| - mur(e)munto, sw. m.
- murmuntîn, st. n.
- murfar-
- murg, adj.
- murgfâri, adj.
- murgiot
- mûrgiuuâgi, st. n.
- murgoht
- murhodela
- mûrhuotil, st. m.
- muri
- murigot
- muriot, st. m.
- murlraha
- murmel-
- murmelunga
- murmenda
- murmente, mhd.
- murmenda:, nom. sg.
- murmenti
- murmeront
- murmilon
- murmol-
- murmolodi
- murmor-
- murmū
- murmul
- murmulôd, st. m.
- murmulôdî, st. f.
- murmulôn
- bi-murmulôn, sw. v.
- murmulunga
- murmuntîn
- murmurôn, sw. v.
- murmulôn, sw. v.
- murmurunga, st. f.
- murmulunga, st. f.
- fir-murnen, sw. v.
- murra
- murra
- mur(u)uuen, sw. v.
- mur(u)uui, adj.
- mur(u)uuî, st. f.
- mûruuâga, st. f.
- mûruuâgî, st. f.
- muruuen
- muruui
- muruuî
- murzilingûn, adv.
- mus
- mus
- mûs, st. f.
- ms(-)
- musase
- musær(-)
- musair
- mûsâri
- mûsaro, sw. m.
- mûsâri, st. m.
- muscerones
- musch-
- muschele
- muschelin
- muschellîn, mhd. st. n.
- musculun
- mûsdorn, mhd. st. m.
- mûsthrec, st. m.
- musear
- mûsen, sw. v.
- mûsfalla, st. sw.?
- mûsfaro, adj.
- musgulon
- mushar
- mushiben
- mushina
- gi-mûsi, st. n.
- -musihha
- msica, st.
- mûsilîn, st. n.
- musina
- musca, sw.
- muscâtbluome, mhd. sw. m. f.
- muscâtenbluome, mhd. sw. m. f.
- muscâtenloup, mhd. st. n.
- fir-musken, sw. v.
- zi-musken, sw. v.
- muskil
- muscula, st. sw. f.
- musnaro
- musner
- muso
- mûsôra, sw. n.
- mspilli, st. n.
- mussa, st. f.
- mussatenblumē
- mussatynloup
- must
- -must-
- mstart
- mûstro, sw. m.
- muszfalla
- mter
- mtfinger
- mutilôn, sw. v.
- mutirslahe
- muton
- mtotist
- mtta, sw. f.
- mtto, sw. m.
- mutti, st. n. m.
- mutto
- mtto
- muttoh, st. m.
- mützerin, mhd. st. f.
- muurf
- muute
- muwelbm
- mwelbm
- muwer-
- mûuuerf, st. m.
- mûluuerf, st. m.
- mûuuerf, st. n.
- mûuuerfo, sw. m.
- muuuerpf
- muworfo
- muwzat
- muzgiuati
- mûzgiuuât
- mûzgiuuâti, st. n.
- mûzgiuuât, st. f.
- mûzhaftî, st. f.
- muziro
- mûzôn, sw. v.
- gi-mûzôn, sw. v.
- -mûzôt
- mûzunga, st. f.
- mûzuuât, st. f.
- muzz-
- muzzâri, st. m.
- muzzen, sw. v.
- mvcerin
- mviol
- mvnt
- mvntwas
- mvogentemo
- mvor-
- mvoz-
- mvozkiuuati
- ms(-)
- mvslin
- myene
- myncz-
- mynz-
- myrr-
- myti
- ..myyc
- n, proklitische Negationspartikel
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n9
- n..
- n..
- n..
- .n.
- .n.
- .n.
- .n..
- .n..
- ..n..
- ..n
- ..n
- ..n
- ..n
- ..n
- na
- na
- °na, partikel
- na(-)
- naba, st. sw. f.
- nabagêr, st. m.
- nabagêrlîn, st. n.
- nabagêro, sw. m.
- nabal, st. m.
- -nabala
- nabalîn, st. n.
- nabalo, sw. m.
- nabelwurz, mhd. st. f.
- na|bero
- nabur
- nach
| | mur(e)munto sw. m., ? murmuntîn st. n. (zum Ansatz als Neutr. vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,646, zur Bildg. vgl. Henzen, Wortb. S. 143. Wilm., Gr. 22 § 410,2), mhd. Lexer mürmendîn st. n., nhd. dial. schweiz. murmenden f. Schweiz. Id. 4,418 f. (auch n.), tirol. (mur)mentl, murmenta s. v. murmltier Schatz, Tirol. Wb. 2,439; vgl. schwäb. murmelein n. Fischer 4,1822, bair. murmentel Schm. 2,1653 f.; aus lat. murem montis. — Graff II,859 s. v. AWB murmenti. mure-munto: nom. sg. Gl 5,94,32 (vor Gl 1,540,32; Sg 295, Gll. 9./10. Jh.?). mur-menti: nom. sg. Npgl 103,18 (anders Sehrt, N.Wortsch. S. 375 s. v. murmunto; im Ahd. Gl.-Wb. S. 427 s. v. murmento sw. m.); oder ist ein st. Mask. murmenti anzunehmen (?), so Schützeichel, Ahd. Wb.6 S. 246. murmunton: dat. pl. Npgl 103,18. Murmeltier: Christvs ist petra (stein) . er si fluht erinatiis (murmunton) . id est peccatoribus (ih meino sundigen). Erinatius (murmenti) ist animal magnitudine ericii (ein tier also michel so der igil) Npgl 103,18; zur Wiedergabe von lat. lepusculus ‘Häschen’, im Kontext ‘Klippdachs’ (vgl. Arndt 2,293 Anm. z. St.): muremunto lepusculus [, plebs invalida, qui collocat in petra cubile suum, Prov. 30,26] Gl 5,94,32 (vor Gl 1,540,32). Vgl. murmente mhd. Vgl. Palander, Tiern. S. 67.
murfar- s. AWB murgfâri.
murg adj.; ae. myrge (in anderer Bed.); vgl. got. gamaúrgjan (vgl. Heidermanns, Primäradj. S. 416 f.). — Graff II,851 f. murga: acc. sg. f. Nb 85,13 [73,28]. kurz: in der Fügung murga uuîla uuerênti vergänglich: taz nemag nio ze leibo uuerden . den disiu murfara salda heuet . nube er sia uuize so murga uuila [Bd. 6, Sp. 918] uuerenta . alde neuuize quem caduca ista felicitas vehit . i. extollit . vel scit eam . vel nescit esse mutabilem.
murgfâri adj. — Graff III,574 f. murc-far-: Grdf. -i Gl 1,228,19 (Ra); -e Npw 102,15. — murg-far-: Grdf. -e Nb 120,2 [103,21] (-â-). Nc 798,22 [117,2]. Np 102,15 (-û-, -â-); gen. sg. n. -es Nb 122,14 [105,20] (-â-); gen. sg. f. -un Nc 811,12 [130,9]; acc. sg. m. -en Np 93,22 (-â-); acc. sg. f. -a Nb 55,6 [45,18] (-â-); dat. pl. -en 78,12. 175,14 (-â-, -ên) [67,14a. 147,25]. Mit Schwund von -g- (vgl. Gröger § 127,4): mur-far-: nom. sg. f. -a Nb 85,12 [73,27] (-â-); acc. pl. n. -iu 281,3 [217,7]. vergänglich, unbeständig: murcfari transitoria Gl 1,228,19. ahtost tu tiura murgfara salda? an vero tu pretiosam aestimas abituram . i. recessuram felicitatem? Nb 55,6 [45,18]. so habe dih ze murgfaren saldon . unde ze unstatemo guote dero menniscon crede . fortunis hominum caducis . bonis crede fugacibus 78,12 [67,14a]. tisiu (adversa fortuna) entheftet sie . mit tero guissun bechennedo . murgfares kuotes haec absolvit cognitione fragilis felicitatis 122,14 [105,20]. uuanest tu in disen murgfaren uuerltsachon ieht uuesen . daz manne geben muge disa stata? putasne aliquid esse in his mortalibus . caducisque rebus . quod possit afferre statum huiusmodi? 175,14 [147,25]. tiu selba rihti des fati ... tiu geniuuot unde ersezzet alliu murfariu ding ... mit kelichen uuuocheren . iro samen . ioh iro faseles 281,3 [217,7]. dannan prophetę offeno churen dia chraft iro selbero urlages . fone demo sie murgfare sint Nc 798,22 [117,2]. uuanda si chad . taz so getana uuesen dero murgfarun . unde dero stirbigun vuiste quippe memorabat istaec minima caducae mortalisque esse substantiae 811,12 [130,9]. also der bluomo dar inin felde . also ferbluot er . also murgfare ist er (der Mensch) [vgl. sed (flos agri) ... multum fugitivum cernitur esse dum corruit, Cass.] NpNpw 102,15. er gibet mir euuigen lib ... fure disen murgfaren Np 93,22; — ferner: Nb 85,12 (caducus). 120,2 [73,27. 103,21]. Vgl. Schröbler S. 126.
murgiot Gl 3,694,27 s. AWB muriot.
mûrgiuuâgi st. n. mur-ge-wagi: nom. sg. Gl 3,637,24 (Schlettst., 12. Jh.). Senkblei, Lot: perpendiculum. Vgl. mûruuâga. Vgl. Tiefenbach, Werkzeuge S. 739 ff.
murgoht Gl 4,138,34 s. AWB muriot.
murhodela WA 84,4 s. AWB mûrhuotil.
mûrhuotil st. m.; vgl. mhd. Lexer mûrhüeter. — Graff IV,803. mur-huotela: nom. pl. W 84,3 (BCFK) [157,27]. — murhodela: nom. pl. WA 84,4. Mauerwächter: die murhuotela namon mir min lachan tulerunt pallium meum mihi custodes murorum [Cant. 5,7].
muri s. AWB mûra.
murigot Gl 4,49,58 s. AWB muriot. |
| |