| - lantuobo, sw. m.
- lanupo
- upo
- lantuualto, sw. m.
- lantuuîsa, sw. f.
- lantvpo
- lanz:
- lanzigim
- [h]lâo, adj.
- [h]lâobrecko
- lap, aostndfrk. st. m.
- lappo1, as. sw. m.
- lāpb
- lappa, sw.?
- lappo1, as.
- lappo2
- lapun
- ir-lâren, sw. v.
- larvære, mhd. st. m.
- lâri, adj.
- gi-lâri, st. n.
- las
- lasche
- lasdrodin
- lashe
- last
- [h]last, st. f.
- lastar, st. n.
- last(a)râri, st. m.
- lastarbâri, adj.
- lastarbârî, st. f.
- -lastarbârîg
- lastarbâro, adv.
- -last(a)ri
- lastarlîh, adj.
- last(a)rôn, mfrk.
- laht(a)rôn, mfrk.
- gi-last(a)rôn, sw. v.
- last(a)runga, st. f.
- laster(-)
- lasteri
- lasterfr
- fr
- lastir(-)
- laspari
- lastr-
- lastrongvn
- lastrungungen
- lat
- forþ-lǽtan, ae. red. v.
- latdacha
- lathege
- lathek
- latic
- latînisc, adj.
- latisarn
- latsfrida
- latta, sw.
- ladda, sw.
- latto,, sw.
- laddo, sw. m.
- lat(t)ih(ha)
- lattike
- latto
- lat(t)uh(ha), st. sw.?
- lat(t)ih(ha), st. sw.?
- letih(ha), st. sw.?
- latz
- latza
- lau-
- lauandula
- lauindula
- laubi..
- lauileia
- laurîn, adj.
- lavun
- [h]lâuuên, sw. v.
- fir-lâ(uu)en, sw. v.
- gi-lâ(uu)en, sw. v.
- [h]lâuuî, st. f.
- laz, adj.
- laz, st. m.
- lâz1, st. m.
- fir-lâz, st. m.
- gi-lâz, st. m. n.
- -lâz1
- lâz2, st. m.
- -lâz2
- -lâza1
- lâza2, st. sw.?
- lâzan, red. v.
- ana-lâzan, red. v.
- ana-fir-lâzan, red. v.
- ana-gi-lâzan, red. v.
- bi-lâzan, red. v.
- bifora-lâzan, red. v.
- fir-lâzan, red. v.
- fora-lâzan, red. v.
- fram-lâzan, red. v.
- furi-lâzan, red. v.
- gi-lâzan, red. v.
- hera-in-lâzan, red. v.
- hina-lâzan, red. v.
- in-lâzan, red. v.
- in-fir-lâzan, red. v.
- int-lâzan, red. v.
- ir-lâzan, red. v.
- nidar-lâzan, red. v.
- nidar-gi-lâzan, red. v.
- ob-lâzan, red. v.
- untar-lâzan, red. v.
- ûz-lâzan, red. v.
- ûzan-lâzan, red. v.
- ûz-fir-lâzan, red. v.
- zi-lâzan, red. v.
- zir-lâzan, red. v.
- zuo-lâzan, red. v.
- zuo-gi-lâzan, red. v.
- lâzanî, st. f.
- fir-lâzanî, st. f.
- gi-lâzanî, st. f.
- int-lâzanî, st. f.
- zi-lâzanî, st. f.
- fir-lâzannissî, st. f.
- fir-lâzano, adv.
- bi-lâzanto, adv.
- fir-lâzanto, adv.
- fir-lâzâri, st. m.
- lazc
- laze
- -lâzi
- -lâzida
- -lâzîg
- -lâzîgo
- -lâzlîh
- -lâzlîhho
- fir-lâznessi, st. n.
- fir-lânissi, st. n.
- lazo
- -lâzôn
- -lâzônto
- fir-lâzunga, st. f.
- -lâzunga
- lâzûrstein, mhd. st. m.
- (-)lazz-
- lazzên, sw. v.
- lazzî, st. f.
- lazzit
- lazzit
- lazzo, adv.
- lazzôn, sw. v.
- lazzôst, adv. superl.
- |lbaom
- lco
- le
- le
- le
- lê
- le..
- leader
- leaist
- lean
- leara
- |le b.
- lebara, st. sw. f.
- lebar(a)uuurst, st. f.
- lebarlâgo, sw. m.
- lebarsioh, adj.
- lebarstein, st. m.
- lêbartîn, adj.
- lêbarto, sw. m.
- lebato, sw. m.
- lebdæ
- lebde
- lebeleia
- lebên, sw. v.
- gi-lebên, sw. v.
- ubar-lebên, sw. v.
- uuidar-lebên, sw. v.
- lebên, st. n.
- lebenkla
- lebênti
- -lebênti
- lebntîg, adj.
- leber, st. f.
- leberbluome, mhd. sw. m. f.
- leberkrût, mhd. st. n.
- leberlich, mhd. adj.
- leberwurzkraut, hnhd. st. n.
- lebeto
- lebff
- -lebi
- lebileia
- leblich, mhd. adj.
- -lebo
- lecg, ae. f.
- lechentm
- lechi
- lechilo
- lechse
| | lantuobo sw. m.; as. landōvo (s. u.). — Graff I,71. lant-upo: nom. sg. Gl 1,614,36 (M, 2 Hss., 1 Hs. -v-, 1 --). — lant-uouen: dat. pl. Gl 2,710,45 (zur Endg. vgl. Franck, Afrk. Gr.2 § 149). land-uo: nom. sg. Gl 2,588,1 = Wa 102,3/4 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?); lant- Steinm.). Mit prothetischem h- (vgl. Garke S. 109), oder vielleicht unter Einfluß von huoba ‘Hufe’ oder mit -th für t (? Vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 248): lant-huob-: nom. sg. -a Gl 4,93,27 (Sal. a 1, 3 Hss., 1 Hs. --); -] 29 (Sal. a 1; --); -huba: dass. 28 (Sal. a 1, 2 Hss.); -a vielleicht wegen -a des lat. Lemmas, s. u. Verschrieben: laut-hbe: nom. sg. Gl 4,93,29 (Sal. a 1, 14. Jh.); mit Rasur der Endg.: lant-heb:: nom. sg. 158,42 (vgl. Beitr. 73,220; Sal. c, mus. Brit. Add. 18379, 13. Jh.; lantheb’:, vgl. Steinm., dann wäre von -uobâri auszugehen); zu -h- s. o. einer, der (fremdes oder angestammtes) Land bewohnt u. bebaut, Siedler (vgl. Bergmann, Bauer S. 104 ff.): lantvpo [in Aegyptum descendit populus meus ..., ut] colonus [esset ibi, Is. 52,4] Gl 1,614,36. lantuouen [ipse ferebatur ... Latinus Laurentis ... ab ea (sc. dem heiligen Lorbeer) nomen posuisse] colonis [Verg., A. VII,63] 2,710,45. lanthuoba ruricola 4,93,27. 158,42; Bewohner: uuola thu filu lango saligo landuo o ter quaterque et septies beatus urbis (sc. Romae) incola [Bd. 5, Sp. 639] (Glosse: Romani cives) [Prud., P. Laur. (II) 530] 2,588,1 = Wa 102,3/4.
lanupo,upo Gl 1,614,36 s. AWB lantuobo.
lantuualto sw. m. — Graff I,813. lant-walton: nom. pl. O 1,27,9. Macht-, Befehlshaber: tho santun ... thie richun lantwalton, selbun ouh thie furiston joh thie wisoston ... irfragen, wer er (Johannes) wari [vgl. miserunt Iudaei ... sacerdotes et levitas ad eum, Joh. 1,19].
lantuuîsa sw. f., mhd. Lexer lantwîse st. f., nhd. (älter) DWB landweise; as. landwîsa, mnd. lantwîse. — Graff I,1076. lant-uuîsûn: acc. sg. Nc 820,14 [139,10]. Landessitte: Tages ... lerta ... sar dia lantuuisun . stifta ouh Sipnum Tages ... statim gentis ritum . i. legem religionis . Sipnumque monstravit [vgl. hic etiam ... ritum .i. usum et leges serendi invenit, Rem.].
lantvpo Gl 1,614,36 s. AWB lantuobo.
lanz: Gl 4,164,56 s. AWB lan(ge)zo.
lanzigim Gl 4,172,59 s. AWB lenzîg.
[h]lâo adj., mhd. lâ, Lexer læwe, nhd. lau; mnd. la(u)w, mnl. laeu; an. hlær. — Graff II,294. lauu-: nom. sg. m. -er Gl 2,196,11 (vgl. Gl 5,102,31; M, 4 Hss., davon 2 -vu-, 1 Hs. -uv-); nom. sg. n. -az 216,36 (-w-). 233,4 (Rc); -iz 205,51 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); dat. sg. m. n. -imo 153,61; dat. sg. f. -ero 684,66 (-w-); lavun: acc. pl. m. 632,54. leuue: nom. sg. n.? Gl 3,510,13 (Mülinensche Rolle, 11./12.; oder Grdf. mit -uu- aus den obliquen Kasus? Zu -e- vgl. DWb. VI,285). Verschrieben: liuimo: dat. sg. m. n. Gl 2,503,35 (l. lauuimo, Steinm.). Fraglich, als verschr. aber wohl hierher: sleuuę Gl 4,101,21 (Sal. a 1, clm 17152, 12. Jh.); s- nach Steinm. wohl zu vorhergehendem lat. recenti gehörig (s. u.); doch vgl. die evtl. umdeutende Glossierung slewer tepidus Gl 4,162,40 (Sal. c) zu slêo adj., so auch Ahd. Gl.-Wb. S. 558. lau(warm), warm: a) eigentl.: α) von Flüssigkeiten: lauuiz uuazzer [quia et plerumque aegros, quos fortis pigmentorum potio curare non valuit, ad salutem pristinam] tepens aqua [revocavit, Greg., Cura 3,13 p. 53] Gl 2,205,51. 216,36, z. gl. St. lauuaz 233,4. lawero fuhti [unde cavae] tepido [sudant] umore [lacunae, Verg., G. I,117] 684,66. tepidi lactis recentis leuuę 4,101,21; β) vom Eingeweide eines Opfertieres: pahvueidun preiten lavun intuoma lancibus [et] pandis fumantia [reddimus] exta [Verg., G. II,194] Gl 2,632,54 (in interpretierender Übers.); γ) vom Schafstall: lauimo [pastor ... lupisque ... exclusis ... purgatam (ovem) revehens] aprico (sereno; Glossen: aestivo, calido, sereno) [reddit ovili, Prud., H. p. ieiun. (VIII) 39] Gl 2,503,35; δ) Glossenwort: leuue tepidum Gl 3,510,13 (in einem Heilmittelglossar); b) übertr.: halbherzig, lasch: lauuimo [(amor pecuniarum) nec aliunde in monacho sumens principium, quam de ... erga deum] tepido (gelido) [amore fundato, Cassian, Inst. VII,1 p. 292] Gl 2,153,61. lauver [quia] [Bd. 5, Sp. 640] tepidus [es, et nec frigidus nec calidus, incipiam te evomere ex ore meo, Greg., Cura 3,34 p. 94 = Apoc. 3,16] 196,11. Abl. [h]lâuuî; [h]lâuuên.
[h]lâobrecko vgl. jetzt AWB loubrecko.
lap aostndfrk. st. m., ? lappo1 as. sw. m. (zum Ansatz vgl. Wadst., Glossar S. 203, Holthausen, As. Wb. S. 45, Ahd. Gl.-Wb. S. 361; anders Gallée, Vorstud. S. 190, der ein Fem. ansetzt), mnd. lappe, mnl. lap(pe); mhd. lappe, nhd. dial. rhein. lap Rhein. Wb. 5,118, nhd. lappen; afries. lappa; vgl. ae. læppa; an. leppr. lap: acc. sg. Gl L 748. lappon: dat. pl. Gl 4,291,28 = Wa 51,21 (Ess. Ev., 10. Jh.). (Gewand-)Zipfel: preceperat eis Moyses ut in IIII angulis lappon palliorum iacinctinas fimbrias suspenderent [Randgl. zu: (scribae et Pharisaei) dilatant enim phylacteria sua, et] magnificant fimbrias [Matth. 23,5] Gl 4,291,28 = Wa 51,21 (vgl. Gallée, Sprachdenkm. S. 38). lap [quod descendit in] oram [vestimenti eius, Ps. 132,2] Gl L 748. Komp. brustlappo. Vgl. lappa.
lāpb Gl 3,76,24 s. AWB lamb. |
| |