw 34,11, ferner: T 174,6 (rogare). O 3,12,5 (interrogare). 17,11. 20,93 (interrogare). 4,19,11 (interrogare). Nb 209,22 (rogare). 301,26 [226,4. 328,22]. NpNpw 34,11. Np 57,2 (interrogatus); — u. fona + Dat.: frageta sie (die Jünger) fon then woroltmannon [vgl. interrogabat discipulos suos, Matth. 16,13] O 3,12,2, ferner: T 106,1. 187,1 (beide interrogare); — u. bî + Akk.: fraget er nan sare bi jungoron sine, joh eiskota ouh tho mera bi sines selbes lera [vgl. pontifex ... interrogavit Iesum de discipulis suis, Joh. 18,19] O 4,19,5; — u. Gen. (als Platzhalter] + indir. Fragesatz: fragest tu mih tes . ube ih mih uuize uuesen . also Aristotiles chit . rationale animal unde mortale? hoccine interrogas . an esse me sciam . rationale animal . atque mortale? Nb 47,23 [53,25], ferner: 180,2 [196,12] (inquirere). Ns 618,6 (quaerere); — u. indir. Fragesatz: (Pilatus) frageta inan oba her iu entoti? interrogavit eum si iam mortuus esset? T 212,5. frageta er sa (die Frau) sare, ziu si ruzi thare [vgl. dicit ei Iesus: mulier, quid ploras? Joh. 20,15] O 5,7,47. so Delius kedageta . daranah frageta Iouis sina chenun . uuaz iro uuillo darana uuare quid eius voluntas haberet inquirit Nc 726,7 [55,5]. ir fragetot mih, uua min trut uuare W 100,3, ferner: S 170,57. T 69,4. 132,8 (beide interrogare). O 1,17,34 (sciscere). Nb 327,6 [357,24] (quaerere). NpNpw 118 V,161. 118 Epil. (= 544,11). 136,3 (interrogare). Npw 45,2. 49,8. 108,3. 118 V,161. W 48,25. 97,3; — zur Einleitung der dir. Rede, meist dir. Fragesatz, selten Aufforderungssatz, auch in Verbindung mit quedan: fragetun inan quuedante Muoz man in uirratagum heilan interrogabant eum dicentes: Si licet sabbatis curare? F 4,21. fragetun in thio menigi inti quadun: uuaz sculin uuir tuon? interrogabant eum turbae dicentes: quid ergo faciemus? T 13,16. thaz sie inan fragetin: uuer bisthu? ut interrogarent eum: tu quis es? 19. tho fragata her sie: uuaz untar iu hahtot ir? interrogavit eos: quid inter vos conquiritis? 91,6. fragetun sie nan suntar ...: Sage uns, meistar, thanne, wio thiu zit gigange [vgl. interrogaverunt discipuli, Randgl.] O 4,7,6. frageta in . uuio salig pist tu nu? [vgl. interrogavit eum, si videretur sibi beatus esse, Rem.] Nb 154,26 [166,2], ferner: F 16,19. T 13,18. 20. 22. 84,8. 88,4. 90,1. 91,4. 92,4. 94,1. 127,1. 130,1. 132,1. 11. 140,1. 145,1. 172,1. 184,4. 189,4. 237,4 (alle interrogare). O 1,27,36. 3,20,69 (dicere). 5,17,2 (interrogare). Np 45,2. 57,7. Npw 108,18; b) jmdn. fragen, jmdm. Fragen stellen, mit Akk. d. Pers., auch substant.: fragentemo sih (für lat. se) truhtin antuurta quad interroganti se respondens dominus ait F 30,18. in selbon (den Sohn) frage ipsum interrogate T 132,13. (Jesus) frageta si (die Gelehrten) kleino [vgl. interrogantem eos, Luc. 2,46] O 1,22,36. Npw 118 N,99, z. gl. St. fragentan interrogantem Gl 1,736,53. er uuirt hier gefraget . unde er gibet hier antuurte [vgl. sed propheticae interrogationi respondet dominus, Cass.] NpNpw 14,1, ferner: T 12,4 (mit Ellipse). 97,6. 120,5. 130,3. 132,12. 174,3. 176,2. 187,3 (2) = T Fragm. S. 292,11 (2). 196,5 (alle interrogare). NpNpw Cant. Deut. 7/8 (= Npw 8, interrogare). Npw Cant. Ez. 19 (Np interrogare); im Passiv, substant.: der Befrag- [Bd. 3, Sp. 1208] te: ter uragento sol demo geurageten an sinero urago uuala geben Ni 551,15 [64,11/12]; c) nachetw./nach jmdm. fragen, etw. (er-) fragen: mit Gen. d. Sache: fragetun thes sindes thes keiseres zinses O 4,6,30. ih neuernimo sar . uues tu fragest vix inquam nosco sententiam tuae rogationis Nb 46,15 [52,11], ferner: O 3,14,32. 20,42. 124 (vgl. Erdm. z. St.). 5,7,18. Nb 88,12. 271,8 (interrogatio). 272,3 [98,13. 292,19. 293,18]. NpNpw 43,22 (requirere). Np 93,3. Ns 606,25; um Rat fragen: fraget kirates consultat [consilium quaerit, CGL IV, 497,55] Gl 4, 5,23 (vgl. auch 2); — mit Akk. d. Sache: tho frageta er thio dati joh thaz anarati O 4,12,35. frageta si iro namen nomen tamen eius inquirit Nc 76,23 [42,11]; — mit bî + Akk.: thaz ir bi thaz so baget joh emmizigen fraget O 3,20,28. fragetun ... bi eina quenun thare 4,6,31. zi erist frageta er bi thaz, thaz er es haros insaz: ‘gidua mih’, quad, ‘nu sar io wis, oba thu iro kuning sis?’ 21,3. frageta ... bi sinaz heroti 26; — mit fona + Dat. d. Pers.: fraget gernlicho fon themo kinde interrogate diligenter de puero T 8,4; — mit umbi + Akk. d. Sache: ih nefragen nieht umbe dia niderun luft non enim quaero de humilitate illius aeris Nc 816,10 [180,7]; — mit Gen. (als Platzhalter) u. Objektsatz: uuer sol aber des fragen . daz er uueiz? sed quis laborat scire nota? Nb 324,8 [354,9], ferner: NpNpw 43,22. 121,6 (interrogare); — mit Objektsatz (für einen Genitiv): after dinemo uuillen frouua chad ih . frage des tu mih uuellest antuurten tu vero inquam rogato arbitratu tuo quae voles ut responsurum Nb 45,9 [51,5], ferner: Np 93,3; — mit indir. Fragesatz, auch substant.: her fragen gistuont fohem uuortum, wer sin fater wari S 2,8. fragetun thie furiston ..., wio er in thera gahi so scono gisahi [vgl. interrogabant eum Pharisaei, quomodo vidisset, Joh. 9,15] O 3,20,57. er fraget aber ... uuer uuir sin [vgl. ideo requirit deus aliquando, Aug., En.] NpNpw 43, 21/22 (= Npw 21). also in apocalipsi demo ... fragentemo uuaz siu (die Wasser) uuarin . geantuuurtet uuard Np 80,8. tie uuisen urageton . ube diu uuerelt habe rihtare quaestio est inter philosophos ... Ns 613,25. ir fragetot, uuelih min sponsus si W 87,2/3, ferner: T 44,7. 97,6. 196,3 (alle interrogare). O 1,17,13. 2,11,31 (dicere). 12,49. 3,4,39 (interrogare). 14,30 (dicere). 34. 20,3 (interrogare). 4,19,74 (interrogare). Nb 278,20. 302,8 [301,1. 329,2]. Ni 513,1 [20,7] (interrogante); — zur Einleitung der dir. Rede, auch in Verbindung mit quedan: oh dher unchilaubo fraghet noh endi quhidit: bihuuiu uuard Christ in liihhi chiboran? adicit incredulus ... I 28,14. nu fraget der propheta. Vuer ist diser guollicho chuning? [vgl. interrogat propheta, Cass.] NpNpw 23,8. mahta got zeuuiuelon ... do er frageta. Adam vbi es? [vgl. quando enim dixit deus: Adam, ubi es? Aug., En.] 118 C,21, ferner: F 37,30 (interrogante). O 1,27,22. 43 (oder mit Adverb? Vgl. Kelle 3,392. Piper 2,295; beide interrogare). Nb 11,22. 15,26 (beide inquit). 32,20 (quaerere) [12,15. 17,11. 36,20]. Ni 544,26. 550,21 (beide interrogare). 551,23 [56,23. 63,13. 64,21]. Np 118 V,161; d) absolut: sermo duorvm ... einer fraget anderer antuuirtit S 404,2. ob ih fragen, thanne ni antvvrtet ir mir si autem et interrogavero, non respondebitis mihi T 190,2. aber der sus uraget . quid est animal? der uragot scolastice nals dialectice Ni 551,24 [64,22]. er uueiz dia tougeni des herzen. Bediu nedarf er fragen NpNpw 43,21/22 (= Npw 21), ferner: O 3,17,37 (interrogare); substant.: der Fragende: vragenten geantwurtit wirdit S 118,5, ferner: Nc 817,27 [182,2] (quaerentes). Ni 544,19 (interrogatum). 551,14 (interrogare) [56,15. 64,11/12]; — inf. gen. sg., substant.: das Fragen, Fragenstellen: unz ten himel selben . mag iro fragennes erdriezen lassantque aera crebris pulsibus . i. interrogationibus Nb 271,9 [292,20]; [Bd. 3, Sp. 1209] e) Glossen: forsconti anti fragenti [per]cunctamini interrogamini Gl 1,62,37 (vgl. Splett, Stud. S. 121). frakentte pirut cunctamini 63,36 (vgl. 62,37). fragen [noli] cunctari [in tempore angustiae, Eccli. 10,29] 586,30 (vgl. 62,37). zi fraganne [mox ut] fatigari (Hs. flagitare) [adversitatibus coeperint, Greg., Hom. I, 15 p. 1490] 2,311,31 (Vok.-Übers.). frage [quidvis] roga [Prud., P. Rom. (X) 664] 452,41. fragentiu [multa super Priamo] rogitans [Verg., A. I, 750] 648,13. phrageta [deinde] percontatus est [dicens: Qui estis? Vita Nicolai p. 302,28] 761,42. fraget [quaestiones, in quibus quae requiri debeant, et] proponit [et solvit, Ruf., Hist. eccl. II, 18,1] 601,41. fraget spurit sciscitatur [interrogat aut consulit vel expectat, CGL IV, 568,1] 4,19,58. 2) jmdn. (in bezug auf etw.) befragen, um Rat fragen: mit Akk. d. Pers. u. Gen. d. Sache: uberlegeta si Ioui . daz er sia maged frageta des kehileiches quod super nuptiis virgo consulitur Nc 732,10 [63,14]; — mit Akk. d. Pers.: in frageton sie alle samoso prophetam [vgl. ipsum enim interrogabant et consulebant, Rem.] 702,31 [22,17]. thaz fragee unsih cota . dannan sin muot uuanchoe [vgl. consultet ... nos deos, Rem.] 714,19 [39,11]. io mih eiscon unde fragen dina mir sippun gotheit 718,2 [44,3]; Glosse: frage [diversarum urbium magistratos] consule [Praef. in Pentat.] Gl 1,311,47. 3) forschen, untersuchen: a) etw. (das Innere) in bezug auf etw. ergründen, erforschen, mit abstr. Akk. u. Gen. d. Sache: souuer tiefo denchendo daz uuara guot suoche ... der fragee des sin selbes sin quisquis profunda mente vestigat verum ... in se revolvat . i. scrutetur lucem intimi visus Nb 208,25 [225,7]; b) nach etw. suchen, etw. erforschen, untersuchen, mit Gen. d. Sache: dar (in der Materie) ist ana zefragenne . dero gotes slehtun prouidentię in hac enim . s. materia . queri solet de simplicitate providentiae Nb 272,26/27 [294,16/17]. souuer dero uuarheite fraget igitur quisquis requirit vera 324,28 [355,7]; — mit indir. Fragesatz bzw. Objektsatz: tu uuare êr fragende . uuaz tie zesaminehaftenten ringa dero planetarvm umbeuuarbti olim disquirens . s. eras . quid torquat nexos orbes Nc 789,21 [145,7]. nu ist aber gnoto ze uragenne . ube dehein substantia ad aliquid si ... habet autem quaestionem an ... ulla substantia ad aliquid dicatur Nk 437,20. 4) jmdn. prüfen, prüfend befragen, mit Akk. d. Pers.: trohtin fraget beiden guoten ioh ubelon dominus interrogat iustum et impium Npw 10,7; — bildl.: siniu ougen sehent an den armen . sine slegebrauua fragent der menniscon chint palpetrae eius interrogant filios hominum NpNpw 10,5. 5) Unklar: fraget consternatum deiectum Beitr. 73,212 (nach Gl 4,137,41); nach Thoma zu falschem Lemma geraten, er erwägt fehlendes consultans. Abl. frâgênto, frâgan, frâgunga, frâgunna. Vgl. frhên.
thuruh-frâgên sw. v. — Graff III, 815. duruh-fragent: 3. pl. Gl 2,307,70 (Rb). sich nach etw. erkundigen, etw. wissen wollen, erforschen: [sed adhuc qui missi sunt (zu Johannes),] percontantur (Hs. percunctantur) [: Quid ergo baptizas ...? Greg., Hom. I, 7 p. 1458]; zur Lehnübers. vgl. Schütz S. 144 f.
int-frâgên sw. v.; vgl. as. invragōn (s. u.). — Graff III, 815. int-frag-: 3. sg. -& Gl 4,319,48; inf. dat. sg. -enne 2,223,35 (clm 18 550,1, 9. Jh.); 3. pl. prt. -eton 1,387,8 (Rb); in-frag-: 3. sg. -et 2,84,17 (2 Hss., darunter Stuttg. iur. 109, 9. Jh., -&). 269,36 (M, 2 Hss., -&); 3. sg. prt. -&a 275,31 (M, 2 Hss.); in-phrag-: 3. sg. [Bd. 3, Sp. 1210] -et 269,36/37 (M); 3. sg. prt. -eta 275,31/32 (M, 4 Hss., davon 3 -&a). Verschrieben wohl unter Anlehnung an interrogare: inter-fraget: 3. sg. Gl 2,84,18 (vgl. Steinm.). Gehört hierher das unsichere und wohl verschriebene imuragant (oder unuragant Steinm., inurragant Wadst.): 3. pl. Gl 4,663,20 = Wa 67,25/26 (Wolf., Helmst. 553, 11. Jh.)? Die Hs. enthält as. Glossen, doch fügt sich die Endung -ant nicht zum As. jmdn. um Rat, nach seiner Meinung fragen, etw. erfragen, erforschen: intfrageton [post mortem Iosue] consuluerunt [filii Israel dominum, dicentes: Quis ascendet ante nos contra Chananaeum, et erit dux belli? Iud. 1,1] Gl 1,387,8. infraget [si episcopus absens fuerit, debet utique presbyter] consulere (Hs. consuluit) [episcopum, Conc. Carth. VII] 2,84,17. 4,319,48. ca intfragenne [cum huius saeculi potentes arguuntur, prius per quasdam similitudines velut de alieno negotio] requirendi sunt [Greg., Cura 3,2 p. 37] 2,223,35. infraget [ad hoc ergo] requirit [, ut petatur; ad hoc] requirit [, ut cor ad orationem excitet, Greg., Hom. I, 2 p. 1442] 269,36. infrageta (Johannes) requirit [: Tu es qui venturus es ...? ebda. I, 6 p. 1452] 275,31; hierher wohl auch (vgl. o. Formenteil): inuragant ipsum (Christus) percontant [cuncti, quae causa clamoris inpubem tantum tollat per gaudia plebem, Iuv. 3,648] 4,663,20 = Wa 67,25/26. |
| |